Hier dochter met 2 jaar naar de psz gedaan. We merkten dat ze toe was aan meer. Meer andere dingen, even een ochtendje uit huis. Daarnaast hebben wij weinig contact met andere kinderen, vooral van haar leeftijd. Niet dat het onze keuze is, slechts 1 nicht met een kind in de familie, verder nog niks (en dan moeten we bijna 2 uur rijden). Ben de eerste van de vriendengroep en buren met kinderen zijn overdag aan het werk. Dan blijft er niet zoveel over. Vanaf dag 1 vond ze het leuk. De eerste keren dat ik haar ophaalde was het huilen omdat ze niet naar huis wilde. Tuurlijk wel spannend en even wennen maar we zien haar groeien. Nu vindt ze het geweldig. Het samen spelen komt misschien wat later, al vind ik interactie met andere kindjes ook belangrijk. En ook 2 jarigen kunnen samen een boel lol hebben hoor. Om de zoveel weken werken ze met een thema (denk aan ziek zijn, verkeer, lente, etc.) en daar hebben ze verhaaltjes met bijbehorende spullen bij. Ook allerlei verschillende dingen knutselen met spullen die je zelf nooit in huis zou halen. Zo leren ze meer dan je denkt. Dat kan ik haar thuis niet allemaal bieden. Tot slot wordt dochter behoorlijk gestimuleerd in het zelfstandig zijn en het zindelijk(er) worden. Ze ziet dat andere kindjes naar de wc gaan en dat werkt bij haar ook door. Ze wil steeds meer zelf doen. Mag nu al niet meer mee naar de wc, ze wil zelf gaan zitten, afvegen en handjes wassen. Lukt nog niet helemaal maar dat heeft ze duidelijk van de psz. En eerlijk is eerlijk: mama vindt 2 ochtenden in de week zonder peuter ook heerlijk.
Ja dat denk ik ook. De oudste is bezig met haar naam schrijven en doet puzzels van boven de 100 stukjes, ik denk niet dat ze dat al zou kunnen zonder school.
Je weet achteraf niet of het uit heeft gemaakt denk ik. Mijn dochter, ongeveer even oud als jouw oudste, puzzelt 250 stukjes en schrijft zo'n 25 woorden uit haar hoofd. Zonder psz. Ik denk niet dat dit anders zou zijn als ze op een psz geweest was. Ik denk dat ik thuis wat dat betreft gerichter en meer aanbied dan de psz hier. Voor spelen met andere kinderen maakten we afspraken en waren er ouder/kind ochtenden. Een kind ontwikkelt zich wel. Zoveel landen, zoveel andere aanpakken en uiteindelijk gaan ze rond een bepaalde leeftijd allemaal gelijk op. Mijn dochter wilde absoluut niet naar een psz, dat was nog een stap te ver. Nu zit ze op school en komt ze meer dan prima mee. Het loopt wel los.
Ik denk dat jouw dochter hetzelfde had gekund als ze naar een psz was geweest. Want dan had je die individuele vaardigheden thuis daarnaast ook nog wel gestimuleerd. Het gaat juist om de sociale context die je thuis niet kunt nabootsen en wat de psz extra biedt. Kinderen gaan echt niet slechter puzzelen of kennen minder kleuren als ze naar een psz gaan omdat je het thuis zoveel 'beter of gerichter' aan kunt bieden. Ze leren van de interactie met andere kinderen, het zijn in een andere omgeving dan thuis, het functioneren in een groep. En dat hoeft niet perse voor alle kinderen meteen met 2 jaar. Voor sommigen is het dan gewoon nog een stap te ver. Nou dan gaan ze met 2,5 of 3. Maar het is nooit zo dat ze zich minder goed ontwikkelen als ze naar een psz gaan dan dat ze zouden doen als ze alleen thuis zouden zijn, vreemde redenatie.
O, maar ik denk dat het ook meer gaat om de interactie, de sociale vaardigheden, zoals ikkie97 zegt. Alleen liet ze op school echt zien dat ze van puzzelen houdt. Thuis had ze er nooit zoveel aandacht voor en toen de juf zei dat ze echt al grote puzzels maakt, thuis ook meteen moeilijkere puzzels aangeschaft. Puzzelen is nog steeds iets dat ze heel graag doet, nu zowel op school als thuis.
