Mijn verhaal: Bij eerste kindje na stop pil na 3 mnd zwanger maar miskraam. Daarna weer na 3 maanden zwanger van zoontje. Dramatische zwangerschap met veel bloedverlies en 4 weken te vroeg bevallen. Achteraf bleek ik pap3b te hebben en dat verklaarde ook het bloedverlies. Dat is weg gehaald en ik ben schoon verklaard. Daarna spiraal genomen en na jaar weer eruit gehaald eind mei vanwege wens voor een tweede kindje. Al snel regelmatige cyclussen en iedere maand eisprong. Zie ik door temperatuurstijging. Nu na ronde 8 nog geen enkele zwangerschap en vandaag weer ongesteld geworden heftiger dan ooit! Ben echt in janken uitgebarsten. Ik bleef rustig afgelopen maanden en ging vol goede moed verder maar nu lijkt de bom te zijn gebarsten bij me. Voor mijn gevoel doe ik er alles aan; gezond leven, geen alcohol rond eisprong en erna, granaatappelsap, conceive plus, tarwekiemolie.. manlief drinkt ook niet in de dagen rond eisprong en de afgelopen ronde ook maar ovulatietesten gebruikt. En nog steeds niks nada noppes... Ik maak me zo'n zorgen. Gaat het ooit nog wel lukken? Is er iets mis met mij door verwijderen/plaatsen spiraal of ingreep cellen? We vrijen iedere dag rond eisprong, zou dat het zijn? Ik weet niet zo goed wat ik met dit bericht moet maar schrijven lucht al iets op. Ik voel me zo vreselijk verdrietig.. Herkent iemand dit?
jeetje dat is zeker niet fijn zeg. ronde 8 is al een tijdje, maar nog binnen de marge. hier in ronde 8 zwanger geraakt bij de eerste, dus vreemd is het zeker niet. hoe moeilijk ook, maar probeer toch wat te ontspannen, krampachtig ermee bezig zijn kan stress veroorzaken, wat alles ook niet zo ten goede kan komen. denk niet dat er door de spiraal of ingreep iets mis is, heb er nog nooit iets over gehoord in ieder geval en heb al aardig lang hier een actieve account... hopelijk ben je snel zwanger en komt het allemaal snel goed
ik herken het hoor, ik was van mijn dochter in ronde 2 zwanger, na haar geboorte weer terug aan de pil december vorig jaar gestopt door de wens voor een 2e. ronde 3 ging voorbij, ronde 6 ging voorbij en eindelijk na 9 rondes een positieve test in handen, een week daarna ging het mis. Nu in ronde 4 na de miskraam nog geen nieuwe zwangerschap in totaal dus al 13 rondes voor nummer 2 bezig.. Elke maand valt erg zwaar en heb ook echt flinke jankmomenten maar, je weet dat je zwanger kan worden, hou je daar aan vast. Succes xx
Jeetje! Jullie geduld wordt ook op de proef gesteld! Ben je al langs de huisarts geweest? Ik moet er toevallig woensdag heen. Ik ga het wel aankaarten. Ik merk dat de mate van ongesteld zijn anders is dan 3 jaar geleden.
8 rondes is inderdaad niet gek maar vorige keer binnen 6 rondes 2 keer zwanger vandaar mijn zorgen. Ik ben al die tijd wel relaxed geweest maar nu ben ik er echt klaar mee met die teleurstellingen. Volgende ei is ook op 1 of 2 januari. Kan die ronde dus ook wel op mijn buik schrijven want ga nu echt toch weer eens genieten van een drankje met oud en nieuw.
Ik hoop voor jullie dat het heel snel goedkomt. Echter, als je merkt dat je menstruaties steeds heftiger worden, is het misschien wel een idee om niet te lang te wachten met langs de huisarts gaan, want dat kan wel een indicatie zijn. Succes!
Herkenbaar. Eerste zwangerschap werd een miskraam, daarna na 3nd zwanger van mijn eerste. Die zwangerschap was ook een drama. Gelukkig gezond manneke gekregen. Ondertussen alweer bijna een jaar bezig voor een 2e kindje. Zitten nu in ronde 11 en heb deze maand voor de derde keer een cyclus analyse. Dus om de paar dagen naar het ziekenhuis. Vind het vooral mentaal erg vermoeiend. Bij vriendlief alles goed, bij mij zijn de eileiders goed doorgankelijk en lijkt alles goed alleen progesteron is nog een twijfel. Moet deze maand dus vaker bloedprikken. Maar soms echt geen zin meer in. Ik snap je verdriet. Ik moet ook regelmatig heel hard huilen. De wens is zo ontzettend groot. Soms denk ik ook: gaat het ooit nog lukken? Voor je gevoel raakt iedereen maar makkelijk zwanger. Maar er zijn zoooveel dames die in hetzelfde schuitje zitten. Of zelfs al jarenlang bezig zijn. Huil soms even goed uit en probeer hoop te houden, hoe moeilijk het soms ook is. Hier zie ik het soms ook niet meer zitten na bijna een jaar proberen. Hopelijk komt het vroeg of laat goed allemaal.
