Nou nee dat doe ik niet, ik vertel alleen dat ik van mening ben dat je niet kunt oordelen over anderen die een andere keuze maken. Ik vraag me overigens nog steeds af waarom het zo'n taboe is om pgb aan te vragen om op die wijze zelf te kunnen voorzien in de zorg zonder daar financieel een hele grote stap terug in te moeten doen. Ik maak er niet van dat jouw kind erger of minder erg gehandicapt is dan mijn kind, ik zet dat laatste er alleen bij omdat ik niet weet of je het wellicht wel hebt aangevraagd en het niet hebt gekregen ? Maar waarom is het zo'n taboe voor jou om een dergelijke voorziening wel aan te vragen? Vind je dat zwak? Of dat je een minder goede moeder bent als je wel pgb zou aanvragen? Ik vraag het je oprecht hoor. Daarnaast ben ik ook benieuwd naar het voorbeeld dat je noemt over kennissen waarvan je weet dat ze misbruik maken van deze voorziening.
Ik zie opeens mijn naam voorbij komen terwijl ik nog helemaal niet gereageerd heb ... Ik denk dat ik ook niet bedoeld word , maar iemand anders? Maar on topic, ik voel me echt wel mantelzorger. Wat ik doe voor mijn zoon gaat echt verder dan gebruikelijke zorg/begeleiding die een ouder voor een kind levert. Impact op dagelijks leven is enorm. Er gaat tijd en energie in zitten, die dus niet besteed kan worden aan iets anders. Ik voelde me niet altijd zo, overigens, vooral de laatste 2 jaar ben ik het ook meer als mantelzorg gaan zien. Zorg die ik niet zou hoeven leveren als mijn zoon zijn beperkingen niet had. Ik moet nog iedere dag mijn zoon helpen met aankleden, douchen, afdrogen, handen wassen, eten maken etc. En dan heb ik nog niet eens over de 1-op-1 begeleiding die hij nodig heeft om de dag door te komen (kan niet alleen zijn, heeft veel sturing nodig). Plus daarnaast alle zorgmanagement taken die erbij komen: telefoontjes, emails, gesprekken, ziekenhuisbezoeken, formulieren. Er is mij al meerdere keren op gewezen dat ik ook mezelf zou kunnen inhuren vanuit het PGB dat ik heb. Toen hij klein was vond ik dat een beetje overdreven, maar inmiddels begrijp ik steeds beter hoe mensen tot die beslissing komen. Mensen die dit belachelijk vinden, weten niet waar ze het over hebben. En zijn met hun woorden onnodig kwetsend voor de ouders die dat (meestal heel moeilijke, ten koste van eigen wensen/dromen) besluit wel hebben genomen.
shart86 bedoelde ik, maar ik zie jou ook echt wel als mantelzorger, met de extra zorg die je zoon nodig heeft.
Ik ben mantelzorger van m'n dochter. Maar heb mij er niet voor op gegeven, oid. Misschien in de toekomst, maar voor nu zie ik het nog als iets dat ik 'gewoon' doe, omdat ik haar moeder ben. Maar uiteraard ben ik mij er wel van bewust dat het niet 'normaal' is dat ik bijv. vier keer per dag naar school moet, i.v.m. zorg. Dat ik niet kan werken, i.v.m. de vele zorg die ze nodig heeft, etc.
