Ik val van het één in het ander momenteel Onze zoon is net 1 jaar. Sinds maandag eet hij 'ineens' geen korstjes meer van het brood Elk stukje wordt eerst uitgebreid gekeurd D) en zodra meneer ook maar half denkt dat er een korstje aanzit, smijt hij het stukje op de grond. Vervolgens roept hij keihard BAH en zwaait ernaar Dus ik blijf hem gewoon stukjes geven mét korst, maar hij wordt steeds bozer. Draait zijn gezicht resoluut weg en begint dan te krijsen/janken. Hij wil het beslist allemaal ZELF pakken (mag hij) en mama mag vooral NIET de stukjes in zijn mond stoppen of zijn mond naderhand afvegen. Het is een heerlijke doerak hoor, met een ondeugend pittig karakter, en dit is nog geen echte driftbui denk ik... maar het begin is er wel volgens mij. Hij kan ook heel dramatisch gillen als hij het ergens niet meer eens is Kom maar op met de ervaringen!!!
Hier kwamen ze vanaf een maand of 18 maanden pas langzaam echt op gang. En dan de echte "ik ben (bijna) twee en ik zeg nee" buien, ala op de grond in de supermarkt liggen en krijsen...
Geen idee eigenlijk. Die van mij (de jongste) lag voor het eerst op de supermarktvloer toen ie net kon lopen. Dus een maand of 13.. Want hij wilde geen hand geven.
Mijn dochter heeft het nooit gehad. Mijn zoon van 18 maanden gilt al maanden om van alles. Omdat hij in de kinderstoel of kinderwagen moet, omdat hij niet de tuin van de buren in mag rennen, omdat hij niet zelf snoepjes mag pakken uit de kast, omdat hij de kat niet bij zijn nek mag optillen, omdat hij een schone luier moet, omdat hij niet met zn handen in de poep mag graaien, omdat hij niet met de wc borstel mag rondlopen in huis, omdat hij in bad moet, omdat hij uit bad moet.......
Herkenbaar! Mijn zoontje begint hier ook ineens mee languit op de grond, boos als hij niet naar de bijkeuken mag of hij ik hem uit een kastje haal waar hij niet in moet graaien. Kieskeuriger qua eten, moet alles zelf doen. Volgens mij begint nu het opvoeden pas echt
Volgens mij begon hier de peuter puberteit rond de 18 maanden echt. Opeens wou ze geen groente meer eten, fruit ook opeens niet meer. En ook zeker geen korstjes! Hoe ze het bedenken geen idee Wat trouwens ook heel leuk is. 'Nee, hoef niet brood!' Oké dan niet. 'Wel brood eten!' Oké, is goed 'Nee, hoef niet brood!' Arrghh!!:x En dan gewoon echt een boze peuter die iets wel/niet wil
Mn dochter heeft ze nooit echt gehad in de zin van keihard krijsen op de vloer. Ze heeft wel zich eens "ter aarde gestort" maar alleen thuis en dat was meestal snel over en vaak was ze dan ook moe. Mn zoon begint nu al te krijsen als ik iets uit zn handen pak... dus ik ben benieuwd
Hier zijn ze begonnen Als ze iets niet mag dan gooit ze zichzelf dramatisch achterover met het nodige gegil en gaat liggen krijsen. Het ziet er ontzettend lachwekkend uit 😂
Ja, zeker herkenbaar, begon hier ook rond de 13 maanden. Werd beter door consequent te zijn, veel afleiden, niet teveel nee zeggen en keuzes te geven, bv wil je kaas of worst, wil je je roze of je blauwe jas aan? Succes!!
Als hij geen koekje krijgt of iets anders niet mag wat hij wil. Krijsen bij de voordeur en roepen dat hij naar oma wil. Hahaha. Negeren werkt heel goed. Als het te lang duurt pak ik hem op, wat hij niet wil, en ga met hem zitten en hou hem stevig vast. Praat dan rustig en ga samen boekje lezen. Dan kalmeert hij weer.
Dochtertje van 18 maanden heeft het nu een paar maanden. Rond het jaar begon het wel met veel zelf willen doen, maar echte driftbuien waren het nog niet. Nu wel, en als iets niet zint ook echt op de grond gaan liggen en stampen enzo. Soms vind ik het wel eens komisch, doe dan maar eens moeite om niet te gaan lachen!
He grappig net mijn zoon 😂 Begon hier vanaf 18 maanden denk ik. Hij is nu ruim twee en er zijn dagen dat het vreselijk is. Hij huilt en jengelt die dagen dan ook vaak om alles (als speelgoed vast zit, als hij iets niet te pakken kan krijgen, als iets niet snek genoeg gaat..) pff
Yoshua heeft altijd al redelijk temperament gehad. Nu vliegt er met grote regelmaat wat Door de kamer en stort hij zichzelf regelmatig ter aarde. Wij zijn heel duidelijk naar hem. Gooien accepteren we in geen geval en slaan, schoppen en dat soort ongein ook niet. Als hij staat te stampvoeten of zich laat vallen besteden we er niet al te veel aandacht aan. Al is niet lachen soms best moeilijk als je een dreumes die regelmatig over zn eigen voeten struikeld ziet stampvoeten. Heel consequent zijn en heel veel geduld hebben en dan gaat het ooit over.
Mijn dochter heeft daar nooit last van gehad. Maar mijn zoon is eigenlijk al lang een aardig pittig ventje. Maar in de puberteit zijn meiden weer aan de beurt hihi
vanaf 1 jaar kwamen de "het lukt niet" buien op gang. daarvoor had hij al momenten dat hij gefrustreerd was maar toen kwam het echt op gang. vanaf 1,5 kwam daar het "ik wil dat niet eten" fenomeen bij. en nu zitten we midden in de "ik wil het en ik wil het nu" fase. compleet met liggen in een winkel en krijsen. maar gelukkig gaat dat weer over en gaan we dan weer naar de volgende fase.
Hier ook sinds 21 maanden echt, maar daarvoor af en toe wel opstandig. Wat we nu af en toe meemaken.... Heb het idee dat ik eerder een speenvarken in huis heb lopen dan een lief klein knulletje (dat was het altijd wel.... ) Weet af en gewoon niet wat ik er mee moet... Vooral dat gegil! Gaat door merg en been heen.