Wij konden binnen 3 weken terecht (fertiliteitspoli) voor een gesprek. Daarna moesten we mijn volgende cyclus afwachten voor de cyclusanalyse en hebben we ook nog langer moeten wachten vanwege een HSG die op een bepaald moment moest worden ingepland. Uiteindelijk zat er 5 maanden tussen het eerste gesprek en de eerste IUI behandeling. Geduld...
24 januari is best snel! Ik ging in september 2015 naar de huisarts voor een verwijzing, kon pas 5 januari 2016 terecht bij de gyn. Toen alle onderzoeken afgelopen waren was het april en pas toen startte de echte behandeling. Was intussen dus 7 maanden verder voor ik een behandeling kreeg.
Het is logisch dat het voor je gevoel nog lang duurt maar 24 jan is nog best snel. Je zat natuurlijk ook nog met de feestdagen er tussen. Bij ons in het ziekenhuis was het zo dat we voorafgaand op de intake al een vragenlijst moesten invullen (met name over de cyclus, en familie dingen) en op voorhand al bloed laten prikken zodat ze die waardes al hadden tijdens de intake. Ze prikken op de hormoonwaardes, glamydia en schildklier. Bij de intake zijn die waardes besproken (in ons geval niks afwijkend), zijn de uitslagen van de eerste semenanalyse besproken en is er een inwendige echo gemaakt om te kijken hoe mijn eierstokken en alles eruit zagen. Wij hadden geluk qua timing dat ik aan het begin van de cyclus zat en mocht toen meteen door voor de cyclusanalyse. Hierbij hebben ze de groei van de follikels bekeken en na de eisprong nog geprikt op de progesteron waarde. Ook is tussentijds nog de samenlevingstest gedaan. Daarna is er nog een tweede semenanalyse gedaan en toen dat allemaal binnen was konden wij meteen door voor IUI. Ging bij ons vrij vlot allemaal maar had ook met het geluk van m'n cyclus te maken, timing was net goed, als je pech hebt moet je zo weer een maand wachten natuurlijk. Afhankelijk van de uitslagen wordt er een plan van aanpak gemaakt. Of nog verdere onderzoeken, of nog tijdje zelf proberen of meteen behandelen en dan afhankelijk van het probleem wordt het IUI, ivf of icsi.
dat klinkt idd goed. helaas is mijn huisarts niet zo meedenkend en is er dus vooraf onvoldoende aangevraagd en aangegeven bij de gyn. ik heb een doorverwijziging gehad op pijnklachten welke ik n de ma nog steeds heb en erop gehamerd dat ik er terecht wil ook die datum voor een gesprek mbt het niet zwanger worden.. maar vraag me af wat ze ervan door heeft gezet,
Overigens ben ik in september 2015 naar de HA gegaan en heeft deze mij doorverwezen, 19/10/2015 had ik mijn eerste gesprek en gelijk echo van de eierstokken en baarmoeder gemaakt toen om even te kijken naar eventuele`abnormaliteiten´ Ook een uitstrijkje gekregen en manlief en ik moesten beiden bloed prikken om hormoonwaardes etc te checken. Vervolgens moest ik in opdracht van mijn gyn gelijk temperaturen vanaf eerste ongesteldheid om te kijken of hier ovulatie uit af te leiden was. (overigens nog wat vertraging in deze periode opgelopen omdat bleek dat wij nog rondliepen met chlamydia van een van onze eerdere partners...) In jan 2016 een HSG gehad die niet succesvol was en toen moest ik op de wachtlijst voor de laproscopische HSG, dit duurde wat langer omdat de wachttijd in ons ziekenhuis lang was op dat moment. Wij hebben er toen zelf voor gekozen het eerst zelf een half jaar weer te proberen en daarna terug te komen voor IUI waar ik gelijk mee aan de slag mocht toen ik weer terug kwam.
Als je geen tijd te verliezen hebt, zou ik je aanraden om meteen naar UZ Gent te gaan. Afspraak maken met professor De Sutter. Dan moet je even op een wachtlijst, maar dat is echt de moeite waard. Zij denkt met je mee en "out of the box". Zij heeft bij mij RIF onderzoek gedaan. Daarbij worden er verschillende dingen onderzocht, die in NL nooit worden onderzocht. Vervolgens bleek bij mij dat ik een bloedafwijking heb, die innestelen kan bemoeilijken. Wat je ook kan doen, is afspraak maken met prof De Sutter, zal waarschijnlijk toch pas over 4 a 5 maanden zijn en in Nederland alvast de standaard dingen laten onderzoeken. Succes!
Ze keken bij hem volgens mij naar hoogte testosteron gehalte en het algehele bloedbeeld om te checken of er geen gekke afwijkingen zijn. En daarnaast kunnen ze via je bloed checken of je ooit een soa hebt gehad, van sommig blijven daarvan namelijk altijd sporen achter in het bloed.