Onder bewind en endometriose...

Het feit dat je er over nadenkt en ook om meningen vraagt is iig een goed teken dat je er goed mee bezig bent volgens mij.

Eerst praten met de bewindvoerder, informeren, en dan een plan opstellen. Ik zou niet wachten als er een reëel risico is dat het later niet meer gaat.

Het leven loopt toch nooit zoals je denkt, ik zou beginnen iig. Mocht je volgende maand meer duidelijkheid hebben kan je idd wel een maandje wachten maar ik zou het zeker geen 4 jaar uitstellen

 

Ik vind het ook een beetje een dooddoener als er wordt gezegd: een kindje heeft vooral liefde nodig.
Mijn ouders hadden geldproblemen, altijd, en dat heb ik echt wel gemerkt als kind hoor. Van het moeten verkopen van de trouwringen om brood te kunnen kopen (dat weet ik nog zo goed) tot het een week lang alleen aardappels eten ( gebakken, gekookt en weer gebakken) tot het niet kunnen uitdelen op school tot ....nou ik kan dus een hele lange lijst maken. ( en ook deurwaarders etcetera aan de deur) echt wel heel veel invloed op mij gehad. En wat denk je van de stress die je van weinig geld hebben kunt krijgen, dan ben je als ouders soms ook niet zo liefdevol hoor.

 

Dit is echt een andere situatie, waarin je vanuit een stabiele relatie in een andere komt, terwijl je zwanger bent.
Bij TS zijn er al vreselijk veel schulden en met een partner onder de wind zitten zij in een ander vreselijk pakket.
Gevoel versus verstand en bij geld problemen moet je altijd je verstand gebruiken.

Zorg dat je je zaken op orde hebt en ben daarna aan kinderen, dat maakt het leven zo veel makkelijk en daardoor beter (ook voor de kinderen uiteindelijk).

Ik weet echt wel waar ik over spreek, toen ik mijn man leerde kennen en direct ging samenwonen, wist ik niet over de 35.000 euro schuld die hij had. Hij woonde in een mooi huis, mooie auto, goede baan, maar met geld omgaan ho maar.
Ik heb alles onderste boven gehaald en alles op een rijtje gezet.
Het liefste was ik ook jong moeder geworden, maar dat ging in die situatie niet.
We hebben in 2 jaar alle achterstanden weggewerkt en we hebben alles verkocht etc. Om voor ons een beter situatie te creeren en ook veilig.
Pas toen zijn we voor een kindje gegaan en ik was 28 jr.
Wij hebben ook alles tweedehands gekocht, omdat wij na onze inzichten, nieuw veel te duur vonden.

Het feit dat je het alleen niet red en hulp heb gezocht is geweldig, maar je bent er nog niet.
De gyn kan veel dingen zeggen, maar hij gaat naar huis en zijn bedje is gespreid.

Een kindje verdient een goede start, een gezonde basis.

 

Wachten. Een kind kost geld, een boel geld! Ja je kan het zo duur en goedkoop maken als je zelf wil, maar hoe je het ook went of keert. Het kost een hoop geld! Ik zou het m'n kind nooooit bewust durven aandoen, om terecht te komen in een situatie waar schulden zijn. Want ja, ook kinderen merken hier de narigheden van! Lees bovenstaande reacties maar eens. Wil je dat echt op je geweten hebben dat je kind BEWUST aan te doen? Klinkt heel hard wat ik hier schrijf, maar dat is hoe ik het zie. Ik zou eerst jullie problemen 1000% oplossen, en dan pas aan kinderen gaan denken! Gebruik je verstand, denk dat je/jullie zelf ook wel inzien dat het het beste is om te wachten. Hoe graag je het in je hart ook zou willen.

 

Ik wil je adviseren te wachten. Er is gesproken over kosten voor kinderopvang, maar wat als je kindje extra zorg nodig heeft? Veel wordt vergoed, maar niet alles. Natuurlijk worden de meeste kinderen gezond geboren, maar wij hebben verdrietig genoeg twee crematies moeten betalen na een intensieve zorgperiode. Ik heb het met alle liefde betaald, mijn kinderen hadden mij nog veel meer moeten kosten, ik kon gelukkig een waardig afscheid regelen zonder na te hoeven denken over de kosten. Ik weet dat dit een uitzondering is, maar het is ons overkomen.

