Hi dames, Ik ben met 35 jaar bevallen van m'n 3e maar 1e in leven gebleven kindje. Dat vind ik persoonlijk best oud. We zouden graag een brusje voor ons kindje willen. Maar ik ben in dubio van wanneer een goed moment is. Sowieso is m'n lichaam nu Latem herstellen van de bevalling dus de eerste 6 maanden na m'n bevalling wordt het iig niet. Maar wanneer wel helemaal gezien m'n leeftijd. Wat is wijs? Moet ik wachten tot m'n kindje 1 is of ouder zelfs of juist voordat ze 1 is? Ben ook benieuwd naar jullie eigen ervaring is een leeftijd dicht bij elkaar beter te doen of juist grote leeftijdsverschil?
Hier 12 mnd verschil. Het is te doen ja heel druk dat ook. Het ligt er denk vooral aan wat voor jou zelf goed voelt. Want dan kan je het ook aan omdat je er blij mee bent. Dicht op elkaar betekent wel veel zorg, beide hebben sprongetjes, doorkomende tanden. Dubbelop. Afgezien van het feit dat ze nog klein zijn en je tig keer moet uitleggen. Vind je dat niet erg dan zeg ik doen .
Bedankt voor je reactie. Houdt dat in dat je 3 mnd na de geboorte van je 1e zwanger raakte van je 2e?
Wij gaan nu voor de 2e. We wouden perse 2 jaar er tussen hebben, maar gebruiken al geen anticonceptie meer sinds januari buiten de vruchtbare dagen. Ik denk dat je deze vraag ook heel goed bij iemand anders kunt neerleggen. Jij weet wel wie ik bedoel
Dat ligt echt helemaal aan wat jij fijn vind! Er is een goed of slecht. Als jij het na 6 maanden al wil, is dit prima toch😊. Ik heb nu een dochter van 14 maanden en wil graag in juni/juli voor een tweede kindje gaan. Ik vind 2,5 gewoon een mooie leeftijd tussen de kindjes.
Papillons en summer wat is de reden dat jullie perse dat termijn tussen de 2 wilden hebben als ik mag vragen? Uiteraard papillons 😊
Mijn man wou dat perse. Voor mij was (en is) het altijd welkom. Mijn man vindt dit praktisch. Dan is ons zoontje een stuk zelfstandiger. Grote kans dat ons zoontje dan al loopt etc.
16 maanden verschil. Voor mij net te weinig of teveel verschil. Een week voor de bevalling liep de oudste. Daarvoor moest ik hem hoogzwanger met BI de hele tijd sjouwen. Het was net wat makkelijker geweest om in 1 keer door te gaan zodat de oudste meer sliep en ik die momentjes mee kon pikken. Of juist net een paar maandjes later zodat ik minder had hoeven sjouwen. Als ik nu dezelfde keuze had moeten maken was ik voor aan 1 stuk door gegaan. Ik denk dat dat makkelijker voor mijzelf en voor de oudste was geweest. Ik weet alleen niet of dat lichamelijk veel verschil maakt in op welke leeftijd je dat doet.
Hier zat er 3 jaar tussen de 1e en 2e en ik vond dat persoonlijk erg lastig want de oudste was oud genoeg om alles te begrijpen maar nog te jong om te vertellen wat ze nou vervelend vond etc. Met veel driftbuien als resultaat... Tussen de jongste 2 zit 2 jaar en dat was al veel beter te doen in mijn ogen. Dichter op elkaar zou ik ook niet doen want dan heb je idd alles dubbel, tandjes, sprongetjes, gebroken nachten...
Ik ben met 35 jaar bevallen van mn eerste en met 37 jaar van mn tweede. Er zit bij ons 1 jaar en 9 maanden tussen de twee kinderen. Ik denk dat het goed is om eerst je lijf te laten herstellen van een zwangerschap en een bevalling. Ik merkte zelf dat ik pas na een maand of 9 weer een beetje de oude was, dat toen de hormonen weer waren als voor de bevalling. Wat handig is kwa tijd tussen de kinderen, dat hangt van zoveel af dat niemand daar HET antwoord op heeft. De ene heeft hele makkelijke kinderen en vind 4 kinderen onder de 5 jaar geen probleem, de andere heeft van nature wat meer moeite met hele jonge kinderen en snapt niet hoe andere dat doen met twee kinderen onder de 4 jaar. Gezien je leeftijd zou ik in jou geval niet heel lang wachten voor dat je gaat proberen voor een volgende zwangerschap, het moet je ook nog maar gegeven zijn he. Maar ik zou wel minimaal 6 of misschien wel 9 maanden wachten tot je lijf helemaal hersteld is.
