Nou, ik baal er juist van dat er niemand was om mij aan te moedigen toen ik de bv opgaf bij mijn dochter! Had ik maar dat steuntje in de rug! Als ik toen alles wist over borstvoeding wat ik nu weet, had ik me door die lastige periodes heen geworsteld en had ze geen kunstvoeding hoeven drinken. Zie je, het is maar hoe jij het interpreteert. Ik neem aan dat jij nu de fles geven prima vindt? Ik vond dat niet. Ik vind het voor MIJzelf en mijn dochter niet leuk dat zij maar kort moedermelk heeft gehad. Ik had echt graag iemand gehad die niet zei: "ach een kv is ook prima", want achteraf is het dat niet (nog maals, voor mij).
Ben het niet met je eens. Hoe kom je bij deze punten? . Ik lees alleen diverse situaties waarbij er dus op een bepaalde manier gereageerd is en waar er juist tips worden gegeven hoe je bepaalde dingen anders op kunt vatten en je er dus met een andere blik naar kunt kijken zonder dat je je heel erg aangesproken voelt. Uitzonderingen daar gelaten. Wanneer er letterlijk gezegd wordt. Oh, je gaat geen borstvoeding geven. Ik vraag me af of je dan wel een goede moeder gaat worden aangezien je nu al niet het beste voor je kind wilt en of je net zoveel liefde en geborgenheid gaat geven als met bv. Dan valt daarin weinig te nuanceren. Maar vaak reageer je uit een emotie. Je voelt je rot omdat iets niet lukt, iemand geeft goed bedoeld advies en je zit direct in de irritatie. Dat ligt soms dan gewoon bij jezelf en omdat jij er dan ook van baalt dat het niet lukt en dan iemand de boosdoener moet zijn waarop je dan kunt afreageren. Juist in dot topic lees ik goede tips hoe je dat kunt voorkomen.
Precies dit. Niet alleen met borstvoeding vs. kunstvoeding, maar ook als het goed om werken vs. niet werken als moeder, rapley vs. potjes, snoep vs. geen snoep enz. Sommigen reageren daar ontzetten fel op en dat is volgens mij negen van de tien keer onzekerheid. Jij maakt een keuze die voor jou en je kind goed voelt en wees daar gewoon trots op. Waarom altijd die drang om jezelf te verdedigen of de ander aan te vallen? Nergens voor nodig, want het gaat om jou en je kind en niet om wat de ander daar van vindt.
Het gekke is dat ik het dus vaak andersom ervaar Hoevaak mensen mij wel niet 'raar' vonden dat ik allebei mijn kinderen lang bv heb gegeven. En met lang bedoel ik: 3,5 jaar bij de oudste en 2,5 jaar bij de jongste. Hier las ik (waarschijnlijk van mensen die idd heel onzeker en een soort van boos om zich heen slaan) dat wat ik deed onnodig is en dat je met kunstvoeding net zo'n gezond kind kunt krijgen. Tja, zat ik dan. Had ik zo mijn best gedaan, te vroeg geboren kindje, couveuse, opname, ziekte, operatie, spruw, borstontstekingen en lees ik hier dat het allemaal onzin is Ja, op zo'n moment word ik pissig. En dan voel mij niet zo begripvol meer. Maar als je daar dus wat van zegt, dan ben je meteen van de bvmaffia. Terwijl de meeste mensen geloof ik wel weten waar de maffia voor staat. Maar als je de term maffia te hoog opneemt, ben je een mekkert. Tis een grapje, toch? Maar kunstkenau zeggen mag dan weer niet Zullen we gewoon de keuze bij de ander laten en daar niets over zeggen? IK vind bv de norm, JIJ niet. Nou prima toch?
Ik ben het hier, als pro-bv moeder, mee eens. Daarnaast... Waarom er een punt van maken, als de keuze al gemaakt is? Het is niet alsof je het terug kunt draaien. Ik heb mijn oudste 9 maanden bv gegeven en ben toen gestopt, omdat ik dacht dat hij zelf niet meer wilde. Een jaar later las ik, dat kinderen van die leeftijd nog wel bv willen, maar dat ze heel erg veel interesse krijgen in de wereld om hun heen en daardoor erg afgeleid zijn... en dat dit een fase is. Dus bij de tweede hier aan gedacht. En inderdaad, zo rond de 9 à 10 maanden dronk hij ook ineens slecht en was hij met van alles en nogwat bezig i.p.v. drinken... En een paar weken later dronk hij weer als vanouds! Ik ben - op MIJN verzoek - gestopt toen hij 2 jaar en een paar weken was. En ja, ik kreeg ook te maken met verbazing, onbegrip, afkeur en zelfs verafschuwing. Mensen vonden het raar, vies, ongezond, onbehoorlijk, etc. Ik neem het ze niet kwalijk, omdat ze niet beter weten. Het is een taboe, wat in stand wordt gehouden. Mensen hebben het er niet over. Mensen willen het ook niet zien of weten. Ik vind dat erg jammer. Ik vind, dat bv de norm moet zijn en kv een acceptabel alternatief. Precies omdat bv het beste is, maar kv is ook prima. Pas als dát bereikt wordt, zal heel de discussie verdwijnen. Maar ja... er zullen onder de moeders altijd discussies zijn. Want dan gaat het wel over kinderopvang of thuisblijven. Of over of het verantwoord is om met baby naar Peru op vakantie te gaan. Of over eten uit een potje, of alles zelf koken. Of over fopspenen en de leeftijd waarop je een kind écht geen fopspeen meer mag geven. Of over het geven van koekjes en snoepjes... en hoeveel dan... Mijn conclusie: De drang om te discussiëren en anderen te veroordelen op hun keuzes zit dieper dan het onderwerp van discussie...