ik snap dat je dat dan wel eerder verwacht, maar het kan zo verschillen. enne een drankje tijdens je eisprong maakt echt niets uit hoor hier zelfs nog een paar sigaretten en biertjes op toen, had de hoop ook al opgegeven... en juist toen werd ik zwanger
Rot voor je AnElisa! Ik kan je weinig tips mee geven... Hoop voor je dat je snel zwanger mag zijn en blijven! Hoe moeilijk het ook is, misschien even "afstand" er van nemen... Want het zou zonde zijn als je eraan onderdoor gaat toch? Sterkte...
Wat vervelend meid! Ik herken je gevoel wel.. Na onze zoon 2e verjaardag gestopt met de pil in oktober, december jaar erop een positieve test helaas een miskraam geworden in januari. Ik zat er helemaal doorheen en dacht het gaat nooit meer lukken. We hebben het toen zo goed als van ons af gezet onder het mom we zien wel wanneer het raak is. En in april had ik een positieve test in handen! Ik denk dat hoe moeilijk het ook is proberen er niet te veel mee bezig te zijn. En je weet dat je wel zwanger kunt raken! Daar heb ik me toen erg aan vast gehouden. Ik hoop voor je dat het snel raak is!
Zijn naar de huisarts geweest, maar die wilde nog geen echt onderzoek doen, we morgen pas over 2 jaar pas weer terug komen omdat ik al 2 keer zwanger ben geweest
Dank allemaal voor de lieve reacties. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Je hebt een plaatje in je hoofd en als het dan anders loopt dan je denkt dan baal je daarvan. Zo zie je maar, je krijgt het niet op bestelling. Al lijkt het bij anderen soms wel zo...
Inderdaad, ik heb toevallig 3 collega's waarbij dat zo lijkt de eerste heeft een zoontje van anderhalf toen ze zwanger werd van nr 2 de 2e is nu 30weken zwanger en heeft een zoontje die net 1 is geworden en de 3e is in oktober bevallen van een 2e, de eerste is van februari 2015 en tussendoor is ze ook nog zwanger geweest en heeft ze abortus laten plegen (zij is nog maar 19) En ik, zit hier al meer dan een jaar te hopen, en al 3 maanden verlies te verwerken... Hopelijk is het snel raak voor ons
Af en toe even flink huilen moet je jezelf ook echt gunnen, dat lucht op om door te kunnen gaan. Ik ben er meestal ook rustig onder, maar af en toe moet dat gewoon. Overigens kan je na een jaar echt wel een verwijzing krijgen, als deze huisarts blijft weigeren kan je gewoon naar n andere.
Ik ben na 2,5 jaar nog steeds niet zwanger van de eerste. Dus 8 maanden valt nog mee En ik weet niet of je meteen na de spiraal 8x keer telt want misschien moet je lichaam eerst weer wennen. Ik zou na 4 pogingen anders een verwijzing vragen naar de gynacaeloog. Ik neem aan gezien je pap3 ook herhalingsonderzoeken moet?
Ik ken het maar al te goed. Op mijn dochter heb ik negen jaar (!) moeten wachten. Hou de moed er in! Ik denk dat t een vrij nutteloze tip is, maar bij mij werd ik tweemaal zwanger nadat ik hoge (1000mcg van solgar) doseringen vitamine b12 nam. Beide keren binnen zes weken nadat ik daarmee startte was het raak. Maar misschien was dat wel toeval.
Als het bij de eerste ook lang had geduurd dan had ik Me nu geen zorgen gemaakt. Het is nu zo anders dan toen. Toen in 6 maanden tijd twee keer zwanger incl ontpillen. Bij een spiraal ben je meteen weer net zo vruchtbaar als normaal zei mn gynacoloog. Ik moet begin jan weer voor een normale uitstrijk. Ik heb alle extra controles al gehad.
Dank voor de tip! Misschien een optie om te gaan slikken al Wil ik nu juist van alles even af en kijken of het zo spontaan gaat gebeuren. Geen ovulatietest, niet temperaturen, geen granaatappelsap en tarwekiemolie. Misschien geeft het rust
Niet te snel wanhopen meis. Acht maanden voelt voor jou al misschien heeeel lang maar vergeet niet dat het gemiddeld (!!) een jaar duurt voordat een vrouw zwanger is. Dus de eerste twee maal heb je veel geluk gehad, misschien duurt het nu wat langer dan gemiddeld dus bvb 1,5 jaar. Probeer er niet te veel mee bezig te zijn, stress is sowieso niet goed voor je vruchtbaarheid. Dat gezegd hebbende, mocht je buitengewone klachten krijgen met je menstruatie bvb dan even langs de huisarts als het lang aanhoudt. Maar dat sowieso los van zwanger willen worden. Succes! 😊