Klopt het, dat als ze het een pijnlijk knobbeltje is het bijna nooit borstkanker is omdat dat geen zeer doet?
Het is een goede reactie van de huisarts vind ik. Er gebeurd zoveel in je lijf wat je niet allemaal doorhebt. Ook in je borsten. Er ontstaat iets en vaak gaat dat ook vanzelf weer weg. Begrijp me niet verkeerd, het is enorm schrikken als je er achter komt dat er iets in je borst zit wat je niet wist zoals een knobbeltje! Maar zoals al eerder genoemd veel is hormonaal gerelateerd en gaat dus ook weer weg. Als het na 2 weken niet weg is is het goed om verder te kijken. Dat kan als een eeuwigheid voelen trouwens maar het is ook het wachten waard. Helemaal als je bedenkt dat alle onderzoeken die daarna volgen echt niet altijd prettig zijn en ook niet perse beter voor je lijf dan afwachten (neem bijvoorbeeld de rontgenopnames die vaak worden gemaakt voor knobbeltjes in borsten) Ik wens je oprecht heel veel sterkte en hoop echt voor je dat het niets is (ook als het niet verdwijnt kan het gewoon goedaardig zijn) Liefs
Zelfs Jippie, die zelf ruime ervaring heeft met borstkanker, raadt aan om een paar weken te wachten. Het is heel vervelend als je iets voelt, maar paniek is nergens voor nodig. Ik heb zelf ook een soort bukt in mijn borst die er soms is en soms helemaal weg is. Zal wel een klier zijn en dat is het heel vaak. Zonde voor de stress en geld van het onderzoek als het niet nodig is.
pijnlijke knobbeltjes zijn vaak ontstekinkjes. Een tumor is meestal niet (echt) pijnlijk, tenzij het andere weefsels wegduwt. Maar... ook hiervoor geld natuurlijk; uitzonderingen bevestigen de regels. Dus een keihard feit is het niet. Maar wel een houvast.
Einad Ik heb de borstkanker ontdekt, doordat mijn borst pijn ging doen. Ik had een brandende, zeurende pijn in mijn linkerborst en mijn tepel was extreem gevoelig. Toen ik ging voelen, zat er een verharde streng vlak boven mijn tepel. En een centimeter verderop zat een klein deukje in de huid. Dit bleek foute boel te zijn... Had ik geen pijn gehad, dan had ik het knobbeltje waarschijnlijk niet gevonden of pas veel later ontdekt. Dat borstkanker geen pijn doet, is een fabeltje. Het is natuurlijk maar net waar de tumor zit. Zit dit op een zenuw te drukken, dan ervaar je zeker wel pijn! Toen ik de klachten kreeg, zaten we midden in een ICSI-behandeling voor een tweede kindje. We hebben die behandeling afgemaakt en ik heb gewacht tot na mijn menstruatie. Ik wist dat het iets hormonaals kon zijn, omdat ik daar ervaring mee had. Toen de pijn en het knobbeltje twee weken na mijn menstruatie nog aanwezig waren, ben ik naar de huisarts gegaan. Hij was ervan overtuigd dat het iets onschuldigs was, gezien mijn jonge leeftijd en geen borstkanker in de familie, maar hij heeft me voor de zekerheid wel doorgestuurd voor een mammografie en echo. Daar bleek al meteen dat het niet goed zat.
Frisbie Helaas werkt het zo in de praktijk niet. Je sluit eerst uit of de oorzaak van het knobbeltje iets hormonaals kan zijn. Het advies van de huisarts om eerst de menstruatie af te wachten, is geheel volgens de richtlijnen en volkomen logisch, aangezien TS vlak voor haar menstruatie zit. Ook met een doorverwijzing zit je niet gelijk de volgende dag op de mammapoli voor onderzoeken. Zat je daar wel meteen, dan hadden zij hetzelfde advies gegeven en niet op dat moment meteen onderzoeken gedaan. Zoals ik al zei, ontstaat kanker niet in dagen, weken of maanden. Het is dus ook geen noodzaak om a la minute op de stoep van het ziekenhuis te staan. Natuurlijk wordt alles zo snel mogelijk ingepland, als die bal eenmaal gaat rollen. Maar het is heel normaal als er zes weken tussen de intake en de eerste behandeling zit. Al snap ik natuurlijk uit eigen ervaring heel erg goed dat je zo snel mogelijk duidelijkheid wilt, de angst en onzekerheid zijn slopend...
Een hysterisch uitspraak dat 2 weken gewoon te lang is heeft To helemaal niets aan. Twee weken is namelijk helemaal niet te lang. Het voelt hooguit als te lang, maar dat is iets anders. Feit is dat je vlak voor je menstruatie vaak knobbels en bobbels in het klierweefsel hebt. Even de menstruatie afwachten is dus een zeer verstandige keuze van de huisarts. Tenzij er sprake is van een deuk in de borst, vochtuitscheiding uit te tepel of een ingetrokken tepel als je die normaal niet hebt. Dan is er namelijk al meer kans dat er iets meer aan de hand is en voegt even afwachten niets toe.