Oh! Heel erg bedankt voor dit stukje. Het is precies waar ik nu met mijn 9 maand oude zoon tegenaan loop. Mijn vriend zei al dat het tijd was om te stoppen wn stiekem wilde ik dat eigenlijk nog niet.
Nou dit dus. Ik heb dus juist het idee dat hier veel moeders zitten die zelf wel weten dat sommige dingen niet gaan 'hoe het hoort' en hier op jaknikkers hopen. Je mag alleen maar reageren met: o je hebt helemaal gelijk hoor
Ik adviseer de dames die de reacties hier gemeen vinden een weekje op Viva te forummen, dan is ZP een soort kneuterig theekransje met bloemetjes en home made cookies everywhere. Dan is Hilly het ergste wat hier rondtypt en die verbleekt bij de reacties die je daar tegenkomt.
Graag gedaan! Als ik dit eerder had geweten, was ik bij de eerste ook langer doorgegaan. Maar heb geen spijt of zo. Spijt is zo'n nutteloze emotie...
Haha nou inderdaad. Ik kom er ook weleens maar die zijn soms echt te erg. Echt de gevalletjes van in het dagelijks leven ja knikkertjes maar op een forum met stront smijten.
Oja, Hilly.... IK zeg al: Ik ben écht pro-bv, maar van Hilly gaan zelfs mijn handen jeuken. Ik ben blij, dat ik tijdens mijn zwangerschap geen types als Hilly ben tegengekomen. Ze realiseert het zelf waarschijnlijk niet, maar haar houding heeft bij sommigen juist een averechts effect. Bij mij dus ook. Door types als Hilly zou ik er hoogstwaarschijnlijk juist voor gekozen hebben om géén bv te geven. Zo'n houding en zulke uitspraken wekken bij mij alleen weerzin op.
Hilly? Wie is Hilly? Maar geen BV geven omdat je iemand op ZP irritant vind? Ik vind dit maar een bijzonder topic.
Hier ook bewust op kv gegaan. Ik voelde me echt niet prettig bij het hele idee kv, dat mijn kindje van mij afhankelijk was. Ik heb in mijn naaste omgeving destijds, vrienden, familie, collegas en zelfs verloskundige, nóóit een wanklank gehoord, tot ik op dit forum kwam. Hier vond een aantal moeders het nodig te zeggen dat het toch maar raar was dat ik mijn kind puur uit eigenbelang het beste van de wereld had ontzegt. Nou, heeft me gelukkig niet geraakt, maar kan me voorstellen dat het bij anderen best hard binnen kan komen.
Heb je misschien tips over hoe ik mijn productie ondertussen op gang kan houden? Hij drinkt overdag 1 minuut max de laatste dagen. Ik zet de tv niet meer aan en voed hem in een rustige ruimte. Snachts drinkt hij goed en smorgens komt hij ineens elk uur.
Dat zeg ik niet.... Goed lezen... Maar als je Hilly zou 'kennen' (wat en hoe ze hier schrijft), dan snap je waarschijnlijk wel waarom dat aversie opwekt. Ik walgde destijds al van een foldertje, dat ik van het CB had gekregen over borstvoeding. De argumenten daarin sloegen werkelijk nergens op. Puur op emotie gericht en weinig onderbouwing met feiten. Daar ben ik allergisch voor (als het om voorlichting gaat, tenminste). En dan word ik recalcitrant. Nou ja... wérd. Ik ben inmiddels wat veranderd Ik stuur je wel even een PB En anders kan het ook geen kwaad een topic te openen in het bv-deel. Daar zitten veel meer vrouwen met veel goede tips!
Ik vind dat het niet alleen hier gebeurd, maar ook op de rest van het internet, verloskundige, consultatiebureau enz enz. Ik moet zeggen dat het me ook pijn heeft gedaan en me zelf een mislukkeling heb gevoeld omdat het mij gewoon niet lukte. Die gevoelens kwamen echt omdat je overal leest dat je borstvoeding 'moet' geven. Ik ben ook blij dat de huisarts op een gegeven moment zei ... zo staat het er inderdaad maar wat niet gaat dat gaat niet, jou kindje had het niet anders gedaan op borstvoeding. Eindelijk iemand die me geen schuldgevoelens probeerde aan te praten.