Ach ja, we voelen ons allemaal wel eens gemeen. Ik denk maar daar leren we van. Ik hoorde mezelf ooit eens boos zeggen dat als hij dacht dat het eten bij granny beter was dat hij daar maar moest gaan wonen, maar niet moest denken dat als hij daar zou intrekken dat hij elke dag patatjes en worstjes zou krijgen (want dat is het menu bij logeer uitjes). Huilen natuurlijk want hij wil niet weg uiteraard. Voelde me behoorlijk rot.
Zulke fases zijn ook nooit leuk! Hier werkt het de laatste tijd goed om hem zelf dingen te laten bepalen. Dus we dekken samen de tafel en ik vraag hem of hij z'n rode of z'n blauwe bord wil. Heb een paar maanden terug bewust ook 3 - vaksborden gekocht. Vervolgens aan tafel mag hij aanwijzen waar al het eten moet komen. In welk vakje de aardappel en ik welk vakje de broccoli enz. En dan mag hij vervolgens zelf nog 1 schepje appelmoes met z'n lepel uit de pot halen en dan gaan we eten. Dit doen we nu sinds 2 weken, omdat hier soms ook flinke drama's werden gemaakt als wij het eten zo op z'n bord schepten. Met pasta's trouwens hetzelfde, soms zit pasta, groente en saus al door elkaar, maar pas had ik het los, dan wil hij het ook echt naast elkaar hebben (en eet dan vervolgens de saus ook niet op). Maak hier dus vaak pasta ovenschotels, dan wil hij het wel eten. Ik ben de laatste tijd vanwege de zwangerschap niet zo fit, misselijk en weinig energie enz. en merkte echt dat dat invloed had op ons zoontje. Nu ik er weer wat meer op let gaat het echt weer beter. Hier is het nog steeds heel belangrijk voor hem dat ik alles op tijd aankondig, kort en duidelijk uitleg en hem (binnen zijn kunnen en mijn grenzen) zoveel mogelijk zelf laat bepalen. En verder sta ik er hetzelfde in als jij hoor, maar wellicht helpt dit je nog wat? Want uiteindelijk wil denk elke moeder het gezellig hebben met haar peuter.
Hier kan zoontje eten wat de pot schaft. Behalve als ik weet dat hij iets echt niet lust (spruitjes), maak ik iets anders daarvoor. Als hij niet wil eten, prima, dan eet hij niet. Een fruittoetje krijgt hij wel. Hij krijgt zijn bord, maar we dringen niet aan. Als hij niet wil, wil hij echt niet. Aandringen/strijd maken werkt dan alleen maar averechts. Na 30 minuten (zandloper) gaat zijn bord weg. Dit zijn wij gaan doen omdat we soms echt lang aan tafel zaten. Ons kereltje heeft de rust niet om te blijven zitten. Sinds vorige week een wiebelkussen en dat doet wonderen Maar goed. Hij eet dus als hij wil en wil hij niet, dan niet. Zegt hij later dat hij honger heeft, pech. Fruittoetje is dus standaard, maar er komt dan echt niks anders meer op tafel.