Wij zijn de trotse ouders van een prachtige zoon en dochter. Ik zou nog wel heel graag een 3de kindje willen. Helaas voor mij ziet mijn man 3 kinderen alleen echt niet zitten. Hij vindt 2 meer dan genoeg. Waarschijnlijk zal het dus bij 2 kindjes blijven.
We hebben er 1 maar twijfel soms of er niet nog een tweede kan komen. Het is meer een verschil tussen hart en hoofd. Onze uk is te vroeg geboren door mijn blaasontstekingen en daar naast hadhij verbogen reflux dus geen makkelijk geheel. De kans op herhaling zorgt er voor dat we eerder bij onze uk blijven. ( financieel is dat oom makkelijker en kunnen weook sparen voor hem)
Wij hebben een jongen van 6 en een meisje van 2. Voor ons geen kindje meer. Onze zoon heeft een vorm van autisme en adhd en verder is met nog meer dingen erg complex. Toen onze dochter geboren werd was hij net 3 jaar. Als we een jaar later besloten hadden om ervoor te gaan weet ik niet of we gekozen hadden voor een tweede kindje. Ik ben echt dankbaar en ben me bewust van vele mensen die ongewenst kinderloos zijn, maar we hebben echt al jaren zorgen.Ook kwa gezondheid zou ik preventief aan de bloeddruk verlagende medicatie moeten, ivm help syndroom.
Mijn man en ik wilden allebei 2 kinderen. Toen de 2e er was, vonden we het ook prima zo. Ik heb geen makkelijke zwangerschappen gehad en mn zoon heeft een ontwikkelingsachterstand, dus dat is best pittig. Maar toen bleek ik toch weer zwanger te zijn. Mijn man sprong gelijk een gat in de lucht, maar ik moest erg aan het idee wennen. Inmiddels is ons jongste mannetje een half jaar. En wat een heerlijk vrolijk kind is het. Hij is echt het zonnetje in huis, onze kers op de taart. Dus we zijn erg blij met onze 3 kanjers.
Ik had niet echt een beeld vooraf. Minimaal 2. Dat wel. Als alles anders was gelopen dan waren het er meer geworden, maar aangezien zwanger worden voor mij niet vanzelfsprekend bleek te zijn is het bij 2 gebleven. Nog eens 4 jaar iedere maand hoop en teleurstelling zou ik niet aankunnen. En de leeftijd speelt intussen ook een rol. Het is mooi zo. Maar het kriebelt wel nog steeds.
Ik had graag 3 kinderen willen krijgen. Helaas was zwanger worden niet vanzelfsprekend bij mij en omdat mijn man ook al wat ouder is, blijft het bij 2 kinderen. Ik ben natuurlijk ontzettend blij met onze 2 kinderen en we hebben er ook eigenlijk 3 omdat mijn man nog een dochter heeft. Maar soms denk ik wel eens ja 3 kindjes was ook leuk geweest.
Ik heb altijd 3 of 4 kinderen gewild. Maar ik kwam mijn man tegen toen ik eind 20 was en hij was nog niet zo ver, was nog niet klaar voor kinderen. Ik was bijna 33en 35 toen ik mijn kinderen kreeg. Onze jongste was een reflux baby en we hebben een pittige tijd gehad met hem. Nu zijn de jongens 5en 7 jaar en ik 40 jaar. Ik had er graag nog een bij gehad maar mijn man zag het niet zitten. Dat was best even slikken maar nu de jongens wat groter zijn vind ik het wel prima
Mijn man wilde altijd maar 1 kind, ik 3. De tweede heb ik min of meer 'doorgedrukt'. Toen dacht ik "oke ik ga niet een tweede keer er over beginnen". Heb dus met heel veel tegenzin alles verkocht, maar ja mijn man wilde er maar 1. Tot mijn man er begin 2015 kwam dat het niet compleet voelde sinds de geboorte van dochter! Dus nu hebben wij 3 kinderen. Maar echt, ik wil nooit meer zwanger zijn, nooit meer overnieuw beginnen. Laatste zwangerschap was lichamelijk zeer zwaar. Tot een week of 10 een huilbaby, 2 ziekenhuis opnames, een gezin dat uit elkaar viel, al mijn energie raakte op. Een kinderarts die je niet serieus neemt. Nee, dank je. Geen vierde keer. Ik heb 2 huilbaby's gehad, met een achterliggende oorzaak (jongste en oudste). Middelste huilde veel totdat bleek dat ze het KISS syndroom had. Maar goed, met 6 weken is dat behandelt en toch huilde ze niet zo veel toen ze er last van had (6 uur per dag, 4 dagen per week. In tegenstelling tot haar broers die elke dag 10-12 weken lang 10-16 uur iedere dag hebben gehuild). Nee, geen vierde... Mijn man wordt in februari geholpen.