Heftig klaasje mijn man heeft eenzelfde jeugd meegemaakt en is daar ook heel voorzichtig mee. Het is toch een angst dat de geschiedenis zich kan herhalen. Gelukkig is mijn man een heel rustig en stabiel mens en zelfs als ik onze kinderen achter het behang wil plakken is hij degene die het overneemt en conflicten liefdevol oplost. En volgens mij ben jij ook intelligent en liefdevol genoeg om te voelen en te weten dat jij die grens niet over zal gaan
Oh... wat ben ik ergens blij dat ik (blijkbaar) heel nuchter in elkaar steek. Een corrigerende tik geweld? Ik ben toch wel heel erg benieuwd hoe een daadwerkelijk geweldslachtoffer denkt over het feit dat er één lijn getrokken wordt tussen het in het ziekenhuis belanden door de klappen die je hebt gekregen, en een pets op de broek... Desalniettemin is iedereen natuurlijk vrij in zijn opvattingen, maar ik vind sommige reacties hier wel een beetje overtrokken. Laatst heb ik een mooi discussie gehad met een hulpverlener over WAAROM een corrigerende tik bij wet verboden is en dit ligt eigenlijk heel simpel: waar ligt de grens? Voor jou en mij kan zal een corrigerende tik niets meer om handen hebben dan een 'tik', billenkoek, een pets op het achterhoofd... Dat soort gedoe. Maar er zijn ouders die een stomp op de neus, of een klap midden in het gezicht een 'corrigerende tik' vinden. Of het feit dat hun kind bijna dagelijks door de kamer wordt getrapt, bijvoorbeeld. Maar denkt hier iemand nou echt dat je opgepakt, of ook maar op het matje geroepen zal worden omdat je je kind een tik op de vingers geeft? P.S. Denk dat het wel duidelijk is dat ik vroeger ook wel eens tikken heb gekregen. Ik ben NOOIT bang voor mijn ouders geweest als kind zijnde. Ze zijn (en blijven) mijn rots in de branding. De personen die ik vertrouw en waar ik naartoe stap als ik het zwaar heb. Mijn ouderlijk huis is een plek waar ik me altijd veilig zal voelen. ZELFS al ben ik in mijn huwelijk nog nooit met een vinger aangeraakt op die manier. Is dat een verknipte manier van denken? Of hebben al die corrigerende tikken die ik heb gekregen gewoon geen schade toegebracht?
Ik ben geen voorstander vaneen corrgierende tik ook al heb ik ze zelf wel eens gehad en ben ik daar niet minder van geworden. Mijn man werd thuis geslagen, echt met geweld, dat hij rustig een week Niet kon zitten. Alhoewel ik beide afkeur, zit er echt wel degelijk verschil tussen.
Gezien wat je hier allemaal schrijft, vol boosheid, sarcasme, aanames etc: schade. (ik reageer geirriteerd en sarcastisch terug omdat ik het niet prettig vind dat je de tegenstanders van een tik belachelijk maakt en woorden in de mond legt! Echt heel irritant en kinderachtig. Ben ik niet van je gewend ).
Tuurlijk is er een verschil en hoe! En we keuren beide af. Tussen imand bij het achterwerk grijpen of verkrachten zit ook wel degelijk een verschil. Beiden mag niet. En terecht.
Wat moeilijk ts. Ik denk dat je het wel bij je man moet neerleggen. Ik ben geen voorstander van tikken, zou het ook niet toepassen. Geloof niet dat het noodzakelijk is om een kind goed te kunnen opvoeden. Zelf wel opgevoed met een corrigeerde tik, alhoewel ik me dat niet kan herinneren, zeggen m'n ouders het wel te hebben gedaan. Maar dan wel een tik en niet alle hoeken van de kamer door. Ik vind het idd goed dat de corrigerende tik niet mag wettelijk gezien. Niet omdat ik denk dat een kind nou enorm traumatische ervaring oploopt met een enkele tikje op de broek, maar meer omdat sommige ouders geen maat weten. Dan maar weten alle vormen van geweld in de opvoeding afschaffen.
