Dit is de eerste kerst en straks oud en nieuw Waarin we iemand van de familie missen omdat die Afgelopen jaar overleden is. Voor mij erg moeilijk deze dagen en vol gemis en tranen Omdat alles zo anders is. En dan krijg ik van naast familie berichten met fijne dagen... En gezellige dag gehad gisteren? En nooit vragen ze naar 't gemis. Hoe zouden jullie hier mee om gaan?
Eerlijk zeggen dat je het lastig vindt om de eerste kerst en oud en nieuw zonder je dierbare Door te brengen en dat je deze dagen extra aan diegene moet denken. Voor anderen gaat alles gewoon door, die hebben dat niet zo erg in de gaten. Ze kunnen het niet weten dat je het extra moeilijk heb als jij niks zegt. Voor iedereen Is het namelijk anders. Ik heb bijvoorbeeld niet extra moeilijk met het verlies van mijn ouders met deze dagen. Ik heb het op andere dagen moeilijker. Dus ik zou er ook niet zo snel aan denken bij een ander eerlijk gezegd.
Pas geleden is er een familielid overleden. Zijn gezin heeft dit dus ook, een gemis, want dat is gewoon een feit. Het sturen van een kerstkaart vond ik best lastig, maar toch heb ik dit gedaan. Hierin aangegeven dat ik mij kan voorstellen dat dit geen makkelijke kerst en oud&nieuw zal worden, maar dat ik hoop dat ze met z'n allen evengoed fijne dagen zullen hebben, met een lach en een traan. Zelf denk ik dat ze niet weten wat ze moeten zeggen, hoe ze moeten reageren, het daarom negeren. Je zou zelf terug kunnen berichten hoe je dag was en hoe jij je voelt, misschien dat ze er dan wel over durven beginnen? Sterkte!
Ik vind dat het wel erg moeilijk het is nog kort geleden en ook al laat ik het merken zijn er weinig tot geen reacties op voorbeeld; ik plaats nooit iets op fb en nu afgelopen week wel daar over totaal van diegene geen reactie maar wel over hun eigen dingen mailen ect ik heb daar ook geen zin meer in om op in te gaan of ben ik nu raar bezig Bedankt voor je tip zit zeker wat in
Facebook is niet echt de manier natuurlijk. Als je wilt dat iemand specifiek reageerd op je, moet je hem of haar gewoon even bellen.. Vooral duidelijk aangeven, voor iedereen werkt het anders, ook hier is het gemis rond de feestdagen niet groter, dat heb ik op andere dagen. Ik zou er dus ook niet echt aan denken. En verder zou ik het vervelend vinden als mensen er zo specifiek naar zouden vragen, veel mensen durven het denk ik niet zomaar te doen. Als mensen je vragen of je een gezellige dag hebt gehad, kun je gewoon eerlijk aangeven dat je die bepaalde persoon erg gemist hebt en je het moeilijk vind. Niet meer terug mailen omdat iemand een Facebook bericht heeft gemist vind ik wel een beetje raad, ik zou die persoon even bellen en praten!
Ik zou het laten gaan of er duidelijk over zijn in direct menselijk contact. Je kunt niet vereachten dat mensen kunnen raden hoeveel last jij hebt op iedere dag van het jaar dus stel je verwachtingen bij. En laten we duidelijk zijn: een kerstkaart met de beste wensen is in geen enkel opzicht beledigend of kwetsend. En meestal is de kerstkaart een generiek bericht, zonder persoonlijke noot. Het is alleen een teken dat mensen aan je denken. Maar het is geen correspondentie. Dat is facebook ook niet. Dweperig gedoe op facebook gaat het ene oor in, het andere oor uit. Maak het dus niet groter dan het is.
Eens. Hoe moeilijk en vervelend het ook is, dit blijf je houden. Alle feestdagen, verjaardagen en bijzondere gebeurtenissen en dat jaar in en jaar uit. Het is toch beter om zo snel mogelijk een dikke eeltlaag te kweken zodat dit soort dingen je niet teveel raken. Tenzij het natuurlijk echt om dierbaren gaat met wie je goed contact hebt. Maar dan is 'communicatie' via Facebook, WhatsApp e.d. niet de route die je moet bewandelen maar op z'n minst de telefoon pakken en gewoon een gesprek voeren over wat je dwars zit en waarom. Sterkte meid.
