Ik zit serieus mijn arm te krabben bij het idee alleen al. Maar ik heb met veel plezier 5 kleuters op alweptouw genomen tijdens sportdag. En met heel groep 5 in de tram naar het theater vond ik ook leuk. Zelfs een tijdje bijles gegeven. Dodelijk vermoeiemd maar bijzonder leuk om te doen. Maar een hele dag schoolreis... vind ik echt wel lang Maar goed, ieder zn ding he
Waarom zie je het als 'straf' voor jou? Misschien moet je het zien als 'beloning' voor de mensen die altijd helpen... En ook uit praktisch oogpunt: ik vind het (als juf) wel heel erg prettig om op schoolreis iemand bij me te hebben die de kinderen en de klas goed kent.
Ik heb nog geen kinderen op de basisschool, maar zou ook niet enorm gelukkig zijn met de waslijst die TS opnoemt. Mijn partner en ik werken fulltime en ik spendeer mijn tijd liever met mijn kind dan dat ik 's avonds een klaslokaal sta te poetsen. Uiteraard ben ik bereid om bijvoorbeeld 2x per jaar te helpen bij bepaalde activiteiten maar het moet absoluut geen twee wekelijkse/maandelijkse verplichting worden. Een cadeautje voor de leraar ken ik niet uit mijn jeugd, maar als er bijvoorbeeld een gezamenlijk cadeautje door de kinderen gegeven wordt dan wil ik best daaraan meebetalen, maar ik zou er dan niet nog een extra cadeau bijdoen (ja, een tekening oid misschien).
Ik snap dat wel. Al is het altijd klaarstaan ook een keuze natuurlijk. Het is voor mij bijv veel nuttiger een dag vrij te nemen dan een paar uurtjes ivm reistijd naar mn werk. Al is dat om wat te poetsen een keer Nouja straf is ook overdreven [stond ook tussen aanhalingstekens] maar ik zou het flauw vinden als ik zeg maar afgerekend wordt door andere moeders omdat ik niet altijd kan. Ging mij er meer om dat het niet altijd onwil is. Als ik thuis zou zijn zou ik met alle liefde helpen. En zal ook niet zo zijn dat ik er nooit voor vrij zal nemen. Maar dagelijks of wekelijk luizen kammen zal gewoon niet lukken. Dat praktische vind ik wel een goede. Niet aan gedacht (zit ook nog niet in de situatie)
Ik wil niet eens mee op schoolreisje, de hele dag kinderen in toom houden is niet mijn ding, luizenpluizen moet ik helemaal niet aan denken, ik help weer liever met dingen zoals rijden voor een uitstapje, opruimen, schoonmaken, de school versieren, drinken uit te delen op sportdagen, in de klas helpen met knutselactiviteiten etc. Ieder z'n meug. Ik help een paar keer per jaar en op wisselende dagen en tijdstippen. Kun je niet i.v.m. werk etc., begrijpelijk. Vaak verdeelt het zich aardig, er zullen altijd ouders zijn die zich werkelijk overal voor opgeven, ouders die zelden kunnen of wel kunnen, maar niet willen en ouders die gewoon een paar keer per jaar helpen. Ik ben gewoon blij dat het hier op school allemaal niet zo'n verplichting is, ik zie zelf wel waarmee en wanneer ik help.
Bij een schoolreisje gaf ik idd altijd ouders die vaak hielpen voorrang. Maar daarbij maakte ik ook zeker onderscheid tussen welke ouders 'geschikt' waren om mee te gaan. Ik koos de ouders echt uit op hun vaardigheden met het begeleiden van een groepje kinderen. Vaak zitten er in een klas wel een paar kinderen die op wat voor manier dan ook een andere aanpak nodig hebben (meer duidelijkheid, structuur, consequente aanpak, of juist heel angstig/verlegen, etc.) dan pas je daar de samenstelling van groepjes op aan en de begeleiders.
niet helemaal... zo voelt het niet tenminste; als ik wel kan - op een dag dat veel andere ouders werken - maar ik "kies er voor" om het niet te doen - en er zijn te weinig ouders om het museumbezoekje door te laten gaan.. tja; dan vóél je je echt wel verplicht/gedwongen om dan toch maar mee te gaan. Al is het maar voor je kind... Ook al levert dat fysieke klachten op nadien of iets dergelijks.
