Mijn schoonmoeder kreeg de diagnose longkanker en is in een tijd van 4 maanden achteruitgehold en overleden. In de tijd dat ze thuis beneden op bed lag kwam ik daar om de dag om wat te helpen, morfinepleisters vervangen, ff haar haren of nagels doen, boodschappen oid. Ik ben 39 thuisblijf mama, de kids zitten allemaal op school, oudste werkt en zit niet meer op school. Mijn man heeft een fulltime baan. Toen mijn schoonmoeder thuis op bed kwam te liggen merkte we al snel dat m'n schoonvader (64 en gestopt met werken) het niet aan kon. Mijn man vroeg of ik het een probleem vond om hier en daar wat bij te springen, geen probleem. De andere kinderen van schoonouders werken allemaal en zeggen heel eerlijk geen zin te hebben en geen tijd te kunnen maken hiervoor. Ik ben dan wel thuis, maar dat wil niet zeggen dat ik niets doe.. wij hebben een groot vrijstaande woning en naast het huishoudelijk werk thuis, houd ik ook het jaarlijkse onderhoud qua schilderwerk, en de tuin bij. Ik help ook een aantal uren op school bij de jongsten in de klas. Maargoed, toen schoonmoeder op bed kwam te liggen ben ik daar wekelijks het huis gaan poetsen, was doen etc. Schoonvader is echt vd oude stempel, een man doet niets in huis. In die tijd kwam ik zeker 2 ochtenden 4 uur per ochtend. Na een maand ofzo kwamen mijn schoonouders met een enveloppe met geld..Ik wilde het echt niet aannemen, maar ze stonden er echt op, waren heel emotioneel dat ik altijd voor ze klaarstond, terwijl anderen "druk" zijn. En als ik het niet deed moest er iemand ingehuurd worden. Toen schoonmoeder overleed heeft schoonvader gevraagd of ik 1 keer in de 3 weken wil komen helpen, met als voorwaarde dat hij mij gewoon mocht betalen anders voelde dat voor hem niet goed. Heel gesprek over gehad want ik voel me toch enigszins bezwaard door hem betaald te worden. Voor hem is geld overigens totaal geen probleem, hij heeft er genoeg van laat maar zeggen. We zijn nu ruim 1 jaar verder, en ik kom 1 keer in de 3 weken poetsen. En dat is echt poetsen, al die weken gebeurd er 0,0. Toilet, stofzuigen was doen, alles staat 3 weken stil. Dus het is echt hard werken. Ik ben daar zo'n 6 uur soms iets langer. Onder tussen zet ik steeds een was aan, en aan het einde strijk ik alles of als ik dat strijken niet red neem ik het mee naar huis. Schoonvader betaald altijd 100 euro voor die 6 uur. Maargoed, ik merk dat het best loodzwaar is, 6 uur achtereen poetsen, alles doet me zeer aan het einde vd dag. Om de week oid dat wil hij niet, het is 1 x in de 3 weken en niet elke 2 weken een paar uur oid, vindt hij totaal overbodig.. Nu merk ik dat het beddengoed echt enorm vies is, hij doucht 1 x in de week.. elke week maar 1 onderbroek in de was, en 1 paar sokken. Een vaatdoek of keukendoek gaat pas in de was als ik dat doe. Kortom...Hij versmeert een beetje in onze ogen, hij rookt ook, en z'n kleding stinkt enorm. Hij houd de boel wel netjes in de zin van z'n troep opruimen, maar 1 x in de 3 weken je toilet schoon of stofzuigen is in mijn ogen echt supergoor. Alles is ook echt vies als ik kom.. Nu had onze oudste aangeboden te helpen met poetsen (19) met z'n 2 werkt het gezellig, je bent een keer zo snel klaar. 