Als je beiden 40+ uur werkt, zou ik het echt niet doen. Ik ben het eens met Hilly, is het een goede situatie voor een kind? Ik snap dat jij graag een kindje wilt maar de belangen van het kindje moeten voorop staan.
Ik zou denk ik toch nog even wachten met het proberen zwanger te worden. We leven in een tijd dat veel mensen het niet altijd even breed hebben en je hoeft ook echt niet in de perfecte situatie te zitten om zwanger te worden vind ik maar schuldsanering vind ik toch wel heftig. Ik las ook dat jullie alle twee 40uur in de week werken hebben jullie al nagedacht over eventuele opvang? Als het kindje naar een kinderdagverblijf of gastouder moet kost dit namelijk ook een hoop geld. Ga eens heel goed na met alle kosten die erbij komen kijken of jullie het dan nog zouden redden.
Je bent al 4jr bezig met een kindje? En ook al jaren met uit de schulden komen? Waarom zou dat dan nu opeens anders zijn? Waarom kunnen jullie nu wel je zaakjes op orde houden?
Even voor de duidelijkheid, loop ook al 3 jaar bij gynecoloog, het niet zwanger worden heeft niks met onze financiele situatie te maken maar met het feit dat mijn baarmoederslijmvlies ook aan de buiten kant van mn baarmoeder zit waardoor ik dus niet vruchtbaar was, en ja we zijn misschien te lang bezig geweest met het zelf te willen oplossen want uiteindelijk niet gelukt is maar wat de schuld niet hoger heeft gemaakt, zelfs lager. Ik heb 4 jaar geleden al gekeken wat opvang endergelijke voor een kind nodig is. Het lijkt alsof jullie denken dat ik niet weet waar ik aan begin. Ik zit op dit moment bij de gynecoloog in een traject, we hebben alles op een rijtje, we leven al van zo min mogelijk om alles van schulden te betalen en tot dat we in budjet beheer zitten blijven we dat ook doen. We gaan het budget beheer in om het voor ons uit hande te nemen. Wij zijn al 7 jaar bezig het zelf af te betalen en dat zullen we ook blijven doen, alleen de laatste paar naar uitbesteed
Al 7 jaar aan het afbetalen? Je bent pas 25? Je hoeft het niet te vertellen hoor, maar wat is er in hemelsnaam gebeurd dat je op je 18e al zulke grote schulden had? Ik blijf erbij dat een baby geen goed idee is als je geen geld tot je beschikking hebt. Een kind is duur, er zijn constant spontane uitgave nodig welke jullie niet kunnen betalen de komende tijd. Die stress lijkt mij voor jullie en voor het kind gewoon niet goed. Daarnaast werken jullie beide 40 uur, dus wie zorgt er dan voor het kind? Opvang? Wie gaat dat betalen dan? Ik snap de sterke wens voor een kindje wel hoor, ik heb ook jaren met een kinderwens gelopen voordat wij er voor gingen. Wij hadden geen schulden maar zaten erg krap bij kas waardoor het gewoon niet wijs was om eerder voor een kindje te gaan. Volg je hart, maar blijf ook je koppie gebruiken!
Het is natuurlijk een rot situatie waar je in zit. Maar ik vraag me echt af waarom heb je zo lang je kop in het zand gestoken en niet eerder hulp in geroepen om de schulden te stabiliseren? Geloof me het leven met een jong kind én schulden is niet makkelijk! Ik heb het zelf ervaren en vond dit heel zwaar. Wij hebben die periode nu gelukkig achter ons, maar achteraf gezien hadden we moeten wachten, maar ook mijn kinderwens was te sterk en na 3 jaar proberen kon ik het niet zomaar stop zetten. Ik kan me daarom heel goed voorstellen hoe je je voelt, maar maak de juiste keuze. Een baby is al een drukke tijd voor nieuwe ouders en dan ook nog de financiële stressvolle periode erbij...
Poeh, je moet het natuurlijk helemaal zelf weten, maar ik zou onder deze omstandigheden niet bewust kiezen voor een kind. Geldzorgen brengen stress met zich mee, wat niet goed is voor het (ongeboren) kind. En een kind brengt weer extra geldzorgen met zich mee. Mbt de schuld: Is het dan na 4 jaar helemaal afbetaald? Zou een kind deze periode weer verlengen ivm de kosten die je dan maakt? Dat zou voor mij ook nog een afweging zijn..
