Wat goed dat je je durft te uiten. Heel eerlijk voel ik exact het zelfde.. tweede is word nu weer een jongen. Wens naar een meisje is echt wel groot, iedereen mag daar een mening over hebben, maar een gevoel kan je herlaad niet uitsluiten. Neemt tevens ook niet weg dat ik stapel gek ben op mijn mannetjes Maar Voelt nu ook niet als de laatste keer ofzo terwijl ik altijd riep dat ik er maar twee wilden. Tuurlijk moet ik eerst afwachten hoe alles gaat straks en of mijn vriend wel wil. Wij zullen wel echt het dieet gaan doen ect. Maar als dat dan weer een jongen zou zijn is het wel goed, dan had dat zo moeten zijn en daar zal ik echt net zoveel van houden als een meisje. Valt me ook op dat mensen met twee van het zelfde geslacht vaker en eerder voor een derde gaan dan bij een jongen en meisje maar goed kan ook toeval zijn.
Wij wilden er vier, door erfelijke omstandigheden houden we het bij twee. De meisjeswens speelde hier ook, en we hebben echt bewust moeten rouwen omdat ze nooit komt en er überhaupt nooit meer een kindje komt. We zijn nog redelijk jong (begin 30) dus dat was echt wel even moeilijk. Nu kunnen we er wel echt vrede mee hebben, het heeft ook zijn voordelen.
In mijn tienerjaren riep ik dat ik er 8 wilde.😀 Mijn man komt uit een gezin van 8 en ik uit een gezin van 5 kinderen. Erg gezellig, altijd wel iemand om ruzie mee te maken😉 Inmiddels hebben we 7 kinderen. De zevende was een echte verrassing, want bij nummer 6 vond ik de zwangerschap pittig. En vond het wel goed zo, maar toen de jongste 3 was stond ik opeens met een positieve test in mijn handen. Inmiddels is onze kleine verrassing ruim 1 jaar. Man is 40, ik wordt het komend jaar. Wat mij betreft blijft het bij ons mooi koppeltje. De laatste zwangerschap was echt zwaar, nog een keer zwanger worden is denk ik niet verstandig. En ik wil het ook echt niet. Ik geniet van onze kleinste maar zal ook blij zijn als hij wat groter is. Uit de luiers en wat zelfstandiger.
Ons kindje is nu 6 maanden en ik zou heel graag nog een kindje willen als dat ons gegund is. Al vind ik het nu nog wel zwaar want ik doe het grotendeels alleen omdat ik nu thuis ben. Mijn vriend wil het liever even aankijken. Hij wil wel twee kindjes maar wel alleen als we het aankunnen. Ik vind dat lastig en heb meer het idee dat het begin zwaar is maar het daarna beter wordt en dat je het vanzelf aan kan.. Wil zo graag een broertje of zusje voor ons mannetje..
Ja weet je, ik was al een paar weken aan het twijfelen of ik hier een topic over zou openen want het is toch best een ding hoor. Het kan overkomen alsof ik niet blij zou zijn met mijn jongens en dat ik liever had gehad dat één van hen een meisje was geweest. En dat is natuurlijk niet zo, ik zou hen stuk voor stuk niet anders willen dan ze zijn, ze zijn alledrie perfect. Dus ik hou zielsveel van ze maar ik blijf verlangen naar een meisje, en niet eens omdat je dan zo lekker kunt tutten samen ofzo, het is echt het gevoel van dat het nu niet compleet is. Maar een dieet gaan volgen om meer kans op een meisje te krijgen, daar geloof ik persoonlijk niet zo in, ik denk dat dat toch niet bepaalt wordt door wat je eet. Ik kan het me in ieder geval niet voorstellen dat dat zo is. Maar wie weet werkt het wel, ik kan het me alleen niet indenken. @IkbenTess; hoe hebben jullie het verwerkt en een plek gegeven? Het voelt voor mij ook als een soort rouw, zeker omdat ik bijna zeker weet dat er geen vierde komt (hoe graag ik ook wil). Mooi dat je er nu vrede mee hebt maar dat zal vast niet vanzelf zijn gekomen he?
