Ik zit nu op +5,5. Met mijn zoontje uiteindelijk op + 13. Maar ik ben tijdens beide zwangerschappen in het beginstadium steeds veel afgevallen. Bij mijn zoontje 5 kilo van de stress in de eerste 12 weken. En deze zwangerschap ook 5 kilo vanwege de griep. Ik mag ook niet klagen, behalve dat ik nu snel duizelig ben en heeeeel erg moe. 'S nachts slaap ik wel, maar ik droom onrustig waardoor ik steeds wakker wordt. Overdag voel ik me zoooooo moe dat ik gewoon nog eens 3 uur slaap als mijn zoontje op school is...
Annabel fijn dat alles goed was bij de vk. Hopelijk blijft de kleine lekker liggen zoals ze ligt. Verplaatsen is niet meer nodig . Ik moet vrijdag weer. Volgens mij ligt meneer nog wel in hoofdligging, al lijkt het of hij soms soort van diagonaal ligt. Ik voel overal ledematen, lijkt wel of ik zwanger ben van een octopus . Ik word nooit gewogen bij de vk. Kijk zelf af en toe wel en zit op +6 kilo nu ... Bij mijn dochters respectievelijk 7 en 8 kilo aangekomen tov startgewicht. Maar bij de oudste was ik eerst afgevallen tot 46 kilo en bij de jongste tot 48 kilo, dus dat heb ik ook weer in moeten halen. Poeh ik lees over kamers die bijna af zijn ... ik wil nu echt ook wel hoor ! Hoop zo dat mijn vriend en zijn broer lig die kinderkamer af krijgen wat laminaat betreft. Dan kan ik beginnen met de inrichting nu ik nog redelijk mobiel ben.
Bij mij is het ook niet verplicht om te wegen, heb thuis zelf geen weegschaal dus kan zelf ook niet kijken. Wat ik overigens niet erg vind haha
Ik zit al op +15.5 kg. En het zal me een worst wezen! 😂Straks weer een goede rede om te gaan hardlopen. Was voor mijn zwangerschap 25 kilo afgevallen. Nog ff lekker genieten voordat ik weer mijn hele leven op mijn eten moet letten!
Net vk geweest. Baby ligt nu hoofdje beneden maar nog erg hoog.. hopelijk wil ze snel indalen heb t vaak benauwd. Bij jullie al ingedaald?
Meiden slapen jullie ook zo beroerd? Het is echt waar-de-loos ... Vannacht ook weer, heb van 2.44 tot 5.25 wakker gelegen (en in de tussentijd nog wel een paar keer naar de wekker gekeken) . Nog een half uurtje geslapen net tot de wekker van vl ging. Ik ben bijna geneigd om slaapmedicatie te gaan vragen ... maar weet ook dat ze dat niet snel voorschrijven. Al zou ik maar 1 of 2 nachten eens volledig in coma zijn. Ik kan alleen op de rechterzij slapen ook nog eens want zodra ik op links lig slaat mijn neus om de een of andere reden potdicht ... Terwijl ik wel graag ook eens naar links wil draaien. Dinsdag weer een koliekaanval van nierstuwing gehad, gelukkig werkte de medicatie wel na een kleine 2 uur en nu voel ik weinig meer. Zal toch liggen aan de ligging van de baby want ik had tot dinsdag ook al een tijdje geen last meer gehad. Nu zeurt het alleen nog wat ... Morgen weer naar de verloskundige voor controle. Ik ben benieuwd of hij ingedaald is.
Ik slaap ook niet zo best. Op me rug liggen gaat niet en op mijn zij doet ook regelmatig zeer dus ben ook flink aan het draaien.
Ik lig ook veel wakker, veel draaien inderdaad. Kan gelukkig wel beide zijden liggen maar ik mis het op mijn buik slapen echt heel erg. Hoe laat ik ook ga slapen, ik ben de volgende dag altijd doodmoe. Gelukkig zijn de meiden dit weekend logeren bij opa en oma kan ik mooi even wat bijtanken.
