Mijn zoontje van 10 maanden slaapt sinds een week echt dramatisch 's avonds en 's nachts. Overdag is er geen enkel probleem, ik leg hem wakker in bed, zeg welterusten, loop weg en hij gaat zonder huilen meteen slapen. Maar 's avonds gilt hij de hele buurt bij elkaar. Krijsen, krijsen, krijsen. Net zolang tot hij van uitputting uiteindelijk wel in slaap valt maar dat is dan dus na uren huilen. 's Nachts hetzelfde. Wordt steeds na 30-60 minuten huilend wakker en is dan onmogelijke troosten. Hij is licht verkouden maar dat lijkt me niet het probleem, vooral aangezien hij overdag prima slaapt. Verlatingsangst is het niet, want hij huilt ook bij mij in bed, ook in mijn armen en op schoot. Tandjes zie ik niet doorkomen. De vorige keren kondigden die zich altijd aan met witte plekken op het tandvlees en nu is er niets te zien en ook niets te voelen. Maar ook dan: als het dat was geweest zou hij overdag ook last hebben. Bang voor het donker is het niet, want het licht aan maakt geen verschil. Ik dacht eerst overprikkeld, maar gisteren hebben we de hele dag niets gedaan, alleen maar thuis gezeten, en ook gisterenavond was het drama. Ziek is hij niet. Geen koorts, overdag gewoon een hartstikke vrolijk en actief ventje. Iemand nog ideeën wat het zou kunnen zijn? Mijn hart breekt, hij huilt zichzelf nu elke avond en meerdere keren per nacht in slaap en dat gaat volledig tegen mijn gevoel in.
Heeft ie een speentje? Ik heb wel eens het idee dat wanneer mijn zoontje verkouden is hij geen lucht krijgt of niet op z'n speen kan sabbelen omdat hij door z'n mond moet ademen. En met z'n hoofd naar beneden en knietjes onder z'n buik, zit z'n neus alleen maar meer dicht. Dan slaapt hij alleen goed bij mij om m'n borst.
Ja hij heeft een speentje. Overdag slaapt hij heerlijk met dat ding. Maar 's avonds wordt hij al boos als hij hem alleen maar ziet. Zijn neus zit niet erg dicht, ik hoor hem er gewoon door ademen en hij drinkt ook gewoon.
Hij slaapt al sinds dag 1 bij mij in bed. Nu kalmeert het hem dus niet. Hij heeft op alle mogelijke manieren al gelegen de afgelopen week. Op mij, tegen mij aan, juist verder bij me vandaan, half op mij, aan mijn andere kant, zelfs dwars en ondersteboven, met zijn hoofd op mijn kussen... Hij kan echt zijn draai en rust niet vinden.
Is hij wel 'aanspreekbaar' als hij aan het krijsen is? Of heb je het gevoel dat hij 'niet bij' is of half slaapt? Want dan zou het nachtangst kunnen zijn. Mijn zoontje had hele heftige krijsaanvallen daarvan snachts. Meestal in drukke periodes overdag met veel prikkels en spanning of vermoeidheid.
Ok uhmm even denken: hier was het rond die tijd veel boosheid en onrust omdat ze wilden lopen maar nog niet konden. De oudste was een boze bever tot hij eindelijk los kon lopen onrustige slapers zijn ze altijd geweest (op mij, voet in mijn neus, de zeester positie haha) maar dat krijsen herken ik alleen van de 12 weken krampjes. Krijgt hij toevallig ander eten?
Er speelt inderdaad wel een hoop frustratie bij hem omdat hij wil lopen. Het liefst loopt hij de hele dag aan de hand of langs de meubels. Zitten en zeker liggen wil hij liever echt niet meer. Zou dat er 's avonds en 's nachts dan uitkomen, die frustratie? Hij krijgt geen ander eten dan normaal. Ja hij drinkt sinds kort wel eens wat water of siroop naast de borstvoeding. Maar betwijfel of je daar nu zoveel last van kunt hebben...
Slaapt hij veel overdag? Mijn jongste had wel een fase dat hij overdag te lang sliep en dan snachts wakker werd en helemaal boos was dat het nog nacht was terwijl hij eigenlijk leuke dingen wou gaan doen☺️
Hier is ontroostbaar krijsen in de nacht toch echt het recept voor tanden. Opeens zijn ze er en dan leg ik de link ook gelijk.
