Een vervolg op mijn andere topic, ik ben benieuwd, denken jullie dat de hoeveelheid slaap die je nodig denkt te hebben, in zekere zin gewenning is? Ik had vroeger veel meer slaap nodig dan nu. Zo tussen m'n 18e en 20e, vlak voor het kinderen krijgen, had ik zeker 8 uur nodig en liefst 9. Als ik eens 6 a 7 uur sliep, voelde ik me afschuwelijk moe. Als ik daarover klaagde, zei een vriend altijd tegen me dat je daar gewoon aan moest wennen. Tegenwoordig kan ik goed functioneren op 7 uur slaap. Is dit gewenning? Wat denken jullie hierover?
Nee denk ik niet Ik word gelijk ziek als ik vaak korter slaap Dus mijn lichaam heeft die tijd echt nodig
De hoeveelheid slaap wat je nodig hebt veranderd wel met de leetijd. Denk aan babytijd, puberteit, oudere mensen,... Maar als je gewoon volwassenen en gezond bent is het volgens mij grotendeels gewenning. Je stelt een biologisch ritme in en je leeft ernaar. Je kan het wel herprogrammeren . Sommigen kunnen die switch gemakkelijk aan, anderen juist niet maar ik ben er zeker van dat je je biologisch ritme kan veranderen. Ik wil het niet veranderen. Is goed ingesteld
Ik sluit me hierbij aan. Als ik een nacht doorhaal met een vriendin en 3 uur slaap heb gehad voel ik het wel maar kan nog prima de dag doorkomen. Bang dat dat over 15 jaar wel anders zal zijn.
Als ik eens een nacht niet slaap dan slaap ik niet.ik kom de dag door als een zombie, kan me neerleggen maar val niet in slaap want mijn bio ritme wordt vanaf 7u wakker tot ten vroegst 21u s'avonds. Dan pas val ik weer in slaap. Heb dan wel een rotdag
Ik denk wel dat het een groot deel gewenning is, maar ik moet zeggen ik lijk wel een zombie als ik minder dan mijn 8 uurtjes per dag slaap. Dit in combinatie met mijn diabetes die vaak schommelt als ik niet genoeg slaap krijg (tenminste denk dat dat het is?), zorgt er dan voor dat ik de volgende dag echt niet goed functioneer. Maar moet wel zeggen, dat ik dan ook niet tussendoor ga slapen. Ik slaap alleen overdag als ik echt heel erg ziek ben, om zo sneller beter te worden.
Ik zou willen dat er gewenning ontstaat. Heb nu al heel lang te kort slaap en t went echt niet. Ik wens er alleen aan om altijd moe te zijn en ook dat went niet helemaal.
Haha! Ja ja, herkenbaar. Heb jij dan ook net als ik dat je opstaat in je zombie modus en denkt: vanavond ga ik echt op tijd naar bed. Dan is het 21:30 uur en ben je weer helemaal aan. Zin in een wijntje, energie voor 80 man, vriendinnen appen etc. Aan het einde van het verhaal lig je er pas om 1:00 uur in.
Ja klopt. Als zoontje naar bed is wodt ik altijd weer wakkerder maar ben een ochtendmens dus ga meestal optijd naar bed. Tussen 22u en 12u. Met uitzondering 21.30u of na 12. 30u. Vanochtend om 5u opgestaan. Zoontje was goed aan het hoesten dus wou hoestsiroop halen. Stopte hij met hoesten toen ik beneden was dus ben ik maar opgebleven en genoten van de rust.