Nee dat ging niet vanzelf Ik heb al het gevoel toegelaten en met man heel veel over gepraat. Geen censuur, gewoon alles open gegooid en tot in den treure besproken. Toen een keer keihard gehuild toen ik in een speeltuin een superschattig baby meisje zag en daarna was het over. We missen 'haar' wel, maar er is acceptatie en rust.
Wat goed en mooi zoals je dit gedaan hebt. Genoeg vrouwen die hun gevoel hierover wegstoppen en wegpraten met; 'ach, we mogen blij zijn dat we gezonde kinderen hebben'. Daar mag je natuurlijk ook enorm blij mee zijn maar dat wil niet zeggen dat je gevoel er niet meer mag zijn natuurlijk. Heel goed dus dat je het zo hebt gedaan en dat je het hebt durven toelaten!
Zeker mooi gedaan en ook super fijn dat je man je begrijpt. Dat mis ik hier soms wel krijg snel te horen dat ik niet mag zeuren en blij moet zijn met wat ik heb/ krijg. Wat het soms extra moeilijk maakt.
Misschien zou je het best kunnen doen en daar wat extra steun uit kunnen halen. Je brengt het in iedergeval super mooi en netjes. Je weet in iedergeval nu al dat er echt wel meer mensen zijn die dit gevoel met je delen.
Mijn man begrijpt het zeker, hij heeft hetzelfde namelijk Het is wel nodig denk ik dat jullie er vrij over kunnen praten, anders kun je misschien nooit loslaten.
Ik heb altijd gedacht 2 of 3 kindjes. Bij de tweede zwangerschap bleek het een tweeling te zijn ik mag nu niet meer zwanger worden na 2 extreme vroeggeboortes is dit niet verantwoord. alhoewel ik erg tevreden ben met het aantal kinderen dat ik heb mogen krijgen EN houden..
We hebben een. Het hadden er nu twee kunnen zijn, maar ik heb twee mk's gehad. Ik ben inmiddels 40 en denk dat het er niet meer inzit. Maar toch kan ik de babyspullen nog niet weg doen. Er is hier nog steeds een kamertje gereserveerd.
Mijn man dacht zelf aan 3 kinderen en ik heb altijd 4 of 5 in mijn hoofd gehad. We hebben nu 2 gezonde kinderen. Een dochter en een zoontje en nu zijn we onverwachts zwanger van de derde. Ik had liever nog eventjes gewacht maar het lot had anders bepaald. Nu ontzettend blij met onze wondertje in mijn buik. Mijn gevoel zegt nu heel duidelijk dat het nog niet de laatste zwangerschap zal zijn, whaha. Maar we zullen zien als het ons weer wordt gegeven. Enige wat soms jammer is, dat in de omgeving mensen je haast voor gek verklaren als je voor meer dan 2 kinderen wilt gaan. Vooral als je al een meisje en jongen heb, zeggen ze gauw zo nu ben je zker klaar.
Ik had héél graag een 3e kindje willen krijgen (en zeer waarschijnlijk ook een 4e) maar helaas zijn de vader van mijn 2 kinderen en ik uit elkaar, dus blijven het er 2.
Als een van onze kinderen weg is dan merk ik wel degelijk dat het rustiger is in huis. Ook wij laten opa en oma niet op drie kinderen tegelijkertijd passen, te zwaar!
Wauw ik heb echt bewondering voor mensen met zulke grote gezinnen! Het is echt een hele organisatie! Zelf zou me het iets te gek worden bij een ander is het prachtig om te zien
Ik hou het voorlopig graag bij 2. Ben heel gelukkig dat we nu twee kindjes hebben, voor mij is het goed zo. Zelf kom ik uit een gezin van 6 kinderen, moet er zelf niet aan denken haha! Hoe leuk het nu ook is met z'n allen. Maar als moeder lijkt het me pittig hoor!
Ik heb nooit een echte kinderwens gehad. Nu heb ik 1 zoon en zijn zn pa en ik uit elkaar. Ik zou zelf nog wel een kleintje willen, maar ik heb de middelen niet en eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het aan kan.