3 uur is goed vol te houden, het echte viezewerk die ik zelf, dat laat ik haar niet doen. Al het wasgoed red ik niet in die 3 uur, dus dat neem ik mee. Thuis draai ik dan nog 5 wassen en strijken alles weg. Alleen..Nu waren we daar dus en geeft mijn schoonvader dus 50 euro..Want ik was er maar 3 uur en geen 6... Ik voelde me best lullig..Het gaat me echt niet om het geld hoor maar ik vind dit niet echt kloppen...Ik had mijn oudste sowieso de helft belooft, en nu betaald hij dus niet volledig Of ik kom alleen 6 uur voor 100 euro, dus als ik met z'n 2en hetzelfde werk in 3 uur kan doen...Komt dat op hetzelfde neer toch ( en ik neem alle was nog mee omdat ik dat niet red in 3 uur) Ik heb het met mijn man er over gehad en die vind het ook belachelijk, maar hij zegt goh, ga gewoon weer 6 uur. Mijn pa snapt dat gewoon niet 3 uurtjes is toch maar een ochtend vandaar dat hij de helft betaald. Maar de hele situatie begint me gewoon tegen te staan, niemand anders in de familie doet iets voor hem. Moeten er boodschappen voor de hele kerst gedaan worden omdat wij daar met z'n allen zijn, wordt mij dat gevraagd. Ik wordt voor alles gebeld...Heel lief dat hij zich zo vertrouwd voelt met mij, maar het wordt steeds meer. En ik begin nu ook echt te denken.. Halloo!!! Je bent de hele dag thuis...Doe zelf ff die boodschap, en kom op, 1 keer in de week ff zelf de wc schoonmaken oid. Hij doet niets...Hij zegt dat het goed met hem gaat, maar hij is nog echt in de rouw volgens mij. En dat mag ook. Maar ik krijg langzaam het idee dat ik 2 huishoudens draaiende moet houden. Mijn man wordt ook heel makkelijk gebeld, en mijn man doet ook alles voor z'n vader, dat siert hem enorm, maar hij is nog maar 64..Hoe gaat dat dan als we 10 jaar verder zijn.. hij kijkt tv en maait het gras dat is het. De rest vd familie doet niets, en zegt ook, als wij het niet willen doen..Dan huurt hij maar iemand anders in.. Hoe pakken jullie dit soort dingen aan. Mogen we verwachten dat hij ook zelf wat doet? Het lijkt mij van wel...
Heel simpel: met alle broers/zussen en aanhang om de tafel gaan zitten en dit onderwerp bespreken. Aangeven dat jij niet alles op deze manier kan doen. Je schoonvader ook aangeven dat je 6 uur werk "verzet" en daar ook naar betaald wil worden. Hem nogmaals zeggen dat hij ook zelf bij moet gaan houden, hij is 64, geen 94 tenslotte.
Ik zou gaan zorgen voor een gewoon betaalde poets voor die 6 uur, zijn vast genoeg mensen die dat kunnen/willen doen en 100 euro is ook nog best ruim! Dan ben je van het structurele af, en is het misschien minder vervelend om te helpen met boodschappen enz. Verwachten dat hij zelf wat doet.. ja dat vind ik lastig, waarschijnlijk heeft hij dat 64 jaar niet gedaan, dus is het gewoon niet realistisch dat hij dat nu ineens wel allemaal gaat doen.. maar uiteindelijk zou je hopen dat hij ook zelf wat onafhankelijkheid wilt.. Het is wel zorgelijk dat hij niet ziet hoe goor hij bezig is trouwens.. zou hij hulp bij rouwen accepteren?
Dat hebben we gedaan, althans qua schoonmaken, dan wordt er gezegd, fijn als jij het wilt doen, en anders moet hij iemand anders zoeken. Maar toch nog maar eens gaan zitten om het "versmeren" te bespreken. Kunnen we schoonvader hier wat van zeggen of moet hij dat zelf weten? Ik vind het nogal watom aan te geven dat hij Elke dag schoon ondergoed aan moet doen, of dat hij vaker moet douchen... En dat een vaatdoek geen 3 weken mee gaat...