Hier is de 1e nu 10 maanden en net zwanger, er zal dus 1,5 verschil zijn als alles goed gaat. Mijn partner wou al heel snel voor een 2e gaan maar ik heb het eerst nog een beetje afgehouden.. ook al kriebelde het al wel! Ik heb PCOS en de eerste heeft wel even geduurd ( Ook nog MA gehad) en met behulp van Clomid.. Ik ben na mn bevalling ook niet meer aan de anticonceptie gegaan omdat ik benieuwd was of t nu wel normaal zou werken Met dit als resultaat dus ik ben al lang blij! Ben wel benieuwd naar de reacties als we het over een poosje gaan vertellen maar goed het is ons leven Eerst maar eens kijken of het goed gaat! Het is dus echt wat jullie zelf willen!
Ik vind dat een lastige vraag ik zit zelf ook in dubio hier mee van waneer. Zelf wilde ik niet niet heel kort op elkaar dus als we er voor zouden gaan is de oudste al 2.5 of nog ouder Ik heb een dochter van andere half, wel een pittig meisje met een karaktertje. Ik vind zelf dat je/ jullie kunnen genieten van jullie kindje Zelf ging ik pas 5 maanden na me bevalling werken eerder lukte me het niet en pas na 9 maanden voelde ik me weer oké. Ook al ging sporten enzo ook niet Ik zoiezo even wachten nog ermee maar gezien je leefdtijd ook niet mega lang. Hoop dat je een juiste keuze kan maken erin.
Oh iez! Ik heb volgens mij helemaal gemist dat je een derde hebt gekregen. Ik heb zo met je meegeleefd destijds en ben zo blij voor je dat je nu een levend kind in je armen mag houden. Wbt je kinderwens en niet te lang willen wachten: volg je gevoel! Als jij er morgen klaar voor bent, volg dan dat gevoel. Het is altijd veel te spannend en eng na wat je hebt meegemaakt met je eerste 2 kinderen. Je kunt je niet voorbereiden op die angst. Soms moet je je ogen dicht doen en springen. Ik hoop dat je spoedig weer een gezond en levend kindje mag krijgen. Het is je zó gegund!
Vlinder84: oh wat aardig dat je zo hebt meegeleefd. Bedankt voor je bemoediging . Dames allemaal bedankt voor jullie reacties. Jullie geven mij hele nuttige stof tot nadenken zoals voor/nadelen: - als beide kindjes met sprongetjes etc zitten en dus alles dubbel - als de ene kind zo klein is dat je moet optillen en dus wat dat fysiek betekent als je ook nog zwanger bent. - het belang van je lichaam laten herstellen, maar ook rekening houden met de leeftijd/vruchtbaarheid en dat het je maar net gegeven mag worden - aan de andere kant je gevoel volgen (maar nu ben ik er echt niet uit hoor of ik het snel/niet snel wil, vandaar ook deze vraag) Veel stof om over na te denken en af te wegen....en dat de klok tikt maakt het niet makkelijker op, mn leeftijd geeft toch een bepaalde druk...maar ik probeer dat te negeren.
Onze kleintjes zit 15mnd tussen en we zijn nu bezig voor de derde. Als dat lukt zal er ongeveer 18mnd zitten tussen de 2e en 3e. Ja, het is best zwaar tijdens de zwangerschap, maar ook wel te doen. Anders dachten we nu niet alweer aan een derde. En ik vind het wel fijn dat er zo weinig tussen zit. Ze slapen allebei nog overdag en dat was tijdens de zwangerschap van de tweedeecht mijn moment om bij te komen. Ze zitten allebei nog in de luiers, maar dat is ook wel prima. Hopelijk straks ook allebei snel uit de luiers. En voor je het weet gaan ze allebei naar school. Nu druk, maar straks handig. En lichamelijk is het ook prima te doen vond ik.
