Onze, destijds 11-jarige hond, werd ook verdacht op diabetes wat dus een ontstoken baarmoeder bleek te zijn. Ze is dezelfde dag in Utrecht geopereerd en huppelde al heel snel weer rond! Moet er bij zeggen dat onze hond, voor deze klachten bestonden, zeer vitaal was en nog een aantal jaar bij ons is gebleven. (Inmiddels helaas overleden). Laat je goed informeren! Weet je of dit een specialist uit Utrecht was?! Sterkte in ieder geval!
We zijn gebeld. Komt erop neer dat ze dit al te lang heeft en er niets meer aan te doen is. Ik heb er redelijk vrede mee. Oneerlijk, maar vrede ermee. Ik wil haar alle ellende die haar te wachten staat, besparen. Dat verdient ze gewoon niet. Ze is 11jaar mijn maat en mijn lieverd geweest. Zij verdiend een goed en rustig einde. De afspraak voor euthanasie staat voor volgende week gepland. En moeten het de kinderen nog vertellen maar geen idee hoe en wanneer. Dat gaat helemaal een kl*te moment worden
Ach gos wat moet dit moeilijk zijn voor jullie! De mogelijkheid om de baarmoeder te verwijderen was er dus niet meer? Weet je of er met Utrecht overlegd is?
ja is in overleg allemaal gegaan. ze waren beide, DA en specialist, van mening dat we haar wel heel veel aan doen op deze leeftijd en dat het niet te zeggen was dat het voor haar normaal leven zou zijn na de operatie. dat stadium was ze eigenlijk al wel voorbij en om erger te voorkomen is dit de meest 'fijne' manier voor haar om haar mooie leven af te sluiten
Dan heb je alle denkbare opties besproken en overwogen. Dan is haar laten gaan de beste optie voor haar. Puur uit liefde genomen. Heel veel sterkte voor de komende tijd! Weet hoe je je voelt....helaas!
Ach wat ontzettend sneu. Ik had het graag anders gezien! Heel veel sterkte en ook met het vertellen aan de kinderen.
Dit gaat een zeer lange nacht worden. Na school hebben we het de kinderen verteld. Vooral onze oudste is helemaal van slag. Is continu aan het huilen en vind alles nu stom. Ligt vanaf 19u al op bed maar helaas nog klaar wakker en weer aan het huilen 😢 pff wat is dit moeilijk. Hij begrijpt het gelukkig heel goed wat er gaande is, maar zo'n vreselijk gevoelig knulletje. Dit gaat een zware week worden. Blij dat het nu weekend is en hij thuis gewoon lekker kan huilen erom. En dat nog even niet op school hoeft te doen. Arm knulletje. De jongste kwam trouwens de klas uitlopen met een tekening. Ze had de hond getekend met haar mandje en daar omheen heel veel hartjes
Jeetje ik kan bijna niet geloven dat er niks meer aan te doen is, zeker als ik naar de beschrijving van je hond kijk. Verandering van eten is ook geen optie meer? Want als ik het zo lees, heeft ze geen pijn toch? In brokken zitten veel suikers/koolhydraten. Je zou haar vers vlees kunnen geven bijvoorbeeld. Ik ken natuurlijk niet het hele verhaal, maar als het mijn hond was zou ik niet kiezen voor euthanasie als ze verder geen echte pijn lijdt. (of heb ik dit verkeerd begrepen?)
Nee pijn heeft ze, voor zover wij weten, nog niet. Het is schijnbaar toch erger dan wij dachten en zij liet/laat merken. Ze hebben bij de DA nog tot in de late uurtjes deze situatie besproken. Ze waren overigens bij de onderzoeken met zn 3en. 1 nam de leiding wel maar er waren 3 artsen met haar bezig uiteindelijk. Ze heeft ook lang met de specialist aan de telefoon gezeten. Ik erna ook bijna 45min met de arts weer gesproken. En tja we kunnen wel bij haar vanalles willen 'repareren' maar dat kan zij waarschijnlijk niet meer aan. We merken vandaag aan haar dat ze heel erg aan het veranderen is. Drinkt opeens heel stuk minder. Eet nog steeds niet echt. En ze komt wat sloom over. Ze is moe, ligt hele dag te slapen. Kijkt niet meer op als je rond loopt in huis. Normaal staat ze al vrolijk te kwispelen als ze alleen al dénkt dat je gaat opstaan. En nu weinig reactie. Tilt hoofd wat op en gaat weer verder slapen. Het is moeilijk. Ene keer denk ik dat ze weer wat opknapt maar volgende dag slaapt ze alleen maar
Sorry dat het even duurde, ik ben samen met mijn peuter en baby geveld door het griepvirus. De kosten vielen wel mee vond ik, ik deed wel een paar dagen met de zelfde spuit en naald ( dat kon gewoon volgens de dierenarts, als het prikken niet soepel meer ging moest ik een andere naald erop zetten, nou dat deed ik dus mooi voor die tijd want anders deed ik Sammie pijn ) die spuitjes onder de 1 euro, misschien 50 cent ofzo. De flesjes insuline waren duurder, ik weet niet meer hoeveel, maar ook niet heel duur. Het duurste was het speciale voer. Wij hadden een dierenarts die speciale prijzen had voor dit soort "gevallen" aangezien het nogal een impact op je leven is. Consult hoef je niet meer te betalen volgens mij want je komt iedere keer terug voor dezelfde "klacht" Wij hoefden toen zij eenmaal goed was ingesteld niet vaak terug te komen, wat eerst wekelijks was werd toen om de 2 weken en toen iedere maand. Ik weet niet waar je woont maar ik wil haar met alle liefde prikken voor je. Ik weet hoe moeilijk het is om iemand te vinden. Wij konden dus ook niemand vinden en zo gebeurde het dat toen wij op een bruiloft waren, mijn man naar huis moest om Sammie te prikken. Oja zij at soms ook niet dus moesten we haar van de dierenarts prikken tijden of direct na het eten. Ik heb nog 7 spuitjes met naaldjes over, die mag je zo hebben. En nogmaals, ik wil haar wel prikken hoor!
