Ik moet het even van me af schrijven hoor. Deze zwangerschap verloopt tot nu toe zo moeizaam... Vanaf de zesde week erg misselijk, geen eetlust en 8 kilo afgevallen. Doordat de oudste vanaf december naar het kinderdagverblijf gaat heb ik daarover heen al een griep, verkoudheid en ontstoken oog te pakken gehad. Maar gelukkig ging het beter. Vanaf vorige week weer gaan integreren na 5 weken in de ziektewet. Ik had zelfs weer energie om de vloer te dweilen! Ging het vanmorgen op weg naar mijn werk weer helemaal mis! Ik ben gewoon flauw gevallen in de metro! Direct weer 100% terug in de ziektewet gezet. Ik ben weer misselijk, de hele dag moe en ik vertrouw m'n lichaam niet meer.... ik zie het even totaal niet meer zitten.
Luister naar je lijf en neem het een dag tegelijk. Niemand kan voorspellen wanneer je niet meer moe of misselijk bent. Het enige wat je kunt doen is zo goed mogelijk voor jezelf en je kleintje zorgen. Hulp vragen waar nodig om de kleine thuis te verzorgen. Voor mij hielp het om per dag te leven. En proberen de kleine, goede, leuke momentjes te zien. Hopelijk voel je je gauw wat beter!
Herkenbaar.. ook vanaf week 6 super misselijk en 7 kg afgevallen.. erg zwak en continu zwart voor de ogen en vaak onwel geworden /flauw gevallen.. laat even je bloeddruk checken en bij mij bleek vit b12 veel te laag te zijn (ondanks tabletten ).. nu sinds paar weken aan het injecteren en voel me een stuk beter! Sterkte!
Vervelend he! Ik ook vanaf 6 weken.. ben 4 kg afgevallen! Ik ben nu nog steeds misselijk, dat gaat een hele dag door, en meestal moet ik s ochtends overgeven. Maar het wordt echt al een stuk beter! Ik hoop dat het alleen nog maar beter wordt.. in het begin ook paar keer flauw gevallen, duizelig.. Gelukkig is dat niet meer (af en toe zie ik sterretjes). Ik hoop voor je dat het snel beter gaat!
Ik ben vanaf week 5 tot week 19 super misselijk geweest 12.5 kilo afgevallen, gal en maagzuur spugen, 60 keer daags spugen haalde ik met gemak, en door de gal en maagzuur spugen raakten mijn slokdarm en maag geïrriteerd waardoor ik weer bloed ging spugen, ik heb 7'opnames van een week gehad, emesafene hielp niet primperan hielp niet ... Dus kreeg ik zofran met week 19.... En ipv 60 keer daags ... Spuugde ik 15/20 keer daags... Ik kon mijn bed weer zelf uit komen, dat was echt een overwinning. Luister goed naar je lijf ! En trek op tijd aan de bel !
Bedankt voor de reacties! Zit nu bij de huisarts om bloedwaarden te laten controleren. Ik ben trouwens al 14 weken dus de ellende gaat gewoon gezellig mee het tweede trimester in... Hopen dat het iets van b12 is. Makkelijk op te lossen.
Dat misselijkheid met 12 weken over is, klopt vaak niet. Mijn vk houdt 16 weken aan en bij mij was het alle drie de keren met 18 weken pas helemaal weg. Ik zit nu nog steeds in de ziektewet, omdat ik nog steeds de energie niet heb om mijn werk uit te voeren. Als ik 's morgens de meiden naar school heb gebracht, kan ik weinig anders meer dan op de bank liggen...
Bekend. Deze zwangerschap verloopt ook niet erg fijn. Ik ben de hele dag door misselijk maar moet wel om het half uur iets eten, anders begin ik over te geven. Leuke combinatie, niets lusten maar wel een rommelende maag. Het is hier vooral zoeken, met wat lust ik nu weer? Daarbij ben ik ook ontzettend moe. Ik werk nog wel, maar doe echt niets extra's. 12 weken zou een magische grens zijn, maar ik merk er tot nu niet veel van. 14 weken, had de gyn me voorgehouden, maar als ik hier kijk houd ik ook rekening met 16 weken of nog verder. Gelukkig is het bij mij niet zo erg als bijv. bij Hippo89. Ik houd mezelf dat voor, anderen hebben er nog veel meer last van, dus ik mag eigenlijk niet klagen
Bij mij had ik vanaf de 15e week af en toe een goede dag en na 16 weken ging het stukken beter. Duizelig nog steeds en ik heb ook begrepen dat in het midden van de zwangerschap vaak je bloeddruk een stuk lager wordt en dat was bij mij ook zo. Maar al met al voel ik me wel veel beter dan de eerste weken.
dat het bij een ander misschien erger is wil niet zeggen dat je niet mag klagen hé ik vind mezelf al heel zielig bij de tandarts, ja sommigen hebben een erg gebit waar veeeeel meer aan moet gebeuren ... maar toch vind ik mezelf bij de tandarts heel zielig omdat ik zo'n grote angst heb voor de tanarts, bij mijn derde was ik ook misselijk, ik kon functioneren en spuugde maar 10 keer daags, maar toch vond ik dat ik op sommigen momenten best even mocht balen en dit uiten ( beetje klagen dus) richting mijn man en (schoon)ouders ook bij de laatste zwangerschap waren er mensen die vonden dat ik geen recht van klagen had, "wees blij dat je vier kinderen mag krijgen "was vaak een reactie die ik moest slikken, net zoals, er zijn zoveel vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen, die hadden dit er wel voor over gehad, ondanks dat ik het er ook voor over had... was het mijn ergste zwangerschap ooit en baalde ik als een stekker dat ik die weken geen moeder en echtgenote heb kunnen zijn omdat ik als een levenloos ding in bed lag, dus ondanks dat sommigen het erger hebben.... soms voelt even klagen en balen heel goed dus lekker uiten hoor !