Dank je wel zeilbootje! Ben je een 35- of 35+ moeder? Om mee te nemen of dat verschilt uitmaakt in de beleving of het zwaar is of niet.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt! Ik ben nu zwanger van nummer 2. Eind januari zal mijn zoontje 3 jaar worden. Dus als nummer 2 geboren is, is de oudste 3,5 inmiddels. Ik ben er erg blij mee met juist meer leeftijdsverschil ertussen. Ik heb na de 1e bevalling 9 maanden thuis gelopen vanwege zware bekken/bodem verzakking. Ik merk nu dat ik het juist heel handig vind dat de oudste zwlf kan lopen, kan praten, straks meer kan helpen. Ik weet sinds vorige week dat ik al tijdens de zwangerschap verhoogde kans op verzakking heb. Dus nu echt wel fijn dat ik niet achter een kleine uk hoef aan te rennen. Dat zal mijn lichaam echt niet leuk gaan vinden. Als mijn vriend zwanger zou worden waren we al 1,5 jaar geleden voor een 2e gegaan. Maar het moet van 2 kanten komen natuurlijk Enige waar jij mee zal kunnen zitten is leeftijd. Mijn zus is voor een 2e gegaan toen ze 37 was. Maar had wel vaker miskraam in de begin periode. Gelukkig is alles uiteindelijk goed gekomen en heeft ze een gezonde dochter erbij. Ik zou zeggen, overleg met partnerlief... En kijk waar jullie je goed bij voelen Succes!!
Wat verschrikkelijk dat je oudste 2 kindjes niet bij jullie mochten blijven, wat fijn dat je nu gezegend bent met een prachtig kind wat wel bij jullie mag blijven. Maar qua leeftijdsverschil dat is zo persoonlijk. Volg je hart.. Ikzelf vond het belangrijk lichamelijk en geestelijk en qua relatie weer klaar te zijn voor een kind. Bij mij was dat zo rond de eerste verjaardag van mijn oudste. Toen nog 2 maanden gewacht tot mijn partner er ook klaar voor was en 2 rondes later zwanger. Schelen dus 25 maanden. Prettig, omdat zoontje al kon lopen en veel begreep. Lastig, omdat ze slaapjes afwisselden en ik zelf dus bijna geen slaap kreeg. Tussen nr 2 en 3 zit ruim 5 jaar verschil. Door relatieproblemen, want als dat niet goed zit, zet je niet nog een kind op de wereld is mijn mening. Dit is ook in 1 woord genieten. Oudste 2 op school en lekker tutten met de baby. Nadeel is dat de jongste overal mee naar toe gesleept moet worden. Echter was onze kinderwens nog steeds niet vervuld en tussen nr 3 en 4 zit (als alles goed gaat) 23 maanden. Bij elk leeftijdsverschil zitten voor en nadelen, zolang jij en je man op 1 lijn zitten maakt het niet uit en is het goed. En 35 is nog niet zo heel oud, zeker niet voor een 4e kind (ik ben 35 als nr 4 komt) je hebt echt nog wel een paar jaar om het te proberen. En de garantie dat het nog een keer lukt heeft niemand, ook niet iemand van 22 bijv. Hoe staat je man er in?
Dat is wel heel persoonlijk en verschilt denk ik ook erg per man/vrouw/stel. Ik was 28 toen ik mijn dochter kreeg en ik wilde nooit een tweede (mijn man wel graag). Onlangs hebben wij toch besloten om voor een tweede te gaan. Mijn dochter zal (minimaal) 6 zijn en ik 34. Aan de ene kant heb ik een beetje spijt dat ik de beslissing niet een paar jaar eerder genomen heb maar aan de andere kant kan mijn dochter mij helpen en maakt ze alles hele bewust mee. Zelf scheel ik maar 18 mnd. met mijn zusje en hoewel we vroeger af en toe best ruzie hadden zijn we nu de beste vriendinnen. Beide heeft voor- en nadelen denk ik en jullie moeten zelf goed bedenken of je twee kleintjes prettig vindt of niet. Of dat je nog eventjes wacht zodat de eerste iets ouder en 'zelfstandiger' is.