Waarom snap je dat? je hebt toch geen afspraak gemaakt... dus hij heeft helemaal geen reden om pissig te zijn... HOE bizar is het dat jij van hem een tijd krijgt om thuis te 'moeten' zijn En hou eens op met dat sorry zeggen hier en je te verantwoorden Je hoeft geen sorry te zeggen voor hoe je je voelt En die opmerking.. bedoelde hij die echt lelijk ook? of kwam het verkeerd op jou over? En 12 uur werken.. maakt toch niet uit, jij zorgt voor de kinderen en t huishouden zo heeft iedereen zn eigen aandeel in het huishouden (zolang jullie t beiden ermee eens zijn) en jij hebt door thuis te blijven ook mogelijkheden voor hem gecreëerd
Hahaha, nou ja zeg! Hij mag het jou dus wel allemaal aandoen maar owee als hem hetzelfde overkomt... Hij zal de tekenen idd heel goed herkennen Even uit elkaar gaan zoals Janna oppert lijkt mij ook een goede optie. Kijken of jullie het een opluchting vinden of juist weer naar elkaar verlangen in die tijd.
Ik vind het super goed van je dat je nu ook af en toe écht voor jezelf kiest, dat verdien je ook! Als jij een leuke baan hebt, dan hoort jouw man jou daarin te steunen. Je vertoont geen 'tekenen', je bent alleen klaar met je hele leven in dienst stellen van een man die in één klap (vreemdgaan) alles op z'n kop kan zetten/ gezet heeft. Het is heel goed dat je je horizon verbreed.
Nou zo zie ik dat dus ook 💪🏼 Het is altijd anders geweest, ik heb dit ook deels zelf gecreëerd natuurlijk. Want de relatie liep gewoon zo, wij vonden dat allebei fijn en prima. Maar alles is nu veranderd. De mannen zijn 9 en 6. Het grote los laten is echt begonnen, ze zijn zoveel zelfstandiger. En nu wil ik! En wb die tijd. Ik heb ook wel zitten zeuren dat ik niet wou dat hij laat thuis kwam Tijd apart wonen zit ik ook sterk aan te denken. Maar ik vind het zo'n enge en grote stap. 🙈
Dat is ook een mega grote stap! Zeker omdat er ook kinderen zijn. Maar je moet nu echt voor jezelf gaan bedenken of je oud wil worden met deze man of dat je daar ongelukkig van gaat worden.
Ik heb je topic destijds gevolgd en nu ook weer en heel eerlijk? Ik zie jullie niet bij elkaar blijven. Ik ben een buitenstaander, maar van wat ik hier lees krijg zelfs ik een benauwd, beklemmend gevoel
Heb hier af en toe meegelezen, maar nooit gereageerd. Wil je even een hart onder de riem steken. Wat een ***situatie...
Het is ook een enge en grote stap! En het is een stap die ik niet snel voorstel, omdat tijdelijk uit elkaar gaan in mijn beleving heel vaak permanent wordt. In jullie geval zitten jullie echter in zo'n negatieve spiraal en daar moeten jullie uitkomen, want anders stevenen jullie zeker op een scheiding af. Misschien kunnen jullie als jullie niet steeds op elkaars lip zitten, maar af en toe gericht tijd voor elkaar nemen, weer wat gezelliger met elkaar omgaan.
Hey TS Je hebt zoveel energie in je huwelijk gestoken om het te redden, superknap! Ik begrijp je helemaal en eerlijk gezegd heb ik veel van jou geleerd. Het zit nog allemaal erg dicht bij, we zijn nou 8 maanden verder. Wil je het vertrouwen terug zal het veel langer duren en ja er zal heel veel in de relatie veranderen. Zoals nu, jij bent veel met je eigen ding bezig. Hij ziet jou liever nog smoor op hen hem.. Hij zal het vast ook erg moeilijk mee hebben. En al helemaal als je hem soms er nog mee confronteerd. Hij denkt: het is klaar hou erover op.(want voor hem is het echt klaar en hij wil rustig met jou verder omdat hij van je houd) en jij wil soms gewoon weer je gevoelens uitten en je hebt het recht ook. Ik vind je een sterke vrouw, hoe je dingen oppakt, je gevoelens beschrijft, echt knap! Mijn advies is, de liefde zit er nog bij jullie beide, geef niet op, want je bent al een heel end. Even een pauze (al is het maar voor 2 weken) zal misschien wel helpen om je gevoelens weer op orde te krijgen? (natuurljjk niet alle gevoelens= maar bedoel dat je dan even de rust kan vinden voor jezelf) Liefs
Inderdaad Ik denk dat een kleine pauze misschien niet eens zo'n slecht idee is. Hoe gaat het nu Aszz, heb je dit al besproken?
Ja hebben we besproken maar vinden we allebei erg moeilijk. Heel het weekend goed gepraat, en ik hoop dat we nu een beetje op een kantelpunt zitten. Het voelt nu wel een beetje als een laatste kans, nog 1 keer even heel erg de schouders d'r onder. Leuke dingen plannen en proberen positief te blijven. Ik heb het idee dat ik even heel erg diep moet zuchten, flink uit janken bij iemand en dan vol gas d'r voor gaan.
Ik ook. Vind het heel knap hoe je het doet. Veel vrouwen uad het meteen opgegeven. Wat er ook gebeurt, je hebt alles gedaan wat je kon.
Nou ja heel kort en bondig; ik wil en kan niet meer. Ik doodop van het vechten. Maar ook heel erg bang 😔 Voor de toekomst. Zijn reactie. De kinderen 😢
Ik vind het heel knap dat je het zolang geprobeerd hebt, maar als het niet meer gaat houdt het gewoon op. Heel veel sterkte.
Hier zat ik 7 maanden geleden ook,wat jij schrijft had ik ook kunnen schrijven..De onzekerheid,boosheid,verdriet...(man was ook vreemdgegaan) Wil je even je hart luchten,of heb je vragen, kan je me altijd pb-en.
Als het niet gaat dan gaat het niet assz. Het is dan niet eerlijk tov jezelf, je kids en je man om toch door te gaan. Je hebt alles geprobeerd en gevochten, maar soms is dat niet genoeg.