Ik vond de overgang van 1 naar 2 kinderen vele malen zwaarder dan van 2 naar 3. Ik vind het eigenlijk best makkelijk zo met 3 kids. Leeftijden zijn 7 bijna 6 en 4 maanden.
Ik vond 0 naar 1 echt een makkie. Ik deed dat kind er gewoon bij haha. 1 naar 2 vond ik wel pittig. 2 naar 3 ging prima maar alles bij elkaar is 3 of meer kinderen natuurlijk wel een stukkie pittiger dan 1 of 2 kinderen. Ik zie best veel gezinnen met 2 kinderen om me heen en vooral als ze dan wat ouder worden is dat best relaxt. Het is ook wel zo dat het maar zo druk is als dat je het zelf maakt. Hier gaan de kinderen niet op tig sporten en clubjes etc. Hier zijn ze nu 4 11 en 13 jaar
Hier klopt het wel, maar ik denk niet dat dat door ons 3e kindje komt. Zonder hem erbij had ik ongeveer net zoveel stress gehad doordat mijn stress niet hoofdzakelijk veroorzaakt wordt Door de kinderen.
Pff, ik vond van 0 naar 1 echt de grootste aardverschuiving . Nr 2 ging vanzelf. Bij nr 3 was het eerste jaar wel weer heel zwaar, maar dat lag aan het pittig karaktertje van dit exemplaar . Toen hij eenmaal mee kon doen met zijn broer en zus, werd het een heel ander kind. Ik hoop dat nr 4 iets makkelijker tevreden te stellen is als baby. Maar zo niet, dan redden we er ons ook wel mee; genoeg ervaring nu .
Ik vond van 1 naar 2 kinderen pas heftig! Komt ook omdat ze 2,5 jaar schelen. Onze 3e scheelt bijna 4 jaar met de middelste en 6 jaar met de oudste. Hij ging gewoon mee in de flow van alles. Naar school brengen, ophalen, naschoolse activiteiten. Ja, hij moest toch mee. Gelukkig heeft hij dat nooit een probleem gevonden