Ik herken dat wel enigzins, ik heb fases waarin ik meer slaap nodig heb (lichamelijke omstandigheden) en dus ook toe moet geven aan middagdutjes, maar dat is echt heel wisselend. Wel merk ik dat wanneer ik het na zo'n fase weer prima aan zou moeten kunnen om weer op een normale hoeveelheid slaap te kunnen functioneren het wel moeilijk is om uit dat ritme te komen omdat het wel snel went. Tegen die tijd dat het weer normaal is om wakker te zijn begint het al bijna weer van voor af aan
Dit.. en het ziek zijn veranderd om de zoveel jaar.. misselijkheid, migraine, duizeligheid... als ik niet stop, dwingt mijn lijf me wel, op wat voor manier dan ook. En soms duurt het wat langer, maar stort ik daarna gigantisch in.. Telkens een beetje 'in het rood' en uiteindelijk dan 1 a 2 weken amper functioneren. Dus ik let wel op dat dat niet (weer) gebeurd. Mijn man (gezonde vent verder) wordt altijd -van jongs af aan- al gevloerd door migraine na 2 a 3 (zeer) korte nachten. Ik geloof wel dat je slaapbehoefte kan veranderen met de jaren. Maar dat heeft ook met je leven zelf te maken op dat moment denk ik. Hoe actief dat is (fysiek en mentaal) .
Ik denk dat het wel gewenning kán zijn. Hier merk ik bv wel dat ik 's winters meer slaap nodig heb dan 's zomers. En qua gewenning merk ik nu ik me er aan hou, ik prima functioneer met 7 uur slaap ipv de 8 die ik altijd dacht echt nodig te hebben. Ik heb mijn ochtendritueel veranderd, waardoor ik met plezier opsta en me meteen een stuk fitter voel. Als je met tegenzin op staat, voel je je ook vermoeider.
Ik slaap over het algemeen veel te weinig.. Gemiddeld 6,5h per nacht. Kan ook makkelijk doorwerken tot 3h, slapen van half 4 tot half 7, opstaan/kinderen klaarmaken/school/werken enz en dan die avond ergens om 23.30h naar bed gaan..
Ik werk vroege diensten, 5:15 wekker. Die nachten slaap ik vaak weinig. De dag kom ik prima door, maar merk toch in de loop vd week dat ik slaapgebrek heb. Veel koud, moe, verkouden etc. Dus ik plan echt een nacht extra slaap in. Gisteravond om 21 uur op bed en net wakker. Dat heb ik dan echt nodig gehad. Ik denk wel dat je eraan kunt wennen een ochtend of avondmens te zijn. was voor mijn dochter echt een avondmens en sinds de vroege diensten en haar ben ik nu echt een ochtendmens geworden.
Nee, ik heb echt 8/9 uur slaap nodig om mij energiek en fit te voelen. Sinds ik een kind heb kan ik wel wat beter met de vermoeidheid van gebroken nachten omgaan, dat is zeker gewenning. Maar 8 uur slaap is niet voor niks goed voor de mens...
Volgens mij is dat leeftijdsgebonden. Je slaappatroon is wel (deels) gewenning. De hoeveelheid waarop je het goed doet, hangt af van hoeveel energie je verbruikt, hoeveel stress je hebt etc.
Wat wij denken doet er niet toe. Er is onderzoek naar gedaan en gemiddeld heeft een volwassene het meest aan 7 a 8 uur slaap. Dat verschilt wel wat per levensfase en de een kan vast makkelijker tegen weinig slaap of onderbroken slaap. Ermee omgaan kun je aanwennen. Maar dat is iets anders dan de vraag wat het best voor je is.
Ik ben wel gewend geraakt aan het hebben van minder slaap. Vroeger voelde ik me de hele dag ellendig en ziekig. Nu kom ik de dag gewoon door, ook op 3 uur slaap. Voor een deel is het ook psychologisch, ik kan het nu veel beter loslaten en berusten in dat het zo is. Ik vind het soms zelfs gezellig om een beetje in zombie-modus rond te lopen. Maar ik merk wel dat ik veeeel minder functioneer met slaapgebrek. Ik ben minder scherp, minder geconcentreerd en kan dingen minder goed relativeren. Als ik heeel moe ben kan ik niet meer uit m'n woorden komen of haal ik woorden door elkaar. Dus ja je kan wennen aan minder slaap, maar nee het is niet goed voor je
Meerdere factoren spelen mee. Als je ouder wordt heb je minder slaap nodig. Als je onregelmatig werkt heb je meer slaap nodig. Als je minder verplichte bezigheden hebt, zoals kinderen, heb je meer slaap nodig. Bij mij is de grote ommeslag het regelmatig gaan werken, wat een gigantisch verschil! Van 9-10 uur naar 7-8 uur