Hier eigenlijk geen koosnamen, behalve lieverd of schat. Verder gewoon mijn zoon zijn naam of een afkorting daar van. Man noem ik eigenlijk nooit zijn naam, altijd schat. Noem alleen zijn naam als ik boos ben. Dan weet ie al gelijk dat er wat is
Mijn zoon is geboren met 9 pond en toen wij naar huis mochten had hij zo'n teddy berenpakje aan. Die is dus mijn kleine grote beer. Ik noem hem ook wel eens mama's kleine boef/boevenkop of wielewaal omdat hij zo lekker druk is. Mijn man noem ik met een afkorting van zijn naam en hij mij ook, die plaats ik dus niet ,
Ik snap echt niet wat er zo vreemd aan is maar goed, ik ben er mee opgegroeid en die bijnamen ( behalve kutje ) werden vaak gebruikt. En de bijnamen zijn nooit in negatieve zin gebruikt dus ook nooit zo ervaren. De bijnaam '' pik '' of '' pikkie '' worden bij ons in de familie gewoon gebruikt als ander woord voor vriend of gabber of gozer ofzo, niet pik in de zin van geslachtsdeel. Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk
Laten we er trouwens wel een lekker luchtig topic van houden. Het is niet de bedoeling dat er straks een eindeloze discussie word gehouden over wat men wel goed en niet goed vind qua koos naampjes.
Mijn man gewoon schat of zijn voornaam. De oudste: Mielieman Patatje Vriendelijke vriend Flappie De jongste: Belliebo of Bellemans Zus (ze wordt ze altijd door Milan genoemd, al vanaf d'r geboorte, soms denken mensen wel eens dat ze echt zus heet) Patatje Poppie
Zie onderschrift Ik noem trouwens mijn man én mijn kinderen ook wel schatje of poepie. En ja, dat is soms wel verwarrend.
Je moet je er wel bewust van zijn, en je kinderen er bewust van maken, dat die woorden alleen gebruikt kunnen worden in een bepaalde context en alleen bij bepaalde mensen. Deze woorden zijn misschien normaal in jouw omgeving, maar het lijkt me geen wenselijke situatie als je kinderen die woorden gaan gebruiken in een andere omgeving of in een andere context. Op school, tegen de juf, of tegen een moeder van een vriendje. In de winkel, tegen een onbekende. Of tegen mensen, die NIET uit jullie buurt komen. Ik denk dat door de reacties in dit topic wel duidelijk is, dat die woorden niet voor iedereen normaal en wenselijk zijn.
Tegen mijn oudste zeg ik vaak 'meitie' of haar naam verkleinen. Of gewoon schat(tie). Mijn jongste is vaak Lientje Lientje (altijd twee keer achter elkaar, mijn oudste was daarmee begonnen toen ze nog klein was) of Lineke (ouderwets maar grappig). Mijn man noemt ze vaak bollie bollie. Ik heb ook nog een hele hoop onbestaande liedjes met rare woorden erin die ik zing als ik ze lief vind al sinds de geboorte zo. Mijn man noem ik schat.
Zoontje is moppetje, soepkip, Stijneman...man en ik noemen elkaar liefie, zoontje noemt ons ook vaak liefies
Dochter noem ik vaak Beppie. Dit gebeurt schijnbaar zo vaak dat ze zelf ook al zegt dat ze Beppie heet. Past gewoon bij haar. Bij de jongens heb ik dat niet echt, hooguit dat we de naam korter maken, maar ook dat gebeurt niet vaak. Nou wil ik eigenlijk zeggen: want zo heten ze niet, maar mijn dochter heet ook geen Beppie. De tweede noem ik nog wel eens patsertje, maar de oudste heeft geen bijnamen. Waarschijnlijk ook omdat hij daar ook echt niet op reageert. Hij reageert al amper op z'n echte naam
Weet je wat ik geleerd heb uit ZP topics? -Dat het niet normaal is om bepaalde koosnaampjes te geven, kennelijk. -Bepaalde namen zijn ook 'not done'. -Je kind een koekje/stuk fruit/ o.i.d. geven in de supermarkt, uit de verpakking, VOOR je het moet betalen is zwaar asociaal... -Oorbellen bij baby's zijn een regelrechte schande. -Dat je kind om iets durft te vragen is dit ook. -Als je je kind een potje durft te geven ben je een verschrikkelijk, lui en ontaard persoon. -Een pakje Wicky mee naar school? Hoe.durf.je! -Trainingspakken, haarbandjes, Disneyprintjes... Zo ordinair als het maar wezen kan... En ga zo maar verder en verder en verder... Als ik dingen op moet maken uit bepaalde topics. Is dat er sommige mensen zijn die nogal gefocust zijn op wat zij zelf als normaal zien. Alles wat daarbuiten valt is schandalig, ordinair, asociaal, ontaard enzovoorts, enzovoorts. En weet je? Dat is prima! Maar 9 van de 10 keer krijg ik vooral een heel akelig beeld bij deze personen. Ik vind DAT gedrag niet wenselijk. Je weet wel. Dat veroordelende, alsof ze de wijsheid in pacht hebben, het vermogen om jezelf op te winden over wat een ander doet, of laat... Of het nodig vindt om te zeggen wat hij, of zij moet doen... Zoals het 'leren van je kinderen om bepaalde troetelnamen niet te gebruiken', bijvoorbeeld. Want er zijn dames op ZP die het niet vinden kunnen, dus laten we daar ons hele moraal met zijn allen op gaan aanpassen, want als het op ZP wordt gezegd... Dan is het zeker waar, toch?
Ik heb heel veel koosnaampjes voor mijn kids, maar meestal noem ik zoon "Meneer van P." Dat is dat weer de afkorting voor meneer van Puffelen 😂. Maar Knuppeltje, terrorbaby, scheetekont en mannetje komen ook vaak voorbij. Dochter noem ik vaak moppedoos, wijffie, prinsessekont of liflafje (ze heet Liv) Mijn man noem ik een afkorting voor z'n naam of "love of my life" maar das alleen als ik wat nodig heb 😬
Volgens mij maak jij het veel groter dan het is en voel je je persoonlijk aangesproken. Al die voorbeelden die jij noemt zijn idd niet mijn ding. Maar ik noem niemand lui die een potje geeft. Je kind pik noemen of elke dag wicky geven...tja ik snap het niet maar daar mag je toch een mening over hebben? En ook over die andere voorbeelden. Je bent geen ontaarde moeder als je elke dag wicky geeft of je kind in disney printjes laat lopen maar het is niet mijn keuze...waarom mag je dat niet zeggen? En ik mag iets er toch ordinair uit vinden zien...of moeten we overal neutraal bij denken...
Dat begrijp ik en ik gebruik deze namen ook alleen bij de mensen waarvan ik weet dat ze ook de betekenis er van weet. Gelukkig heb ik alleen mensen om mij heen die weten hoe wij het bedoelen En tja als ik het eens in het openbaar zeg en iemand vind dat vreemd, so be it. Ik ga mij niet anders voor doen dan ik ben, wij weten wat er mee bedoelen en als iemand anders daar hinder aan ondervind dat is heel vervelend maar niet mijn probleem En ik loop echt niet de hele dag '' Heeeeey pik '' '' Heeeeeey poepie '' te roepen ofzo Maar ja ik zeg het ook wel eens in het openbaar. En nee wij zijn geen tokkies Mijn kinderen weten dat ze deze woorden niet in het openbaar tegen andere moeten zeggen, ik leer ze precies wat ik heb geleerd van mijn ouders.