 

Tuurlijk is het anders, maar een gezonde financiële betekend ook niet dat het zo blijft en ook dan is het aanpoten en moeilijk.

En ja als je jong bent heb je nog tijd om te wachten en wellicht zou ik dat ook doen, maar een mensenlichaam is ook bijzonder en zeker als het al niet 100% werkt. Wat als ze over 4 jaar geen kinderen meer kan krijgen? Dan zou ze voor haar leven spijt krijgen.

Ik wil.het echt niet rooskleurig voor doen, maar wachten is ook makkelijk gezegd door anderen.

 

Ik ga niet zeggen wat je wel of niet moet doen.
Hier zelf ook 2 jaar bezig geweest om zwamger te worden. Pcos. Dus wel iets anders. Maar snap wel hoe het voelt als je misschien niet zelf kinderen kunt krijgen etc etc. Dus als ik alleen daarop af zou gaan zou ik zeggen: ga er voor

Maarrrr...

Ik heb vrienden die ook in de schuldsanering zetten en bewindvoering en schuldhulpverlening weet ik het allemaal niet. Ook een hoge schuld van rond de 30.000 euro.
Zij is (naar haar zeggen) perongeluk zwanger geworden.
Zij werkt meer dan 40 uur per week. Haar vriend is compleet afgekeurd en zorgt voor het kind.
Maar een hele dag voor een kind zorgen is ook hard werken en trekt hij niet helemaal. Maar goed dit gaat meer om de moeder.

Ze werkt dus meer dan 40 uur per week. Waar ze zelf bijna geen cent van ziet. Gaat allemaal naar de bewindvoerder gaat. Ze hebben 50 euro leefgeld per week. Waar ze dus ook hun kind van moeten betalen.
Als ze thuis komt van een hele dag werken van soms wel 10 uur. Heeft ze ook nog een kind om zich heen die druk is. Huilt vervelend is. Alles wat een kind kan zijn.
Een kind is niet lief stil omdat jij moe bent van het werken.

Nou dit gecombineerd met geld stress en overspannen zijn van werken heeft zij serieus overwogen om uit het leven te stappen. Gelukkig heeft ze hulp gezocht en zit ze bij een goede psycholoog en krijgt antidepressiva.

Wat ik hier mee wil zeggen is dat een kind hebben heel leuk is. Waar je zielsveel van houd. Maar het brengt ook stress en zorgen mee. Combineer dat met een werkweek van 40 uur wat ook stress en vermoeidheid meebrengt. En het feit dat je je rot werkt maar er bijna niets van ziet. Etc etc etc.

Het zijn echt heel zwaar voor jullie gaan worden.

Ik wens je veel succes met je keuze.

 

Klopt, maar dan is er wel een basis van levensbehoefte. Nu heeft ze al problemen en worstelt al 7 jaar! met haar schulden en nu wordt er actie ondernomen om tot een oplossing te komen.

TS heeft nu al geld problemen. Een baby betekend aanschaf van spullen en dat kost ook geld, ook al koop je het 2e hands.

Daarnaast geeft geld problemen echt veel stress.

 

Kolere zeg ... nu zit ik niet in de schuldsanering oid en hoop dat ook nooit te komen, maar als dat ooit zou gebeuren ... alsjeblieft laat me iemand vinden die een stukje meer compassie en vriendelijkheid in zich heeft zeg ... Je kunt dingen ook aangeven zonder die fles azijn hoor!

 

Ik zou het goed overleggen met de bewindvoerder en kijken of er een financieel plannetje voor gemaakt kan worden en wat zijn/haar inschatting is. En bij de gynaecoloog informeren hoe lang je max kan wachten. Eventueel kan je in plaats van de pil ook lucrin krijgen om de endometriose te onderdrukken. Dat kan je dan ook maanden krijgen.

