Fijn Tien ieder mooi moment is er eentje en dat is zo super fijn voor je! Blij ook dat de kleine weer thuis is. Hopelijk blijven we zo af en toe iets van je horen! X
Aicirtap; ja, zo voelt het verdriet wel. Net of ik telkens wat meesleep inderdaad. Ook al moet ik even lachen, het verdriet blijft toch alles overschaduwen en is ook telkens aanwezig maar het is nu soms gelukkig wel wat meer op de achtergrond. Met zoon gaat het naar omstandigheden wel oké, maar de schrik zit er bij ons allemaal nog goed in. Ik heb ze deze week dan ook bijna non-stop lopen knuffelen. Maar, ik ben wel op. Dus ik ga dit weekend weg, in mn eentje, zodat ik zoveel kan huilen, boos kan zijn, weet ik veel welke emoties kan tonen, zoals ik wil. Hopelijk kan ik dan even mn hoofd een beetje leegmaken. De tweeling blijft bij mijn ouders, N. gaat naar mijn schoonouders waar hij allemaal leuke dingen gaat doen Al hoop ik vooral dat schoonouders kunnen genieten van dit weekend, zodat zij ook even alle zorgen kunnen vergeten. Nouja, ik vind het moeilijk om het zo allemaal te laten (ook al is het maar voor twee dagen), maar ik hoop dat het ons allemaal een beetje goed doet. Liefs
Het zijn maar twee daagjes meid. Een heerlijke tijd voor je kinderen om van en met grootouders te genieten. En voor jou even een momentje om helemaal jezelf te kunnen zijn inclusief boosheid en verdriet, maar hopelijk ook wat tijd om wat leuks te doen. Juist goed om te doen, des te beter kan je er na die twee dagen weer helemaal voor je kinderen zijn. Dit is juist broodnodig en een hele goeie beslissing van jou om te doen. Misschien dat je juist hierna besluit om eens in de zoveel tijd voor jezelf zo'n weekendje in te plannen.
Goed van je meis dat je het weekendje weg doorgezet hebt! Hopelijk doet het jullie allen goed! En verwen je zelf maar eens goed! Boek een massage, bestel je favo eten, koop een mooie tas of wat je ook maar leuk vind! Je hebt het zo verdiend!!
het heftig het ook allemaal is en hoe lang de weg nog mag wezen ik vind dat je het hartstikke goed doet. ik denk aan je.
Het was best wel fijn! Al heb ik eigenlijk vooral geslapen en mezelf volgevreten met chocolade. Maar dat had ik blijkbaar nodig. Schoonouders en N. hebben gelukkig ook een leuk weekend gehad. Dus ja, het heeft ons allemaal wel even goed gedaan. Komende week in gesprek over weer beginnen met werken. Ik wil wel graag, maar weet niet of ik het geestelijk al aan kan. Best spannend dus. Liefs
Misschien is de afleiding fijn? Gaat het niet kan je altijd weer terug? Goed te horen dat je het goed gehad hebt!
Slapen en chocolade zijn goed. Even fijn tijd voor jezelf en troost van warme dekens en cacao. Geef met betrekking tot werk goed je grenzen aan. Het is niet alleen het verlies van je man, rouwen en je leven opnieuw vorm geven wat je op je bordje hebt gekregen, maar ook je zoontje die kortgeleden behoorlijk ziek was en in het ziekenhuis heeft gelegen. Stel jezelf dus voor het gesprek al de vraag of je klaar bent om te reïntegreren op werk. En als je denkt het aan te kunnen, wat denk je dan wel en wat niet aan te kunnen. En voor hoeveel uren per week? Wie bewaakt dat je niet over je eigen grenzen heengaat? Krijg je begeleiding van een arbeidsdeskundige? Hoe denkt je therapeut over weer aan het werk gaan? Probeer die dingen voor jezelf helder te krijgen. Desnoods samen met je therapeut voordat je dat gesprek hebt. Waak ervoor dat je dalijk niet opgezogen wordt en met een burn-out eindigt.
Mooi zo. Wat fijn dat je echt hebt kunnen bijtanken. Lekker erin houden hoor! En wat fijn om een van je te zien. Je bent langzaamaan weer omhoog aan het krabbelen. Blijf vooral goed luisteren naar jezelf. Weer naar het werk kan best een goed plan zijn, maar dan vooral met mate en afgebakend en boventallig!
Goed te horen dat je bent weggeweest. En die chocolade ach heerlijk toch. Goed dat je weer gaat proberen te werken. Voorzichtig en rustig aan als het niet gaat dat ook aangeven
Ja, de afleiding is wel fijn. Het kan alleen ook heel confronterend zijn (werk als ambulancevpk) en daarbij heb ik het gevoel dat ik opeens alle kennis kwijt ben, het zal wel meevallen maar ja dat gevoel hè...Ik wil heel graag, ik zou zo morgen weer willen beginnen, maar ik moet natuurlijk wel eerlijk blijven tegenover mezelf. Wat Madelie (bedankt voor de tips) ook zegt, ben ik er wel echt klaar voor? Ik heb de ziekenhuisopname van zoontje volgens mij in een roes meegemaakt en ben bang dat die klap ook nog gaat komen. Daarnaast heeft de antidepressiva die ik nog steeds gebruik uiteraard ook invloed. Dus ja ik vind het allemaal moeilijk. Ik ga het sowieso met mijn therapeut bespreken en gelukkig heb ik een geweldige werkgever, het is alleen meer dat ik met mezelf zit. Ik wil zo graag maar het moet ook kunnen.
Heeft je werkgever geen administratieve taken zodat je op therapeutische basis weer kunt beginnen? Zou het zeker ook met je therapeut bespreken. Wie weet wat er allemaal mogelijk is!
Ja, er is waarschijnlijk wel veel mogelijk. Ik wil alleen zelf zo graag, maar goed dat is (denk ik) niet verstandig. Ik zal het wel rustig afwachten.
Misschien kun je starten met wat administratief werk wn af en toe een ritje meerijden met collega's om er zo weer in te rollen? Je kan niet ineens de kennis kwijt zijn, maar ik kan wel begrijpen dat het wel heel spannend kan zijn!!
Dat weekend weg klinkt goed! Wbt je werk: een mooie baan! Maar ook heel confronterend! Madelie heeft goede tips gegeven. En andere werkzaamheden voor een paar uur per week is hopelijk een stap richting rustig aan weer beginnen. Ik snap dat je veel en snel wil, zo ben ik ook maar je mag jezelf afremmen zonder je daar schuldig om te hoeven voelen.
Och ja, ik kan me voorstellen dat jouw werk nu behoorlijk confronterend zou kunnen zijn. Ook ik zou geloof ik eerst wat andere taken gaan doen. Je kennis is er echt nog wel hoor! Sterkte met je beslissing meid!
Fijn dat je het weekend wat hebt op kunnen laden! Slapen en chocolade hebben we soms gewoon echt nodig! Wat een toffe baan heb je! Maar wel een intensieve en verantwoordelijke baan. Zorg eerst goed voor jezelf voordat je weer gaat zorgen voor een ander. Mbt dagritme,afleiding snap ik dat je wel weer iets wilt gaan doen. Inderdaad goed overleggen wat dat dan wel/niet moet zijn voor nu. En jou kennis zit er echt nog wel hoor! Don't worry! Sterkte meid. Je doet het super!