Hi allemaal, Ons zoontje is 7,5 jaar. Vrolijk mannetje, soms druk en de laatste tijd vermaakt hij zichzelf wat minder goed. Nu mijn vraag. Hij is helemaal verzot geraakt aan voetbal sinds dat hij erop zit (nu 1,5 jaar). Zijn leven lijkt daar maar om te draaien. Met gevolgd zodra het maar kan buiten willen voetballen óf binnen fifa 17 op de playstation. Het leven bestaat uit meer dan die 2 dingen maar in zijn wereld niet. Zodra we dus wat gaan doen denk aan boodschappen, dagje weg, op visite, naar het tuincentrum etc. begint het zeur gedrag ik heb geen zin, blabla. Wij corrigeren hem dan en zeggen papa en mama hebben soms ook dingen te doen en niet alles kan alleen maar leuk zijn. Elke dag zeurt hij of hij kan voetballen. Er zijn niet altijd kindjes in de buurt, dus wilt hij opa ophalen die in de buurt woont of met papa. Natuurlijk kan dit niet altijd maar hij dramt en blijft maar zeuren. Heel irritant en sfeer verpestend. Morgen ben ik thuis met de kindjes en zie er al bijna tegen op. Hij zal toch wel weer gaan zeuren om te mogen voetballen etc etc. Hoe zou jij omgaan met dit zeurende, dominante gedrag. Dat hele voetbal lijkt wel een obsessie ik word er onderhand gestoord van. Hij voetbalt overigens op zaterdag en traint 2 x per week. Meer die zulke fanatieke voetballertjes heeft? gr vruchtje
Heb er hier ook zo 1 Alles maar dan ook alles draait om voetbal alsof er niets anders meer bestaat. Overal wil hij zn bal mee naar toe nemen en ook de gespreken gaan over jawel...voetbal... Op de meeste momenten laat ik het toe maar hij weet heel goed dat bij sommige uitstapjes het nou eenmaal niet kan! Hij zal zich dan moeten aanpassen heel simpel en word er ( heel veel) gezeurd erover of boos gedaan is zijn straf dan ook juist niet voetballen! Misschien erg drastisch maar niet alles draait om een bal.
Bizzy: herkenbaarheid is ook al fijn. Lastige ervan is (en dat ligt aan mezelf) dat ik het zielig ga vinden en me schuldig ga voelen als hij niet kan/mag...... Ik denk dat je het wel goed doet qua veel zeuren juist niet voetballen........Jammer dat we niet bij elkaar in de buurt wonen hadden ze samen hun lol op gekund. Kindjes van voetbal wonen wel in het dorp maar niet echt op loopafstand. Ook niet ieder kind in de buurt hier houdt van voetballen natuurlijk. Hij moet het maar leren
Dat hij fanatiek is is leuk, maar op het moment dat het om slaat in een obsessie die de sfeer voor het hele gezin bepaald dan denk ik dat hij hier een paar trainingen ging overslaan.
Tuc: denk dat daar deels probleem ligt. Hij vindt zo leuk dat ik dat niet kan ontnemen. Ik vind dingen snel zielig en voel me dan schuldig. Al denk ik wel echt dat dat probleem op zou kunnen lossen.
Dat snap ik heel goed, je kunt gezien zn leeftijd het ook nog eens met hem bespreken. Dat je snapt dat hij onwijs van voetballen houdt en dat jullie hem alle mogelijkheden willen geven om dat te doen. Maar dat voor de andere gezinsleden niet alles om voetbal draait en dat jullie het ook gezellig vinden om andere dingen met hem te doen. En dat het voor jullie heel vervelend is als hij dan zo zeurt of nergens mee naar toe wil. En dat als hij daar niet mee stopt hij anders maar een tijdje moet stoppen met voetbal.
Ik vind het eerlijk gezegd heel vreemd om hem dan te laten stoppen met voetbal of trainingen over te slaan. Hier een superfanatiek voetballertje, hij traint 3-4 keer en 1 wedstrijd, buiten dat is hij altijd aan het voetballen met zijn vriendjes. Hij wil ook niet altijd mee ergens naar toe, maar daar trek ik mij niks van aan. Soms moet hij zich aanpassen en dan mokt hij maar even, dat boeit mij niet zoveel. Je kunt niet altijd doen waar je zin in hebt, maar hem straffen door hem dan niet meer te laten gaan snap ik echt niet.
hier ook een super fanatieke voetballer. ik weet eigenlijk niet beter want mijn man is net zo gek op voetbal. zoon traint 2x per week zelf en gaat 1x per.week mee.met mijn man naar zijn training. Op zaterdag spelen ze alle 2 een wedstrijd en zijn ze samen de hele dag op het voetbalveld. thuis als het buiten licht is en droog is hij op straat met zijn bal. vaak partijtjes met vriendjes maar als er niemand is vermaakt hij zich ook uren alleen met zijn bal tegen een muurtje of oefenen met trucjes en hooghouden. Binnen speelt hij elke dag wel een half uurtje fifa en voor het slapen gaan kijkt hij voetbalwedstrijden (ook herhalingen en buitenlands voetbal) of voetbalzenders. als we weg gaan gaat er bijna altijd een bal mee en hij moppert ook wel als we ergens zijn waar niet gevoetbalt mag worden. Ik heb gemerkt dat negeren het beste werkt hier dan is zo een bui het snelst weer over. ik ben ook geen voorstander te straffen met trainen afpakken, kinderen moeten juist sporten dat is gezond! en het is een teamsport je hebt dus niet alleen je zoon ermee maar het hele team! wel zou ik bijv. fifa afpakken als hij doordramt en de sfeer verpest daarmee!
