Ik ben vast niet de enige die houdt van een schoon huis maar die vaak niet aan alles toekomt omdat ik chronisch ziek ben. Ik heb de ziekte van Bechterew. Reuma die zich vooral uit in mijn bekken en ruggengraat. Ik heb de laatste tijd bijna dagelijks ontstekingen en de plekken die te lang ontstoken zijn gaan verbenen. Pijn dus, elke dag. En walgelijke vermoeidheid. Maar hey! Ik heb een mooi gezin én een mooi huis! Dus ik tel mijn zegeningen. Waar ik mij wel aan erger is dat ik constant achter de feiten aanloop. Was stapelt op, keuken is een chaos en mijn jongetjes zijn allebei snipverkouden en ondanks de prullenbak naast ze vind ik overal snotpapiertjes. Genoeg! Wie doet er mee met elkaar motiveren en tips uitwisselen? De gewone tips werken al goed maar gezien het toch echt lastiger is als je chronisch ziek bent, zoek ik nog wat specifiekere tips en steun voor elkaar. Wat ik nu doe: ontspullen. Want hoe minder spullen, hoe minder werk. En de boel bijhouden dmv een routine. Edit: wat ik ook als tip kreeg bij de revalidatie: doe niet alles in 1x! Zet bv de kookwekker op 10 min en ga dan per stuk aan de slag. Gaat de wekker dan 10 minuten rusten. Dan weer 10 min werken en 10 minuten rusten. Een golfbeweging qua energie uitgeven ipv een grote klapper maken en de rest vd dag gevloerd zijn. Hoe doen jullie dat nog meer?
Ik zou proberen om niet té veel te willen! Als je een planning maakt voor 1 dag en daar staan dan 10 verschillende dingen op die je die dag 'af moet' krijgen dan werkt het averechts en komt er vaak maar 1 of 2 dingen ervan 'half' af. Probeer per dag te bekijken hoe je je voelt, en probeer 1 ding of 2 dingen te plannen die je die dag dan echt doet. Dan kijk je s'avonds terug en kun je trots op jezelf zijn dat je die twee dingen af hebt! En netjes af! En heb je ook weer goede moed voor de volgende dag en de dagen die daarna komen. Geef jezelf ook echt complimenten als er weer een klusje gelukt is. Ik weet dat het niet veel is dan, maar kijk niet naar het negatieve of naar het geen wat een ander allemaal kan en doet. Hetgeen wat jij doet en als het goed voelt, is dat toch prima? En elke keer weer een overwinning
Ik heb geleerd mijn energie te verdelen. En vooral naar mijn lichaam te luisteren. Mijn psycholoog toen der tijd legde het heel mooi uit. Je hebt 3 emmertjes energie. Een emmertje lichamelijke energie, mentale energie en sociale energie. De kunst is om een emmertje niet helemaal leeg te maken maar tussentijds bij te vullen. Beetje wat je zelf dus ook zegt. Ik ga bijv. een half uur iets in huis doen. (Lichamelijke energie) Na dat half uur stop ik en laat ik echt liggen waar ik mee bezig was. Ik ga op de bank zitten met een kop thee en doe even helemaal niks. Na een pauze ga ik dus iets doen uit een ander emmertje. Ik bel met een vriendin, ga iets lezen, maak een puzzel, ga eventjes op visite enz. En dan na weer een pauze ga ik weer verder in huis. Het is absoluut niet makkelijk maar zeker het proberen waard. Het heeft mij enorm geholpen. Ik heb om te beginnen een lijstje gemaakt met dingen die ik moet doen, leuk vind en hobby's ed. En die onderverdeeld onder de emmertjes. Als ik dan weer iets anders moest gaan doen kon ik mijn lijstje erbij pakken. Dat gaf voor mij wel een soort rust. En als laatste hulp vragen! Mijn man doet ook het een en ander in huis. Het zijn allemaal kleine dingetjes die hij doet maar het helpt mij wel. Sterkte!
Ik ben ook chronisch ziek en heb een planning. Elke dag wat schoonmaken. Opruimen doe ik wel elke dag, ik hou gewoon niet van zooi dus ruim dingen die ik gebruik gewoon gelijk op. Ook mijn dochter van 2,5 leert gewoon dat ze dingen weer een beetje op moet ruimen. Dat helpt al goed. Voor het schoonmaken hebben we om de week ook hulp, hou hetbtussemeoor zelf bij.