Mj uiteindelijk blijft de leerkracht toch verantwoordelijk. En je wil ook alle kindertjes weer in 1 stuk mee naar huis en niemand kwijtraken...
Uiteindelijk draait het natuurlijk altijd om keuzes. Moeders die thuis zijn kunnen vaker meehelpen op school en dan is het logisch dat zij eerder mee kunnen/mogen op schoolreis. Jij werkt, maar hebt waarschijnlijk daarentegen wel weer meer geld om leuke dingen van te doen samen met je gezin dan iemand waarvan 1 partner niet werkt of veel thuis is. Het is maar net waar je prioriteiten liggen. Maar om het nu als "straf" neer te zetten vind ik ook wel lichtelijk overdreven. Uiteindelijk is het wel jouw keus om veel te werken waardoor je minder op school kunt doen.
- een verplichte schoonmaakavond Hebben wij ook. Toevallig vandaag weer een mail over gehad. Helaas kan ik niet dit keer. De vorige keer was erg gezellig. We deden met 4 moeders en de juf de hele klas. Was in een uur gedaan, dus zoveel stelt het niet voor. De keer ervoor was het trouwens niet gelukt om genoeg vrijwilligers bij elkaar te krijgen, dus is een andere dag/tijdstip geprobeerd. Toen konden er wel meer. - elke week wel een tas mee met allerlei opdrachten voor ouders Hier kan ik me niks bij voorstellen - gaan ze wat maken moeten we weer de stad in om allerlei benodighdeden aan te schaffen School zorgt bij ons zelf voor de materialen - gaan ze schaatsen met de klas, moeten we weer schaatsen kopen. Hier zijn ze niet gaan schaatsen, maar als ze dat zouden doen, zou dat denk ik bij een ijsbaan zijn, waar ze gewoon schaatsen huren... Ik zou ook geen schaatsen kopen voor die ene keer in de 5 jaar, dat er geschaatst wordt. - en dan is er weer de juffendag ofzoiets, en moeten we een cadeau kopen voor de juffen. Bij ons regelt de klassenmoeder het cadeau. Iedereen legt een paar euro in. Tot nu toe maximaal 2 euro. Vind ik niet vreemd en zeker niet veel om je kinderen hun waardering voor de juf te tonen. - hebben ze een nieuw thema, dan moeten we als ouders ook allerlei dingen regelen om een beetje mee te doen met het thema. Dit herken ik wel, maar bij ons vragen ze geen rare dingen. Bijvoorbeeld als de letter P de letter van de week is, vragen ze alle kindjes om iets mee te nemen wat met de P begint. Is erg leerzaam, want je kind kan dan thuis zelf bedenken wat er met de P begint. We geven ook altijd dingen mee, die we al hebben. En we krijgen het ook altijd terug. Ook met andere thema's. De dingen, die ze vragen mee te geven, zijn allemaal dingen die de meesten wel in huis hebben. - kerstviering is niet voor de hele school op een avond georganiseerd maar op meerdere avonden. Dat is wel lastig, maar goed, wat verwacht je dan? Ik denk dat het niet past om één kerstviering voor alle klassen tegelijk te doen. Daarnaast zijn er nog wel meer dingen waar je tegenaan gaat lopen als je meerdere kinderen hebt. Als je kinderen straks allemaal op voetbal zitten