Wij hebben 3 meiden van nu 7, 4 en 3 jaar. Het zijn pittige tantes en ik weet dat ze veel kabaal maken. Nu waren ze vanmiddag met tweeen een half uur in de tuin aan het spelen. Dit gaat natuurlijk met geluid, tussendoor ook geschreeuw. Na dit half uur stond onze achter buurvrouw aan de deur. Boos, trillend, verwijtend. Onze kinderen schreeuwen altijd als ze buiten zijn (vlgs haar), ze ervaart al jaren overlast, tevens de andere buren. Ik heb nog nooit eerder klachten gehoord. Nu ben ik echt de flauwste niet. Wil best rekening houden met een ander echter ik kan moeilijk de kinderen de mond snoeren met ducktape voordat ze naar buiten gaan.. hoe meer ik ze vraag niet te schreeuwen hoe meer ze dat juist lijken te doen. Twee van onze kinderen gaan naar school en voor 9uur spelen ze niet buiten. Nu mijn vraag hoe zouden jullie dit oppakken? Deze week zijn ze welgeteld 3x een half uur met meer dan 1 buiten geweest en ja is er ook geschreeuwd... ik kan ze toch moeilijk de hele dag binnen houden? En dan moet de lente/zomer nog beginnen... ik was overvallen, boos en verontwaardigd tegelijk...
Tja mijn kinderen mogen niet schreeuwen. Ik zou het ook vervelend vinden als m'n buurkinderen 1.5 uur lang in de tuin schreeuwen. Misschien wat strenger zijn voor je meiden zodat ze niet meer schreeuwen? Ze kunnen namelijk ook prima spelen zonder zoveel lawaai te produceren.
Nog geen ervaring mee bij mijzelf maar wel bij anderen. De buurkinderen van mijn schoonouders. Als je daar in de tuin zat was het echt niet leuk. Die kinderen speelden niet leuk met bijbehorende geluiden maar ze schreeuwden. Enorm overdreven hard en overdreven. Ook gillen en lawaai maken. De ouders kregeb de kinderen niet stil.De hele zomer was het niet prettig voor mijn schoonouders om in de tuin te zitten. Ik werd al gek als ik even in de tuin zat en zat er ook niet graag. Kinderen maken eenmaal lawaai maar er is verschil tussen normaal spelen en schreeuwen.
Ik vind schreeuwen nergens voor nodig en zou het dus wat harder aanpakken als ze het doen. Ik zou het namelijk ook echt niet prettig vinden om dat bij de buren te horen. Wel vind ik het apart dat de buurvrouw er nu pas mee komt als ze al jaren overlast heeft. Mocht wel wat eerder dan.
Ja hier mogen ze idd ook niet schreeuwen...ik hou ze niet binnen maar er wordt niet geschreeuwd. Dat kun je je kinderen toch prima uitleggen?
Ik zie dat mijn eerste bericht niet helemaal volledig is. Ze schreeuwen weleens, maar dus absoluut niet de hele tijd! En ik spreek ze daar ook echt zeket wel op aan!! Alleen mijn buurvrouw ervaart dat dus blijkbaar anders... ze maken wel geluid en misschien is het ook wel de pech dat het in ons stuk straat echt muisstil is de rest vd dag dus dan is al het geluid uit onze tuin al veel. Maar kinderen moeten toch zeker wel buiten kunnen spelen? En zo'n heftige reactie na 30 min dat ze buiten zijn geweest?
Precies, er is een groot verschil tussen speelgeluiden en schreeuwen/gillen. Als ik mijn kinderen zonder reden hoor schreeuwen/gillen in de tuin, dan volgt er één waarschuwing. Als ze doorgaan, komen ze direct naar binnen. Vind ik niet acceptabel. En tuurlijk maken ze ook geluid als ze voetballen of op de trampoline zijn. Maar je maakt mij niet wijs dat iemand het verschil niet kent tussen spelen en onnodig schreeuwen/gillen. Als mijn 5 en 9 jarige het kunnen, kunnen volwassenen het zeker. Scenario 1: je kinderen schreeuwen/gillen in de tuin. Aanpakken die handel, nergens voor nodig. Scenario 2: je kinderen maken gewoon speelgeluiden. Dan tegen de buurvrouw zeggen dat je het vervelend vindt dat ze overlast ervaart maar dat jij het vindt vallen onder speelgeluid. Dus ja.
Uitleggen... Ja kan. Maar hier is het ook altijd lawaai. Dat hebben ze zelf niet eens door. Ik kan honderd keer zeggen dat ze stiller moeten doen. Ik kan ze in de gang zetten, straffen etc. Ze blijven gewoon lawaai produceren. Wordt er zelf regelmatig horendol van. Maar zo zijn ze nu eenmaal. Das tja... Mss dan toch ducttape? T is vervelend voor de buren. Maar die hadden idd ook wel eerder (en op rustiger wijze) kunnen komen. Je wil geen ruzie neem ik aan. Extreem lawaai niet toestaan, en een beetje geven en nemen. Ik weet niet hoe goed je contact met de buren is/was?