Ik zou vooral ook ondersteuning bij je huishouden aanvragen via de WMO. Zou toch denken dat je daar recht op hebt met deze diagnose
Niet als je een partner hebt helaas, hoeveel deze ook werkt of studeert of wat dan ook, hij wordt geacht het huishouden erbij te doen.
Ik ben niet chronisch ziek, maar als ik ziek ben, doet mijn man het meest of als het echt moet alles. We werken allebei evenveel dus nu is het evenredig. Op de momenten dat het met jou niet zo goed gaat, zou ik dus je man meer laten doen
Ik moet eerst ff opstarten maar doe 's morgens in principe het meest, als ik zoontje na de lunch weer naar school heb gebracht ga ik aan de oplader zoals ik het noem...op de bank met een kop thee en Netflix Het is vooral de lat wat lager leggen voor jezelf, naar je lichaam luisteren en plannen. Ik ga bijvoorbeeld niet de keuken soppen, stofzuigen, dweilen en de weekboodschappen op één dag doen...dat is vragen om moeilijkheden. Mijn man is vrachtwagenchauffeur en maakt lange dagen maar hij is gezond en dan kom je inderdaad niet in aanmerking voor hulp.
Ik ben TBM, en heb een gehandicapte dochter en wij krijgen gesubsidieerde schoonmaakhulp vanuit de WMO. Dit is een regeling voor mantelzorgers. Niet geheel vergoed maar is rond de 50-60 euro per maand voor 3 uur per week. Vlinder: ik zou toch even informeren bij de gemeente of er iets mogelijk is.
Mijn man doet idd veel on huis op het moment dat ik niks kan. Bij uitzondering kan hij ook thuis werken en de kinderen naar school brengen bv. Dat vraag ik alleen als ik zelfs mijn bed niet uit kan komen. Wmo voor huishulp krijg je idd niet met een gezonde partner. Maar zelf vind ik dat ook niet zo nodig. Ik kan het nu zelf redelijk bijhouden. Het enige dat mij echt niet lukt is de badkamer maar die doet mijn man. Die emmers is idd een goede!
Zou inderdaad toch nog eens wmo proberen! Zeker gezien je man zoveel werkt. Ik ben zelf niet chronisch ziek, maar herstellend van een pnd waardoor ik ook nog niet teveel op 1 dag kan. Ik heb een schoonmaak rooster gemaakt. Werkt super, verder hebben de kinderen ook hun eigen taken waar zich prima aan houden.
Ok nou dan ga ik toch eens navragen bij de gemeente wat mogelijk is mijn jongens helpen niet zo mee, ze hebben beiden hun eigen problematiek. Mijn oudste is autistisch en de jongste adhd. Dus juist voor hen wil ik het huis zo schoon en prikkelvrij mogelijk.
Mijn reumatoloog heeft als tip gegeven alles op een a4tje op te schrijven wat je in huis gedaan wil hebben. Dan maak je een maand kalender en verdeel je alles over een maand. Sommige dingen komen wekelijks terug en moet je dan over een dag verdelen, zoals strijken. Als je een off day hebt jammer dan, dan komt het een andere keer. Als je je goed voelt niet denken ik neem dat van morgen er ook nog bij want meestal krijg je toch weer de klap met de hamer. En los laten dat je dingen MOET doen. Heeel moeilijk maar beter voor je zelf, want stress is ook niet goed voor je. Wij hebben sinds 1 maand iemand die 1 keer in de 4 weken de grote klussen doet, zoals badkamer en keuken goed boenen. Dat scheel zo enorm veel! Nu hoef ik het alleen bij te houden en als zij tijd over heeft strijkt ze ook nog wat kleding weg. Ook als ik boodschappen heb gedaan of iets anders in huis, altijd even pas op de plaats en gaan zitten. Het helpt mij enorm, ik kan nu al veel meer en hou het ook langer vol. Sterkte!!
Dan heb je grote kans dat je vanuit WMO hulp toegekend kunt krijgen. En als WMO toch niet lukt, dan respijtzorg aanboren. Maar begin met WMO en gooi alle diagnoses binnen je gezin op tafel. Bel ook even je verzekering: je kunt vaak gebruik maken van een zorgmakelaar die dit allemaal voor je regelt en die weet welke taal er gevraagd wordt binnen de indicatieaanvragen etc... En dubbele kinderbijslag? Dat al aangevraagd?
