Ik heb door omstandigheden veel tijd om naar Serious Request te kijken en te luisteren. Daardoor zie ik de hele dag door alle acties langs komen voor het rode kruis en alle kindjes met longontsteking. Prachtig om elk jaar rond de feestdagen een land zich zo te zien in zetten voor een goed doel, dat absoluut. Maar toch strijkt de boel me wat tegen de haren in. Al die zieke kindjes in arme landen met longontsteking verdienen een kans op beter worden van hun longontsteking, maar toch ook op een beter leven? Serious Request steunen zou levensveranderend zijn voor de kindjes in Verweggistan. Maar wat gebeurt er met die kinderen als ze genezen zijn van longontsteking? Dan is het wachten op de volgende ziekte, of een leven lang verder gezond blijven maar wel midden in armoede? En mochten ze ooit op een dag naar West Europa willen vluchten, weg van armoede, dan zegt merendeel hier: Je komt er niet in, blijf in eigen land, allemaal terroristen. Ik vind het dubbel. Ja ik vind dat we mensen in armoede en in ziekte moeten helpen, maar is dit de manier? Extra dubbel werd het toen ik zojuist het nieuwsbericht hoorde bij Serious Request. De twintig weken echo van zwangeren gaat waarschijnlijk vervroegd worden naar dertien weken, zodat zwangeren eerder horen als er iets mis is met hun kindje. Zo zou men eerder kunnen besluiten voor een eventuele abortus. Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat het voor vele ouders op een kromme manier fijn is geweest dat ze er vooraf achter kwamen dat er iets mis was met hun kindje en dat niet pas bij de bevalling hoefden te ontdekken. Maar ik zie ook hoe veel medici aan stuurt op abortussen zodra een kindje ook maar iets lijkt af te wijken van perfect. Ja ik ben heel zwart-wit nu, maar zo gaat het hier in Nederland wel vandaag de dag. Als er ook maar een kleine beperking is, krijgen ouders al te horen dat er verminderde kwaliteit van leven is. Zo worden vele ouders aan het twijfelen gebracht en voor een onmenselijke keuze gesteld. Ik vind niet dat het aan medici is om te besluiten voor ons land dat we alleen naar perfectie moeten streven. Kinderen met een beperking hebben wel degelijk kwaliteit op leven. Wetenschappelijk onderzoek van het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam wijst zelfs uit dat kinderen/volwassenen met een beperking (door bijvoorbeeld vroeggeboorte) zichzelf een hoger cijfer geven wat kwaliteit van leven betreft dan kinderen/volwassenen zonder beperking. Natuurlijk heb je dan ook die groep met zwaar beperkte mensen die zelf niet eens kunnen aangeven wat ze van hun kwaliteit van leven vinden, heel heftig voor hen en hun omgeving. Maar is het vanwege deze groep dat we dan alle beperkingen moeten weg schrijven onder geen kwaliteit van leven? Voor de regering gaat het naar mijn idee allemaal om geld, voor ziekenhuizen ook, dat is me duidelijk geworden. Dat zie ik aan de harde leeftijdsgrens van ingrijpen bij babys, het lijkt een eeuwigheid te duren voordat je kindje een leeftijd in de zwangerschap heeft behaald waar artsen WEL iets voor je kindje willen doen. Ja het gaat om 'willen'. Want internationaal is allang bewezen dat kindjes kunnen overleven vanaf 21 weken. Maar dat in Nederland door voeren zou haaks staan op het weg willen werken van zwangerschappen van beperkte kindjes. Daarbij zou het simpelweg haaks staan op het Nederlandse beleid rondom (latere) abortus. Conclusie van al het bovenstaande: Ik kan niet met mijn hele hart achter Nederland en Serious Request gaan staan als vervolgens hetzelfde land de arme kindjes verwenst op het moment dat ze als volwassenen onze hulp nodig hebben. Ik kan er niet achter staan dat Nederland het toe laat dat elke dag vier kinderen in Nederland overlijden tussen de 20 en 42 weken zwangerschap, zonder acties of pogingen om dit te veranderen. Zonder streven naar vermindering van de sterfgevallen door bijvoorbeeld vroeggeboorte. En het maakt me zo boos dat merendeel van die te vroeg geboren kindjes zo weinig kans krijgen, enkel omdat de artsen zo vrezen voor beperkingen en het geld wat dat kost. De regering en ziekenhuizen hebben het over geld, over nummertjes, over beleid. Ik heb het over levende wezens, kinderen, onder andere mijn dochter. Veranderen kan ik het helaas niet, maar van me laten horen kan ik wel. Daarom bij deze. Ja, ik zet me graag in voor kindjes in ziekte en armoede aan de andere kant van de wereld, maar bij deze zet ik me ook graag in voor de allerkleinsten in eigen land!
