Verder wil ik je er toch wel even op wijzen dat jij nu eigenlijk precies hetzelfde doet zonder dat jij er misschien erg in hebt. Je veroordeelt mij. Je windt je op over iets wat door jou enigszins uit verband wordt getrokken. Je legt mij woorden in mijn mond. Ik geef aan dat ik er niets aan kan doen dat mijn eerste gevoel angst is als ik in new york naast een groepje mannen met bepaald uiterlijk en Arabische taal op een hoge toren sta. Ik geef ook aan dat dit niet terecht is en dat het gebaseerd is op vooroordelen. Vervolgens zeg jij dat dit wel een keuze is en dat ik wel iets kan doen aan het vermijden van situaties. Maar daar had ik het niet over, ik had het over mijn eerste emotie. In die context is het natuurlijk wel heel anders. En dan wil ik jou vragen om hier diep over na te denken: ben jij ook niet bevooroordeeld ten op zichte van witte mensen?
Hoi Niekepiek ik las het idd verkeerd ik las dat je er niks aan kon doen dat je met een rondje om dat groepje heen zou lopen ten gevolge van je emotie en daar wond ik me het meest over op. Excuses voor verkeerde interpretatie waardeer juist zeer dat ''witte'' mensen eens nadenken over hun bevooroordeling. Ik ben tegenover witte mensen totaal niet bevoordeeld omdat ik me er 1 voel, ik ben hier geboren en opgegroeid en voel me vaker meer Nederlands dan mijn witte achtergrond ondanks dat ik bedekt door het leven ga, en mij distantieer van bepaalde 'witte' gebruiken. Ik verbaas me er juist elke keer over dat ik denk dat ik als 'normaal' wordt gezien tot er een opmerking postitief of negatief uit iemands mond komt (bijvoorbeeld oh je spreekt wel goed Nederlands oid. al is het bedoeld als compliment voor mij is het kwetsend. Nogmaals excuses ik las dat je bewust een rondje om dat groepje heen zou lopen vanwege je emoties. Ik ben erg blij dat er mensen bereidwillig zijn om serieus en oprecht zichzelf in de spiegel aan te kijken. Wij 'zwarten; beseffen namelijk pas hoe er tegen ons gedaan word als we in woorden of daden een negatieve of rare opmerking krijgen, en telkens denken we weer he wat gek, juist omdat we er zo van staan te kijken elke keer denk ik echt dat gemiddelde 'zwarte' niet bevoordeeld is. Ik dus ook niet als ik iemand zie lopen die me doet denken aan de pestkoppen of Tristan, omdat ik weet dat ik iemand daar niet op kan beoordelen. Tristan was Tristan en ik zal nooit weten wie de volgende Tristan is moge God het behoeden, die kan er namelijk totaal anders uit zien. Behalve dat het dus herinneringen bij mij naar boven brengt kan ik gerust langs iemand lopen die op Tristan lijkt.
Dit heb ik dus ook, terwijl ik echt nooit een negatieve ervaring gehad heb met mensen met een andere afkomst. Het is er dus gewoon door opvoeding/meningen van anderen/media? toch ingeslopen. Ik vind dat heel erg om bij mezelf te merken.
@ Tara: Het is niet eens zo zeer (of alleen) angst. Het is heel normaal om mensen die meer op jou lijken (wat betreft uiterlijk) ook meer te beoordelen als jezelf. Zij lijken immers op jou en ogen daarmee vertrouwder.
Daar ben ik het niet mee eens, het is niet normaal om angsten te hebben voor vreemden/anders uitzienden. Nieuwgierigheid zou een normale emotie kunnen zijn, zoals je jonge kinderen bijvoorbeeld de huid zien voelen als ze voor het eerst op latere leeftijd een 'zwarte' zien, kinderen zijn alleen bang als iemand ze die angst meegeeft. Iets nieuws betekent nooit dat je er bang voor zou moeten zijn in eerste instantie tenzij het al gekleurd is door omgeving/media etc.
