Hallo meiden, Ik weet niet of ik met dit topic in het goede onderwerp zit maar wist niet waar ik het anders neer moest zetten. Mijn vraag is in ieder geval: Hoe reageerden jullie ouders toen jullie vertelden dat je zwanger bent? Mijn ouders reageerden in het begin namelijk niet zo leuk toen ik zei dat ik gestopt was met de pil. Vooral mijn vader niet. Ze vonden het allemaal nog erg vroeg en mijn vader zag graag dat wij nog carierre zouden maken. Ook vinden ze dat we het financieel nog niet aankunnen terwijl we allebei een vast baan hebben en gewoon een normaal inkomen hebben. We hebben wel een koopappartementje met een vrij hoge hypotheek, maar ik denk dat als we elke maand wat dingen laten we het makkelijk gaan redden. Nu willen we het mijn ouders dus het liefst zondag gaan vertellen dat ik zwanger ben. We wilden eerst wachten tot 3 mnd maar ja het zijn toch mijn ouders en het kriebelt toch wel om het ze te vertellen. Mijn schoonouders weten het ook al en die vonden het helemaal geweldig! Ik ben aan de ene kant best bang dat mijn ouders niet zo enthousiast gaan reageren. Vooral mijn vader. Ik zeg dan wel zo stoer tegen mijn vriend, nou dan doen ze dat maar dat is hun probleem. Maar ja het zijn toch mijn ouders en het zou fijn zijn als hun het ook leuk vinden! Dus ben best een beetje bang! Hoe hebben jullie het ervaren? Liefs Farfan
Ik was ook bang voor hun reactie, maar is erg meegevallen. Ze waren wel erg verrast, maar dan op een positieve manier, gelukkig
hoi hoi ik was ook erg bang voor de reactie van mijn ouders helemaal omdat ik bij de eerste 17 was maar ja ik woonde op mezelf samen met me vriend, me moeder reageerde heel enthousiast van oo wat leuk ik vroeg haar nog meen je dat nou ik merk trouwens wel dat ook al reageren ouders in eerste instantie niet zoals je zou willen dat wel groeit met je zwangerschap en als ze eenmaal hun kleinkind hebben gezien en in armen hebben genomen zijn ze op slag verliefd dus meid niet al te druk maken en geen druk op je ouders leggen geef hun de tijd om te wennen oma en opa worden is tenslotte ook niet niets het zegt hun in feite ook jullie worden oud groetjes en geniet van je zwangerschap nathalie
Misschien zijn je ouders er al wel aan gewend dat je met de pil gestopt bent. Is de "schok" ook niet zo groot als je nu gaat vertellen dat je zwanger bent. Zullen ze toch wel een beetje verwachten. En als ze niet leuk reageren denk ik dat ze ook wel meegroeien tijdens de zwangerschap. Ik zou ook gewoon zeggen dat als ze niet leuk reageren dat ook niet leuk voor jou is. Misschien dat ze dan wat sneller bijdraaien, dit is tenslotte toch wat jij wil! Succes ermee.... xxx
Mijn schoonvader zei de hele avond niets, en zat de hele avond zo'n beetje voor zich uit te dromen met een big smile. Zn vriendin ging helemaal gillen. Mijn schoonmoeder zei, over het cadeautje, goh, maar jullie zijn toch helemaal niet zwanger. Ik keek dr alleen maar aan en ze moest huilen. En mijn ouders wisten dat we bezig waren, had ze verteld dat ik weer ongesteld was geworden (shit he... nog nooit zo hard gelogen tegen mn moeder) En ze moesten allebei huilen. Ouders 'denken' het altijd het beste te weten, maar nu het zover is, zullen ze het vast onwijs leuk vinden!
