Hallo Mijn zoontje wilt savonds niet meer slapen.. ik heb nog een dochtertje van 2,5 mnd en een dochter van 6. Savonds is mijn man vaak aan het werk dus het komt allemaal op mijn schouders.. De kleinste meid is savonds onrustig. Heeft echt haar huiluurtjes.. oudste dochter gaat wel normaal naar bed. Maar zoontje heeft nu sinds een maand een peuterbed dus kan gewoon t bed uit. Hij heeft 3 weken goed geslapen maar nu is het de laatste week mis.. krijsen als we naar boven gaan. Ik mag niet weg van hem. Maar kleinste is dan ook al aan het huilen dus ik kan dus ook niet blijven.. als ik naar beneden ga en de traphekjes dichtmaak staat hij op de gang te schreeuwen, 3' houdt dit gerust de hele avond vol.. gevolg dat oudste ook niet slaapt en kleinste ook niet.. ik weet serieus niet meer wat ik moet doen. Ben zo gesloopt!! Heeft iemand tips..
Wat lastig !!! Met de middelste pas naar boven gaan als de oudste slaapt, zodat zij in ieder geval op tijd slaapt? Wat ik bij mijn dochter (van bijna twee) heb gedaan is de deurklink zo zetten, dat ze de deur zelf niet kan opendoen. Dan blijft ze op haar kamer en als ze slaap heeft gaat ze zelf in haar bed. In het begin was het bij haar ook veel huilen, maar door consequent te zijn, weet ze dat ze echt niet naar beneden mag. Heel veel sterkte in ieder geval !!
Misschien toch weer terug naar een ledikant? Of hem wat later op laten blijven tot de kleinste wat rustiger is?
Wij hebben dit ook gehad met onze zoon... Uiteindelijk terug in zijn ledikant gedaan. Blijkbaar was hij er nog niet aan toe. Misschien is dat een idee of optie voor jullie?
Zoontje brult zo hard dat dochter daar wel wakker van wordt.. En die deurklink dat maakt hij gewoon open
De kleinste in een draagdoek bij je nemen zodat je even bij hem kunt blijven zitten. Er zal toch iets zijn waardoor hij niet rustig kan gaan slapen. De hele avond aan het traphek laten gillen vind ik ook nogal sneu.
Ik denk dat het ook met de decembermaand te maken heeft. Er gebeurd veel rond de kinderen(veel prikkels)waardoor ze oververmoeid zijn. Het is lastig maar kijk het nog even tot even aan, tot hij weer een normale ritme heeft en alle drukte voor bij is. En anders toch weer zijn ledikantje neerzetten. Want dit geeft hem ook veiligheid en geborgenheid. En hij kan er niet uit, wat ook weer rust geeft voor jullie beiden. En hopelijk valt hij dan ook sneller in slaap. Succes!!!
Heeft hij iets met knuffels? Zo ja, dan helpt het misschien als jullie samen een leuke nieuwe knuffel kopen/uitzoeken, die hem "gaat helpen bij het slapen". We hebben dit bij mn dochter gedaan toen ze van haar ledikantje naar een peuterbedje ging en dit werkte erg goed. Zonder de knuffel was het de eerste nachten ook steeds schreeuwen en uit bed klimmen, maar sinds een goed gesprekje en de nieuwe "grote meiden slaapknuffel" slaapt ze weer goed. Mocht hij niets met knuffels hebben dan kun je misschien wat anders proberen dat hem een beetje een veilig gevoel geeft. Ze hebben bij IKEA bijvoorbeeld van die blauwe en roze "hemeltjes"(/kapjes) die je bij het hoofdeinde van een bedje kan doen, die wat het gevoel van bescherming geven. Misschien werkt zoiets? Succes!
Een muziekdoosje met trekkoord? Een projector met lichtjes op het plafond? Beloven dat je na 10 minuten even komt kijken? Beloningssysteem? Hier de rainbowcube van Chico sinds ze 3,5 is en komt nooit meer haar bed uit
Herkenbaar, hier onrustige tweede en oudste moeite met inslapen. Ik heb middagslaapje destijds afgeschaft en deed baby in draagzak. Beetje onhandig met verschonen maar beter dan die drama. Ik liet ook lampje aan op de gang, deur op een kier en traphekje in deuropening gemonteerd. Maar hier ligt zoon in peuterversie van de stokke met de open kant naar de muur. Kan er iemand komen helpen bij het avondritme? !
Onze middelste heeft ook een hele tijd weer in het campingbedje geslapen. Viel daar in elk geval in slaap en dan mochten we hem wel over leggen als wij naar bed gingen. Toen jongste op een gegeven moment om een of andere reden in campingbedje moest, voel bij hem een soort van kwartje en vanaf toen ging het goed. Inmiddels valt hij prima in eigen bed in slaap maar komt nog wel 9 van de 10 nachten in de loop van de nacht bij ons gekropen...
Om eerlijk te zijn denk ik dat je zoontje jou gewoon nodig heeft. Dat laat hij je gelukkig heel duidelijk merken. Ik bedenk me altijd dat het veel erger zou zijn als hij zich ongelukkig zou voelen zonder dat te uiten. Zijn gedrag komt negatief op je over. Logisch, je hebt je handen al vol met je kleine meisje. Maar eigenlijk uit hij alleen een hele belangrijke behoefte: nabijheid. Als een knuffeltje werkt zou ik dat prima vinden, maar hele toeren uithalen om die nabijheid in te vullen met spullen/beloningssystemen/ afleren door te laten huilen, zou ik zelf heel verdrietig vinden voor mijn zoon. Een praktische oplossing, zoals het gebruik van een draagdoek, het geven van een voeding aan de jongste bij je zoon op de kamer (in het bijna donker zodat hij kan gaan slapen), is iets wat ik eerst zou uitproberen. Mijn zoon kon ik tot vorige maand in bed 'gooien'. Een kusje kon er nog net vanaf voordat hij sliep, maar nu vind hij het ineens spannend, zegt hij. Dus blijven we bij hem. Geen gedoe, hij slaapt binnen 5-10 min. Ik denk ook dat dit gedrag iets is wat bij de ontwikkeling hoort. (en misschien nog wel het veranderen van je gezinssamenstelling- verdelen van je aandacht). Probeer het dus niet te zien als iets dat hij doet 'om jou te pesten'. Hij is al zo groot vergeleken bij je jongste, maar het is nog steeds een klein kereltje die nog veel van je mag leren. Iets leren met afstand, past niet bij ons en ik geloof daar ook niet in. Laat je inspireren door dit topic, maar doe waar jij je zelf het beste bij voelt! Dat werkt altijd het beste.