Ik zelf heb bijna 4 jaar terug besloten om alleenstaand moeder te worden. Ik was toen 33 jaar, ik ben nu bijna 37 jaar. Ik heb ook endometriose. En ik ben maar wat lang blij dat ik daadwerkelijk gestart ben toen ik 34 was.
Ik heb bij mijn beslissing gekeken naar mijn huisje, is dat geschikt? Sociaal netwerk/vangnet. En het stukje financiën.
Op de spaarrekening staat al het budget voor de babyspullen. Ik heb in de bijna 4 jaar dat ik bezig ben met mijn wens te realiseren ook beetje bij beetje al spulletjes gekocht en gekregen. En mijn moeder betaalt de kinderwagen.
Werk vinden en behouden is wisselend door mijn functiebeperking (die niet erkend wordt door de uwv) plus de crisis die er nog steeds is (al zegt de minister van niet). Aan dat feit kan ik gewoon niks veranderen. Ik ben iemand die zuinig leeft en 2x nadenkt voor ik iets uitgeef.
Ik heb uitgerekend met het bijstand bedrag bij toeslagen wat er totaal binnenkomt en ik kan daar makkelijk van rondkomen. En dan heb ik de kinderbijslag nog geeneens mee gerekend. Dat zet ik op de spaar voor dingen die later komen en duur zijn zoals schoenen, zwemlessen, ouderbijdrage school, extra (medische) zorg, etc. etc. En ik wilstraks via een speciale spaarrekening (zo een waar je niet aan mag komen) wel proberen iets te sparen voor mijn kindje. Ik had al uitgerekend dat als je 18 jaar lang elke maand 25 euro spaar dat er is iets van 7500 euro dan op de rekening staat, een super mooi bedrag vind ik!

Ik ben zelf ook opgegroeid thuis waar weinig was te besteden. Ik heb altijd gewerkt toen ik op de middelbare school zat en naast mijn studie later. Mijn ouders betaalden niks, dat kon niet. Af en toe eens extraatje van hun of opa en oma maar dat was ook zelden. Maar door zuinig aan te doen kon ik wel mijn hobby's doen, sporten, dingen kopen, 1 keer per jaar op vakantie gaan en een buffertje over houden.

Een vriendin zij eens een rake opmerking.
Stel je bent straks 40 zit nog steeds in de bijstand, financiën zijn ook nog niet 100% en je bent kinderloos. Dan ben je ontzettend ongelukkig.
Stel je bent straks 40 zit in de bijstand en het is echt krap/zuinig aan doen, maar je hebt een kindje. Dan ben je ontzettend gelukkig. Ik kies daarom voor het laatste
Niet alles valt te plannen, en voor alles is wel weer een oplossing, denk ik dan.

 

Dit is toch een hele andere situatie?! Jij hebt alles op orde.

Ts zit al jaren in de schulden en gaat nu de schuldsanering in. Haar partner onder bewind. In zo'n geval is informeren bij de schuldsanering en bewindvoering erg belangrijk. Daarnaast is samen een kind krijgen ook een reden om direct elkaars belastingpartner te worden wat invloed heeft oo je toeslagen. Ts werkt fulltime evenals haar partner en zal dit moeten blijven doen om de schulden af te lossen. Doordat ze fulltime werkt zal haar kindje naar de iovang moeten wat een flink bedrag gaat kosten. Geld wat ze dan niet kan gebruiken voor de aflossing van haar schulden. Daar moeten hulpverleners ook mee akkoord gaan. Nieuwe schulden maken betekend einde schuldhulpverlening en ik weet niet wat er gebeurd als je ineens een paar honderd per maand minder kan aflossen.

Ik denk dat je jouw stabiele situatie niet met die van ts kan vergelijken!

 

Nou ik krijg anders vaak commentaar op mijn situatie. Menigeen vind oa dat ik werk moet hebben, meer geld op de spaarrekening, etc.

Maar het was ook een beetje ter voorbeeld hoe je enigszins het kan doen.

 

Maar dat is echt heel anders dan schuldsanering he... ik begrijp heel goed dat bijstand echt geen vetpot is, maar jouw financiele basis is stabieler dan die van ts...