bijvoorbeeld... ga je er dan ook een probleem van maken, dat ze niet allemaal in hetzelfde team zitten? Want sja, kind 1 speelt thuis en kind 2 speelt uit ... Qua oppas... Je kunt het ook samen regelen natuurlijk. Dan ga jij naar de ene kerstviering en je partner naar de andere. En het jaar erop wissel je dat om. Of je regelt gewoon 1x extra oppas. Ik zie het probleem eigenlijk niet. Wat er bij ons verder nog gevraagd wordt, is materialen zoals eierdozen, plastic emmers (van yoghurt bijvoorbeeld), lege melkpakken, glazen potjes, etc. Dat is allemaal niet verplicht, maar er zijn altijd wel gezinnen, die er meer hebben. Het is nooit een probleem als je er niet aan kunt komen. Of rijden naar het huis van Sinterklaas, de kinderboerderij, de bibliotheek en ander educatieve uitstapjes. Oh en schoolpleinonderhoud en de sportdag niet te vergeten. Deze week hangen er tassen met verkleedkleren aan de kapstok. Of ouders een zakje mee naar huis willen nemen om te wassen. Geen probleem. Kleine moeite. Maar JOUW betrokkenheid wordt toch niet bij ELKE keer verwacht? Ik snap, dat ze elke keer wel iedereen vragen, dat doen ze bij ons ook. Maar ik werk ook 4 dagen per week en mijn man ook. Ze snappen heus wel, dat ik niet bij alle activiteiten iets kan doen. Ik ga ook echt geen vrij nemen voor die dingen. Maar ze weten ook, dat als er iets is, wat ik wél kan doen, dat ik me ook aanmeldt. Oh en dan vergeet ik nog de leesmoeders, de luizenmoeders, de overblijfmoeders en de moeders, die de overblijfkaarten verkopen. Maar bij ons gebeurt het wel allemaal op vrijwillige basis. Waarschijnlijk omdat er tot nu toe ook altijd voldoende vrijwilligers zijn. Maar ik kan me goed voorstellen, dat als je kind op een school zit, waarbij de ouders niet zo betrokken zijn, waardoor er nooit genoeg vrijwilligers zijn, sommige zaken verplicht worden gesteld. Wat wil je dan? Dat je kind geen leuke dingen kan doen, omdat er te weinig ouders willen helpen? Ik denk dat je het jezelf moeilijk maakt... Wacht maar als je kind straks op een sport gaat. Dan krijg je pas te maken met verplichte taken. Bardienst, velddienst, wedstrijd fluiten, fruit regelen, het team naar de uit wedstrijd brengen, etc. En dat keer 3, want je hebt 3 kinderen.
Dan hebben onze kinderen de juiste sporten gekozen . Is alsnog veel heen en weer rijden aangezien ze in totaal 7 keer sport hebben, maar alles wat je hierboven beschrijft hebben wij niet of heel weinig
Ladyxochi: als dat allemaal een eis werd ipv een vraag . Heen en weer naar wedstrijden waar je kind aan mee doet ok/ kantine dienst 1/2 x per jaar kan ik mee leven. Maar echt niet dat ik iets van een wedstrijd fluit/benodigdheden regel , of zoiets . Als dat moet , gaan we wel opzoek naar een andere sport. Ok vermoed dat dot voetbal betreft en dat scheelt dat zullen onze beide Kids waarschijnlijk nooit gaan beoefenen. Zoon sowieso niet, die vind het verschrikkelijk.