Ik zou eerst eens goed gaan peilen bij je zoon wat die billenkoek nu precies inhoudt , hoe vaak het gebeurt en waarom hij dan billenkoek krijgt. En pas als het goed duidelijk is wat er nu daadwerkelijk gebeurt je aanpak daarop aanpassen. Het kan zomaar zijn dat hij ooit 1 keer een tik op de billen heeft gekregen van zijn moeder maar dat dit zo'n indruk heeft gemaakt dat hij het er nog steeds over heeft. Het kan ook de andere kant op zijn en dat hij meerdere malen per week met hele pijnlijke billen rondloopt.
Ik vind een tik op je billen of op je vingers echt van een totaal andere orde dan een pak slaag met 'vaders riem' zoals het cliche-beeld dan is. Overigens ben ik in basis niet van tikken op vingers of billen, omdat ik het zo weinig zinvol vindt. Maar schadelijk? Neuh.
Je leest het echt veel negatiever dan dat ik het bedoel. Sarcasme, boosheid??? Ik ben niet boos hoor, maar ik denk er wel anders over.
Lief van je Vlinder! Ik ben gelukkig zelf niet van het geweld, ook niet als kind bij anderen of mijn zussen. Warboel, mijn moeder is zoiemand die vind dat ze een corrigerende tik heeft gegeven. En dat vind ik dus niet met slaan, slaan in het gezicht, schoppen, opsluiten en haren trekken. Er kwam geen broekriem of instrument aan te pas en ben nooit het ziekenhuis ingeslagen maar het deed verrekte zeer en ik was doodsbang voor haar. Als puber had ik overigens dikke schijt aan mijn moeder, dat respect is door de klappen in mijn kindertijd wel verdwenen. De relatie is nu beter, ze geniet van het oma zijn maar alleen met mijn kinderen laat ik haar niet. Ook mijn partner wil dat pertinent niet hebben.
Maar daar zit het verschil tussen mishandeling en een corrigerende tik. Een kind wat mishandelt is zal daar echt (later) iets aan overhouden. Een kind wat af en toe een corrigerende tik heeft gekregen niet, die zien het ook helemaal niet als iets gewelddadigs want dat is het gewoon niet. Overigens kan ik me voorstellen dat die grens lastig te bepalen is en dat daarom een corrigerende tik officieel strafbaar is.
Ik vind billenkoek bij een ander thuis een grijs gebied. Ik vind het niet goed, maar ik zal er niet gelijk bij bjz voor aan de telefoon hangen bij wijze van. Mijn kinderen zou ik daar ook niet achterlaten. Echter hier in huis tolereer ik geen enkele vorm van geweld. Bij mij thuis toen ik zelf kind was ging het verder dan billenkoek op een onvoorspelbare manier. Daar wil ik verder niet meer aan denken en ook niet thuis aan herinnerd worden.
Ik vind het echt absurd hoeveel leden hier de schade van een corrigerende tik wegwuiven. Ben benieuwd als je man of kind jou een pets geeft of knijpt als je iets doet wat zij niet leuk vinden, of je dat ook maar accepteert en zelfs 'nodig' vindt. Waarom zou een kind ooit te maken moeten krijgen met fysiek geweld/macht van degene die hij het meest zou moeten kunnen vertrouwen. Achterlijk, dom en schandalig vind ik het. Een kind is niet je bezit, je mag potverdorie blij zijn dat je ze groot mag brengen. Dat gaat met vallen en opstaan en zou nooit gepaard moeten gaan met tikken. Ik hoop dat de kinderen die een tik krijgen, een keiharde knal teruggeven.
Sommige puntjes zou ik iets voorzichtiger formuleren maar ik denk wel grotendeels hetzelfde. Ik vind elke vorm van 'het aanraken' gebruiken als machtsmiddel of in een negatieve sfeer niet goed. Ook het kleinste tikje vind ik niet de juiste oplossing. Het is niet uw lichaam en er kan maar 1 persoon de baas over zijn of haar lichaam en dat is die persoon zelf.zulke beslissingen mag je niet voor iemand anders maken.