Zelf ben ik een beetje bang dat hij niemand anders vindt die zijn huis wil schoonhouden..Juist omdat het best goor is, een wc/ badkamer waar 3 weken niets gebeurd. En een vreemde in zijn huis accepteerd hij denk ik niet eens. Maar het is idd wel een goede optie. Dan heb ik meer ruimte voor z'n boodschappen als dat nodig is, of andere zaken. Het is idd niet realistisch om te denken dat hij zelf taken gaat doen, dat past echt niet bij hem, maar ik zei ook idd al tegen m'n man " dat hij zo afhankelijk wil zijn!" Hij ziet echt niet dat het vies wordt in huis..1 x in de 5 weken zou hij al prima vinden. Ik vind het bijvoorbeeld ook enorm goordatdat hij 3 weken in hetzelfde beddengoed slaapt, en dat wordt echt niet gelucht hoor...
Ik snap het niet zo goed, hij is 64, geen 94 en nog in goede gezondheid neem ik aan? Mijn vader is 69 en doet alles in huis, badkamer, wc, eten koken, booddchappen, mijn moeder werkt nog 4 dagen. Dat hij moet rouwen is logisch, maar verder moet hij echt leren voor zichzelf te zorgen.
Ik zou erop aandringen dat hij zelf meer gaat doen, hem daarbij voorlopig nog ondersteunen tot hij het zelf kan (desnoods met een poetshulp af en toe). Dingen als vaker douchen, schoon ondergoed, wasmachine aanzetten, doek over de wc, borstel met wat bleek erdoor... dat moet hij op zijn leeftijd nog best kunnen leren. Dat hij het niet zijn taak vindt is leuk en aardig, het ís wel zijn taak natuurlijk. Dat moet hij toch accepteren.
Ik zou echt stoppen met zelf poetsen, voor dat bedrag kan hij toch iedere week iemand anders 2 uurtjes laten poetsen? En ja dat hij geen vreemde in zijn huis wil... dat is alleen de eerste paar keer zo daarna is zo iemand toch ook niet meer vreemd. Ik zou het met je man oppakken zodat hij het met hem kan bespreken en dat jullie dan samen een poets zoeken.
Dat is ook precies mijn gedachten. Het punt is alleen dat er altijd volledig voor hem gezorgd is door zijn vrouw. Kan je nu van hem verwachten dat hij dat zelf gaat doen. Ik denk dat er dan gewoon nooit meer wat gebeurt. Moet je daar dan je handen van aftrekken? Ik vind het maar lastig. Of het gesprek met hem aangaan, van Goh pa zullen we samen aan je zelfstandigheid gaan werken oid? Mijn pa zou zich ook prima redden, maarja niet iedereen is hierin hetzelfde. Ik weet nog dat we jaren geleden een keer met z'n allen bij schoonouders gingen eten, iedereen had het op, schoonmoeder begint af te ruimen, iedereen zet z'n bord op het aanrecht. Schoonvader schuift weg van tafel el wil naar buiten om te roken. Ik zeg als grapje " goh..Kan jij je eigen bord niet op het aanrecht zetten?" En hij zegt lachend " daar heb ik een vrouw voor" en gaat naar buiten.. Ik vind dat niet normaal, en heb het gevoel dat ik die vervangende plek nu ineen. Ik bedoel, ik doe het echt met liefde, voor hem en voor m'n schoonmoeder die er niet meer is, maar toch..Hij is 64..Hij kan toch wel iets zelf doen..