Ik heb wel vaker berichten van je gelezen waarin je een situatie ( onderzoek naar vroeger inleiden uit m'n hoofd) betrok op jouw verdriet van het verlies van vroeggeboren kinderen. Ik kan mij niet voorstellen hoe intens het verdriet is je kindje te moeten verliezen maar weet wel dat het een het ander niet uitsluit. Dus een focus leggen op longontsteking is in dit geval wat uitgelicht wordt, een andere keer weer vroeggeboren kinderen. Anders kan je bij elke situatie wel zeggen:ja maar. Iemand die laat een zwangerschap heeft moeten afbreken wegens niet met het leven verenigbare afwijkingen heeft zich misschien hard gemaakt en uitgesproken over het vervroegen van een echo zodat de traumatische ervaring beperkt kan worden omdat het zo ver mogelijk af staat van een echte bevalling als mogelijk is. Er zal altijd leed blijven, ander leed, heftiger leed maar dat betekent niet dat zulke acties geen verschil kunnen maken.
Ik geloof dat acties altijd een verschil maken, maar ik kan er niet omheen dat er bij mij een 'ja maar' klinkt in gedachten. En door het verliezen van een kindje zal ik dat mijn leven lang blijven denken wanneer een dubbelheid zich laat zien. Ik begrijp dat er mensen zijn die strijden voor het vervroegen van een echo die wel of geen beperkingen laat zien. Onder die mensen vallen ouders die uit eigen ervaring weten wat het belang erbij zou zijn, van hen snap ik dat ze er voor willen strijden. Maar onder die mensen vallen ook de regering en medici en dat stukje wrijft voor mij. Omdat ik vind dat het niet aan hen is. Voor mij laten acties als SR een groot contrast zien met andere dingen die vandaag de dag in ons land spelen en dat is wat ik neer heb proberen te schrijven
Ik wil alleen even hier op reageren. Dat is doorgaans mijn gedachten van die acties van Serious Request.... dus ok, we lossen het ene probleem op (genezen ze van ziekte of verlengen het leven met hiv etc. etc. ), maar vervolgens heeft merendeel alsnog niks te eten...geen onderdak...geen ouders weet ik t wat. t is m.i. vooral dweilen met de kraan open. vind zulke initiatieven zeker wel goed hoor, maar oplossen doe je het niet. en idd, als ze volwassen zijn (maar ook nog als ze kind zijn) roept heel NL (eigenlijk heel Europa) pleur lekker op terug naar je eigen land....alleen omdat er een paar rotte appels op deze aardkloot rondlopen die de boel lopen te verstieren... ook genoeg rotte appels "op eigen bodem" uiteraard, helaas hoor je diezelfde mensen daar dan weer niet zo over... m.b.t. die echo van 13 weken om daar toch ook nog op te reageren...ik vraag me af hoe betrouwbaar dat dan is. als je nu een nekplooimeting doet bij de combinatietest rond 12 weken zijn de metingen ook niet altijd even betrouwbaar toch? en dus moet je of andere onderzoeken laten doen of wachten tot de 20 weken echo, omdat ze t dan pas fatsoenlijk kunnen zien toch?
Ja dat is het dubbele. Ik geloof zeker dat het elk jaar weer helpt om miljoenen over te maken naar het Rode Kruis. Ze doen zeker goed werk. Maar het laat ook alle contrasten zien die je noemt.. Ik heb geen idee hoe ze dat willen doen met die echo. Ik denk dat het dan inderdaad een deel 1 bij dertien weken wordt en een deel 2 bij twintig weken oid? Of dat je goed nieuws krijgt bij de dertien weken en vervolgens toch een groei achterstand bij twintig weken te zien krijgt? Ik weet niet of het veel toevoegt voor de meerderheid. Maar ik denk wel dat het in sommige gevallen al eerder uitsluitsel kan geven over bepaalde beperkingen waardoor mensen kunnen kiezen voor afbreken van de zwangerschap. Maar zeker niet in veel gevallen lijkt mij.. (En of het iets positiefs is om nog eerder aan te kunnen sturen op afbreken? Of überhaupt het aan sturen op afbreken? Tja dat zijn hele gevoelige kwesties die je op een website als deze niet moet willen bespreken. Dat besef ik me heel goed en was zeker niet het doel van mijn bericht )
Ja sorry, ik zie dat gewoon heel simpel. Er is zoveel shit in de wereld. Het ene jaar hebben ze dit goede doel en volgend jaar weer een ander. Je kan het nooit bij iedereen goed doen. Die heeft wat met dit, een ander weer met wa anders. Je geeft of je geeft niet. Punt. Klaar. Einde. Ik zal wel weer een botte boerin zijn maar zo zie ik het nu eenmaal.