Het gemis van een dierbare is met speciale dagen wat groter. Bij ons drinken we een extra glaasje op die persoon halen even wat herinneringen op en proberen daarna de rest van de dag het gezellig te hebben. Het eerste jaar was dat voor ons eigenlijk net zo 'makkelijk' als nu. Maar de persoon die wij missen was altijd gezellig en je kon altijd wel lachen met die persoon.
Heel veel sterkte! Ik heb het juist andersom... eind oktober is mijn moeder plotseling overleden. Op eerste kerstdag kreeg ik de hele tijd appjes van vriendinnen die me in mooie bewoordingen met spreuken en gedichtjes heel veel sterkte wensten. Ook op Facebook. Ik had daar zelf juist veel moeite mee, ik probeerde me een beetje groot te houden voor de kinderen, er toch een leuke dag van te maken... En dan werd ik iedere keer zo verdrietig van zo'n berichtje. Zo zie je maar, iedereen zit anders in elkaar en iedereen rouwt anders.
Ik maak er meestal, naar anderen toe, niet te veel woorden aan vuil. Net wat cowgirl zegt, zo'n periode is al moeilijk genoeg. Je kunt iemand - vind ik - beter ondersteunen door buiten die feestdagen te vragen hoe het met ze gaat en of je iets voor ze kunt betekenen. Maar ik kan me voorstellen, dat als je andere verwachtingen hebt, je teleurgesteld bent als de troostende woorden uitblijven.
Ik begrijp je heel goed. Wij hebben in 2016 het bericht gekregen dat mijn moeder ongeneeslijk ziek is. Ze heft chemo s gehad en krijgt nu een hormoonkuur. De feestdagen zijn hierdoor extra moeilijk en beladen. Iedereen weet hiervan en van de ongeveer 25 kerstkaarten die we hebben gekregen was er welgeteld 1 met een persoonlijke boodschap. 2016 was/is voor ons een heel moeilijk jaar en ik merk zelf dat ik het fijn vind als iemand vraagt hoe het met mij gaat of wat troostende wooden kan zeggen. Maar bijna niemand doet dit. Daar ben ik teleurgesteld in. Sterkte!
Zijn genoeg mensen die er helemaal niet mee om kunnen gaan. Toen mijn vader overleed liet 1van mijn vriendinnen niks horen, ook in de periode van zijn ziek zijn liet ze niks horen. Erg vervelend (is ook geen vriendin meer, onder andere door dat) Niemand vraagt er na met kerst of toen op mijn bruiloft.
Al zou iemand maar uitspreken dat hij of zij niet weet wat te zeggen, maar dat hij of zij aan je denkt of zoiets... Het negeren en iemand vermijden doet zo n pijn...
Hier ook helaas drie dierbaren verloren in het afgelopen jaar. Eén daarvan hadden we vrijdag de crematie van. Ik kwam helemaal niet in de kerststemming en ik ben blij dat het voorbij is. Iedereen zo blij en leuk te doen en ik zat er als een verloren zoutzak bij. Ik kan het gewoon niet. Ik ben ook gewoon optijd naar huis gegaan. Ik had er gewoon echt geen zin in. Heb niet te hoge verwachtingen van andere mensen... Dat is waar ik zeker het afgelopen jaar achter ben gekomen. Sterkte!
Precies! Het is er, dus negeer het niet. Ik vond het zó lastig om toch een kerstkaart te sturen, maar heb het wel gedaan. En daarin ook gezegd dat ik aan ze denk. Ik zou het zelf heel erg vinden als het genegeerd wordt, dan zou dan overkomen alsof het iets is wat er niet mag zijn, maar het is er juist wel. Ik heb gelukkig beide ouders nog, maar dit jaar zijn drie vrienden hun vader verloren, en ik een geliefd familielid. En die gezinnen hebben allemaal een kerst gehad zonder deze persoon. Nu nog oud&nieuw . om dan nog maar niet te spreken over die lange, meestal saaie januari
Precies! Het is ook zo dat anderen het na een paar jaar het lijken te vergeten. Het moet allemaal maar leuk en gezellig zijn.
Ik herken t wel ja. In t jaar dat onze middelste helaas levenloos geboren werd kregen wij ook gewoon standaard kerstkaartjes. Slechts van een enkeling kregen we een kaartje waar ook iets over haar in stond. Dat vond ik ook erg moeilijk. Net of er niks gebeurd was. Sterkte voor jou!