Annabel en Kimmiej het hoort wel echt bij zwanger zijn hè ... maar uitgeruster word je er zeker niet van. Annabel ik ben ook een buikslaper ... heb het nog tot ca 22 weken kunnen doen maar toen lag het echt nergens meer naar. Wat grappig. Onze dametjes gaan ook logeren dit weekend. Bij mijn schoonouders. Idd wel even fijn, want vl gaat laminaat leggen met zijn broer zaterdag en dan kan ik eventueel meubeltjes gaan halen bij Ikea en een beetje gaan schoonmaken zaterdagavond en in elkaar zetten zondagochtend. In de middag halen we de dames weer op. Ik mis de meiden altijd wel. En hoewel ik weet dat mijn schoonouders goed voor ze zijn en ze het leuk gaan hebben doe ik ze minder graag naar mn schoonouders. Maar dat is vooral mn schoonmoeder, die MOET echt alles persee totaal anders doen. Gaat zelf slaapjes weghalen of toevoegen en stopt ze vol met suiker. Ach ik kan wel een boek schrijven 😅! Maargoed ik laat het maar gaan voor die 3 dagen.
Ik mis ze ook altijd wel, al ga ik heel eerlijk bekennen dat ik er op dit moment ook wel een beetje naar uitkijk. Mijn jongste dochter is aangemeld voor een traject om te kijken of ze misschien een stoornis in het autistisch spectrum heeft. Dus dat is vrij zwaar, het is dus soms goed dat we even een dagje elkaar niet zien. Ook om zelf weer een beetje op te laden.
Oh wat zwaar ... hoe oud is je jongste? Ik ben er hier ook wel eens bang voor. Niet omdat ik zozeer symptomen zie, al is mijn oudste (2jaar) wel heel gevoelig en moet ik alles echt goed uitleggen. Ineens iets doen heeft een woedeaanval als resultaat. Maargoed het is ook echt een peuterpuber. Reden dat ik er wel eens bang voor ben is dat bij mijn vriend vorig jaar Asperger is gediagnosticeerd. Vermoeden was er al langer dus een grote schok was het niet. Maar het is wel erfelijk en zit in de familie, althans twee van zijn tantes (zussen van zijn moeder) zijn recentelijk gediagnosticeerd met het aan Asperger verwante PDD-NOS en de broer van mijn vriend is bijna een kopie van mijn vriend in doen en laten. Alleen die wil niks van enig onderzoek weten ... EDIT ... ik zie nu dat je jongste bijna 3 is. Hoe is zij als persoontje? Als ik vragen mag ...? Ben wel benieuwd gezien bovenstaande.
nou ja hier dus ook geen onverwachte dingen want dan gaat ze helemaal over haar toeren. Dat was voor mij het eerste wat echt opviel. Als we bijvoorbeeld een keer naar een binnenspeeltuin gaan of op een verjaardag komen waar het heel druk is, is ze de hele nacht van slag en wil niet meer slapen. En als ze ergens van overstuur raakt dan duurt dit soms echt bijna een uur. Dit kan zijn omdat ze geen snoepje mag bijvoorbeeld, na een uur weet ze nog steeds waar ze boos over was en ze begint ook echt te krijsen! Het is dus wel behoorlijk heftig inderdaad. Zeker omdat ik er zelf een depressie bij heb. Dus zo af en toe een weekendje naar opa en oma is ook voor mama heel erg fijn.
Oef heftig hoor ... ik herken het deels wel in mijn oudste. Maar die nachten niet slapen na een ervaring als een binnenspeeltuin weer niet. Wel dat ze lang in haar woede/verdriet kan blijven maar dat hoort er ook wel bij denk ik. Valt me wel op dat ze soms nog dagen later over iets begint, zoals dat ze een zoute stick van de supermarkt liet vallen tijdens het wandelen. Die konden we niet meer terugvinden maar toen we daar weer langsliepen begon ze weer over het 'stokkie'. En ze heeft oog voor detail (net als haar vader), een klein kruimeltje op haar hand of een haar moet meteen weg. Anders is het huilen. Ik hoop maar dat ze gewoon een pittige peuterpuber is en dat denk ik ook wel dat dat het is. Op zich gaat redelijk goed als ik haar goed kort hou en goed uitleg geef. Streng maar rechtvaardig dus ...
Ja dat doen wij hier ook en goed voorbereiden als we weg gaan, niet teveel drastische veranderingen....Maar ben wel een beetje bang voor wat er gaat gebeuren als haar zusje dadelijk geboren is. Nu is ze heel lief hoor, aait regelmatig haar zusje in de buik en komt bij me liggen. Maar ja nu is het zusje er nog niet, vraagt die weinig aandacht tenzij ik me niet lekker voel. Dan zegt ze ook, dat komt door de baby he mama. Maar goed we wachten het af.