Hij moet leren voor zichzelf te zorgen maar de vraag is of hij dat van jou kan/moet leren. Ik denk ook dat het beter is als er wekelijks gepoetst wordt ipv om de 3 weken. Ik heb 2 jaar voor mijn hulpbehoevende ouders gezorgd en mijn moeder is 2 maanden terug overleden. Mijn vader is 70. Beetje dezelfde situatie. Alleen mijn vader is wel in slechte gezondheid; copd en hartfalen. Toen mijn moeder hulpbehoevend werd hebben we samen een werkster gezocht. Ik wil haar graag helpen met allerlei dingen, maar had ook 2 jonge kinderen en werk 3 dagen. Dus poetsen doe ik niet en het was voor haar ook leuk om nog een extra gezicht te hebben om mee te praten dan alleen maar mij. Nu mijn moeder er niet meer is houdt de werkster de boel ook een beetje in de gaten en als er iets is appt ze me. Ze geeft me echt het gevoel dat ik er niet alleen voor sta. Vorige week is er ook iemand van het wijkteam geweest om te praten , dat helpt ook. Die mevrouw wees mijn vader op het belang van koken en afwisselend eten en nu heeft hij al 2x een recept van internet gemaakt. Dat had hij van mij nooit aangenomen, maar van een vreemde wel. Zet je over je schroom heen om je met hem te bemoeien , hij heeft het nodig, hij weet niet beter. Als je het niet doet vervuilt hij en wordt hij ziek en heb je er uiteindelijk meer werk aan en voel je je schuldig. Dus kort samengevat: Regel een wekelijkse werkster die contact met je houdt, kijk of het wijkteam iets voor je kan doen en bemoei je er vooral mee
O nou daar was ik wel wat sneller klaar mee dan jij nu bent . Ik zou zeggen, ik kom elke week 2 uurtjes en anders kom ik niet meer. Jij bent elke 3 weken bezig daar een smerige bende op te ruimen en schoon te maken. Daar zou ik echt voor passen, kan me niet voorstellen hoe smerig de badkamer en wc moet zijn bah zeg.
Ik heb echt respect voor je dat je dat doet! Vind het ook schandalig dat zijn eigen kinderen niets willen doen. Ik zie dat hier ook met de opa en oma van mijn man. Die hebben een aanleunwoning aan ons huis vast en niemand heeft tijd/zin om ook maar iets voor die mensen te doen. Ik begrijp dat werkelijk niet. Ik zou, samen met je man, rond de tafel gaan zitten met je schoonvader en duidelijk aangeven dat er iets moet veranderen. Dat jij hem met alle liefde wilt helpen maar dat je niet zijn huishouden kan en wil overnemen. Boodschappen kan hij zelf, laat hem die dan ook zelf doen en wees daarin ook hard. Hoe moeilijk jij dat ook vind. Met poetsen hetzelfde, kom met een oplossing die jij prettig vind en laat hem dat accepteren of doe het niet meer. Uiteindelijk komt het er nu namelijk op neer dat jij gewoon doet hoe hij het graag wil. En dat breekt je straks helemaal op.
Vreemde ogen dwingen, laat een poetshulp of iemand van een wijkteam oid hem maar vertellen dat hij vaker moet douchen en dat je de wc niet drie weken lang kunt laten vervuilen. Bah bah. Ik snap jouw schoonvader ook niet hoor, ik bedoel, leuk en aardig dat hij in een andere tijd is opgegroeid en vindt dat het allemaal zijn taak niet is, maar ik zou mij doodschamen als een ander na drie weken ransapen mijn wc moet gaan staan schrobben.
Ik zou idd maak het bespreekbaar met andere familieleden. Maak een plan wie wat gaat doen, willen ze het niet dan mogen zij het gesprek aangaan. Je kan ook elke week 2 uurtjes gaan, dan is alles niet zoveel werk. En misschien kan je dan een werkster meenemen, die het dan uiteindelijk van je overneemt. Verder is het niet goed verzorgen van je schoonvader wel een dingetje, maar dit kan ook op een luchtige manier gebracht worden, zo van, ik mis onderbroeken.. ik heb er maar 5.. je trekt toch wel elke dag een schone aan he??? of zo iets of waar is de rest?? Wat doet hij de hele dag? Misschien kan je een schema maken dat hij bv eens stofzuigt of even de ramen lapt of desnoods het bed opmaakt. Hij is idd nog maar 64 en kan nog minstens 20 jaar vooruit, dat zou ik hem ook zeggen, laat hem een hobby zoeken of helpen in een bejaardensoos met bv voorlezen etc dan is hij ff onder de pannen.
