hoi, mijn neefje (1,5) wordt opgestookt door zijn mama, met als "rare tante" "ja dan wordt je tante weer boos" "doe maar niet want je tante zegt dat het niet mag" "nou je tante hoeft geen gebakjes meer te eten want der buik zit zo te zien al vol HAHA" nou en nog meer beledigende dingen... afgezien dat dit niet leuk is vraag ik mij af hoe kinderen (gezien er geen uitzicht is op verbetering) vraag ik mij dus af hoe kinderen dit opvatten als ze het zometeen ouder worden. buitengewoon dat het natuurlijk super triest en kinderachtig is, ben ik wel zijn tante, ze komen over onze vloer en wij bij hun, en ik en mijn neefje (met mijn kinderen erbij of niet) die heel lief zijn voor hem spelen super leuk met elkaar en ik kroel ook altijd even met hem omdat ie zo lekker chubby bubby is en als ie moe is komt hij gelijk naar me toe om even rustig te zitten. (zo onwijs schattig) Maar goed dat zijn natuurlijk tegenstrijdige berichten dat het kindje mee krijgt, ik weet (gezien er nog een familie lid is die nogal een flapuit is) dat er zonder mijn bijzijn ook nare dingen worden geroepen (als Olivia op staat dan is het meteen kijk daar is tante "...") ik weet ook niet hoe hier mee om te gaan, ik bedoel, ik ben lief voor het ventje omdat het kindje hier ook niks aan kan doen en dat het me neefje is. heb er wel eens wat van gezegd en gevraagd wat ze tegen me heeft, maar het is dan allemaal niet zo bedoeld je weet wel "niet zo bedoeld" en dat ik het maar met een korrel zout moet nemen.... dus negeer ik het nu maar gewoon maar ja vraag me echt af wat kinderen hier nou mee doen als ze dingen gaan begrijpen?! mijn kinderen negeert mevrouw ook zo veel mogelijk, dus als een van mijn kinderen tegen haar praat dan kijkt ze de andere kant op, of dan nonchalant "ik weet niet wat je bedoelt" tis echt een bloedzuiger maar goed, even met zicht op mijn neefje ben ik benieuwd naar jullie gedachten gang hierover.
Mijn gedachtengang hierover: wat een triest wijf. Ik zou het al verschrikkelijk vinden als ze over mij zo zou praten tegen d'r eigen kind, maar als ze die van mij ook nog eens zou negeren, zou ik er echt klaar mee zijn en haar niet meer opzoeken.
Ik heb geen idee hoe een kind dat opvangt. Maar ik denk uiteindelijk niet positief. Daarbij, ik liet niemand zo over mij praten in mijn bijzijn. Die kon gelijk opzouten. En als ze mn eigen kinderen negeerde kwam ik daar ook niet meer. Achterlijk gedrag.
Ik zou daar dus nooit meer komen! Ze kon wat mij betreft het echt bekijken. Dat had ik haar ook duidelijk gemaakt. Wat een raar gedoe.
Ik heb ook geen idee hoe kinderen dit opvatten, maar leuk voor het kind (en jou!) is anders. Nu zal hij het nog niet zo begrijpen maar dat gaat straks wel komen. Persoonlijk zou ik echt geen contact meer hebben. Je laat anderen toch niet zo over je praten. Wat een raar gedrag zeg.
Klinkt alsof ze een pestkop van haar kind aan het maken is. Helemaal opmerkingen over iemands fysiek vind ik erg storend. Als zij jou niet begrijpt en sowieso niet begrijpt dat dit niet goed is voor haar kind, zou ik ook het contact verbreken.. Zou niks met zo iemand te maken willen hebben.
Uhmm ik had haar echt even duidelijk gemaakt dat ze hier mee moet kappen. Zowel voor haar zoontje zowel tegen jou. Korrel zout of niet; je beledigd er mensen mee en dat doe je niet. Zeker niet om hoe iemand er uit ziet. Zou haar echt apart nemen en zeggen dat ik daar niet van gediend ben. Klinkt alsof ze jaloers op je is. Heel vreemd.
Ik zou me niet druk maken om wat je neefje hiervan denkt later, maar om het voorbeeld dat je je eigen kinderen meegeeft. Als je accepteert dat iemand zo denigrerend over je praat is dat niet goed voor je eigen kinderen! Die horen te leren van hun moeder dat je zoiets niet accepteert. Je laat je toch niet zo beledigen in het bijzijn van je kinderen?? Ik zou er dus consequent iets van blijven zeggen dat je niet wil dat ze dit zegt, heel assertief, en anders het contact op een héél laag pitje zetten.