Ik ben ook bang dat ik gevraagd wordt met schoolreisje👀👀👀👀 Heb geholpen met het kerstdiner en euh nee dank je hahaha. Lezen of bijv helpen met sportdag vind ik niet erg. Maar schoolreisje hell no😂😂😂😂💀💀💀💀💀
helemaal mee eens. Bij ons was het schoolreisje van groep 1 op deze punten een drama. De juf had 4 moeders gekozen die veel meehielpen in de klas. Daarnaast gingen wij als 2 leden van ouderraad ook mee. 3 van deze 4 moeders bleken zich aangemeld te hebben omdat hun eigen kind in de klas: 1. niet zonder mama wilde gaan [snep ik goed] 2. eerste en enige kind is en ze het geweldig vonden om zijn/haar schoolreisje mee te maken. Waar ze totaal geen rekening mee hadden gehouden was dat ze verantwoordelijk gesteld zouden worden voor een groepje van 5 kinderen. Ze waren alle drie eigenlijk alleen bezig met hun eigen kind, en hadden geen idee hoe ze 5 kleuters moesten begeleiden of überhaupt in de gaten moesten houden.
Dat is inderdaad precies het type ouder die ik zeker niet mee nam, ook al zouden ze veel helpen op school. Ouders die alleen gefocust zijn op hun eigen kind en vaak vergeten dat voor de leerkracht alle kinderen in een klas even belangrijk zijn. Dat zal een pittig schoolreisje geweest zijn Was vast een leermomentje voor die juf haha
Kleinere school? Grotere aula/kerk? Bij ons zat het ramvol, met nog geen 200 leerlingen. Maar de andere basisschool in de wijk heeft er 500. Dat zou ook nooit in één keer passen.
Helaas, het is hockey. En het komt niet van de club af, maar van de KNHB. Daarnaast zijn de coaches en trainers van de jongere teams ook gewoon ouders. En het is wel heel makkelijk gezegd, dat je dan wel een andere sport gaat zoeken, maar wat als je kind het leuk vindt en/of er goed in is? Ga jij dan zeggen: Je moet maar een andere sport zoeken, want mama heeft geen zin om, net als de andere ouders, 2x per competitie een wedstrijd te fluiten?
Maar daar kom je pas achter, als je zoiets gaat doen... Het scheelt trouwens, als je van tevoren goede afspraken maakt. En elkaar er ook op aan kunt spreken.
Lekker laten kijken dan. Nou ja.... ik moet zeggen, dat ik het wél zou accepteren als iemand nee zegt, omdat ze niet kunnen, bijvoorbeeld door werk of andere belangrijke zaken, waar ze niet onderuit kunnen. Of natuurlijk als je fysiek niet kunt (geen auto, niet kunnen tillen, etc.) Maar ik zou het wel stom vinden, als ze nee zeggen, omdat ze niet willen. Ik vind schoonmaken echt vervelend, dus ik zeg elk jaar: "Liever niet, maar als jullie te weinig aanmeldingen hebben, dan kom ik wel." Nou, ik was de vorige keer dus aan de beurt en het viel reuze mee. Was in een uurtje gepiept. Daarna nog gezellig een bakkie gedaan. Dat kan ik me niet voorstellen. Helpen ALLE ouders dan mee? Dan loop je elkaar toch enorm in de weg? Ze hebben toch ook niet iedereen nodig? En dan nog... hoe vaak komt het voor? Hier maar 1x per jaar, dus ook al zou dat verplicht zijn, dat is nauwelijks iets om je druk over te maken, vind ik. Klinkt als huiswerk. Wat voor opdrachtjes zijn het? Hoeveel tijd ben je er mee kwijt? Ik kan me er weinig bij voorstellen. Dit zou ik wel aankaarten op school. Ook eens, ja, maar dus bij lange na niet altijd. Hier moet je zelf een grens leren trekken. Nou ja, dat roddelen ligt aan de persoon die het doet. Maar niet op komen dagen op een afspraak, waarmee je de rest met extra werk opzadelt, vind ik ook niet kunnen. Dit vind ik nergens op slaan, want je kunt prima samen doen met een snoeischaar. Het lijkt me dan ook sterk, dat je niet gewoon aan kunt geven, dat je die niet hebt. Ook hier ligt een punt voor jezelf. Leer je kind uitleggen, dat het niet altijd mogelijk is. Niet overal aan toe geven.