Goedemorgen dames, Wij zijn gezegend met twee prachtige lieve jongens van 3 jaar en 5 maanden. Ik heb twee hele fijne zwangerschappen gehad en 2 hele snelle voorspoedige bevallingen. Ik prijs me dus heel erg rijk en besef mijzelf dat we enorm bevoorrecht zijn!! Ons tweede zoontje had echter wel een lastige start. Hij huilde ongeveer 16 uur per dag.. hebben continu gezocht naar oorzaken etc, maar nooit daadwerkelijk iets kunnen vinden. Ik vond de eerste periode met hem dan ook echt mega zwaar. Ineens uit het niets leek het te stoppen, en veranderde hij in een goedlachs ventje, die nog wel 's-nachts erg vaak spookt (als in halve nachten wakker) wat ik ook behoorlijk pittig vind, maar ok..daar slaan we ons wel door. De borstvoeding is bij hem niet langer gelukt dan 4 weken, omwille allerlei problemen (te korte tongriem, te laat geconstateerd, te korte lipband nadat de tongriem was gekliefd, te snelle tsr, stress..uiteindelijk poging relactatie, tot mama instortte en dus uiteindelijk bij neergelegd). Dit vind ik nog steeds super jammer en het steekt nog iedere dag. Nu was ik bij de tweede zwanger voordat ik begon aan mijn nieuwe baan destijds. Ik vertelde het mijn baas in mijn proeftijd, en die was uiteraard niet blij (wel voor mij overigens) maar heeft me wel alsnog een contract aangeboden. Het werken ging moeizaam..door de hormonen en vermoeidheid maakte ik enorm veel fouten. Dit heeft op mijn werk vaak voor spanningen en gesprekken gezorgd. Wederom is mijn contract toen wel verlengd, net voordat ik met verlof ging. Ik zit nu dus net in een nieuw contract en ik merk steeds vaker aan mezelf dat ik het gevoel heb 'nog 1 keer mama te willen worden'. Het zwanger zijn nog 1x te willen beleven. Nog 1x te willen genieten en hopelijk een kleintje te mogen voeden. Ik ben zo enorm gek op onze jongens en zou heel graag nog een derde kindje willen. Mijn man staat er overigens ook voor open, maar niet nu. Ik ben even benieuwd of er dames zijn die ook zo snel al weer een wens hadden voor een derde.. en hoe lang jullie uiteindelijk hebben gewacht. De enige factor is momenteel mijn werk, waardoor dat manlief en ik eigenlijk niet "durven". Thuis blijven is vooralsnog niet haalbaar. We komen nu prima rond en kunnen nog wat sparen. Dat vind ik ook wel belangrijk met een gezin.Ik ben pas 30 jaar, dus wachten is een optie, maar ik ben bang dat als de kids eenmaal groter zijn en we de 'vrijheid' zogezegd hebben geproefd, dat de drempel om opnieuw te beginnen hoger ligt. Ook vind ik het wel erg leuk als de kids met elkaar opgroeien.. moeilijk hoor!! Hoe staan jullie hier tegenover?
Na dochter* zijn we na vijf maanden weer begonnen en bij zoon toen hij zeven maanden oud was. Ik wil graag een klein leeftijdsverschil en ben net als jij bang dat als hij eenmaal wat groter zou zijn, ik niet alles weer opnieuw zou willen doen.
Ach, je kunt altijd nog ongepland zwanger raken Nee hoor, gekheid Werk blijft altijd een lastig gebeuren. Mijn ervaring is dat het daar nooit echt uitkomt. Wij zitten deze zomer met 3 zwangeren (1 collega werkt er twee jaar en is voor de 2e keer zwanger nu). Misschien een jaartje wachten?
Tja werk is inderdaad wel een dingetje, maar als de wens er bij beide echt is... Hier altijd al geweten dat we een groot gezin wouden. tijdens de zwangerschap van de middelste zei ik al dit is niet de laatste, en op m'n kraambed zei ik, nou even 9 maand van jou genieten en dan nog1? overigens waren we er na 8 maand alweer klaar voor.
Maar je man wil sowieso niet nu... Ik zou het dus nog even los laten en er dan weer eens overna denken als man ook wil
Dat is idd zo, maar niet vanwege zijn gevoel erbij dat hij niet wil omdat hij er nog niet klaar voor is oid.. Meer vanwege mijn werk wat een probleem zal gaan geven..
Hmm... Kan je het opvangen als je straks geen werk meer heb door deze keuze? Normaal ben ik niet zo van het niet doen vanwege werk e.d... maar in dit geval... ik zou het alleen doen als ik 1000% zeker was dat we het ook redden op 1 salaris en dat het misschien wel lang duurt coor je wen nieuwe baan heb
Het zou kunnen maar dan wordt t wel echt inleveren.. Als in; niet meer op vakantie, niet sparen, geen extraatjes oid.. Dus dat wordt wel heel summier leven. Daarnaast vind ik mijn baan ook gewoon echt wel fijn en wil ik deze eigenlijk niet kwijt. Hoewel ik me toch afvraag of dat het volgend jaar anders zou zijn want ik denk dat mijn baas sowieso not amused is..
Dan zal je een keuze moeten maken of je deze levensstijl wilt behouden of dat je wilt inleveren... Misschien is je baas not amused... maar ik denk dat hij nog minder amused is als je over 3 maanden weer op de proppen komt met een nieuwe zwangerschap... Als ik je dus zo hoor zou ik even wachten
Ik zou eerlijk gezegd nog even wachten. Je jongste is nu nog maar 5 maanden en ik proef heel erg in je verhaal dat je de eerste periode nog een keer over zou willen doen. Omdat hij veel gehuild heeft in het begin en dat je het nog steeds heel jammer vindt dat je je jongste maar een korte periode hebt kunnen voeden. Ik heb met mijn jongste dochter lichamelijk een hele slechte start gehad waardoor mijn kraamweek eigenlijk helemaal verpest was en ook de borstvoeding niet gelukt is terwijl ik mijn oudste dochter wel zelf heb kunnen voeden. Ik had zelf daardoor ook heel sterk het gevoel dat ik nog een kindje wilde. Alleen al om de kraamweek nog een keer te beleven en dit keer dan hopelijk wel goed. Nu is mijn dochter bijna 1,5 en en de wens voor een derde kindje verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Het is druk in huis met een peuter en een heel ondernemend dreumesje. Ik heb er mijn handen vol aan. Ik wil voor mezelf de definitieve beslissing nemen als mijn jongste dochter 2 jaar is. Maar de kans op een nee is nu groter dan de kans op een ja terwijl je mij dezelfde vraag had gesteld toen mijn dochter 5 maanden was het antwoord zeker ja geweest.
Ik zou dus ook even wachten, hoeft geen jaren te zijn maar wel even gewoon aan het werk. Je baas is meer dan schappelijk en welwillend geweest lees ik uit je verhaal en daar mag je naar mijn mening dan best even iets voor terug doen. je bent inderdaad nog jong, even een jaartje lekker werken ofzo en dan weer beginnen wellicht?? Succes met het maken van je keuze