Oh, ik weet dat het er gewoon bij hoort. Ik weet dat het een fase is en ik het eigenlijk wat meer berustend over me heen zou moeten laten komen, maar... Pffff, ik word helemaal kriegelig van mijn dwarse, uitdagende, miepende en piepende bijna-kleuter ... En heb zo geen zin in de 4 maanden die we nog moeten voordat ze naar school gaat . Hier nog wat medemama's in hetzelfde schuitje die ook even willen spuien of stoom afblazen? Dan voel ik me niet meer zo alleen . @iedereen die geen 'strafplekje' gebruiken (bijv, gang, trap, stoeltje), wat doen jullie dan als je kind echt niet wil luisteren?
Ooooh herkenbaar!! Dochter is een paar weken terug op school begonnen. Ze werd echt vervelend thuis! Terwijl ze altijd heel lief is. Elke dag er uit gaan en proberen uitdaging te bieden (spelletjes knutselen etc). Tv had ik ook wat vaker aan maar ben ook bevallen van haar broertje een paar maanden terug.
Hier (nog) niet. Zit er al een hele tijd op te wachten na al die verhalen van andere mensen, maar tot nu toe vermaakt ze zich thuis goed. Wel kijkt ze er heel erg naar uit om naar school te gaan.
"Ik tel tot drie... 1....... 2........ 3!!" Geen idee wat te doen als hij hier niet op in gaat overigens. Werkt tot nu toe nog prima. Hij ziet het als een spelletje en dat werkt. Wat ook werkt is om hem een keuze te bieden. En soms gewoon maar even laten gaan en meegaan in zijn nukken door het te negeren. Strafstoeltje of op de gang is nog niet nodig geweest en past ook niet bij ons. Van mij mag hij nog wel een aantal jaren thuis blijven.
Heel herkenbaar! Al dacht ik dat het misschien te maken had met de komende gezinsuitbreiding, maar t zou ook goed kunnen zijn dat hij aan uitdaging toe is. T is ineens een boze peuter geworden. Als ik iets zeg, mag ik dat niet zeggen... als ik zing, mag ik niet zingen en als ik iets oppak, moer ik t laten liggen. Hij zegt er dan ook bij: anders word ik boos! Of hij zegt doodleuk, als ik bijvoorbeeld vraag of hij iets wil opruimen: Nee, dat ga ik niet doen.... en me dan aan blijven kijken in de hoop dat ik in de lach schiet ofzo. Redelijk onschuldig wel, want uiteindelijk ruimt hij wel op.... Maar met ALLES moet hij even laten zien dat hij ook een eigen mening heeft. Misschien niet helemaal de juiste aanpak, maar hier shanteer ik'm gewoon. Hij wilde vmiddag bijvoorbeeld een stukje wandelen maar had zn drinken nog niet opgedronken. Nee... drink mn drinken niet op... Oke, prima... maar dan heb ik geen zin om te wandelen. Vaak werkt het wel En inderdaad, een beetje meer uitdaging bieden. Als iets nieuws dan lukt, de hemel in prijzen. Anders overstemd de negativiteit, wat het alleen maar erger maakt. Over t algemeen gebruiken wij ook geen strafplekje maar heel soms werkt het wel om hem even uit de situatie te halen en even in de gang (onze strafplek) te zetten. Mijn zoontje gaat na de kerstvakantie naar school.. Van mij hoeft het mog niet hoor, die 1e schooldag... pff.. maar als ik'm zo zie is t alleen maar goed voor'm.
Oh die eerste schooldag vond ik heel erg heftig... Alsof ik afscheid nam, wat in zekere zin ook zo is van een bepaalde periode. Volgende ding is hier nu, de dingen die ze oppikt op school😱 dat is ook niet niks...
Dl wil altijd wel naar iets luisteren, de kunst is meer om dat te vinden. Meer uitdaging bieden? meer activtiteiten?
mijn zoon is in september begonnen op school, de tijd van 3.5 naar 4 was best pittig. Hij miste de uitdaging en die kon hij op het kdv niet altijd vinden. Wij ging iedere dag minstens 1 uur naar buiten. vaak op de loopfiets van speeltuin naar speeltuin en even langs de winkel. vaak deden we dit meteen s morgen na t ontbijt zodat hij al wat energie kwijt was haha
Oh verschrikkelijk ja, dat was echt de ergste tijd. Gelukkig gaat het voorbij, het is een fase, het is een fase, het is een fase....