38 weken zwanger en super ongeduldig!!

Totaal geen tips voor je, hier duurt het nog wel eventjes! Maar wel wil ik je veel succes wensen de komende dagen (hoop dat je kindje niet al te lang op zich laat wachten). Wat lijkt het mij spannend zeg !

 

Maak een planning van leuke dingen voor jezelf om te doen want met een beetje pech. Loop je nog ruim. 3 weken

 

38 week spannend bij mijn eerste begon het toen ook wat te rommelen en een week later was het zover succes met de laatste loodjes.

 

Haha wel beetje herkenbaar. Dat onvoorspelbare vond ik verschrikkelijk. Vanaf een week of 38 niet echt dingen meer plannen want tja... Misschien was het die dag dan wel zover. Uiteindelijk liep ik tot 41 weken en ben gewoon dingen gaan ondernemen jn de weken ervoor.
Ging in ieder geval vaak even koffie drinken bij de oma van mijn man (heb je geen oma/(schoon)moeder) waarbij dat kan, adopteer een oma uit het bejaardentehuis .
Kruidvat was de favo winkel, volgens mij kwam ik er iedere dag, net zoals de plaatselijk appie.
Heb mijn moeder mee naar stad gesleept, dat ik werd ingehaald door oude vrouwtjes met rollator so what .
Verjaardag van mijn nichtje (met 40+6) ben zelf nog een half uur daarheen gereden (met mijn moeder naast me Just in case) ik had echt zoiets van; die gaat nooit meer komen.. S avonds begonnen de weeën .

Enne, heel cliché, maar geniet van de rust, die wordt de komende tijd (waarschijnlijk jaren) zeldzaam

 

Heel herkenbaar! Ik had het vanaf 37 weken want voor mijn gevoel kon ze elk moment komen. Dus ik plande ook bijna niks meer in. Waardoor ik hele dagen thuis zat te niksen. En elke avond weer teleurgesteld naar bed ging en teleurgesteld wakker werd, want weer geen baby.. Na een gesprekje met de vk, die ook wel doorhad dat ik er mentaal doorheen zat heb ik goede tips gekregen. Ik ben nu aan het aftellen tot de 42 weken en ik probeer toch meer afleiding te zoeken. Ik ga straks bijvoorbeeld met mn vriend nog even naar de bios, nog even genieten samen. Zo probeer ik de laatste dagen door te komen, door veel te genieten van de rust en vrijheid. En ik ben een stuk rustiger in mn hoofd geworden hierdoor gelukkig. Lichamelijk breekt de zwangerschap me wel op. Maar mentaal kan ik het nog wel 2.5 week aan gelukkig.
Succes in ieder geval en pin jezelf niet teveel vast op de uitgerekende datum, ga eerder van 42 weken uit.. dan kan het alleen maar meevallen.

 

Heel herkenbaar! Ookal is het hier de derde, ik heb het iedere zwangerschap weer. De eerste twee waren overtijd en dat duurde láng voor mijn idee!
Aan het begin van deze zwangerschap ging ik weer uit van overtijd lopen maar nu ik 37,5 wkn ben zit toch weer iedere dag te 'wachten' tot het begint en te letten op ieder steekje, krampje en harde buik.
Ook ben ik dagelijks op mijn vingers aan het tellen hoe lang nog, alsof ik niet goed geteld zou hebben oid.
Noujaaa, we wachten maar (on)geduldig verder.

 

Ja ik herken het ook. De gedachte dat ik wellicht nog drie weken zo door moet lopen maakt me niet blij. Ik voel me nutteloos en zou het liefst gewoon aan het werk willen. Lichamelijk kom ik het makkelijk door maar mentaal, pffff.

 

1 tip: doe echt vanalles, plan veel.
Bij mij begon het echte voorwerk op 11/11 en toen was ik niet thuis: Eerst een bezoekje aan de jaarmarkt, en dan was het sint-maarten vieren ( aka, heel veel familiebezoekjes), dag nadien 12/11: opgeruimd, naar de makro geweest, nog eens flink geklust in bed ( hadden we de dag ervoor ook al eens gedaan) en hoppa met 41+1 de dag voor de inleiding toch natuurlijk bevallen van ons wondertje.
Wat ik hiermee wil zeggen: doe zo veel je kan, je kleine wondertje komt wanneer hij het wil dus maak het voor jezelf zo aangenaam mogelijk

 

Herkenbaar... Succes iedereen

 

Dank je. Jij ook! Ben nu maar de zolder aan het opruimen. Mens moet toch wat te doen hebben haha.

 

Hoorde gisteren van de verloskundige dat ze pas zouden strippen met 41 weken en inderdaad dat de baby's vaker te laat dan te vroeg komen dus dat was geen hoopvol nieuws. Wel sinds gisteravond krampen maar of dat iets zegt. Ik wil nu natuurlijk dat ieder pijntje een teken is. Jij al "voortekens" gevoeld?