Ik ben op zoek naar tips! Iedere zaterdagochtend heeft mijn dochter - ze wordt deze week 5 - zwemles. Tijdens de les gaat het helemaal prima, ze spettert, drijft, springt van de mat etc. Als we zelf gaan zwemmen, drijft ze ook zo in het diepe met zwembandjes om, ze vindt het wel even spannend maar vooral léuk. Maar... vóór de les is ze helemaal panisch! Vanmorgen begon ze om 7 uur al te brullen omdat ze het zo spannend vindt, eenmaal bij het zwembad springt ze er in en gaat het gewoon weer prima. Na de les ook heel trots en blij. Heeft iemand tips om die angst vooraf te verminderen? Ik heb al met haar gekeken naar wat misschien zou werken, ze wilde bv zelf boeken bij de bieb lenen over zwemmen, dus dat hebben we gedaan en die lezen we eigenlijk iedere dag op haar verzoek. Ze wil graag iets bij zich houden dat haar troost geeft (kaartje van oma). Maar die angst/spanning vooraf wordt eigenlijk alleen maar groter. Help?
Kan ze aangeven waarom ze zo bang is? Helpt het om er verder over te praten in de zin van wat ga je daar doen, wat vind je eng en vooral ook wat vind je leuk (juf/meester, mat, andere kindjes, etc). Lastig hoor!
Zou het helpen om voor het zwemmen iets anders te gaan doen, zodat er geen tijd is om er in haar hoofd mee bezig te zijn? Het lijkt een beetje een patroon en misschien kun je dat doorbreken zo.
Mijn nichtje van 6 heeft precies hetzelfde. Mijn broer en schoonzus weten ook niet goed wat ze ermee moeten. Ze is echt hysterisch van te voren. En eenmaal daar en achteraf vond ze het leuk. Mijn schoonzus was vroeger net zo, zei ze. Erg verlegen en daardoor vond ze alles erg spannend. Kun je haar misschien filmen en dan volgende keer eerst even naar het filmpje kijken zodat het weer even vertrouwd is ofzo? Lastig hoor. Als je een goeie oplossing vindt, wil je het dan even laten weten?
Uiteindelijk zal het wel wennen neem ik aan (als er tenminste niets bijzonders aan de hand is verder). Zorgen voor afleiding tot ze in het water ligt? Dl is altijd druk met tas inpakken, teenslippers uitzoeken om mee te nemen , koekje voor achteraf etc. We smeren haar (ivm snel eczeem van chloor) ook vooraf helemaal in met zwemolie, misschien ook kalmerend - het ruikt lekker iig
Ik had je bericht ook al eerder gelezen en zelfs al met mijn man over gehad maar een zinnig antwoord kan ik je ook niet geven. Verder dan wat anders doen voor het zwemmen kwam ik ook niet. Misschien iets van kinderyoga oefeningen, kopje thee klein filmpje of spelletje samen uit een mooi boek lezen. Of praktisch o dat het niet altijd in je schema past, samen boodschappen lijstje maken en even naar de winkel. Samen bedenken wat voor lekkers je mee kan nemen bijvoorbeeld wat fruit en yoghurt vooreen smootjie na het zwemmen, spullen voor een tosti, wentelteefjes etc.
Dat filmen is een goed idee ja! Ga ik doen! Dan krijgt ze hopelijk vooraf al het vertrouwen in zichzelf.
Anderen ook bedankt voor de tips! Ik ga veel dingen proberen; afleiden vooraf lukte afgelopen les echt niet, ze was onbereikbaar en riep alleen maar snikkend;'Waarom ben ik aangemeld voor zwemles?! Meld me af!!' Ze heeft sindskort een nieuwe instructeur, daarvoor iedere week weer een ander. Ik hoop dat een vast gezicht dus ook helpt, ze vindt hem in ieder geval geweldig! Dus dat is fijn! Ze bedacht zelf nog een stickerkaart waar ze stickers op plakt als ze iets nieuws heeft geleerd; die kaart hangt op haar kamer en nu wijst ze er naar met;'Kijk, die was omdat ik zelf van de mat sprong, die is omdat ik door de hoepel zwom..' etc; het maakt het voor haar wat zichtbaarder dat ze echt vooruit gaat. Oh en na zwemles kunnen we idd wel boodschappen doen voor een lekkere smoothie ofzo, goed plan! Kan ze zich vast verheugen. De zwemleraar kwam zaterdag na de les ook even vertellen dat ze het goed had gedaan, en tegen dochter;'Ooh ik weet heel toevallig dat jullie straks pannenkoeken gaan eten!' Hahahaha, dochter snapte er niks van, hoe kon hij dat nou weten? Hopelijk komende les weer een beetje minder spanning met deze afleidingen en ondersteuningen!
Ik heb me trouwens ook afgevraagd of ze er wel klaar voor is, maar ze is niet bang voor water, er is dus geen sprake van watervrees ofzo. Ze is fysiek sterk genoeg. Alleen komt er dus een bepaalde spanning bij haar vooraf; als we nu zouden stoppen met les, tijdelijk, denk ik dat die spanning alleen maar groter wordt. Ik ga om deze reden bv ook geen les overslaan, ik ben bang dat ik haar angst dan beantwoord. Rond Kerst heeft ze 3 weken geen les gehad, daarna was de spanning groter. Dus ik hoop dat als ze nu weer een aantal weken achter elkaar les heeft, het weer minder spannend wordt...
Mijn zoontje had/ en heeft soms nog wel precies voordat wij naar de zwemles moeten buikpijn....dan zegt hij dat hij ziek is en niet naar zwemmen kan.... Je kunt er niet zo veel aan doen, vrees ik....alleen heel rustig blijven en gewoon doen...en vaak herhalen waarom hij naar zwemles moet ( overal water, heel handig in de zomer bij het strandje dat hij dan kan zwemmen zonder vleugels, en dat je zwemmen niet van de een op de ander dag leert maar gewoon heel veel moet oefenen). Hij vindt water niet zo fijn in zijn gezicht en sommige baden zijn best koud en hij heeft al een lange schooldag erop zitten, voordat de zwemles begint. Hij vond het wel leuk om te horen, dat ik ook niet zo een held tijdens zwemles was en om YouTube filmpjes van zwemles te kijken met andere kinderen die ook eerst bang waren en later toch goed konden zwemmen. Wij zijn ook altijd gegaan, en als hij bleef herhalen dat hij buikpijn had , stuurde ik hem eerst naar toilet en zei dat wij even binnen gingen en dat hij zelf aan de juf moest vertellen dat hij ziek was. Eenmaal binnen deed hij gewoon mee. Ik heb ook een soort talisman aan de binnenkant van zijn zwembroek genaaid, dan was hij nooit alleen in het water. En hier hebben ze een systeem met rood, geel en groene smileys en stickers als hij een vaardigheid of niveau haalde, dan kon hij zijn vooruitgang goed zien. Het blijft lastig, ik zat tussentijds ook te twijfelen of wij de juiste beslissing hadden genomen en heb gewoon een keertje met de zwemjuf gepraat, wat zij ervan vond.