Zo zie ik het ook zo simpel is het toch ook? Waar ze wat mij betreft eerder wat aan mogen doen is zorgen dat 100% van het binnen gehengelde geld daadwerkelijk bij die arme mensen beland ipv dat er duizenden euro's naar de hogere piefen gaat. Om die reden geef ik dan ook nog geen euro aan zulke doelen.
Nee de 20 wkn echo wordt niet vervroegd, maar ze willen een extra echo laten geven met 13 weken omdat je dan ook al dingen kunt zien (zoiets als combi test). En dus eerder de zwangerschap kan afbreken als je kindje afwijkingen heeft. Maar aangezien je met 13 weken zeker nog niet alles kan controleren (zoals goede aanleg hartkamers etc), moet de 20 weken ook gewoon blijven bestaan
Dit idd... en het is ook gewoon 'marketing'; een specifiek doel brengt meer geld op dan een heel algemeen doel. Bv 'welzijn voor iedereen', dat gaat als 'goed doel' gewoon niet werken. Maar een strijd tegen een aanwijsbaar probleem, dat trekt gewoon meer donateurs. Dat er meer leed is, groot en klein, staat buiten kijf. En als je geld geeft voor dit doel, betekent het niet dat je al het andere lees goed keurt. Het is niet óf óf, het is én én. Vandaag dit, morgen dat.
Ik zie het dus ook zo "simpel". Je kan toch niet heel de wereld redden met zo'n actie, maar vind het alleen al mooi om te zien dat er zoveel mensen bereid zijn om anderen te helpen en zich inzetten voor welke actie dan ook.
Dat ook al ja. Ik geef nooit aan sr. Maar afgelopen week wel een man die geen ene cent te makken heeft een tas met boodschappen gegeven. En ja misschien zit die ook wel door zijn eigen toedoen in de shit maar hier voelde ik me op dat moment effe goed bij. Volgende keer breek ik misschien weer bij de arme zweffschildpad in Alaska. En als iedereen nou iets anders helpt en doneert worden we allemaal een beetje geholpen
Elk beetje is een beetje toch? We kunnen nu niet eenmaal alle problemen nationaal en internationaal in 1 week oplossen. En elk jaar is een ander doel en niemand verplicht je om iets te geven aan dat doel, daar sta je geheel vrij in. Ik sponsor het rode kruis wel, en met sr een beetje extra. Ik sponsor stichting hartedroom veel meer, omdat dat, in mijn ogen en door mijn ervaring veel belangrijker is, belangrijker dan welk ander doel ook. Maar dat betekend niet dat ik tegen acties als sr ben. Juist niet. Het is een moment om weer even na te denken en te denken over de stichtingen en doelen die je wel wilt steunen. M.b.t. de 13 en 20 weken echo, ooit wel eens bij stil gestaan dat er heel veel aandoeningen zijn die niet met het leven verenigbaar zijn? Ik vind het dus juist wel een goed ding.. ik weet dat liever eerder dan later. Maar goed, ook dat is voor iedereen persoonlijk. dus denk na over de stichtingen en doelen die je kan steunen en passen bij jou ervaring en inzichten. En bestaat zo een stichting niet, zoek lotgenoten op en zet er eentje op.. heel cliché, maar een betere wereld begint echt bij jezelf.
Geen botte boerin hoor, gewoon gezond boeren verstand! Wat betreft die 20 weken echo: Zelfs als er een kans zou zijn dat deze volledig vervroegd zou kunnen worden naar 12 weken (wat dus nog helemaal niet zo is) dan is dat toch helemaal niet slecht? Ik kan me juist heel goed voorstellen dat als je al 20 weken zwanger bent, en dus al halverwege je zwangerschap te horen krijgt dat je kindje een aandoening heeft die absoluut niet met het leven verenigbaar is, dat je wereld stil staat. Je bent namelijk al 20 weken zwanger, je hebt de kleuren van de babykamer al uitgezocht en je droomt van rompertjes en speentjes... Natuurlijk maakt het het niet minder erg als je dit bij 12 weken te horen krijgt, maar ik kan me voorstellen dat het bij 20 weken bijna onmenselijk is..... Door het vervroegen van een test dwing je mensen helemaal niet tot abortus. Je geeft ze langer bedenktijd of tijd voor mentale voorbereiding. Wat is daar nou in godsnaam mis mee?