Ach nee, ik lees nu dat ze niets meer kunnen doen. Mijn Sammie was ook al ruim 11 jaar en had ook al langer diabetes waar de dierenarts niet achter kwam, er werd gezegd dat ze een vervette lever had eerst. Veel sterkte gewenst!
Dank dames. Het gaat hier nu redelijk. Mijn zoontje moet alleen nog heel veel huilen erom en dan begin ik ook weer. Ben nu hard opzoek naar een redelijk vergelijkbare knuffel. Deze wil ik ze geven als aandenken aan haar. Maar helaas nog niks kunnen vinden. Vandaag stad en land af geweest. Maandag weer verder zoeken. Via dierencrematorium kunnen we een pootafdruk laten maken in klei. In vorm van een hartje. Denk dat we dat gaan doen voor onszelf als aandenken. Voor de kids dus een knuffel als ik dat kan vinden
Jeetje wat een verdrietig verhaal..... Heel veel sterkte voor jullie en de kinderen... Wat voor een hond is het, misschien kunnen we helpen zoeken naar een knuffel.
Dank iedereen. Kleine update voor de mensen die er interesse in hebben. Het gaat steeds slechter met haar. Als ze iets eet dan gooit ze het er net zo hard weer uit. Het lopen gaat niet meer zo soepel. Haar ogen gaan ook hard achteruit. Ligt hele dag maar te slapen. Kijkt niet eens meer op als je weer thuis komt of beneden komt. Wat betreft de knuffel die ik de kids wil geven, het is een kruising tussen border collie en labrador achtig. Totaal geen standaard uiterlijk en redelijk onmogelijk om een goeie knuffel ervan te vinden. Nu wel iets gevonden, beetje kinderlijk gehouden en niet teveel lookalike aangezien dat toch onmogelijk is. Ze krijgen elk hun eigen knuffeltje op de ochtend dat het gaat gebeuren. Kids gaan die dag gewoon naar school, knuffel mogen ze meenemen. Wil ze er absoluut niet bij hebben. En onder t mom van 'het leven gaat gewoon door' wil ik dat ze gewoon door gaan met de normale dagelijkse dingen. Mijn vader staat backup voor als het echt niet meer gaat op school om ze op te vangen
Ik weet niet hoe je het verder wil doen maar ik raad je wel aan om ze nog afscheid te laten nemen als ze overleden is en ze er verder bij te betrekken. o Toen onze hond ingeslapen was, heb ik hem laten liggen zodat de kinderen ook nog afscheid van hem konden nemen. Ze hebben gezien dat hij dood was, hebben hem geaaid en geknuffeld. bloemen buiten voor hem geplukt. op een gegeven moment was het klaar voor ze en gingen ze spelen. af en toe nog even kijken en aaien. daarna kwam de dierenambulance hem halen. ze zijn erbij geweest toen ze hem meenamen. mochten helpen met hem toedekken op de brancard, legde de bloemetjes erbij en ze waren erbij toen hij weg ging. ze hebben hem uitgezwaaid. van de medewerkers van de dierenambulance kreeg ik complimentjes voor de manier dat ik ze afscheid liet nemen. Zij zagen het nog wel eens anders. kids naar school zonder dat ze weten dat hij ingeslapen wordt en smiddags is hond gewoon letterlijk en figuurlijk wel. omdat ouders het te eng vinden voor hun kinderen of whatever. laten ze de hond bij de dierenarts en kinderen krijgen geen mogelijkheid om afscheid te nemen als hij overleden is. het is voor een kind niet zo makkelijk te begrijpen als ze hem s'ochtends gedag zeggen en afscheid nemen en hij na school echt letterlijk weg is.
Op deze site hebben ze heel veel soorten knuffels: Honden knuffels - Knuffel cadeau versturen Wil je nogmaals heel veel sterkte wensen!
Kids nemen smorgens afscheid van haar. Ze weten wanneer het is en dat als ze uit school komen de hond er niet meer is. Euthanasie gebeurt bij de DA, en daarna brengen wij haar zelf naar het dierencrematorium. Kids zitten de gehele dag op school maar er is een backup dichtbij voor als ze het niet meer trekken. Hun erbij houden is geen optie. Mijn jongste is pas 4 en de oudste is erg gevoelig en dat gaat ie echt niet trekken. Ze weten wat er gaat gebeuren en wanneer