Nog een heel groot taboe van mijzelf: Ik ben dol op pretparken en dan met name de achtbanen in Walibi.. ik ben er zo een die op een rustige dag naar zo'n park ga, en dan achter elkaar in de goliath gaat bijvoorbeeld.. Ik kan er als een kind naar uitkijken als ik weet dat ik dan en dan daar weer heenga, voel dan de spanning die ik voelde als ik vroeger met schoolreisje ging. Ik mis dat tijdens mijn zwangerschap en de vorige 2 keer was dat ook 1 van de eerste dingen die ik deed toen ik weer een beetje op de been was na m'n bevallingen. Ergens baal ik dat mijn kinderen daar nog niet de geschikte leeftijd voor hebben en ik zie me al helemaal met m'n zoon (en dochter) in die attracties gaan en zal er dan best een beetje van balen als blijkt dat zij daar totaal niet van zouden houden. Ohja, bij zo'n binnenspeeltuin klim en klauter en glij ik juist dolgraag mee, vooral het ruigere werk. Ik ben dan bijna nog enthousiaster dan mijn zoontje. Echt gestoord ik weet het maar ik vind het geweldig.
mijn record staat op 57x goliath op 1 dag. Ik weet alleen niet of ik het nog steeds een feestje zou vinden.
Ik vind die bij de ingang zeg maar, waarbij je wordt afgeschoten, het meest geweldig. Weet niet hoe die heet zo gauw.
Ik ben inderdaad wel een beetje teleurgesteld dat mijn oudste dat soort attracties alleen maar eng vindt. Ik vind dat heerlijk! En ik hoop heel erg dat het nog goed komt bij de andere twee. In het zwembad baal ik ook als ik niet van de glijbaan kan. De oudste vindt het eng, de middelste mag vaak nog niet (en vindt het ook eng). Meestal houdt mijn man ze wel even alleen bezig, maar soms lukt dat niet. Dan baal ik echt! Wel heb ik het erg fijn gevonden om 2 jaar een zwangerschap als excuus te kunnen gebruiken om niet in de Piranha te hoeven. Ik heb er een hekel aan om de hele dag met zo'n natte kont rond te lopen. En juist de piranha vinden de jongens beide leuk. Ik heb trouwens het gevoel dat een binnenspeeltuin leuk vinden een groter taboe is dan het vreselijk vinden. We zijn een keer een lang weekend naar een bungalowpark in België geweest. Eerst netjes gekeken wat er in de omgeving te doen was. Uiteindelijk alleen maar naar het zwembad en de binnenspeeltuin geweest. Heerlijk! Niet op stap met twee jengelende kinderen, maar alleen in een warm bad hangen of applaudisseren als er 1 van de glijbaan is geweest. Zalige rust!
yup. ''het ouderschap vinden tegenvallen,niet meer voor kinderen zouden kiezen mocht je het over kunnen doen'' <- Dit vind ik trouwens helemaal geen taboe, niemand weet van te voren wat voor kind(eren) je krijgt en hoe je het zal doen als ouders. Ik zelf had ook ''verwachtingen'' en vind het soms bitterzwaar als alleenstaande moeder van een tweeling die net randje huilbaby is, het is soms overleven en soms ben ik het helemaal zat! ....en toch ga je door..Koude koffie raak je ook aan gewend Ik kan ze echt niet meer wegdenken uit mijn leven... Alleen over schoonheid: daar kan ik niet bij het is toch je eigen creatie, dus kijk in de spiegel zou ik zeggen
precies dit! iedereen doet altijd alsof het allemaal zo mooi en prachtig is... is het ook. maar het is zeker niet alleen feest. ik zou ook willen dat iemand even de harde feiten op tafel had gegooid ipv te zeggen dat het zwaar is. wat is zwaar? al die fantasieen die jij had, had ik ook.. Heb ik soms nog. en voor sommige vrouwen zijn die fantasieen werkelijkheid... sommige moeders hebben zulke makkelijke kinderen, die slapen overal, spelen rustig en lief etc maar niet elk kind is zo.. en dat denken sommige mensen wel. Dan heb ik het gevoel dat ze denken dat ik me aanstel ofzo.
Dat ik mijn oudste dochter "harder" aanpak dan mijn jongste. We botsen op zoveel fronten. Het is allemaal mijn schuld, ik ben er van bewust en probeer hier echt aan te werken, want ik wil een goede, gezonde relatie met haar hebben en houden. (ik kan er verdrietig van worden)
Hier komt mijn biecht... Dat ik niet langer wilde wachten om voor de 2e te gaan zodat we over een aantal jaren weer meer vrijheid krijgen. Niet alleen dat ze naar school gaan maar ook wat je doet op vakantie bijvoorbeeld. En dat het ook een van de belangrijkste reden is dat ik geen 3e wil. Verheug me op de kleine straks maar ben ook opgelucht dat al die vervelende fases dan gelijk voor het laatst zijn.