Leuke discussie. Mijn dochter is ook bang voor de kleinste vliegjes en spinnetjes, spoken en monsters. Ik weet dat dit feitelijk niet nodig is, ik stimuleer het niet. Maar ik begrijp het wel en ik bagatelliseer het niet, angst is heel normaal. Het zou juist abnormaal zijn als je geen angst hebt voor het onbekende. Het gaat er uiteindelijk natuurlijk om hoe je hier mee om gaat.
Ik zeg niet dat het normaal is angst te hebben voor anderen Ik zeg iets over de natuurlijke neiging om 'anderen' over het algemeen als minder vertrouwd te beschouwen. Dat is toch echt een fenomeen binnen de psychologie dat men mensen die dichter bij hun 'eigen' uiterlijk liggen, als meer gelijk en ook meer vertrouwd bestempelen. En uiteraard speelt daar later ook media, omgeving én ervaring een rol bij.
Helemaal mee eens! Ik denk alleen niet dat het ooit gaat veranderen. Kijk maar naar de media hoe erg blank zijn verheerlijkt word. Sommige dagen boeit het me niks en andere dagen kan ik me er zo over opwinden dat (vooral blond) en blank zijn blijkbaar staat voor schoonheid, intelligentie, liefde etc. Kijk maar eens naar series en reclames, ik heb het hier op ZP al vaker gezegd, maar het is echt zo. Bijna 100% van wat wij hier op TV zien is gericht op de blanke mens. Veelal blanke acteurs en actrices, zowel in musicals, films, series en tv programma's. Dan is het niet zo gek dat je daar een bepaald beeld bij gaat krijgen. Ik kleurde mijn poppetjes vroeger ook 'huidskleur', terwijl ik zelf bruin ben. Mijn zoontje doet dat gelukkig niet, hij kleurt ze bruin en daar ben ik zo blij mee. Klinkt dat gek? Ja, misschien voor sommige wel, maar ik ben blij dat hij blank niet als 'hoofdkleur' ziet. Natuurlijk hoop ik ook dat het ooit veranderd, maar ik ben bang dat met de huidige stand van zaken in deze wereld niet zal zo zal zijn.
Ik ben zelf blank (en blond), maar mijn kinderen zijn half-Indo. In principe worden Indo's vrij weinig gediscrimineerd hier volgens mijn vriend. Maar het zijn soms de kleine dingen waar ik het ook aan merk. Zo was er bijvoorbeeld laatst iemand (blank) die dacht ons een compliment te maken dat onze jongste 2 voor blank kunnen doorgaan. En toen dat toevallig ter sprake kwam met iemand anders, moesten we haar (blank) echt uitleggen dat mijn vriend (en zijn familie) het juist leuk hadden gevonden als onze jongste 2 kinderen er duidelijker Indo hadden uitgezien.
ik heb hem voor een deel gezien, ik vond het best naar overkomen wat er werd gezegd. Het was zo negatief, terwijl ik dit zelf helemaal niet zo ervaar. Van mijn 6 vriendinnen zijn er 3 van buitenlandse komaf en ik zie dat niet eens. ik zie ze als persoon en niet als buitenlands. Ik hoor trouwens nooit iets van ze over discriminatie, maar ik zal ze eens vragen. Ben ook trots op mijn kinderen. Mijn oudste zei dat de kerstman hetzelfde is als sinterklaas, maar die heeft huisdieren (rendieren). Ik zei: Maar Sinterklaas heeft hulp van zwarte piet (oei dat mag je niet zeggen...maar in mijn omgeving is piet gelijkwaardig aan sinterklaas) Zeiden mijn kinderen: Ja maar mama piet is een MENS geen dier. Terwijl ik er zo niet over nagedacht had. Toch was ik wel trots op ze. Mijn kinderen hebben ook buitenlandse vriendjes. voorbeeld doet volgen denk ik?
Ik zie niet veel arabieren om mij heen en daarom associeer ik het er ook mee. maar ik zie wel alle dagen witte mannen om mij heen. maar ik probeer zo min mogelijk het nieuws te kijken, ik word daar alleen maar bang van. Het nieuws is ook vaak sturend.