Ik vind dat je nogal stellig beslist dat niemand iets overhoudt aan een corrigerende tik! Dat kan heel erg verschillen per kind. Ik denk sowieso dat het nooit een goede manier van opvoeden is overigens. Maar als ik kijk naar een gezin uit mijn omgeving met een autoritaire vader die corrigerende tikken uitdeelde vroeger zie je toch wel dat vooral de gevoelige kinderen uit dat gezin er echt door beschadigd zijn. Denk aan problemen met het vertrouwen van mensen, relaties aangaan, angstklachten, laag zelfbeeld, depressie. Carino drukt het wat sterk uit maar op de hoofdlijnen ben ik het wel met haar eens. Zeker nu ik zelf een kindje heb, snap ik echt in de verste verte niet hoe je je eigen kind pijn zou kunnen willen doen.
Ik ben het ook niet eens met tikken uitdelen maar ik geloof er niet in dat een kind veel overhoudt aan een tik. Tenzij er meer in het spel is, dit kan ook mentaal zijn.
Achterlijk, dom en schandalig... omdat iemand een andere mening heeft dan jij? Er wordt hier door een aantal mensen beweerd dat een tik op de billen schadelijk is. Dat heb ik zelf nooit zo ervaren en nu nog niet. Het lijkt me wel schadelijk om een kind te leren dat je het altijd met je ouders eens.moet zijn, omdat mensen met een andere mening 'autoritaire griezels' zijn of 'achterlijk en dom'. Over goed voorbeeld geven en voorleven gesproken. Ik vind het overigens prima als je tegen het geven van een corrigerende tik bent hoor. Wij redden het ook prima zonder. Mijn man is er fel tegen. Ik vind een incidentele tik die niet uit boosheid wordt gegeven op zich niet zo heel bezwaarlijk, maar het zit gewoon niet 'in' mij om fysiek te reageren als een kind zich niet aan de regels houdt. Maar ik vind de manier hoe sommige mensen andere ouders hier wegzetten pas echt schandalig. Waarom toch altijd dat arrogante gedoe dat alleen jouw eigen manier goed is en al het andere fout? Jouw manier past bij jou en jouw gezin. Dat is voor jullie goed. Maar er zijn meerdere wegen naar Rome. Wat voor jou werkt, werkt voor een ander misschien niet. Die heeft weer zijn of haar manier die bij dat gezin past. En dat is dan ook goed. Meer on topic, denk ik ook niet dat TS er iets aan heeft om eens lekker opgejut te worden. Er is nog niet duidelijk òf het kind daadwerkelijk billenkoek heeft gehad en zo ja op welke manier, in welke situatie, hoe vaak etc. Het lijkt me wel handig om daar eerst achter te komen en de RUST te bewaren. Dit kind heeft al een scheiding meegemaakt en moet leven met ouders die niet samen door één deur kunnen. Dat is al erg genoeg. Als moeder hem stelselmatig en uit boosheid slaat, moet er iets gebeuren. Maar op geen enkele wijze is Dit kind erbij gebaat als pa moeder eens flink de les gaat lezen waardoor relatie nog verder verslechterd en de communicatie nog moeizamer gaat. Alleen daarom lijkt wat nuance me hier wel geplaatst. Je kunt van mening zijn dat zelfs een incidentele tik schade toebrengt. Mijn mening is -uit eigen ervaring- anders. Je leest dat dit ook geldt voor anderen die af en toe een tik kregen. Degenen die wel nare herinneringen aan hun jeugd hebben, zijn degenen die een tik kregen die niet zozeer corrigerend was, maar omdat de ouder zijn boosheid wilde uitleven. Als dat laatste het geval is, moet er zeker iets veranderen. Maar als het om het eerste gaat ben ik van mening dat die incidentele tik veel minder schade oplevert, dan het (verder) uit de hand laten lopen van een (vecht)scheiding.