We maken ons zorgen over onze zoon van 2,5. Hij is een actieve en ondernemende peuter, hij ontwikkelt zich verder prima. Maar waar we ons wat zorgen over maken is over het feit dat hij zo onhandig is. Hij valt/struikelt vaak, valt regelmatig van de stoel (zowel van de tripptrapp en de eetkamerstoel als de stoelen en de bank in de woonkamer), gooit bijna dagelijks een beker drinken om, knoeit veel tijdens het eten, botst of valt met zijn loopfiets. Gisteren is hij in totaal 12x gevallen/gestruikeld, een gemiddelde dag denk ik. Soms heeft hij het te druk met andere dingen, waardoor hij niet goed kijkt. Maar meestal gebeurt het 'zomaar'. Op het CB zeggen ze dat dit er wel wat bij hoort en dat het wel beter wordt. Maar ik zie geen verbetering ten opzichte van een paar maanden geleden. Vriendinnen met kinderen in deze leeftijd herkennen het onhandige an sich wel, maar vinden het wel heel vaak. Wat vinden jullie? Ik zit er sterk over na te denken contact op te nemen met de fysio, en eventueel een oogmeting te laten doen. Meer tips?
ónze zoon van inmiddels 5,5 jaar had dat ook en heeft het nog.. toen hij 3 jaar was kwamen we erachter dat hij hele slechte ogen had, een oogmeting is dus inderdaad verstandig denk ik.. verder denk ik ook dat jongens gewoon iets lomper zijn als meisjes en iets minder geconcentreerd waardoor ze een stuk minder oplettend zijn.. onze dochter van 3 jaar valt bijv nu nog minder als haar broer van 5,5...
Als het ook gebeurt als hij wel kijkt, dan zou ik inderdaad zijn ogen laten testen. Mocht blijken dat zijn ogen helemaal goed zijn en het botsen/vallen blijft, dan kun je dat in ieder geval uitsluiten. Zoon hier is ook 2.5 en botst ook wel eens, maar dat is dan meer in zijn enthousiasme waardoor hij niet goed op let.
Een keer zijn ogen na laten kijken en bv. een keer ter controle naar de fysio kan geen kwaad. Hebben wij destijds ook gedaan met onze oudste dochter, zij viel ook vaak en als ze viel, dan was het ook meteen keihard en vaak op haar hoofd (haar hoofd 'ketste na', zeg maar). Dit bleek allemaal niet heel bijzonder afwijkend (wel wat hypermobiel, maar niet vreselijk enorm, en een plus sterkte, maar binnen de grenzen van normaal). Wij hebben haar toen op peuterdans gedaan, zodat ze misschien wat meer controle kreeg over haar lijf en daarnaast omdat ze het ook gewoon erg leuk vond (ze heeft daarvoor ook peutergym gedaan, maar na onze verhuizing was dat niet meer in de buurt). De triptraps hebben we weggedaan, wat een ondingen zijn dat... Ze zitten gewoon op de eetkamerstoel met armleuning (jongste valt er heel af en toe wel eens vanaf, maar niet zo vaak en zo hard als van de triptrap). Inmiddels is ze 7,5 en is het gelukkig voor een groot deel goed gekomen. Ze zit nog steeds op dansles (nu enkel omdat ze het leuk vindt ) en daarnaast ook op een andere sport, waarbij ze eerst opvallend anders liep ed, maar ook dat is inmiddels minder geworden.
Misschien inderdaad eerst zijn ogen laten nakijken. Ik ken ook een jongen die als peuter heel "onhandig" was, met veelvuldig vallen, drinken omstoten etc. Hij bleek één slecht oog te hebben waardoor hij moeite had om diepte te zien. Hij heeft een bril aangemeten gekregen.
Zijn zijn gewrichten heel soepel? Kan je het voetje ver of tot tegen het beentje duwen? Kan zijn dat hij hypermobiel is. Het ene kindje zoals mijn zoontje valt dan zelden want die zijn veel te voorzichtig. En het andere kindje is niet angstig en valt constant zonder zich dat aan trekken.
Je beschrijft exact mijn dochter met 2,5 jaar. Zij bleek zeer hypermobiel (EDS-3). Ze is nu 4,5 en het gaat langzaam iets beter. Maar ze valt nog steeds zo'n 5x per dag over niks, valt zeker 3x per week tijdens het eten van de tripp trapp af en gooit een aantal keren per week haar beker drinken om. Frustrerend voor ons maar ze doet het niet expres.
Ik zou eerst de ogen eens laten controleren. Kan ook bij het cb, even een testje doen, doen ze sowieso ook met 3 jaar geloof ik. Herken wel wat van mijn jongste, ik vermoed dat ze ook iets hypermobiel is geweest en dan de voorzichtige zoals Sydneys omschrijft . Fietsen durfde ze lang niet, met trampoline springen knakte er vaak wat (zei ze zelf). En onhandig, en dat is ze nog steeds wel vaak, drinken omgooien, knoeien met eten, niet boven haar bord eten. Is bij haar wel een beetje karakter, in combinatie met hypermobiel (vermoeden dus) en heel gevoelig zijn. En motorisch is ze gewoon niet zo handig, denk ik. Wij hebben trouwens bekers met een rietje (van de action) die moeilijk om te gooien zijn en als ze omgegooid worden, ligt niet alles meteen op tafel
Herkenbaar hoor.. Ons zoontje was ook zo'n 'klungel'.. Gewoon tijdens het wandelen over z'n eigen voeten struikelen deed hij meerdere keren per dag.. Ben toen hij 3 was met 'm naar peutergym gegaan, weet niet of het echt geholpen heeft, maar ineens was het over..
Zoon hier is ook wel onhandig en hij valt regelmatig maar 12x op een dag is wel erg veel! Ik zou dus ook verder wat onderzoek vragen, ogen, fysio ofzo.
Bedankt voor jullie reacties! Ik zal eens kijken naar de fysio (evt screening hypermobiliteit) en een oogmeting, misschien kan de oogtest bij het cb wat vervroegd worden. Toevallig heb ik vorige week ook gekeken maar peutergym. Dit is helaas geen optie, omdat mijn man en ik beide op die dag werken.