Ik ben afgekeurd ivm rugproblemen de zenuwpijn.. Slik dagelijks morfine, tramadol etcetc. A 12 pillen per dag en nog morfine pleisters. Mijn rug is maart 2015 vastgezet als laatste redmiddel na 2 eerdere operaties. Helaas nu niks meer te doen en moet er mee leren leven. Mijn dagelijks leven is altijd het zelfde. Kinderen aankleden. Naar school. De hond dan naar school zoontjee prikken. opruimen boven is wat bedden recht trekken en speelgoedopruimen. Zaterdag boven stofzuigen. ( voorheen elke dag maar was echt te veel) Dan beneden elke dag stofzuigen,dweilen, omwasje smorgens en smoesjes, stoffen en tafels afdoen. Beetje de basis zeg maar. Dit moet gebeuren. Zitten die ik bijna niet. Te pijnlijkdus moet bezig blijven. Vaak ben ik dan rond half12 klaar. Nu ff koffie en eten. Zometeen boodschappen en naar de drogist. Weer de hond en de kindjesophalen. Dan hun spullen opruimen, ff wat spelen met de kinderen ( of sport, fysiotherapie etc) koken en manlief doet de afwas daarna en de hond. Na het eten nog ff dweilen en 7 uur samen de kinderen douchen en half 8 liggen hun op bed. 8 uur moet ik echt plat omdat ik niet meer kan lopen, zitten of functioneren.. Moet dan echt plat Heb een zoon met medische problemen etc. Dit kost mij veel energie. Na school vaak logepedie, fysiotherapie, sport, zwemles, kindersrts etc etc. Ik moet dus wel door. Heb ik een keer een goede dag doe ik zoveel extra werk dat ik4 dg niks meer kan.huis moet zo opgeruimd mogelijk omdat zoontje erg onrustig wordt van prullethes
Jemig ik word al moe wanneer ik dit lees. En toch gaat het hier min of meer hetzelfde. Het moet toch gebeuren allemaal! Ik draai elke dag 1 was. De keuken elke ochtend en avond. Beneden opryimen en vegen (stofzuigen is te zwaar, dweilen ook). Boven laat ik vaak gaan dat red ik gewoon niet. De wc haal ik vaak een doekje over want jongste knoeit vaak. Die weigert ook te gaan zitten :x
Wat goed helpt is er vooral niet teveel over na denken. Ik moet iedere dag stofzuigen en dweilen, want 2 honden. Dat probeer ik direct smorgens te doen als ik de kinderen naar school heb gebracht. Tussendoor een beetje afstoffen en een wasje draaien. Sinds 2 weken helpt mijn schoonmoeder 1x pw mee. Zij doet dan de grote dingen (ramen Lappen, tegeltjes badkamer enz.) Ik vind dit echt ontzettend moeilijk, maar ik probeer het los te laten. Want eerlijk, ik kan het gewoon zelf niet meer. Dat bedoel ik ook met loslaten. Accepteer dat je niet alles kunt en probeer je daar bij neer te leggen. Dan ligt die stof maar een dag langer op de vensterbank, jammer dan. Ik heb daar ook nog wel heel veel moeite mee hoor. Ik ben in 2 jaar tijd van een vrouw die alles kon, 50u in de week werkte, van alles ondernam met de kinderen, het hele huishouden deed en overal hielp, veranderd in iemand die bij wijze van spreken niet eens voor d'r kinderen kan zorgen. Die lat moest dus wel omlaag. Je kunt niet altijd alle ballen hooghouden hoe graag je dat ook zou willen..
Heb geen ervaring dus vind het lastig advies te geven. Je taken goed verdelen idd.. En tussendoor dingen doen waar je positieve energie van krijgt vind ik ook een goede tip. Verder denk ik dat het belangrijk is realistische doelen te stellen per dag, die ook echt haalbaar zijn. Niks is zo frustrerend als aan het eind van de dag zien wat allemaal niet is gelukt. Daarom is het misschien zoals iemand al zei goed om ´s morgens te kijken naar wat voor dag je hebt, en aan de hand daarvan je doelen van de dag bij te stellen. Succes!
We hebben een hulp; 1x per week. Die in 3 uurtjes heel het huis schoonmaakt. Dat scheelt enorm. Daarnaast laat ik heel veel los. (geleerd op de revalidatie) Vergaat de wereld als ik NU niet de ramen zeem? Zo laat ik het los. Bepaalde klusjes zoals stofzuigen is gewoon te zwaar, dat mag manlief doen. Verder is ontspullen een goed idee! Maak het voor jezelf zo gemakkelijk mogelijk. Voor de rest doe ik het huishouden in gedeeltes. Gewoon per kamer; En ga niet over je grens heen!