Je hebt gelijk... vanmorgen weer de eerste boterham eruit gewerkt en toen voelde ik me wel even zielig hoor Man heeft het ook te horen gekregen, en ik heb iedereen even stilletjes uitgescholden die het heeft over 'magische grens van 12 weken' Wat een ongevoelige reacties heb jij gekregen zeg. Ongelofelijk dat er mensen zijn die dit soort dingen durven zeggen. Ja, als je geen kinderen kan krijgen ben je het allerzieligst, ofzo? Pff... er is bijna niets erger dan HG. Ik ben van 1 x overgeven al shaky en naar, laat staan als je dat 10 x per dag hebt, of 60 x (!)
vaak waren het de mensen die zelf geen kinderen konden krijgen of er een lange weg voor hebben moeten afleggen of ze kenden in hun nabije omgeving iemand waarbij het via de MMM ging, ik snap het opzich wel maar het was soms best pijnlijk om te horen dat je je niet moest aanstellen, het is jammer dat er zo'n groot taboe op klagen ligt, tuurlijk moet je proberen een positieve instelling te houden en je doel voor ogen houden maar af en toe balen dat jij juist die gene bent die straie heeft gekregen, juist jij diegene bent die puistjes krijgt over het hele gezicht of juist jij die gene bent die iets medische heeft waardoor ingeleid moet worden ...ik vind dat het moet kunnen, je hebt een beeld voor ogen en als het volledig anders loopt dan is het gewoon slikken en ik vind dat dat hardop gezegd mag worden het word al weer heel anders wanneer je depressief word en je daar symptomen van herkent maar zolang het lekker bij klagen blijft, balen van je lijf , balen van je zwangerschap ... betekend niet dat je klaagt over je kindje, dat je je kindje de schuld geeft of dat je kindje niet gewenst is. hou inderdaad eerst de 12 weken maar in gedachten, dat is je eerste doel, is het dan niet voorbij ga je naar de 16 weken doel en daarna 20 en 24 en na de 24 zul je waarschijnlijk denken dat het helemaal niet meer weggaat ik zal voor je duimen dat het bij de 12 weken al minimaal de helft minder is
Ben benieuwd naar je bloeduitslagen! Ik heb te vroeg gejuicht, want ondanks dat k me veel beter voel lichamelijk heb ik afgelopen nacht aan een stuk Door harde buiken gehad en rugpijn. . Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest.. Gelukkig cervix nog wel lang genoeg, maar bedrust voorlopig.. ben nu 21 weken.. leuk joh, zwanger zijn 😕
Dat is fink balen Suutje! Je bent pas net over de helft, kleine moet toch nog minstens 16 weken blijven zitten! Heel veel sterkte! Ik heb vanmorgen bloed laten prikken dus nu nog even op de uitslag wachten. Maandag weer naar de arbo en ook een echo waar ik wel blij mee ben want merk dat ik toch een beetje onzeker word van mijn klachten..
Bij mij is het met bijna 30 weken nog steeds niet ok. Het is echt bij iedereen anders en dus niet te voorspellen. Bij mij zeiden ze ook dat het met 12, 14, 16, 18 weken enz. beter zou gaan. Bij mij komt het ook door HG (inderdaad het ergste wat ik meegemaakt heb) en de gevolgen daarvan. Maar ook door andere zaken zoals bekkenpijn. Ook als je het minder erg hebt, mag je klagen! Zwanger zijn hoeft niet superleuk te zijn, voor mij is het zelfs een hel. Dat wil niet zeggen dat je minder dankbaar bent.
Hier ook nog steeds misselijk, maar ik hoef gelukkig niet over te geven. Ik eet aldoor kleine hapjes en kom dus juist heel veel aan. Functioneren doe ik half. Ik werk wel gewoon, maar inderdaad, je schijnt niet te mogen klagen want "je bent niet ziek" of "het is geen ziekte". Dat je je dan tóch hondsberoerd kan voelen past gewoon niet in het plaatje denk ik dan... Sterkte, ik hoop dat je wat opknapt
Het was niet zo zeer het misselijk zijn waar ik van baalde maar het flauwvallen... ik heb een hele lage bloeddruk nu en zal waarschijnlijk gewoon moeten accepteren dat het vaker kan gebeuren en dat ik duizelig kan zijn. Ik hoop ergens nog op B12 tekort omdat dat makkelijk opgelost kan worden.
Ik ben gisteren naar kantoor geweest, daar veel van hier naar daar gelopen, vervolgens door naar de crèche voor de jongste en direct door naar de BSO voor de oudste. Ik ging daar bijna van mijn stokje. Flauwvallen is voor mij wel bekend dus kon gelukkig op tijd gaan zitten met mijn hoofd tussen mijn knieen. Dus, iets extra doen gaat hier voorlopig niet. Mijn bloeduitslagen zijn perfect trouwens. Ik doe het dus heel rustig aan en eet om het half uur iets. Sterke, iedereen. Maranne, wat vervelend dat je je met 30 weken nog naar voelt. Pasta, ik houd nu 16 weken aan. Dat helpt toch om iets van hoop te hebben. Zwangerschap is inderdaad geen feest voor iedereen. Dat moet gewoon gezegd kunnen worden.