Ik vind echt dat dit topic gewoon weer over mantelzorg moet gaan. Maar ik wil wel kort reageren hierop. Dank voor je oprechte vraag, goed om hier op gewone toon verder over te kunnen praten. Dus ik geef je ook mijn oprechte antwoord. Nee, ik vind dat niet zwak of voel me geen minder goede moeder als ik dat aan zou vragen. Maar ik vind echt oprecht dat mijn kind in de eerste plaats mijn eigen verantwoordelijkheid is, niet die van de overheid. Ook met het krijgen van een kind vind ik "in voor- en tegenspoed" gelden. 'Het is nou eenmaal niet alleen maar leuk, en als dingen anders verlopen dan ik verwacht of gehoopt had, vind ik het mijn eigen verantwoordelijkheid daarmee te dealen en een oplossing te vinden. Ik vind dat in zijn algemeenheid te snel naar "de overheid" wordt gekeken om dingen op te lossen en veel mensen vinden dat ze recht hebben op steun o.i.d.. Ik vind dat je altijd eerst moet kijken naar wat je zélf kan doen. En dat betekent in ons geval financieel een stapje terug doen en heel, heel erg veel inleveren op onze vrijheid en bewegingsruimte. Maar ik vind dat "part of the deal" van het kinderen hebben. Ik zal 3 gevallen beschrijven; - alleenstaande moeder of vader die haar/zijn baan moet opzeggen (of flink minderen) om voor haar/zijn gehandicapte kind te zorgen en in de bijstand zou belanden: absoluut pgb voor haar/hem. - gezin waarin besloten is dat een van de ouders stopt met werken op het moment dat er kinderen zijn gekomen. Eenverdieners dus, een van de ouders heeft er voor gekozen zich volledig op de zorgtaken te richten. Een van de kinderen blijkt extra zorg nodig te hebben. Ze vragen pgb aan en de thuisblijfouder, die bewust gekozen heeft zorgtaken op zich te nemen huurt zichzelf hiervan in. Vind ik persoonlijk niet terecht; je had de keuze al gemaakt te gaan zorgen. Dat die zorg zwaarder en intensiever is, is k*t, maar dat vind ik dan vallen onder "in voor- en tegenspoed". En er is al helemaal geen sprake van gederfde inkomsten. Het argument dat er anders een echte zorgverlener ingehuurd moet worden die duurder is, vind ik persoonlijk ook geen argument. Je gaat als ouder toch niet staan toekijken hoe een ingehuurde kracht je kind komt wassen terwijl je dat prima zelf kan? - Een gezin waarvan beide ouders werken, maar kind heeft extra zorg nodig waardoor 1 of beide ouders minder gaan werken of 1 ouder stopt volledig met werken. Dat is dus bij ons het geval. Zolang het gezinsinkomen niet onder het bestaansminimum daalt, vind ik dit ook in "voor- en tegenspoed" eerlijk gezegd. Je hebt voor kinderen gekozen, daar hoort nou eenmaal bij dat niet alles altijd zo loopt als verwacht. En daar vinden wij zelf onze weg in. Ja, dat betekent minder geld. Maar zolang wij van het salaris dat we nog wel hebben prima kunnen leven vind ik het echt absoluut niet nodig om bij de overheid te vragen om compensatie voor mijn gederfde inkomsten. Duikt dat onder het bijstandsniveau, dan heb je een andere situatie. Maar in de meeste gevallen zal dat absoluut niet zo zijn. Ik hoop dat ik het zo een beetje uitgelegd heb. Ja het is zwaar, maar nee, ik vind niet dat "de overheid" altijd automatisch voor kosten van dingen moet opdraaien . In z'n algemeenheid en in dit specifieke geval. Ik zei het eerder wat kort door de bocht. In mijn eerste voorbeeld is het pgb absoluut terecht. In de andere twee situaties zou het absoluut niet in me opkomen geld te vragen aan de overheid voor het uitvoeren van mijn zorgtaken voor mijn kind. Ik vind dat in die gevallen iets dat je gewoon hoort te doen, ook zonder geld. Wat betreft misbruik; als iemand zélf zegt de beperkingen van het kind "best wel aangedikt" te hebben en de stress die ze er zelf van ondervindt "lekker overdreven" te hebben zodat ze "gewoon geld kreeg om moeder te zijn".... tja, dan vind ik dat misbruik. Is wel al 10 jaar geleden moet ik zeggen, er is volgens mij wel een strengere procedure nu. Mijn referentiekader is misschien ook achterhaald geef ik toe. Maar die uitspraken zijn me altijd bijgebleven, vond dat zo vreselijk dat dat zo ging. Ook hier lijden zoals altijd de goeden onder de kwaden uiteraard.
Je kind laten wassen door thuiszorg terwijl je er zelf bent kan best, dat ligt helemaal aan hoe intensief de zorg is. Als de zorg dag en nacht door gaat dan heb je het juist heel hard nodig dat er 1 of 2 zorg momenten je even uit de handen wordt genomen. Of een gehandicapt kind wat meerdere keren per dag met een tillift moet worden vervoerd is ook zwaar, dan is het ook fijn voor je rug als iemand anders dat overneemt. En of je de zorg dan deelt met familie (mantelzorg) of professionele zorg dat is dan je eigen keuze, maar het is je goed recht om je te laten ondersteunen door thuiszorg. Ik doe ook gedeelte mantelzorg en de vertegenwoordiger van de Menzis zei dat de zorg die wij verlenen veel te zwaar is voor mantelzorg en we dat echt moeten declareren uit het PGB budget... dus zelfs vanuit de professionele kant kan er nog anders bekeken worden wat wel en wat niet mantelzorg is.