Wat ik prettig vond is dat er gewoon meer mensen keken naar dochter; ze was een pittige peuter en ik vond het best moeilijk in te schatten hoe ik haar kon uitdagen - en óf ik dat uberhaupt moest doen. Op de psz had ze twee heel kundige leidsters met veeeel ervaring, daar heb ik echt veel goede tips van gekregen. En van de ib'er van school ook. Ze zijn hier op de psz erg bezig met kijken naar het kind, wie is het kind, hoe kun je het kind volgen. Daarbij dus ook veel contact met de ouders; hoe is een kind thuis, wat zie je op de psz (ze hebben zo'n glazen-spiek-spiegel )... Ik vond dat echt zó nuttig! Dat had ik alleen niet uit kunnen vinden allemaal. Dus door de psz leerde ik mijn dochter beter volgen, haar beter aan te bieden wat ze nodig had, uit te dagen waar nodig etc. Dat heeft echt bijgedragen aan onze band ook. Ik ben benieuwd hoe dat met de jongste zal gaan. Ik merk dat ik haar soms enorm onderschat - ze heeft een taalachterstand door lijmoortjes, maar daardoor schat ik haar dus minder hoog in... terwijl ze gisteren bv ineens tot 17 telde. Ik hoop dat door die extra ogen op de psz, ik ook anders naar mijn jongste kan kijken en haar daardoor dus beter kan volgen, ondersteunen en uitdagen.
Ik zeg doen! Als jij je er goed bij voelt, en zolang jij denkt dat dit beter zou zijn voor de ontwikkeling van jullie kindje, waarom niet! Ik ben geen thuisblijfmoeder, werk 28 uur verdeeld over 5 dagen. Onze dochter gaat naar een go. Alleen zou ik onze dochter toch graag naar een psz willen doen. Persoonlijk denk ik dat het voor haar ontwikkeling een goede stap zal zijn. Ze is namelijk best pienter en ze vindt het leuk om nieuwe dingen te leren. Ik ben bang dat ze zich hierin niet verder kan ontwikkelen als ze alleen maar bij de go blijft. Ook denk ik dat het een goede voorbereiding is voor de basisschool. Helaas is dit (nog) niet mogelijk ivm mijn werkdagen en tijden. Nu hoop ik dat ik iets kan regelen op mijn werk, indien dit lukt kan ze helaas toch maar 1 dagdeel in de ochtend gaan. Dus even terugkomend op de vraag van sommige dames hier waarom sommige kiezen voor 1 dagdeel. Sommige dames hebben geen keus, maar vinden het toch het beste voor haar kind.
Ik ben voorstander. Zelf ben ik gastouder, dus het contact met andere kinderen heeft mijn jongste zeker al. Toch zijn er dingen die ik niet kan bieden en ik vind het zeker een goede voorbereiding op de basisschool. Toen mijn oudste 2 was werkte ik nog in een winkel en ging ze zelf naar een gastouder. Toch hè ik er nooit aan getwijfeld of ze wel of niet naar de psz moest gaan of niet. Bij de middelste was ik al wel gastouder en hij is naar de 3 plus groep gegaan. Ik vind het ook belangrijk dat kinderen zonder hun ouders 1 dagdeel (of meerdere) ergens anders zijn. Een psz is net wat schoolser dan een kdv dus ook dan zou ik mijn kinderen naar een psz doen. De oudste is met 2,5jr naar de psz gegaan en de middelste met 3 naar de 3 plus groep. De jongste gaat denk ik met 2,5 naar de psz.
Dat is toch echt heel erg afhankelijk van de omgeving waarin het kind opgroeit. Welk jongste kind in het gezin start bijv pas met 3jaar met interactie en samenspel met zijn broer/zus? Natuurlijk gebeurt dat veel eerder, puur omdat het kind vanaf vroege leeftijd opgroeit met een ander kind naast zich. Meerlingen die als baby constante interactie met elkaar hebben spelen al kruipend heel duidelijk MET elkaar. Puur daaruit zou ik concluderen dat een kind dat alleen thuis is veel eerder zou gaan samenspelen als die eerder intensief contact zou krijgen met andere kindjes. Of dat nodig is, is natuurlijk iets anders..
Tjonge, mijn dochter van die leeftijd maakt puzzels van 50 stukjes (met hulp) en daar was ik al zo trots op...
Ik heb mijn oudste ook nooit naar de peuter speelzaal gedaan omdat ik toen heel weinig werkte en het allemaal maar gedoe vond. Toen hij eenmaal naar school ging had ik daar echt spijt van. Het was een enorme overgang voor hem, en het omgaan met andere kinderen ging nou niet bepaald soepel. Ik zou dat dus echt aanraden om wel te doen. Zeker als je kind de oudste is. Mijn andere twee kinderen zijn wel naar de opvang met peutergroep gegaan. En dat ging veel beter.