Sorry. maar uit je verhaal neem ik op dat jij een 'witte' bent, die wilt spreken voor de 'zwarten' ? Zo ja dan hoop ik echt dat je de docu af kijkt en tot bezinnen komt, want als 'witte' kun je absoluut never nooit begrijpen hoe het voelt om een 'zwarte' te zijn in deze wereld. Al heb je nog 100 'zwarte' vriendinnen. Maar goed, ben al blij dat je 'zwarten' als gelijken ziet
Precies het klinkt heel gek maar dingen die bedoeld zijn als complimentjes zoals 'je ziet er echt Nederlands uit', 'Wat spreek je goed Nederlands', 'Je gedraagt je echt Nederlands' etc. bij de meeste zwarten juist niet aankomt als een compliment, maar eerlijk met mensen die zulke uitspraken doen heb ik nog het minste moeite, die 'proberen' nog om 'ons' een beter gevoel te geven. Waar ik persoonlijk het meest moeite mee heb, is het overduidelijke, het racistische, achter je rug om, anders behandelend etc. Hoe viel de opmerking trouwens bij jouw kinderen, mijn dochter is er nog te jong voor maar ben eigenlijk heel benieuwd of jouw kinderen het opvatten als iets beledigends of juist niet.
Hoi ja ik ben wit, ik vond de docu zo negatief maar dat mag ik vinden toch? dat is waarschijnlijk ook waar het om gaat, dat er negatief gedaan wordt tegen zwarte mensen en dat witte mensen betere kansen hebben ed. Maar omdat ik mij daar niet in herken voelt het als een aanval. Omdat ik niet zo`n witte ben die niet verder kijkt dan haar neus lang is. Die voorbeelden heb ik thuis ook niet gekregen, mijn familie is gemengd en ik kwam ook met donkere vriendjes thuis dus nee ik herken mij er niet in. Gelukkig! Overigens praat ik ook liever niet over zwart en wit, maar donker, indo of blank.
Mijn jongste is 7 maanden, mijn jongste zoon heeft een forse taalachterstand en begrijpt het ook nog niet. Mijn oudste zoon was niet thuis. Dus op dit moment vinden ze er nog niets van.
Hopelijk duurd dat nog heel lang☺ Mijn zoontje is 7 en heeft al met rasicme te maken gehad helaas...hij is een halfbloedje en niet heel donker. Het breekt echt je hart als je kind huilend binnen komt en zegt dat een kindje heeft gezegd dat hij niet mee mag doen omdat hij bruin is en bruin stom is.😭😭 En dat is al ietsvan 2jr geleden gebeurd dus toen was hij nog jonger.
Vreselijk zeg Of dat er een kindje steeds uit word gemaakt voor zwarte piet... Maar ja, blackface is traditie hier en een roetveegpiet in een no go voor de meeste mensen helaas.
Ik heb deze docu nog niet gezien maar volg veel vd gebeurtenissen rondom discriminatie dus ga het zeker eens kijken. Vooral voor vrouwen die uit een minderheidscultuur komen lijkt het mij erg moeilijk. En als blanke vrouw weet ik 1 ding: ik zal nooit begrijpen hoe deze mensen zich voelen. En ik zal het ook nooit willen verklaren of uitleggen. Zo zijn er genoeg blanke mensen die iets geen discriminatie vinden. Dat zegt genoeg over white privilege. Dat mij iets niet opvalt, betekent niet dat het er niet is. Zelf ben ik bv feminist. En mensen snappen daar soms niets van! Er zijn dan serieus mannen die aan mij gaan uitleggen hoe ik iets moet ervaren. Het welbekende mansplaining. Want vrouwen moeten niet zeuren, we hebben toch dezelfde rechten? Maar het is zoveel meer dan dat! Het onderhuidse gevoel. Dat is net zoiets dat ik als blanke vrouw ga verkondigen dat discriminatie niet bestaat.