Ik ben budgetcoach en ik wil je her volgende meegeven. Realiseer jezelf dat je alle berekeningen welke je nu hebt gedaan op 2 salarissen van 40+ u per week hebt gemaakt. Je geeft aan dat je je kindje naar de kinderopvang wilt doen. Is het de bedoeling dat je dit 5 dgn per week gaat doen? Je krijgt kinderopvangtoeslag, maar moet zelf altijd bij betalen. Wanneer je kindje 5 dagen in de week naar de opvang gaat, ben je al snel 1500 minimaal kwijt. Je krijgt kinderopvangtoeslag en dit zal bij een gemiddeld inkomen ongeveer 800 zijn ( de precieze bedragen weet ik niet, dat kun je zoals je al gedaan hebt zelf bekijken ) dit houdt in dat je per maand 700 minder af kunt lossen... dat is mijn inziens echt een boel geld. Kijk het belangrijkste is dat je kindje liefde krijgt en dat zit echt wel goed! Alleen werken andere omstandigheden ook mee mijn inziens en zeker deze. Het gaat als ik het zo kan inschatten niet om een kleine schuld. Zorg dat jullie de zaakjes op orde hebben en dat alles stabiel is. Natuurlijk weet je gynaecoloog waar hij over praat. Bespreek eens met hem welke andere manieren van anticonceptie nog meer mogelijk zijn. Bv een spiraal ( ik ben niet thuis in de aandoening welke jij hebt ) Heel eerlijk. 25 is een mooie leeftijd, maar het is nou niet zo dat je 35 bent en de tijd begint te tikken. Ik begrijp hoe groot de wens is, maar liefde is ook verstandige keuzes maken en als dat betekent dat je nog even moet wachten en jullie baby straks in een stabiel gezin terecht komt dan lijkt mij dat een hele verstandige keuze.
Hier ervaring met Endometriose. Mij is destijds nog voor de operatie hetzelfde verteld (ik was toen begin 20), als we een kinderwens hadden dan moesten wij haast maken. Wij hebben geprobeerd om zwanger te worden maar dat lukte niet. Uiteindelijk geopereerd en toen was het volgens de artsen sowieso al uitgesloten dat wij via de natuurlijke weg kinderen konden krijgen. Ik heb na de operatie geen hormonen meer gebruikt omdat dit vanwege bijwerkingen geen optie was. Ik snap dat er voor jezelf een soort druk achter zit om de kans nu te grijpen aangezien je nu 'schoon' van binnen bent dankzij de operatie. Echter is met de juiste medicatie (pil al dan niet in combinatie met spiraal) de Endometriose meestal voldoende te remmen, zolang je maar zorgt dat je geen stopweek houdt of tussentijdse bloedingen krijgt. Mijn advies is dan ook om het in ieder geval nog even uit te stellen totdat jullie wat meer duidelijkheid hebben m.b.t. jullie financiële situatie/toekomst.
Dit. Ik zou gaandeweg de komende jaren gaan kijken hoe stabiel jullie situatie is en of het écht mogelijk is om er een kind naast te kunnen onderhouden. Hoeft niet meteen de volle 4 jaar, maar als je een tijdje bezig bent, kun je beter inschatten hoe het verloopt allemaal. Inderdaad, wat hier al gezegd is: jij wilt heel graag een kindje, maar zou een kindje op dit moment jou als ouder willen? Ook denk ik dat het gevoelsmatig al heel anders is als je 2 jaar verder bent en nog veel minder schuld hoeft af te lossen. Daarbij ben je inderdaad gelukkig 25, dus je hebt nog wel even.
Ik vind het vreemd dat iedereen zo makkelijk zegt dat ze moet wachten, terwijl de arts heeft gezegd dat er dan een zeer realistische kans is dat ze nooit een kind zal hebben. Dat maakt het toch op z'n minst een hele moeilijke keuze? Aangezien je op zo'n jonge leeftijd al zo erg in de schulden zat, en al iets zei over je jeugd, en hier zelf goed over na wilt denken, krijg ik het idee dat je niet een onverantwoordelijk persoon bent. Ik ken je verder niet dus ik kan er inhoudelijk niets over zeggen maar ik ken mensen die schuld hebben gehad en soms gaan dingen niet zoals je gepland had, hoe hard je ook werkt om het zelf op te lossen. Ik zou dit probleem ook met je bewindvoerder bespreken. Hoe ga je dit financieel oplossen als je onder bewind staat, heb je een sociaal vangnet die je hierbij kan helpen, etc.. Makkelijk wordt het sowieso niet, maar ik zou persoonlijk als ik in die situatie zat en de mogelijkheid was er, toch proberen er voor te gaan. Dan maar een paar jaar nóg zwaarder dan het al is, om daarna met kindje op te gaan bouwen, dan na jaren ellende uiteindelijk met lege handen te staan. En de rest van je leven denken "wat als".. Maar dat ben ik, en ik zie dat er genoeg mensen zijn die het daar niet mee eens zijn. Uiteindelijk is het jullie leven, dus zorg dat je maximaal geïnformeerd bent, aan zo veel mogelijk gedacht hebt, alle voors en tegens hebt afgewogen en volg dan je hart.
Als de kans dat ze uberhaupt geen kind kan krijgen al zo groot is, dan gaat 2 jaar wachten het verschil niet maken... Stel dat je op je 27e begint, dan heb je nog steeds een jaar of 7 de tijd om te kijken wat je mogelijkheden zijn of om in het reine te moeten komen met het feit dat het niet lukt. Maar als het toevallig wél binnen een jaar of twee vanzelf raak is, en je hebt nog totaal geen zicht op je inkomsten of het gaat gewoon niet om er een kind naast te onderhouden, dan heb je (en heeft het kindje) wel echt een groot probleem.