Waarom niet? Mijn hulpverleners doen niets wat ik ook niet prima zelf zou kunnen. Ik sta regelmatig toe te kijken terwijl mijn PGB-er iets doet dat ik in principe zelf zou kunnen doen. Maar dan zou ik alleen geen tijd meer voor mijn andere kinderen hebben, voor mijn huishouden, voor mijn relatie, voor mijn werk (wat nodig is om hypotheek te betalen), laat staan voor mezelf. Soms is de zorgbelasting zo hoog dat het gewoon niet door een gezin op te brengen is. Dan moeten er dingen uit handen genomen worden. In Nederland zijn hier voorzieningen voor, dan is toch niet vreemd dat mensen er gebruik van maken? Prima dat je zelf nog niet zo diep hebt gezeten dat hulp vragen nog de enige uitweg is, maar je oordeelt wel erg streng over anderen. Je focust op het financiële plaatje, maar gaat een beetje voorbij aan de emotionele en fysieke belasting van hebben van een zorgintensief kind. En iedereen heeft hierbij zijn eigen grenzen. PGB van nu is absoluut niet meer hetzelfde als 10 jaar geleden en het is tegenwoordig echt lastig om zorg te krijgen. En zelfs als je het krijgt is het uitgeven ervan ook aan strenge regels en controle onderhevig...
Dat slaat natuurlijk nergens op. Alsof het feit dat je als ouder 'gewoon' voor je kind zorgt, betekent dat je het niet mag benoemen als extra zorg. Extra zorg is extra zorg en dan zijn er in ons land regelingen om extra ondersteuning te krijgen. Dat is gewoon fijn, omdat dat helpt om het vol te houden als de zorg voor je kind zwaarder is dan wat normaal is. Dat heeft niets te maken met dat het alleen maar leuk zou mogen zijn.... want ook voor volkomen gezonde kinderen is de zorg niet altijd leuk.
Als je 24/7 zorgt, is iets uit handen geven soms gewoon noodzaak omdat je anders nergens anders meer aan toe komt. Net zoals voor sommigen uitbetaling via pgb gewoon noodzaak is omdat ze het geld simpelweg keihard nodig hebben en door de intensieve zorg niet kunnen werken; dan kun je die zorg uit handen geven en gaan werken, of je doet de zorg (gedeeltelijk) zelf en gaat minder (of niet) werken. Ik begrijp niet waarom mensen niet begrijpen dat er soms gewoon nóódzaak is tot zorg uit handen geven en nóódzaak tot uitbetaling via pgb... Het is niet dat ouders dat met plezier doen, lijkt me...
Vanwege fraude met PGB zijn die regels idd nogal aangescherpt. Dat allereerst. Daarnaast vraag ik me af of de uitspraken die je noemt, echt waar zijn, of dat iemand zulke dingen ook zegt om zich een (nogal onhandige, maar toch) houding te geven.... Er zullen altijd mensen zijn die misbruik maken van regelingen. Maar dat is een fractie van de totale kosten en eerlijk gezegd? Laat ze maar lekker. Als je zo'n belabberd geval bent dat je zo door je leven moet gaan, dan doe je dat maar lekker. Daar ga ik echt geen energie aan verspillen. Ik zou fraude melden, als ik het zou ontdekken, maar dat is het dan ook wel. Maar, zoals ik al aangaf: de regels zijn nogal aangescherpt. Het krijgen van een PGB is vele malen lastiger dan 10 jaar geleden en bij mensen die op dit moment een PGB krijgen, kun je ervan uitgaan dat er ook werkelijk iets aan de hand is.
