Hé dames, Mijn vriend en ik waren er voor een jongen al heel snel uit, voor een meisje vonden we het moeilijker. Inmiddels is het bevestigd dat we een jochie krijgen en zijn we bijna nog enthousiaster over de naam. Ook de 2e en 3e naam staan vast en ik word er met de dag verliefder op Alleen ben ik énorm slecht in dingen stil houden. Ik waarschuw mensen ook altijd om mij geen zaken te vertellen die echt never nooit niet naar buiten mogen komen, want ik klets er heel snel naast. Dit doe ik ab-so-luut niet expres, maar ik klets ontzettend veel en mijn mond werkt vaak sneller dan mijn hoofd, vooral als ik enthousiast ben Nu merk ik dat ik echt veel moeite heb om de naam voor me te houden. Enerzijds ben ik gewoon heel blij en vind ik dit soort dingen leuk om te delen. Anderzijds ben ik ook gewoon 'bang' dat ik het verklap en de verrassing eraf is (en vriend wil het ook graag stil houden). Juist door die druk ben ik bang dat dat nog sneller gebeurt Hoe zijn jullie hiermee om gegaan, als je er uberhaupt al moeite mee had?
Ik had er ook moeite mee! Dus als iemand ernaar vroeg, dan noemde ik steeds belachelijke namen Gerardus Rodericus Huppelduif of Koenradus Theodorus Constantijnos. Of zoiets haha. Dan kun je tenminste lachen om hun verbaasde hoofden en komen ze er gauw genoeg achter dat jij niks gaat zeggen
En een naam gebruiken ter benaming van de baby nu en die consequent aanhalen en blijven gebruiken? Dan verklap je het misschien minder snel omdat jullie voor hem een koosnaampje gebruiken?
Wat een goede tips! Ducktape word vaak toegepast Maar van de belachelijk en werk/koosnamen dat is wel een hele goede!
Wij hielden de namen nooit geheim. Ik snap het idee erachter nooit echt. Ik vind het zelf leuker om ook al tijdens de zwangerschap over het kind te kunnen praten.
Wij hadden een bijnaam voor de baby's in mijn buik. Ik noemde de eerste frutsel en de tweede was doppie.. Door die namen consequent te gebruiken in mijn zinnen, ging het wel goed.
Je krijgt ook een jongen 😍😍😍 Wat leuk, gefeliciteerd! En ik moet je nog PB'en, vergeet die ZP berichten steeds whaha. Even heel druk, maar je krijgt zsm een berichtje terug hoor! Over het geheim houden, mijn vriendinnen weten het ook al haha, kan niet zolang m'n mond houden
Ik vind het ook heel lastig om mijn mond te houden. Ik noem de baby nu Kevin (ontstaan door een grapje). Dat wordt de naam helemaal niet maar het maakt het zoveel makkelijker om de echte naam voor me te houden, haha.
Geen moeite mee gehad. Wij wisten ook nooit wat het werd. Dus er bleven 2 namen staan tot na de geboorte. De kinderen zitten nu af en toe te vragen of we de meisjesnaam willen vertellen die wij in gedachten hadden bij de jongste (van 14 maanden). Die naam hadden we 14 jaar geleden al toen we oudste zoon verwachtten. Maar steeds werd het een jongen, dus bleef de naam geheim. En nog steeds vertellen we hem niet. Ik verwacht niet dat er nog een kleintje Komt, Maar toch vertellen we het niet. Dat doen we later nog wel eens. De enige tip is om een koosnaampje voor je kleintje te verzinnen en die consequent gebruiken. Leuk trouwens dat je zo enthousiast bent over de naam!!
Ik kan ook echt geen dingen geheim houden. Bij mij wist dus iedereen al maanden voor de geboorte de naam van mijn zoontje. Ik heb daar ook geen problemen mee. Heb wel zijn tweede naam geheim gehouden omdat dat een vernoeming is en ik degene naar wie hij vernoemd werd wilde verrassen. Maar de eerste naam geheim houden heb ik geen moeite voor gedaan.
Het verschilt dus zie ik haha. Ik was ook al aan het denken om één iemand de naam te vertellen die er niet direct mee in verbinding staat. We noemen de baby nu eigenlijk al kruimel, BIB of Henk, dus dat blijven we ook doen. Maar ik ben bang dat zodra het over namen gaat ik zonder nadenken de naam eruit gooi. Hierboven zei iemand ook dat de 1e naam verteld is maar de 2e geheim gehouden, ik zou voor naaste familie inderdaad vooral de 2e en 3e naam geheim houden omdat die ook vernoemingen zijn. Wel fijn al die ervaringen en tips! Ja schuurpapier, een jochie! We blijven dezelfde lijn doortrekken We gaan toch niet vechten om de naam hé Ik zie je pb wel komen!
Whahaha nee denk ik niet hoor! Onze naam is vorig jaar 10x gegeven. Begint met een N. Of is dat ook al hetzelfde? 😂
Dit. Ik vind het een beetje onzin, wie heeft het eigenlijk verzonnen en wat is de reden? Als ik mezelf de vraag stel waarom ik het geheim zou houden zou ik daar gern antwoord op kunnen geven.. omdat het zo hoort? Omdat iedereen het doet? Neuhh, mijn kind heet gewoon zo, in de buik en op de wereld. Ik hing het niet aan de grote klok maar ik hield het niet bewust stil ofzo, mn familie en schoonfamilie wisten het sowieso al gewoon.
Wat hadden bij de oudste een 'projectnaam'. Dat praat wel handig. Maar een nadeel was dat ik de eerste weken echt moeite moest doen de echte naam te gebruiken. Terwijl die projectnaam echt nergens op sloeg. Maar zo 'heette' hij gewoon een paar maanden lang dus ik had wat moeite om te schakelen. Is helemaal goed gekomen hoor. Overigens kan ik me niet herinneren dat mensen ooit naar de naam hebben gevraagd. Niet rechtstreeks in ieder geval. Wel 'zijn jullie er al uit?' maar dan volstaat een simpel ja / nee natuurlijk. Nu ben ik wel vrij goed in het geheim houden van dingen. Althans, ik vind het moeilijk maar ik kan het wel. Misschien dat mensen dan minder snel geneigd zijn om te proberen de naam te ontfutselen.
Dit ja. Voordat we wisten of we een jongen of meisje zouden krijgen, zeiden we Gerrit. Zijn we blijven doen, ook al wisten we dat het een meisje was. Werd echt gewoonte, haha.
Naast dat ik het gewoon een leuk geheim vind van mij en mijn man heb ik ook niet de behoefte aan meningen van anderen waardoor ik weer ga twijfelen. Een werknaam vind ik inderdaad een goede tip!