Nan: herken veel van wat jij omschrijft over jou zoontje, fijn die herkenbaarheid. Soms ga je denken dat alleen je eigen kind zo is. Straffen door niet trainen/voetballen zal niet gebeuren. Wel kan het een consequentie zijn dat hij dan bijvoorbeeld keertje s'avonds niet op playstation mag of inderdaad op tablet voetbal dingen kijken. Laatst was hij binnen zoet met een ballon en oefende allerlei skills haha.....misschien de andere kant bekijken beter dit dat een kind die niets wilt of alleen maar wilt tv kijken, computeren etc
Ik zou hem zeker het voetballen niet afpakken of stoppen, maar duidelijke afspraken maken over wanneer hij mag voetballen/fifi spelen en wanneer niet en als hij op die momenten gaat lopen en drammen en zeuren dat wel corrigeren. Nou ja, buiten zijn traingen en wedstrijden om kun je vast genoeg uurtjes prikken waarop hij wel met voetballen bezig kan zijn.
Het is een fase...... Vorig jaar was dat bij onze oudste twee ook zo. Ze praatten alleen nog maar over voetbal, spaarden heel fanatiek plaatjes, wisten alles over al die voetballers en de hele dag door hadden ze het erover. En als ze er niet over praatten, dan waren ze wel aan het voetballen. De ene broek na de andere ging er doorheen vanwege de slidings. Maar nu is dat grotendeels weer over. Ze voetballen nog wel graag en regelmatig, maar ze praten er weinig meer over. En die boeken met plaatjes liggen al een tijdje stof te happen. De oudste is nu wel weer helemaal in de ban van Pokemon, maar de middelste geeft daar niet veel om, dus dat is niet zo overheersend aanwezig. Gewoon lekker laten gaan, buiten spelen en voetballen is gezond, beter dan schermpjes kijken. En ik vond het wel grappig, die enorme fascinatie en feitjeskennis die ze ineens ontwikkelden. Ik zag daar heel erg mijn man in terug, die met hele andere onderwerpen dezelfde symptomen vertoont. Meegaan naar andere activiteiten enzo is hier nooit punt van discussie geweest. Ook al hadden ze geen zin, jammer dan, soms moeten andere dingen ook. En aan tafel kapte ik het ook wel eens af, dat eeuwige gepraat over voetbal.
Het zou helpen een vaste planning met vaste tijden te maken. Verder ook niet toegeven. Hij weet waar hij aan toe is en overige tijd moet hij anders besteden Mijn zoontje kan ook doorslaan in dingen en hebben een zeer zware strakke planning voor hem. Zo geen gezeur en tijd is tijd. Dus spreek ik af dat hij bijv tussen 6 en 7 een uurtje mag moet het niet kwart over 6 worden en andersom, 7 uur is uit. Smoesjes als ja maar dit halve wegen een leven etc trap ik niet in. Uit us uit. Staat zelfs kookwekker naast. Dit geeft hem rust en mijn rust. Alles staat vast trouwen. Buiten spelen, wanneer vriendje, hoeveel game en hoeveel tv. Wanneer iets voor jezelf doen etc. als hij zuurt krijgt jij een waarschuwing. 2e keer gaat er kwartier van game tijd af. Nog zeuren is eerste volgende game uur schrappen. Buiten spelen zou ik aanmoedigen maar wel wanneer dat kan. Kan dat niet vanwegen ergens op een feestje moeten ze maar wat anders doen. Ik spreek bijv vaste tijd af van 2 tot 5 na feestje en dan weer tijd voor jezelf .
Ik lees eigenlijk niks verontrustends.... het klinkt als een echte knul met passie! Heerlijk buiten voetballen zou ik alleen maar stimmuleren!
In mijn optiek kun je een kind beter leren om op een goede manier met zijn sterke behoefte aan iets om te gaan, dan hem 'straffen' omdat hij iets zo graag wil..
Tja hier draait ook álles om voetbal. Hij traint ook 4x per week en daarnaast nog een wedstrijd op zaterdag. Hij kan hierdoor ook niet echt andere dingen doen, want de trainingen duren 1,5 uur plus dat ze een 15-30 minuten van te voren aanwezig moeten zijn. En tja, op de vrije momenten doet ie ook niets anders dan voetballen. Hij heeft geluk dat we aan een voetbalveldje wonen en hij dus altijd jongens voor het huis heeft die meespelen. En ja ook hij kan echt wel ff mokken als ie ergens mee heen moet, maar dat is dan jammer voor hem haha. Overigens is het hier absoluut niet mogelijk om hem om die reden dan een training te laten missen, maar dat zou ik sowieso ook niet doen. Het is gewoon z'n passie en daar is niets ongezonds aan vind ik!