Nou, om die uitspraak meteen hysterisch te noemen, vind ik wat overdreven. Mijn schoonmoeder had alleen een pijnlijke knobbel. Haar ha nam deze wel serieus. Dezelfde dag had ze een mammo en punctie etc. Drie weken later werd de tumor al verwijderd en schrokken ze van de ontwikkeling van de tumor. Ze had er niet veel later bij moeten zijn zeiden ze haar. Ze heeft het allemaal gered, maar dus wel dankzij het snelle handelen van haarzelf en de huisarts. Geen geval is hetzelfde en ik denk dat we er allemaal moeilijk over kunnen oordelen. Dat zal de ha ook pas kunnen na ts daadwerkelijk te hebben gezien. Ts, het is vast allemaal goed maar ik zou het prettiger vinden als een arts dat beoordeelde nav onderzoek ipv mensen vanachter een schermpje
Meiden ik wacht mijn cyclus nu even af zeg maar en als ik het dan nog voel ga ik naar de ha. Er gebeurd idd heel veel in je lichaam en misschien is dit ontstaan door hormonen.. het is even afwachten. Iig bedankt voor de antwoorden.
Einad Op het moment is alles rustig, gelukkig. De laatste keer dat het terug kwam in mijn oksel is bijna drie jaar geleden. Heel hard duimen dat het nu weg blijft en dat er geen uitzaaiingen in de rest van mijn lichaam zullen ontstaan. Want dan ben ik flink de *piep*. Ik had hormoongevoelige borstkanker. Die vorm staat erom bekend, dat uitzaaiingen ook jaren na de diagnose nog kunnen opduiken. Dus ik zit nog wel tien jaar in de gevarenzone. Heel hard duimen en hopen op het beste! Lief dat je ernaar vraagt!
Wat heftig! Ik ben ook wel benieuwd... hier lijkt het knobbeltje minder groot te worden.. dus misschien toch hormonaal
Hou het toch even goed in de gaten en laat het voor de zekerheid nog eens nakijken. Hier ook wel gehad dat ik dacht dat een knobbeltje kleiner was geworden, maar dat het toch niet zo bleek te zijn. Soms ligt je huid er net iets anders over heen, voel je vanuit een andere richting, druk je het wat de diepte in. Aan de buitenkant is het zo moeilijk goed te voelen en te meten. Het zekere voor het onzekere nemen, hoor! Succes & ik hoop natuurlijk op iets onschuldigs!
Vind het eerlijk gezegd best raar dat de huisarts adviseert om 2 wkn af te wachten. Vind het al gek dat de assistente gaat overleggen ipv een afspraak te maken. Ik ben zelf doktersassistente. Hier laten we een vrouw met een knobbel in de borst altijd komen. En de huisarts vraagt ook altijd onderzoek aan. Of dit nou een echo is of naar de mamapoli hangt af van hoe de knobbel aan voelt en de klachten. Dit kan zo atypisch zijn. Als de knobbel kleiner wordt zal het vast hormonaal zijn. Maar ik persoonlijk zou toch staan op onderzoek. Wil je niet ongerust maken hoor. Maar zo denk ik er over.
Einad Je bent natuurlijk niet altijd bewust met de angst bezig, dan heb je geen leven meer. Maar het hangt wel altijd als een zwaard boven je hoofd, het is iets dat altijd op de achtergrond aanwezig is. We hebben geleerd om meer in het hier en nu te leven. Maar dat houdt ook in dat je niet ver vooruit durft te kijken of te plannen. En bijvoorbeeld met feestdagen, verjaardagen, vakanties denk je wel: Hopelijk was dit niet in mijn laatste in goede gezondheid. Of als onze meid jarig is: Gelukkig, weer een jaar erbij, dat ik heb mogen meemaken! Het is moeilijk. Vroeger was je onbevangen en dacht je er niet over na dat je gezond was, dat was gewoon logisch. Je had toekomstplannen en dacht jaren vooruit, een lichaam wat niet tegen strubbelde. Totdat je ziek wordt en ineens met de neus op de feiten wordt gedrukt. En dan heb je er werkelijk alles voor over om weer gezond te zijn! Vandaar dat ik in dit soort topics ook altijd wel aandring op verder onderzoek, misschien kom ik soms best wel fel over daarin. Maar believe me: Je wilt niet in mijn nachtmerrie belanden! Als je dat kunt voorkomen door op tijd onderzoek te laten doen, of preventieve maatregelen te nemen als je drager van het BRCA-gen bent, dan moet je dat zeker doen!