Natuurlijk is het een moeilijke en verdrietige situatie. Maar ik vind dat kinderen een voorrecht zijn en geen recht.
Ik zeg zeker niet 'zo makkelijk' dat ze moet wachten, zoals in mijn reactie aangegeven begrijp ik haar heel goed aangezien ik vrij goed weet wat Endometriose kan betekenen voor je kinderwens. Ik vind alleen dat als je kunt voorkomen dat een kind in een situatie opgroeit waarbij er weinig financiële middelen/hoge schulden zijn, dat dat wel het minste is wat je kunt doen. Ik zeg overigens ook niet dat ze de volledige 4 jaar moeten wachten, maar een beetje meer zekerheid kan toch geen kwaad? @TS: de arts heeft jullie dus blijkbaar nog wel de kans gegeven om op de spontane manier zwanger proberen te worden in plaats van direct de medische molen in? Dat betekent in ieder geval dat de arts positief is over jullie kansen met betrekking tot een spontane zwangerschap.
Voordat je uberhaupt aan kinderen begint (het proberen dus al) ben je verplicht aan je kind om je zaakjes op orde te hebben. Begin met een schone lei en een goede basis ook financieel. Je bent nog maar 25, los eerst je problemen op en als de basis goed is, dan kan je er voor gaan. Het is niet alleen dat je zelf in de schuldsanering gaat, maar je vriend ook onder bewind, dat betekent dat de financiële basis niet in balans is.
Ben het eens met wat hiervoor gezegd is. Een kind hoeft het eerste jaar nog niet zoveel te kosten, maar wordt daarna steeds duurder. Denk alleen al aan kleding. Opvang. Zwemles. Sport. Voeding. Als je dat niet allemaal kunt bolwerken, zul je dus binnen de kortste keren weer in de schulden belanden. Verder weet ik hoe diep een kinderwens kan zijn. Vind het dan ook een lastige situatie voor je. Maar ik neem aan dat jij ook het beste wil voor je toekomstige kindje (en daar bedoel ik dus niet mee dat alles perse nieuw moet zijn).
Natuurlijk is dit heel moeilijk! Maar een kind brengt een énorme verantwoordelijkheid met zich mee, het is heel belangrijk dat die basis goed zit, anders is de kans dat je bv weer in de schulden komt gewoon heel groot... Ik zou eerst de komende tijd eens kijken hoe het gaat, en dan over een jaar of twee kijken hoe stabiel het is.
Dit is echt zo'n vraag waar je voor en tegenstanders bij hebt. Het enige wat ik je kan zeggen is volge je hart. Je hebt misschien fouten gemaakt in het verleden en je doet er nu alles aan om ze op te lossen en daarna niet meer te maken. Wachten op het juiste momen bestaat niet, want het juiste moment bestaat nooit. Ik dacht dat ik alles ook op orde had. Ik en mijn man beiden een goede vaste baan, maar vanwege de zwangerschap ben ik op straat komen te staan. Een inkomen weg en een heel andere situatie nu ik aan het einde van mijn ww geen baan heb gevonden. Maar het maakt je creatief en je red het wel als je de wil om luxe te hebben kan laten varen. Een baby heeft een veilige plek nodig om te slapen en te spelen en voedsel en drinken en heeeeeeel veeeeeel liefde en nee dat hoeft echt niet veel te kosten.
Als je nu allebei 40+ werkt, hoe moet dat dan met het eventuele kindje? Kinderopvang kost ook echt een aanzienlijk bedrag per maand.. Vergeet dat niet mee te nemen in het plaatje!
Ik denk dat het nooit het juiste moment is voor belangrijke beslissingen. maar ik denk dat dat in deze al helemaal niet van toepassing is. Ts heeft hoge schulden en komt hier jaren zelf niet uit. Zo erg dat er nu een schuldsaneringstraject wordt opgestart en vriend onder bewind kimt. Het probleem is dus tweezijdig en dat heeft dus niet alleen met een klein foutje in het verleden te maken. Ts ik zou goed informeren of dit "mag" in schuldsanering. Want als dat betekend dat ke eruit gegooid wordt ben je verder van huis. Daarnaast zul je de periode niet minder mogen gaan werken. Je zal dus de eerste jaren van de baby 40 uur moeten werken. Hoe ga he deze kosten betalen? Ondanks dat je kinderopvang toeslag krijgt zullen er ook een hoop kosten voor jullie rekening komen. Ookniet te vergeten, wanneer je samen een kindje hebt word je automatisch elkaar belastingpartner, zoek goed uit welke gevolgen dit voor jullie heeft. Ik vind het een vreselijke dooddoener om te zeggen een kindje heeft liefde nodig en tweede hands spullen kan prima. Ook deze dingen kosten geld, veel geld! Wanneer je zulke schulden hebt wordt het heel lastig om van dat kleine beetje leefgeld te leven en spullen aan te schaffen. Het risico dat je weer nieuwe schulden maakt op deze manier en daardoor de schuldsanering uit gezet wordt is een groot risico.