Gelukkig waren mijn ouders en schoonouders allebei erg blij. Ik kan je hierbij dus niet helpen, maar het belangrijkste is als jullie er maar blij mee zijn.
hoi Ik kan me haast niet voorstellen dat ze het niet leuk vinden om oma en opa te worden.Bij de eerste waren ze super blij terwijl ik toen nog maar twee jaar met mijn huidige man samen was.En nu zijn ze weer super blij. succes.Maar het zal echt wel mee vallen groetjes maica
Mijn ouders wisten dat wij bezig waren om zwanger te worden, dus die heb ik meteen gebeld toen de test positief was. Het wordt hun eerste kleinkind en ze zijn dolenthousiast en over bezorgd over hoe het met mij gaat. De vader en stiefmoeder van Ramon hebben wij het verteld door een speen cadeau te geven. Het was een erg emotioneel moment aangezien mijn schoonvader ernstig ziek is en hij erg blij is mee te maken dat zijn oudste zoon een kind krijgt. De moeder en stiefvader van Ramon reageerde niet zo enthousiat, maar dat was al verwacht door mij. Zij hebben altijd gezegd dat wij maar nooit kinderen moeten nemen, zonder daarvoor echt een reden te hebben. Ik werd ook pas een week nadat wij het verteld hadden (telefonisch want zij wonen ver weg) gefeliciteerd en slechts omdat Ramon zei dat ze mij maar eens aan de telefoon moest vragen. Ik had in begin wel moeite met die reactie, maar ik leg me er bij neer dat nou eenmaal niet iedereen blij voor ons zal zijn en ik moet genieten van mijn zwangerschap met de mensen die er wel blij mee zijn.
Hoi Hoi ik heb het mijn ouders ook meteen verteld, ze wisten min of meer dat we gestopt waren met de pil. in het begin was het wel even een shock ondanks dat ze wisten dat ik gestopt was hadden ze niet verwacht dat het zo snel al raak zou zijn. ze konden het eerst niet beseffen en waren een beetje verbaasd, maar toen we het restaurant uitliepen hebben ze me met vreugde gefeliciteerd en de dagen erna kon mijn moeder er niet over ophouden! hihi een dag erna waren mijn schoonouders aan de beurt beide vonden ze het fantastisch zij wisten niet dat ik gestopt was met de pil dus dat was echt een verassing. ze moesten allebei huilen. het was ook wel een emotioneel moment voor mijn schoonvader, ze waren gescheiden en hij woonde nog maar heel kort bij zijn vriendin, hij had net besloten terug te komen naar huis .woonden nu net weer een week samenmet mijn schoonmoeder! en toen kreeg hij dit nieuws! heel verhaal maar in het kort ze waren verast maar ontzettend blij. over een paar weken mijn schoonzusjes en broertje vertellen!
De reactie van mijn ouders was niet zo heel erg leuk. Hun eerste reactie was nl. "maak je nog maar niet te blij, want er kan nog vanalles misgaan". Gelukkig reageerden mijn schoonouders wel super!
Mijn man en ik hadden een hele zware tijd achter de rug: ik was nog niet helemaal gerevalideert van mijn ongeluk 2 jaar geleden (wat nog de nodige onzekerheden met zich meebracht) en hij had op dat moment geen optimale baan (inmiddels wel hihi). We schrokken er om deze reden zelf al enorm van en moesten het echt even 2 dagen laten bezinken voordat we er zelf blij mee konden zijn. Daarom was ik ook benauwd voor de reactie van mijn ouders, want een kindje in ons leven op dit moment was nogal .. niet gepland om het zo maar te zeggen. Mij viel het echter reuze mee! Mijn moeder kon alleen nog een vertederend "ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooohhh...ik word oma... oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooohhh.. (ik heb echt letterlijk bijna 4 minuten moeten wachten voordat ik weer iets kon zeggen door al die oh's heen) En mijn vader schrok enorm in eerste instantie, wreef over zijn achterhoofd, trok zijn wenkbrauwen een paar keer op en neer en heeft sindsdien een smile van oor tot oor hihi... En ondanks dat we beter een paar jaar hadden kunnen wachten (kindje = ongelukje) heeft het tot nog toe niks anders dan geluk en positiviteit gebracht op alle gebieden! Succes met vertellen! Het komt vast goed! De meeste opa's en oma's hebben, net als papa's en mama's, zo'n ingebouwd gen waardoor ze onmogelijk niet blij kunnen zijn met een kleinkind, ook al zullen sommigen er even aan moeten wennen. Joeja