Alleen de begin post gelezen, maar ik zou hem zeker aanspreken. Wij helpen mijn schoonpa (54) daar waar het kan. Maar we merkten dat hij een beetje gemakzuchtig werd, dus hebben we allebei aangegeven dat hij niet bij de pakken neer moet zitten en ook zelf initiatief kan tonen. We hoeven niet alles voor hem te doen, want we hebben daarnaast ook een eigen leven. We helpen waar we kunnen, maar hij kan zelf ook dingen proberen. Lukt het niet? We zijn echt de laatste die je niet willen helpen.
Ik zou inderdaad om tafel gaan zitten met de broers en zussen, en allereerst zorgen dat hij betaalde hulp krijgt. Dus niet dat jij dat doet maar dat hij gewoon via de thuiszorg hulp inhuurt. Die mensen Letten ook op tekenen dat ze niet voor zichzelf kunnen zorgen, het huis wordt bijgehouden etcetera. Eventueel tafeltje dekje, kan ook via de thuiszorg. Toen mijn tante slecht werd hebben we dit allemaal via de huisarts geregeld. Ik zou het serieus niet zelf gaan doen, en zeker niet maar eens in de drie weken dat je dan tegen zo'n achterstand aan moet gaan werken. Hoeveel geld je er ook voor krijgt, of juist niet krijgt.
De pensoein gerechtigd e leeftijd is nu 67. Met een beetje pech had hij nog gewoon moeten werken. M'n vader is 75 geworden en hielp m'n moeder met alles in het huishouden . Echt alles. M'n schoonmoeder is in juni overleden en mn schoonvader van 74 doet ook bijna alles terwijl bij hen vroeger echt de verdeling man werkt vrouw doet het huishouden. Dus dat is geen excuus. Hij is gewoon verwend altijd. Inderdaad bespreken dat je wilt helpen maar dat hij zelf ook meer moet gaan doen. En dat gesprek zou ik laten voeren door de kinderen. Voor hen ook lekker makkelijk als jij alles opknapt.
Mijn pa is 80 en doet echt alles nog zelf. Scheelt wel dat hij voor zichzelf niet zo'n vieze oude man wilt zijn. Jouw man moet echt met zijn broers en zussen met hun vader om de tafel gaan zitten. 64 is tegenwoordig niet oud en hij kan nog genoeg, als zijn gezondheid het toe laat. Maak een schema wat hij iedere dag kan doen. Weet hij niet hoe, dan leert hij het maar. Als hij dit niet wilt, dan zou ik er verder niks meer aan doen. Dan moet hij maar vervuilen en hopelijk er van leren. Dit is pure luiheid.
Ik vind het hard om te zeggen dat het pure luiheid is. Mannen die alleen overblijven nadat hun vrouw jarenlang alles geregeld heeft kunnen echt in een heel diep gat vallen. Misschien heeft hij wel psychische problemen, een depressie, blijft hij hangen in rouw. Ik kan me bijna niet voorstellen dat mensen zichzelf en hun omgeving echt verwaarlozen alleen uit luiheid.
IK vind dat de broer/zussen eens een schop onder hun kont moeten krijgen. Hun vader niet willen helpen? Kom nou, vind het echt belachelijk. Snap dat ze er misschien geen zin in hebben, maar het is hun vader. Is het niet de mogelijkheid om thuiszorg te regelen voor je schoonvader. Dat hebben mijn ouders ook. Er komt wekelijks iemand 3 uur in de week schoonmaken bij mijn ouders. Misschien zou je eens contact kunnen zoeken met de huisarts en je zorgen uitten over je schoonvader. En ook samen met je man met je schoonvader om de tafel zitten en duidelijk maken dat hij goed voor zichzelf moet zorgen.