Of oorpijn? Mijn zoon heeft dit schijnbaar ook weken lang gehad zonder dat ik het Door had. Overdag ook wel wat jengelig hoor maar vooral de avond en nacht. ... drama. ... Dan viel het overdag allemaal wel mee. Tandenpijn denk Ik ook aan. Je kunt hem een zetpil geven 15 min voor het slapen gaan en kijken of het anders wordt?
Ik zou ook denken tandjes of misschien een oorontsteking. Enkele weken geleden hadden we ook zo enkele moeilijke nachten en ineens zagen we 's ochtends dat er vuil uit haar oor gekomen was, dus haar trommelvlies was gesprongen. Ze had nochthans geen koorts. Als ze neerliggen bouwt de druk bij tandjes of oorpijn op, dus het is dan typisch dat ze ineens na halfuur of gewoon 's nachts ineens beginnen te wenen.
Zit id nachtdienst dus even geen puf om je hele topic te lezen dus misschien is dit al gezegd; Mijn dochter heeft dit ook wel eens. Dan met name als het een drukke dag geweest is voor haar. Veel prikkels geven dit bij haar. Kan dit bij je zoontje ook zo zijn? Het schijnt dat ze met name voor en in de nacht dingen verwerken van overdag. Hier helpt een uur rust en echte aandacht voor het naar bed gaan heel goed. Eten, daarna pyjama aan, lekker insmeren en masseren, ( kletsen en kusjes geven ondertussen natuurlijk ), dan beneden op de bank een boek lezen samen of liedjes zingen.
Of teveel slaap overdag onze uk huilde 2 tot 3 uur per nacht. Meerdere keren per week. Hij huilde ook als hij wat hij in zijn hoofdje had zitten niet lukte, draaien op zijn buik/ rug, kruipen, staan, lopen. Hij oefende dag en nacht tot het lukte en daar ging hij ook weer beter slapen.
Als hij overprikkeld is zal hij meer dan één dag rust nodig hebben om daar een beetje van bij te komen. Je kunt proberen zijn schema een paar dagen rustiger te houden en kijken hoe het dan gaat. Ik weet niet hoe talig hij is maar je kunt proberen voor het slapen samen de dag door te nemen, om de onrust in zijn hoofd zo iets de ordenen. Dit werkt voor oudere kinderen vaak erg goed maar wellicht is hij wat jong. Het is sowieso een gezellig rustmoment samen. Hoe laat gaat hij naar bed? Kan het zijn dat hij de moeheid al voorbij is? Je kunt sowieso even naar de huisarts om pijn uit te laten sluiten. Oorpijn bijvoorbeeld?
Hier ook al dik een week drama, overdag slaapt ie prima maar zodra het 23 is geworden begint het feest. Nou is hij ook al die tijd niet fit en sinds vandaag heeft hij weer een temp boven de 38...misschien dat jouw kleintje ook stiekem wat onder de leden heeft.
Blijf je bij hem als hij huilt? Want dat bleek hier hetprobleem te zijn. Als ik erbij zat of hem in bed had wist hij niet waarbij het zoeken moest. In eigen bedje steeds half omdraaien (buikslaper) al krijsend en bij ons in bed precies hoe jij beschrijft, half draaien op het kussen, helemaal over de zeik. In eigen bedje , zo'n muziek schildpad aan ( met 20 minuten new age muziek )lekker ingestopt en toen weggegaan. Na vijf minuten echt brullen ging hij in z'n tut huilen grommenen viel in slaap en dat doet hij overdag nog steeds. Savonds kan ik hem nu na bv in bed leggen en gaathij zonder inslaaphuiltje slapen. Had hier dus wel degelijk met prikkels te maken, envooral dat mijn aanwezigheid voor extra prikkels zorgde. Wat Madelein zegt is hier ookabsoluut, na het eten nog een uur spelen, dan gaat hij ook echt helemaal los Dan een half uur steeds meer rust in de tent, alles opruimen, boekjes lezen, lekker douchen, ( maar dat wilde jouw kindje dacht ik niet? Of nu inmiddels wel?) Avondvoeding en dan lekker het bed in. Misschien voor savonds een tutdoekje ipv een speen? Succes, elk kind is anders, soms enorm puzzelen.