2 Jongen van 5 en een meisje van 4 toen mijn kindjes 3 e 2 waren wilde ik echt niet nog eens aan kindje erbij denken, mijn zoon heeft een achterstand en autisme waardoor mij kindjes toen gelijk liepen, NU zijn ze beide wat zelfstandiger en zitten ze op school. Ik heb nu weer een grote kinderwens maar man wil niet meer!
Ik heb 3 geantwoord. We hebben in ons gezin 2 dochter. En we hebben een stilgeboren zoon. Dus ja, ik noem hem graag, hij hoort er ook een beetje bij...
Valt me op dat er veel mama's zijn met engeltjes / vlindertjes / sterretjes, net hoe je het wilt noemen. Misschien voelen 'wij' ons ook meer geroepen om hier op te antwoorden? Ik voel altijd de twijfeling. Als iemand vraagt: hoeveel kinderen heb je? Ehm.... Twee. Niet iets om tegen iedereen te zeggen, wamt dan moet je altijd gaan uitleggen, en das niet altijd handig ofzo. Als de vraag hier komt is het makkelijker. Toch een stukje erkenning ofzo?
Lijkt me trouwens moeilijk als mensen vragen hoeveel kinderen je hebt en je hebt er één of meer verloren. Ik heb m'n broer verloren en heb daarnaast nog een zus en zusje. Soms vragen mensen hoeveel broers of zussen ik heb, gewoon vluchtig en ik ken ze amper. Ik vind het vreselijk om dan te moeten antwoorden. Hem niet noemen voelt niet oké, hem wel noemen voelt eerlijk gezegd apart, omdat het gesprek een heel andere wending krijgt en mensen wat stil vallen. Zeker naar als mensen zeggen nadat ik hem dus niet genoemd heb; sjoh, 3 meiden. Leuk!
klopt. ik heb dat wel tenminste. Als iemand aan mij vraagt hoeveel kinderen ik heb ben ik altijd aan het twijfelen. Zelfs net nog toen ik de vraag beantwoordde. Ik heb nl wel 6 sterretjes, maar dit waren mk in verschillende stadia van zwangerschap. ik heb drie heel vroege, 2 wat later en 1 late mk gehad. Alleen de laatste staat in mijn handtekening omdat ik bij dit kindje ook een bevalling heb gedaan. Maar dat wil niet zeggen dat ik de andere vergeten ben. Deze 5 noem ik eigenlijk nooit wanneer iemand het me vraagt, maar het kindje waarvan ik de bevalling heb gedaan noem ik een enkele keer wel. Het wisselt dus, soms zeg ik dus dat ik 3 kinderen heb, soms 4. Ligt er ook aan wie het vraagt. Ik vind het soms ook best heel moeilijk wat ik moet zeggen op zo'n moment. Mijn man zegt altijd 4. Die telt de vroegere mk nooit mee, maar wel ons geboren kindje. En de oudste is niet van hem, maar die telt hij wel mee als zijn kind.
3 kinderen. Twee jongens van 7 en 5 en een meisje van 6 maanden. Hiermee is mijn grote droom in vervulling gegaan!