 

Tja meid, je zit op een forum en je stelt ons een vraag. Je kunt dan uiteenlopende reacties verwachten. Volgens mij zijn jullie er al uit, waarom stel je dan die vraag hier. Het is toch helemaal niet belangrijk wat wij er van vinden?
Heel veel succes met alles!

 

Weet je, natuurlijk moet je doen wat jou/jullie het beste lijkt. Ik heb geen ervaring met endiometrose, dus als het echt betekent nu of nooit zou ik ook een afweging maken.
Als je maar begrijpt dat een kind een zware wissel trekt. Op je financiële situatie, maar ook relationeel. Als jullie allebei fulltime werken en bijna geen oppas nodig hebben, hebben jullie waarschijnlijk ook weinig tijd met elkaar. Mijn advies is daarop goed te letten als jullie een kindje hebben, dat je elkaar niet uit het oog verliest. Ik wens je veel succes en wijsheid bij je beslissing en dat je in de toekomst (hoe ver of dichtbij ook) een mooi kindje mag krijgen.

 

Je vraagt in je openingspost wat anderen zouden doen in een soortgelijke situatie. Het overgrote deel van de reacties hier geeft al aan dat het geen ideale situatie is om een kindje in op te laten groeien. Dat je je vervolgens aangevallen voelt is heel logisch maar niet terecht.

Overigens zeg je dat de hoogte van je schuld wel meevalt. Het lijkt mij dat je niet voor een paar duizend euro in de schuldsanering terecht komt. Ik vind het persoonlijk nog steeds een slecht plan om in zo'n situatie proberen zwanger te worden en zou zelf toch echt 1 of 2 jaar wachten. Totdat ik wat meer duidelijkheid zou hebben over het verloop van het traject en de voorwaarden etc. En ja, hier ook zware Endometriose.

Ik wens je in ieder geval veel wijsheid toe en hoop dat jullie een gulle middenweg vinden die zowel voor jouw gezondheid als voor een toekomstig kindje goed zal zijn.

 

Je vraagt zelf wat wij zouden doen. Die antwoorden heb je gekregen. Ik weet heel goed wat de verschillen tussen schuldsanering en bewind zijn
Ik heb hier met mijn werk regelmatig mee te maken. Ik kan je 1 ding zeggen, iemand met een lage schuld die netjes afbetaald komt niet in de schuldsanering! Daarnaast komt een persoon waarvan de parkeren in de schuldsanering zit zelf niet zomaar onder bewind. Ik denk dat je een groot gedeelte van jullie probleem hier verzwijgt.

Nogmaals een gynaecoloog kan veel lichamelijks zeggen maar als je hem het complete verhaal voor zou leggen vraag ik me af of hij hetzelfde advies zal geven.

Maar weet je ts, jullie hebben je plan al getrokken en jullie keuze al gemaakt. Ik hoop voor jullie dat dit niet jullie laatste zetje is naar de ondergang.

 

Ik sluit me aan bij de bovenstaande reactie.

Ik snap heel goed in welke situatie je zit. Been there.

Maar het traject er naar toe is niet makkelijk! Ook het traject zelf moet je niet licht op vatten.

Als je alles kan afbetalen en nu elke maand netjes alle schuldeisers kan betalen dan gaat een MSNP of WSNP het niet worden. Waarom zouden de schuldeisers akkoord gaat met een fractie van een percentage als je nu al weet dat je alles kan aflossen?

Beschermingsbewind wordt niet zomaar uitgesproken. Dan moet je echt niet in staat zijn om je financiële zaken te beheren. Je gaat niet even voor de "lol" onder bewind. Dit doe je uit zelfbescherming omdat je het niet kan.

Ondanks dat jij niet onder bewind staat wordt jouw inkomen wel opgevraagd door een beschermingsbewind zodat er een goeie berekening kan worden gemaakt voor de vaste lasten.

Verder is het volledig jouw/jullie keuze. Het zal niet makkelijk worden. Ik hoop dat jullie relatie sterk genoeg is om alles te overwinnen.
De medische molen is een heftig traject in combinatie met geld problemen en straks een baby.

Succes!