Hier precies hetzelfde!! Ik was ook blij dat ze net met 2 jaar naar de psz ging ze was er met anderhalve maand al aan toe. Ze gaat zo graag heeft al echte vriendinnetjes ook. Ik ben zelf ook thuisblijf mama maar blij dat ik m'n handen 3x per ochtenden even vrij heb anders trek ik het niet. Ze is ook een mama's kindje / plakkertje best intensief af en toe. Maar het is bij iedereen anders. Ik ga haar niet thuis houden omdat ik thuis ben, ze leert daar veel meer en met kinderen om gaan dan dat ze maar thuis zit. Ze heeft ook een betere ritme zo merk ik dan wanneer ze vakantie heeft en thuis is.Save
Ik vind het ook héél belangrijk. Zoontje gaat nu een paar maanden hij was toen net twee, en hij heeft het hartstikke naar zijn zin. Ik zie hem echt met sprongen vooruit gaan qua ontwikkeling, maar het allerbelangrijkste vind ik de interactie met andere kindjes. Hij heeft wel een nichtje en neefje en kwam kindjes in de speeltuin tegen maar dat vind ik toch anders
Ja, er is interactie, maar jonge peuters zijn nog erg op zichzelf gericht; ze spelen niet zozeer MET maar vooral NAAST elkaar, heb ik altijd begrepen. Die ontwikkeling is leeftijdgebonden, zal iets met hersenontwikkeling te maken hebben. Ik geloof niet dat kinderen uit meerkind-gezinnen per definitie veel sneller sociaal ontwikkelen dan kinderen uit 1-kind gezinnen, eigenlijk.
Mijn dochter heeft een aantal kindjes in de klas die niet naar de peuterspeelzaal of opvang oid geweest zijn en deze doen allemaal voor de tweede keer groep 1, blijven zitten dus.... zegt genoeg lijkt me. Ze moeten dan zó wennen op school aan alles (mama missen, wachten, stil zitten, werkjes doen, drukte etc) dat ze langer nodig hebben voor ze rijp zijn voor groep 2 of 3. Geen ramp natuurlijk, maar wel jammer...
Onze uk is begonnen toen hij 2.5 was, zelf ook thuisblijfmama en het is ook echt fijn om even een momentje voor jezelf te hebben. Op 1 van de dagen ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Hij heeft daar veel plezier, leert veel van anderen en zeker de omgang met anderen en wachten op zijn beurt.(enigskind) Vraagt nu ook wanneer hij weer naar school gaat.of moet zeggen hij zegt heb grote slaap gedaan dus ga naar school. Hij is teleurgesteld wanneer hij niet mag. (Gaat 2 keer in de week)
Onze oudste is heel kort gegaan, een half jaartje. Hier wordt enorm ingestoken op taal / woordenschat. Tja, hij had toen hij begon al een grotere woordenschat dan de andere kinderen daar. Dus die meerwaarde heb ik echt nist gezien. De enige reden dat hij ging, is omdat ik zwanger was van de tweede en hem vanwege zwangerschapsverlof / ouderschapsverlof bij de gastouder weghaalde. Hij was veruit de oudste en verveelde zich. Ik was toch thuis, dus dat hoefde niet meer. PSZ was wel fijn om met andere kinderen te spelen. Jongste gaat twee dagen naar de gastouder en heeft daar wel leeftijdsgenootjes waar hij mee speelt. Geen idee wat dan voor hem het nut nog is van een psz. Als je kind een achterstand heeft op het gebied van taal, zou ik het aanraden. Of als je kind weinig kans heeft met andere kindjes te spelen. Maar als aan die twee dingen wordt voldaan, is het in ieder geval niet noodzakelijk. Neemt niet weg dat ouders die het willen, dat gewoon moeten doen hoor! Over het algemeen vinden de kinderen het leuk. Maar er wordt soms over gesproken alsof kinderen echt met een achterstand start op de basisschool als ze niet naar de PSZ zijn geweest. Maar dat gaat voor de meeste kinderen echt niet op hoor. Het beste argument dat de kleuterjuf mij kon geven was "Ja, maar dan zijn ze wel sneller gewend." Uhm, nee: ze zijn nìet sneller gewend. Ze zijn alleen eerder gewend. En als ze van de psz naar de basisschool gaan, moeten ze opnieuw even wennen. Dat zal voor die kinderen dan vast sneller gaan dan voor de kinderen die geen psz hebben gehad. Maar na een half jaar merk je het verschil al niet meer. Wat zeg ik, na drie maanden zie je het al niet meer!
Mijn zoontje is heel kort geweest. Ze gaan/gingen hier ook naar een gastouder maar icm met peuteropvang rezen de kosten eigenlijk de pan uit! Hij gaat nu naar de basisschool en dat gaat eigenlijk heel erg goed. Hij doet met alles mee en heeft leuk contact met andere kindjes. Dus of het nu echt nodig is al basisschool voorbereiding...mwahh Als ze het leuk vinden...doen! Wij hadden natuurlijk ook nog gastouderopvang waar ze ook al met een hele groep zijn.