Sinds dit jaar ben ik gestopt met het kijken naar SR. Waarom? Vooral kindjes, vrouwen, mensen in het buitenland worden geholpen. Maar waarom niet eens een doel in NL? We hebben hier zoveel mensen met ziektes waar nog steeds geen medicijn voor is. Er is een ziekte (vast nog veel meer maar van deze weet ik dat) waarvan maar een paar mensen per jaar (lees 2 of 3) het krijgen, voornamelijk jonge kinderen. Omdat er zo weinig kinderen met deze ziekte zijn is het lastig een medicijn te ontwikkelen. Geld daarvoor is er bijna niet en zelfs in de kamer zeggen ze dat ze er niet aan moeten beginnen want het gaat maar op een paar levens per jaar! Als het jou kind betreft is dit een pijnlijke uitspraak! Waarom geen acties voor zeldzame ziektes in NL? Waarom moeten die miljoenen altijd naar het buitenland (waar de overheid ook vaak nog een bijdrage in doet). En ja daar is het vaak heel hard nodig maar sorry, in NL hebben we ook genoeg leed en is ook geld nodig om dingen te onderzoeken. Buiten dat vind ik het super knap dat mensen zoveel doen om zoveel geld bij elkaar in te zamelen.
Ik sta zeker stil bij de kindjes die zo zwaar beperkt zijn dat ze niet levensvatbaar zijn. Maar tussen niet levensvatbaar en wel levensvatbaar zit een groot grijs gebied. Een gebied waarover artsen proberen te bepalen wat wel of geen kwaliteit van leven zou zijn en dat als advies op (nieuwe) ouders leggen. Ik geloof (en weet uit eigen ervaring) dat er vaker op afbreken wordt aangestuurd bij het vinden van afwijkingen. Terwijl een afwijking niet direct betekent dat een kind niet levensvatbaar is of geen kwaliteit van leven zou kunnen krijgen. Een betere wereld begint absoluut bij jezelf. De reden waarom ik ook met regelmaat mijn stem en mening laat klinken zoals bijvoorbeeld hier
Er zijn duizenden doelen waaraan het goed zou zijn geld te geven. En geld doneren kun je altijd. Dus als je t belangrijker vind om geld te geven aan kinderen met een hele zeldzame ziekte. Of eten voor kinderen in landen die weinig hebben dan staat iedereen daar volledig vrij in. En als je dat echt zo belangrijk vind dan zet je zelf een actie op om meer in te zamelen. Dat is namelijk wat SR heeft gedaan. En het is Mega succesvol. Met al het geld van de wereld kun je niet iedereen redden en dat is soms heel moeilijk. Maar een gebaar als dit waarbij echt heel veel kinderen geholpen kunnen worden kan mij op geen enkele manier een naar gevoel geven. Natuurlijk zou je kunnen discussiëren over het geld verspreiden over meerdere doelen. Maar hier is voor gekozen. Je ziet dat zulke acties het beste in mensen naar boven brengen kijk naar die kleine Tijn. Heel Holland lakt. Ik vind dat erg mooi en snap niet dat mensen daar anders over kunnen denken. Wat betreft de 13 weken echo. Dat is een heel andere discussie. Een ethische discussie ook. Inderdaad vind ik het heel kort door de bocht om te zeggen dat mensen de zwangerschap afbreken als het kindje afwijkt van perfect. Lijkt mij ook zeker niet de bedoeling van dit onderzoek. En een regering breekt een zwangerschap niet af die keuze heb je als mens zelf. Of het verkeerd is om die keuze te hebben is weer een andere discussie en daar zul.je waarschijnlijk nooit.uitkomen.
De farmaceutische industrie geeft zonder overdrijven miljarden (!!) Euro's uit aan het ontwikkelen van slechts één medicijn. Dus is het niet haalbaar om zoveel geld en tijd in onderzoek te stoppen voor het ontwikkelen van een geneesmiddel waar 'slechts' een paar mensen mee geholpen zijn. Want dat geld kan dan beter voor het algemeen belang uitgegeven worden voor ziektes en aandoeningen waar (nog steeds) miljoenen mensen aan overlijden, anders is het ook niet rendabel voor de overheid en bedrijfsleven. Een Euro kan tenslotte maar één keer uitgegeven worden helaas dus die keuzes moeten dan gemaakt worden. Inderdaad afschuwelijk voor diegenen die hierdoor buiten de boot vallen, maar feitelijk niks aan te doen. 😪
Eens. Alle beetjes helpen. Het één sluit het ander ook niet uit. Ik heb onze kerstpakketten aan een buurvrouw gegeven, die het heel goed kan gebruiken. Het lost haar problemen niet op, maar alle beetjes helpen denk ik dan.