Ik zou ook niet blij worden als mijn buurkinderen vaak schreeuwen. Tot op zekere hoogte moeten de buren natuurlijk geluid accepteren want kinderen zijn nou eenmaal kinderen, maar er zijn grenzen. Als mijn kinderen het te bont zouden maken zou ik ze zeggen dat ze moeten stoppen met schreeuwen, anders wordt er niet meer buiten gespeeld. Mijn zoontje weet uit ervaring dat ik doe wat ik zeg, dus ik denk dat dat hier voldoende zou zijn
Hier mogen ze zeker lekker spelen buiten, maar geen gegil en geschreeuw. Doen ze het toch? Dan wijs ik ze er op, doen ze het dan nog een keer, dan moeten ze naar binnen. En binnen mogen ze ook niet gillen en schreeuwen.
Nee ik hoef inderdaad geen ruzie. Alleen vind het gewoon lastig wanneer heb je ergens last van? Ik kom zelf uit de stad en ben wat geluid betreft veel gewend en vind het juist fijn als er leven om me heen is. Dus ook andere spelende buurkinderen bijv. Ik wil nu ook niet de hele tijd op mn tenen gaan lopen en ze bij ieder geluid te corrigeren...
Als iemand eenmaal aan bepaalde geluiden ergeren lijkt het ook veel vaker en harder. Ondanks de manier waarop het gesprek ging zou ik toch eens vaker luisteren hoe ze spelen. Geluiden ook wat harder van plezier is heel wat anders dan piepen/klagen/ gillen/ roepen. Misschien toch strenger zijn en 1 keer waarschuwen en dan naar binnen. (Ik heb het niet over gillen/hard huilen omdat ze zich pijn hebben gedaan)
Hier hetzelfde. We hebben zelf jarenlang echt last gehad van geschreeuw en gegil bvan de kids van de achterburen.(werden niet gecorrigeerd), dat zijn gelukkig tieners nu. Maar we zijn dus heel streng op het voorkomen van overlast voor buren nu.
Natuurlijk moeten kinderen buiten kunnen spelen, maar de buren moeten geen overlast hebben van je kinderen. Hier hebben we de regel dat ze twee waarschuwingen krijgen en anders mogen ze naar binnen.
Tja, je woont nu dus in een rustig dorp? Dan ben je gewoon veel sneller een stoorzender omdat er minder omgevingsgeluiden zijn. Maar dan hoeft er door jouw kinderen ook minder geluid geproduceerd te worden om zich verstaanbaar te maken. Ik zou het heel serieus nemen als je een goede band met je buren wilt en echt het gesprek open houden , laten zien dat je wilt meedenken. Overigens snap ik best dat je kinderen in een spel wel eens te luid zijn , maar dat je ze ook prima moet kunnen corrigeren inmiddels.
Ik denk dat je de stress die sommige mensen ervaren omtrent harde geluiden niet moet onderschatten. Dat ze trillend voor de deur stond, laat wel merken dat ze er al lang mee zit. Hier drukke en schreeuwerige buurkinderen en een half overspannen reagerende moeder. Wij weten dat beide achterbuurten het als onprettig ervaren. De kleine achterbuurkinderen reageren zelfs angstig als ze de moeder horen, ook al is het in niet overspannen toestand een aardige vrouw. Ik ben geen wintertype, maar vanwege de geluidsproductie in de zomer, vind ik het nu toch lekker dat het winter is. Ik zou goede afspraken met je dochters maken. Er zijn veel mensen die dat kindergegil niet waarderen.
Bedankt voor de reacties dusver. Ik zal inderdaad eens goed gaan luisteren hoe ze nu daadwerkelijk spelen. Maar het is lastig omdat mijn grens blijkbaar een stuk anders ligt dan desbetreffende buurvrouw. Ik woon niet in een dorp maar in ons stuk straat waar de tuinen aan elkaar grenzen zijn wij het enige jonge gezin met meerdere kinderen. Het gaan erg op in hun spel en maken daarbij best lawaai, als dat rustiger moet zou ik niet weten hoe dat voor elkaar te krijgen. Vandaar ook mijn vraag wat is overlast.. toevallig werkte mijn man vandaag thuis met een collega. Ik heb collega gevraagd wat hij ervan vond en hij vond reactie totaal niet terecht. Hij heeft ze dat half uur niet horen schreeuwen.
Het kan ook zijn dat er andere dingen meespelen in haar privéleven, waardoor ze ineens zo boos voor de deur stond. De bekende druppel.....
dit doen wij ook mijn oudste kan ook behoorlijk schreeuwen maar hij moet vaak gewoon even herinnerd worden aan dat het niet mag
Ik heb zelf ook buren met 2 meisjes. En die kunnen niet normaal praten maar moeten altijd gillen naar elkaar. Eerlijk gezegd vind ik dat schijt irritant. En als die ouders er onderhand wat van zegen gaat dat met een hele zachte stem die totaal geen indruk maakt: nee jongens niet zo gillen. .. Ik heb er nog niks van gezegd. Weet niet of ik dat "durf". En ik weet ook niet hoe dat gaat met meiden die aan het spelen zijn. De mijne is bijna 2 . Maar ik weet Zeker dat ik daar later wat ga zeggen. Ik wil geen continu gegil in mijn tuin