Goed dat je aangeeft dat je aan het einde van je latijn bent maar je dochter moet daar niet onder lijden. Ze heeft hulp nodig bij haar spraak en taalachterstand en ik vind dat jij haar daarbij moet helpen. En als dat niet lukt dan kan misschien iemand anders die taak overnemen zoals oma/opa een vriendin. En zoek zelf hulp voor als je dat nog niet hebt gedaan. Als je beter in je vel zit is dat ook beter voor je kind. Mijn dochtertje volgt al vanaf 2,5 jaar logopedie. Ze is nu 4,5 jaar. Eerst 1x per week, nu 2x per week logopedie. Plus alle energie die ik daar thuis nog in stop. Ik vind het over het algemeen wel leuk om thuis met haar te oefenen. Ik krijg ook heel veel tips en spelideeën mee van de logopedist. Mijn dochtertje heeft een complex probleem maar ik ben trots op iedere kleine stap die ze maakt. En dan ben ik blij dat ik daaraan heb mogen bijdragen.
Wat vervelend dat je zo aan het eind van je Latijn bent! Ik snap heel goed wat je vragen zijn. Zelf ben ik ook logopedist, ik vind het heel belangrijk om een klik te hebben, anders wordt het vaak lastiger oefenen. Als ik te weinig vooruitgang merk heb ik daar vaak al een gesprek over gehad met ouders. Wat erg dat ze na 4 jaar bedachten dat het geen effect had bij je oudste. Het valt of staat echt met de tijd die je er thuis aan besteed. Ik laat drukke/ gestresste ouders ook weleens helpen met oefenen door de peuterspeelzaal of een stagiaire op school. Daarnaast is de leeftijd wel goed hoor, met 4 jaar moet een kind in elk geval verstaanbaar zijn voor de juf en dat kan je vanaf 3,5 dus al heel goed oefenen. Ik zou zeggen, uit je zorgen bij je logo!
mijn zoontje was bijna 3 toen we gingen starten met de logopedie. Hij sprak nagenoeg geen woord, alleen ja/nee en tellen kon hij goed. Hij zei geen papa/mama/auto e.d. Na 4 maanden logopedie begon hij aarzelend bij de logopediste, nog eens 4 maanden later begon hij thuis te praten en nog eens 3 maanden later op de peuterspeelzaal tegen de juffen. Hij had elke week logopedie, een half uurtje. Oefenen met hem thuis had geen nut op de gewone manier. Wel heb ik heel veel tips gekregen hoe ik extreem duidelijk kon praten tegen hem. (gewoon Nederlandse ouders, geen spraakgebrek, geen dialect). Want, hoe beter hij het hoorde, hoe beter hij het kon opslaan. Nu zitten we bij een stotterlogopediste en weer: papa en mama moeten de oefeningen doen, we hadden een te hoog spreektempo. Hij wilde op hetzelfde niveau praten als ons, dus dat ging mis in zijn koppie. In het begin (eerste 8 maanden) hoefde ik echt niet met hem te oefenen: bal, kun jij bal zeggen? Nee, dat kon hij niet. Daarna was de behandeling anders en kwam ook de nadruk te liggen op articulatie, daarom ging hij ook stotteren, hij merkte dat hij het anders zei dan de volwassenen. Nu gaat het erg goed, zijn we bijna 2 jaar verder en we zijn er nog niet. Zijn woordenschat was altijd prima (bij 3 jaar), nu ver boven gemiddeld, maar zinsontwikkeling ver onder gemiddeld. Wij kunnen nog wel even door in ieder geval.
Wat vervelend! Ik begrijp dat alles dan teveel is Alleen ben je het wel verplicht aan je dochter inderdaad, maar niet alleen jij ook papa. Wellicht dat je met je partner kunt afspreken dat hij het oefenen op zich neemt? ( wanneer er geen partner is, excuses dan )
Ik herken het gevoel van geen energie meer hebben al te goed. En ook wil je heel graag je kind vooruit helpen soms kan het er gewoon niet meer bij. Probeer efficiënt om te gaan met de tijd die je aan oefenen moet besteden. Wellicht kun je het combineren met iets anders. Inderdaad bv na het eten. Tijdens rijden in de auto ergens naar toe. Tijdens een spelletje. Tijdens het douchen of bad. Daarnaast kan je partner ook de helft doen he (als die er is) Vaak komt alles automatisch op de moeder neer. En inderdaad zoek hulp voor jezelf of an en toe me-time Sterkte
Mijn zoon heeft ook logopedie. Thuis aan tafel moet ik ook zeker niet met hem oefenen. Maar dat doen we spelenderwijs buiten. Naar school lopen, naar huis lopen, op de fiets, onder de douche. Wij zijn nu bezig met de L en de R oefenen. Dit doe ik dus oa gewoon buiten, woordjes zoeken waar de L of R in zit. Soms zeg ik tussendoor een ander woordje en dat zegt hij dan ook gewoon na. De oefenblaadjes van de logopediste neem ik mee als leidraad, maar ga ook niet alles oefenen of doen. Tijd vrijmaken hiervoor is ontzettend belangrijk! En dat hoeft dus niet op vaste tijden aan tafel te zijn.
Vervelend dat je je zo voelt kache, maar laat je dochter ajb niet de dupe zijn. In een half jaar kan ze flink vooruitgaan of stil blijven staan als er je er niks mee doet en dan zijn de zorgen straks op school groter. Verder eens met de anderen datoefenen echt iet aan tafel moet. Ik moet mijn oudste vaak helpen met rekenen dus in de auto doen we allerlei rekenspelletjes en sommetjes. Of als we thuis zijn geef ik hem een som en als hij die goed heeft moet hij bv 5 keer springen, daarna 10x huppelen enz. Gewoon spelenderwijs dus. Ook onderweg naar school kun je daarvoor aangrijpen als jullie lopend of met de auto gaan. Mijn jongste heeft de getalsbeelden geleerd van de huisnummers die op de huizen staan. Elke dag heen en terug benoemde ik ze tot hij ze kende. Zo kun je dus dingen met elkaar combineren. En wat hier goed helpt, maar dat is per kind afhaneklijk, is in bed nog even oefenen of lezen etc. Want ze slapen liever niet dan wel dus dan hebben ze het idee dat ze nog even mogen op lijven en dan werken ze heel goed mee. Maar dat moet je kind natuuijk net willen en kunnen. Die van mij zouden tot twaalf uur s nachts kunnen rondstuiteren (doen we natuurlijk niet) maar daardoor kan ik ze iets eerder op bed leggen en dan nog 10/15min oefenen .