Eens met vorige reacties. En daarbij vind ik het een staaltje opvoeding van lik mn vestje. Je hoort als kind over het algemeen respect te hebben tegenover ouderen, familie of niet. Moeder geeft dus een fantastisch voorbeeld hierin
Ik had haar toch even heel duidelijk gemaakt dat ik niet op die manier aangesproken/behandelt wil worden en als ze zich daar niet aan kan houden daar het gat van de deur is. neefje of niet zo ga je niet met mensen om.
Heel goed van je dat je haar hebt gevraagd waarom ze zich zo gedraagt maar als ik jou was zou ik een stapje verder gaan en haar vriendelijk doch heel dringend vragen om hier rap mee te kappen. Je hoeft dit nl niet te accepteren.
Negeren? Bij jij mal laat je niet zo behandelen! Achterlijk gedoe. Wat een voorbeeld geeft zij. Ik zou flink uit mijn slof schieten.
Ze leert haar kind dat het prima is om respectloos met andere mensen om te gaan. Respectloos naar jou en jouw kinderen. Hoe gaat ze met je partner om? En hoe kijkt hij er tegenaan? Je hebt er blijkbaar last van, anders plaats je hier geen topic, dus op de vrouw af vragen (eisen) om er mee op te houden. Is ze nou helemaal betoeterd! Overigens is het ook niet leuk/goed voor jouw kinderen om iemand in de buurt te hebben die mama afkraakt. Daarom alleen al zeggen dat ze er mee moet stoppen.
hier ben ik het mee eens, daarnaast vind ik het erg betreurenswaardig dat zij haar kind dus duidelijk als een bully wil gaan opvoeden, hier gaat het ventje natuurlijk problemen mee krijgen ook, ik leer mijn kinderen behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden, daarnaast voel jij je er niet prettig bij, en is het voor je eigen kinderen ook absoluut geen leuke tante zo te lezen, zet in deze jou eigen kinderen voorop en ga een heel goed gesprek aan.
Apart verhaal, dat je zelf nog dingen slikt kan ik me nog voorstellen als je het contact wil behoudem voor je kinderen maar aangezien je kinderen worden genegeerd is daar dus geen sprake van. Wat vinden jou kinderen? Als je in een gesprek er verder jiet meer uit kan komen en weer het zelfde te horen krijgt , zo bedoel ik hetniet, je moet hetmet een korreltje zout nemen etc zou ik er echt even klaar mee zijn.
De vraag moet niet zijn hoe kinderen dit opvatten, maar hoe jij het opvat! En zo te horen niet erg goed, dus daar zou ik wat mee doen. Kinderen hebben ook een goed voorbeeld nodig. Zo ga je niet met mensen om. Denk dat je je eigen kids en je neefje een plezier doet door eea uit te spreken en als men niet luistert, dan maar niet meer langsgaan (zou ik denken).
Kijk, ik ben meer zo van de lieve vrede bewaren en dit bespreken als we zonder kinderen zijn om discussies en ruzies te voorkomen maarja ik wil niets liever dan het contact verbreken en we komen er zo min mogelijk alleen vader is erg ziek en om stress voor de familie te voorkomen hou ik me mond. Eerst twijfelde ik aan mezelf want ik ben wel altijd nuchter met denken van tja mes snijd aan twee kanten maar heb de hoop met haar opgegeven en worden we door die ziekte eigenlijk nog steeds met elkaar geconfronteerd. En natuurlijk is er al een gesprek geweest maar ze is zo nou hoe zal ik het netjes noemen, bloed irritant dat ze der fouten niet toegeeft en ook nooit sorry zal zeggen ook want in haar ogen doet ze niks fouts. En als je zo'n instelling / houding hebt, is het erg moeilijk tot iemand zo door te dringen En ook al weet ik dat mensen zich om een reden zo gedragen denk ik dat ze het afreageert op mij. Me man zegt dat ze jaloers is maar goed heb niks om jaloers op te zijn haha!
Voor mij is ze de grens al vér over. Ik zou 1x duidelijk maken dat ze jou normaal moet behandelen - ongeacht of er kinderen bij zijn of niet! - én dat ze je kinderen niet mag negeren. Gaat ze op dezelfde voet verder? Dan is het klaar wat mij betreft. Ik laat me toch zeker niet beledigen? En kinderen negeren?! No way!