Jeetje over verbitterd gesproken... Voel je jezelf aangesproken? Ik onthoud me verder van commentaar.
Wat ben ik toch blij met een projectdirecteur en organisatie die vind dat ze een werkgever nog altijd te leen heeft van zijn/haar gezin! Vanuit dat oogpunt ziet dat sinterklaasfeest er ineens heel anders uit. Maar goed ik heb het 2 jaar vol gehouden om met zoon naar het sinterklaasfeest bij mijn vorige baan te gaan en toen vond ik het wel welletjes niet uit ondankbaarheid maar omdat het teveel werd, er was immers ook nog sinterklaas bij opa en oma en thuis, vind dat meer dan zat.
Nou, dat vind ik knap, hoor! Kinderen hebben zo'n 50 tot 60 dagen vakantie per jaar (zomer-, herfst-, kerst-, voorjaars- en meivakantie, als ik me niet vergist), exclusief de feestdagen, die buiten de vakanties vallen. Als je 5 dagen per week werkt, zou je 60 vakantiedagen moeten hebben om deze allemaal op te kunnen nemen. Zelfs als je maar 2,5 dag zou werken heb je dus 30 vakantiedagen nodig als je die allemaal wil opnemen. Ik ken echt niemand, die zoveel vakantiedagen heeft (m.u.v. beroepen in het onderwijs ). Ja, misschien mensen op hele hoge functies, maar je komt echt niet op zo' functies met zo'n houding.
Ik zou als ik jou was even de definitie van 'verbitterd' opzoeken, want die slaat in dit geval als een tang op een varken.
Met opgespaarde over uren van verplichte bijeenkomsten en gekochte uren kwamen ze een heel eind. Maar ik denk dat je zelf ook wel begreep dat het om de houding ging die ze er bij hadden. Dat er in de zomervakanties rekening gehouden werd met collegae met kinderen vond ik heel normaal. Maar als er bij iedere andere vakantie die er is ook geen ruimte voor anderen is raak ik daar best geïrriteerd van.