Ik mis mezelf soms! Ja echt! Gewoon even snel shoppen, spontaan uit eten omdat we toch op pad zijn, even een tukje omdat ik slecht geslapen heb/het net even te laat werd gister avond. Slapen tot half 8 in de ochtend. Ja dat mis ik! Maar...ik zou haar voor geen goud ruilen voor al mijn verloren vrijheden! Ze is mijn hartje!
Haha nou weet je, ik vind baby's dus helemaal geweldig he. Heerlijk als ze zo klein zijn en je er de hele dag mee rondloopt (ja echt). Pas als het dreumesen en peuters worden met een eigen wil, en je de hele dag door mamamamamama hoort, ja, dan zweef ik soms weg op mijn eigen planeet.
Heel bekend! Wij zijn afgelopen zomer naar een all-in resort in Spanje geweest. Met entertainment voor de allerkleinsten. En wat dacht je, cultureel verantwoorde uitstapjes naar het historische stadje? Lekker de omgeving intrekken, een quad huren en een verantwoorde picknick onder de sterren? In de hitte, met 2 kinderen achter je aan, en dan kijken naar voorhistorische stenen? Nee, onze dag ging van het resort naar het kinderuurtje, naar het strand, naar de lunch en naar het zwembad. En na het avondeten nog even kinderdisco
Ja ik ook! Baby's ❤ maar zodra ze gaan lopen of praten vind ik ze een stuk minder leuk al lig ik wel vaak in een deuk om mijn mannen. Ik hoor mezelf uit hun mond komen. Vanavond zei mijn oudste, zwaar geïrriteerd en zuchtend: kinderen... Omdat zijn broertje water aan hem gaf waar een klein pluisje in dreef. Hahaha! Hij snapte niet waarom ik moest lachen. En vervolgens zegt de jongste heel wijs: even rechtop zitten voor je drinken, terwijl hij zijn hand tegen de rug van zijn broer hield. Dat ben ik! In een jommetje van 4
Wel heel schattig! Ik heb juist weer "niks" met baby's, vind ze heel schattig en lief als ze rustig zijn, masr dat waren die van mij nooit, ik liep de hele dag gestresst rond. Ik vind het zo fijn nu ze wat ouder worden. Ik snap ook nooit dst mensen veel leeftijdsverschil ertussen zouden kiezen, zit je nog langer in de luiers etc. Snel achter elkaar en nu ze wat ouder worden lekker genieten.
Hier een ander gevoel bij de tweede dan bij de oudste. Bij de oudste voelde (en nog steeds) af en toe zo'n alles overheersend gevoel van liefde en bezitterigheid. MIJN kind. Ik hou ook echt van de jongste maar dat alles overheersende is er niet. Hou ik daardoor minder van de jongste vraag ik mezelf wel eens af? Nee, maar wel anders. Hier heeft de komst van de tweede zoveel meer impact dan bij de oudste. Bij de oudste draaide alles om haar. Nu gaat dat natuurlijk niet, dat alles om de baby draait dus voel me naar beide meisjes regelmatig schuldig.
Dat heb ik dus ook! Hoe ouder ze worden hoe leuker ik het vind. Met oudste kan ik echt leuke dingen ondernemen. Die kan ik dus wel meenemen naar musea, historische stadjes, kastelen etc. En morgen gaan we samen naar de ijsbaan. Heerlijk! Met een baby kom je ook nergens zonder je halve huis mee te slepen. Blij dat dat voorbij is.
Ik ervaarde mijn baby's soms als verstikkend. Mijn kinderen huilden amper, maar dat was omdat ik ze de hele dag op of aan me had. Zodra ik ze weg legde begon het huilen. Daar kan ik echt niet tegen! Dus alleen naar het toilet, douchen? Kon niet. Ze liepen allebei met 11 maanden en liepen vanaf toen tot 3.5 jaar constant weg. Dat vond ik zo vervelend! Constant op je hoede zijn en er achteraan rennen. Ik had ook liever de kinderen achter elkaar gehad. Er zit 3.7 jaar tussen. Soms valt er weinig te kiezen. De jongste wordt 5 in mei en ik zie nog geen zwangerschap in de nabije toekomst. En hoewel ik het wel heel heftig vind om weer opnieuw de luiers on te moeten, zou het ook wel als een cadeautje voelen. De jongens op school en ik lekker tutten met de baby.
Als het aan mij had gelegen hadik ze dichter op elkaar gehad, maar het lot besliste anders. Wel had ik als grens dat we zouden stoppen met voor een tweede gaan als de oudste 5 was. Dat was voor mij de max. Ik vind het ook heerlijk dat we steeds meer kunnen. Moest echt even terugschakelen met de derde weer. Zij is dus gewoon meegesleept de afgelopen tijd. Dat gaat nu prima, maar ben wel benieuwd als ze straks groter wordt. Voordeel van het leeftijdsverschil is wel dat mijn oudste soms alleen kan zijn. Dat geeft weer een extra hand vrij.