Hoi allemaal, Ik hoop op wat goede tips van jullie. Ik heb een zoon van bijna 3,5 en een dochter van 1,5 jaar. We hebben een roerige tijd achter de rug. In november hebben ze allebei buisjes gekregen nadat ze afgelopen tijd 3 keer oorontsteking hebben gehad. Die periodes gingen gepaard met slecht slapen, veel negatief gedrag en weer in de broek plassen van mijn zoon. Ik had gehoopt dat de buisjes hier positief op zouden uitwerken. Tot nu toe hebben we alleen nog maar ellende gehad. Het gedrag lijkt sinds de operatie alleen maar erger te zijn geworden. Hij heeft vreselijkere driftbuien dan ooit gehad. Hij plast continue in zijn broek (zegt dan: omdat ik zo niet lief is..)en het ergste, hij kan gewoon niet normaal tegen zijn zusje en leeftijdsgenootjes doen. Alles... echt werkelijk ALLES wat een ander heeft wil hij hebben. Ik ben de hele dag politie agent aan het spelen. Ik hoor hetzelfde terug van het kdv. Ik heb hierover ook een gesprek gehad met mijn man waarin we besloten hebben om hem meer controle terug te geven. Dus we maken bijv. geen strijd meer van eten (als hij geen groente wil eten) en als hij zijn lelijke laarzen naar de creche aan wil, prima. Dat scheelt al een hoop strijd momenten, en hij kan dan ook zelf keuzes maken. Maar toch lijkt dit geen steek uit te halen. Er zijn dagen dat het goed gaat, maar vandaag is echt weer zo'n drama dag. Ik ben blij dat mijn dochter nu gewoon slaapt, omdat hij dan even rustig is en geen negatieve aandacht vraagt. Ik probeer ook echt tijd aan hem specifiek te geven, zo hebben we gisteren avond samen de kerstboom opgetuigd. Dat zijn echt leuke momenten. Ook hebben we de afspraak dat al het speelgoed op zijn kamer van hem is, en al het speelgoed in de woonkamer is om samen te delen. Maar hij wil echt niet op zijn kamer spelen. Hij wil gewoon continue de confrontatie aan gaan lijkt wel. Ik merk dat ik dit na 2 maanden echt zat begin te raken. Ik voel me machteloos en verdrietig. Ik heb zelf een pedagogische opleiding en weet hoe het allemaal moet. En juist dat frustreert me enorm omdat het me dus niet lukt. Ik word soms in beslag genomen door emoties en vind het fijn als een buitenstaander mijn verhaal leest en misschien tips wil geven. Alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
hai Barbera, Helaas heb ik geen tips voor je. Als ik je verhaal zo lees zou ik zeggen dat je goed bezig bent en doet wat je kunt. Zeker gecombineerd met je pedagogische achtergrond weet je volgens mij heel goed wat je wel en niet wil. Ik kan je dus alleen maar sterkte wensen en met je meehopen dat ook dit weer over gaat. Misschien niet helemaal waar je op hoopte, maar ik leef wel met je mee en denk dat je het goed aanpakt nu.
Wat vervelend, denk je dat de buisjes meer rust geven valt dat ook tegen. Heb je ook nog 1 op 1 momenten met je zoon? Spelen jullie ook wel eens met zijn alle met bijvoorbeeld de duplo? Er is nu een hele negatieve sfeer. De vraag is in hoeverre is het mogelijk om te richten op het positieve? Wat doe je als hij spullen af blijft pakken? Zet je hem dan even buiten spel , op de gang of gewoon echt even niet meer mee spelen. Ik begrijp goed dat je ondanks een pedagogische achtergrond nu blijft hangen. Het is een thuis situatie en dan komen emoties om de hoek kijken. Neem het jezelf niet kwalijk. Vergeet niet af en toe tijd voor jezelf te hebben om tot rust te komen om de situatie beter aan te kunnen.
Wilde gok: zou het kunnen dat hij ineens beter hoort nu en overprikkeld raakt, zeker i.c.m. Sinterklaas?
Bedankt voor het meedenken. Het gaat sinds een paar dagen alweer wat beter met hem. Opeens zie ik weer mijn zoontje zoals ik hem echt ken, wat een verademing. Zo lief en behulpzaam.... goed samen spelen met zijn zus. Wel af en toe een peuter perikel, maar gewoon zoals ik het normaal vind. Zou het dan echt een fase zijn geweest??? IK HOOP HET!
Het hoort wel wat bij de leeftijd, maar kan ook goed zijn dat hij even heeft moeten wennen aan meer prikkels door beter horen. Is de controle-afspraak voor de buisjes al geweest?
Nee ik heb alleen een telefonische afspraak gehad twee weken na de operatie. Twee dagen na de operatie werd hij wel huilend wakker 's nachts. Hij zei dat hij oorpijn had. Ik ben die dag later al op controle geweest en alles zat er keurig uit. Gelukkig gaan de afgelopen dagen echt heel erg goed. Alleen de zindelijkheid moet weer even in zijn systeem komen....