Wow, wat heb ik hier een respect voor de mama's met een zorglast voor hun kindjes. Natuurlijk doe je het allemaal uit liefde voor je kinderen, maar wat zal het zwaar zijn. Wij zijn ruim 2,5 jaar mantelzorger geweest voor mijn schoonmoeder. Ze had hier in Nederland geen eigen woning (kwam uit het buitenland) en bleek toen ze hier op familiebezoek kwam heel ernstig ziek. Ze heeft hier 2,5 jaar op een bed in de woonkamer gelegen. Heel erg zorgintensief: helpen met toiletgang (volledig) wassen, douchen, aankleden, suikercurves prikken, medicijnen gegeven etc. Wij als gezin en ik persoonlijk ben er aan onderdoor gegaan. Ze is afgelopen maart overleden maar ik ben nog steeds aan het opkrabbelen van een heftige burnout. Er is ook geen way out, je moet wel doorgaan. De combinate van deze zorgtaken, twee kleine kinderen en 24 uur werk was veel en veel te zwaar. Toen ze was overleden kwamen we erachter dat mijn man en ik zo uit elkaar waren gegroeid; zolang hebben we op de overleefstand gestaan dat we elkaar helemaal kwijt waren. Gelukkig hebben we elkaar weer terug kunnen vinden. Maar ik had het echt niet langer aangekund, ik was al lang over al mijn grens heengegaan. Heel veel respect meiden en wees vooral lief voor je zelf en gun jezelf tijd voor jezelf, anders is het niet te doen.
ik vind dit inderdaad wel een goede vraag, mijn man kreeg dus ook te horen dat hij in feite mijn mantelzorger is omdat ik meerdere hernia's heb en bijna niets kan doen, we hebben er wel even om moeten lachen want wij zien dit niet zo, we maken er nu wel grapjes over dat ik bijvoorbeeld vraag of hij even koffie kan pakken voor mij aangezien hij mijn mantelzorger is. Ik denk dat de benaming mantelzorger iets is waar je zelf achter moet staan, wil je jezelf niet zo zien, dan niet, wil je dat wel dan wel. ik moet zeggen dat ik vrij lastig vind want we zijn tenslotte getrouwd in voor en tegenspoed zo zegt ook mijn man en hij is gewoon mijn man die zijn beloftes waarmaakt daar hoeft wat ons betreft niet direct een benaming aan te zitten. En zo ook met kinderen die verzorg je nu eenmaal omdat het je kinderen zijn de een heeft meer zorg nodig als de ander, ik denk dat het inderdaad anders zou worden indien een kind de puberteit of volwassenheid heeft gehaald en je nog steeds moet zorgen, of zorgen voor je ouders.
Mijn man is zeker mantelzorgen, ik ben chronisch ziek, afgekeurd, en hij neemt heel wat extra taken op zich. Maar ik heb echt nog nooit iets van de gemeente gehad?!
Ja, dat moet je zelf in werking zetten... Je kunt een mantelzorgcompliment aanvragen via de website van je gemeente en je kunt een afspraak maken met een WMO-ambtenaar voor de mogelijke ondersteuning die de gemeente kan bieden.
Hmmmm dan ga ik daar ook eens achteraan. Ik heb twee kinderen met ass waardoor ik al twee jaar niet werk, dat gaat gewoon niet. Nu ben ik heel langzaam als zelfstandige aan het beginnen maar veel uren zullen het nooit worden. Pgb krijg ik niet vanwege de grootschalige fraude vroeger idd. Mantelzorg heb ik nooit aan gedacht. Mag eigenlijk wel, want voor dev hogere kosten én verlies van een inkomen bestaat nauwelijks compensatie.
Mijn man werkt fulltime en studeert, vanaf de WMO komt geen enkele hulp behalve mijn rolstoel. Want ik heb een man, en die is gezond, dus die kan alle zorg voor ons kind (waneer) en het volledige huishouden runnen. Ik regel wel andere bedankjes, en we redden ons wel. Beetje hulp had welkom geweest.
Mantelzorg compliment kan je wel aanvragen . Verdere hulp word inderdaad niet gegeven maar dat kan wel.
Ik weet niet welke voorstelling je hierbij hebt, maar dat mantelzorgcompliment verschilt enorm per gemeente en blijft gemiddeld genomen bij een (kleine) attentie. Het kan variëren van een bedragje op je rekening (zoals bij mijn gemeente), VVV-bon, een verzorgde middagje uit. Het is een kleine geste van waardering, maar heeft niets te maken met compensatie...
inderdaad hier waren het vvv bonnen, heel fijn daar niet van. en we gaan er fijn iets samen mee doen, juist dat wat dus vaak in de vergetelheid raakt. ben er erg blij mee maar het is niet echt een compensatie financieel zeg maar.