41 weken en 4 dagen ben ik alweer vandaag van mijn 3e kindje. Gisteren in het ziekenhuis geweest, ctg, echo, inwendig onderzoek etc. Alles is helemaal prima in orde met zowel baby als met mij. Behalve dan dat ik het HE-LE-MAAL zat ben om die buik mee te zeulen, de gebroken nachten van de bekkenpijn, niet meer kunnen zitten, liggen, staan, lopen en niet te vergeten.... ik wil mijn kindje zien!!! Ik word zaterdagochtend ingeleid als hij dan nog niet geboren is, en om eerlijk te zij begin ik er naar uit te kijken. Alleen ik had wel een bad gehuurd en zo....dat is dan straks voor niks. Wie is er ook al zo lang zwanger? Hoe kom jij de dagen door? Laat jij je inleiden? Hoe vind je het om niet 'natuurlijk' en/of thuis te bevallen? Voor mij was het best een omschakeling...maar nu ik het heb geaccepteerd brengt het wel rust. Ik vind het leuk om te kletsen met andere 'langdragers'
Niet in hetzelfde schuitje, maar wel gezeten, ik weet hoe je je voelt. Bij de eerste met 42 weken ingeleid (nou ja 41+6 was poging 1) en de tweede met 41+3. Overigens met gel, geen weeenopwekkers nodig gehad gelukkig. Niet geheel eigen keus, maar ik begin niet uit mezelf zeg maar. Bij de derde wel eerder bevallen na strippen. (Thuis, in een bevalbad overigens ) Wordt dat bij jou niet aangeboden of heeft het geen effect? Ik vond het overigens prima dat de eerste 2 in het ziekenhuis geboren zijn, al had ik 10 x liever thuis bevallen. Inderdaad kwestie van accepteren. Sterkte nog met de laatste dagen. Ik vond het voordeel dat ik het zo zat was dat het me niet meer uitmaakte hoeveel pijn het ging doen Hopelijk beval je vannacht alsnog spontaan, in je bevalbad. Zonde inderdaad als je die niet gebruikt.
Ik ben inmiddels al 2x gestript, zaterdag en gisteren. En ik mag morgen of overmorgen nog een keer als ik wil. Maar ik twijfel, vind het best heftig. Doorsta het dan met de gedachte van 'als het dan maar wat doet' maar als het dan tot 2x toe niks doet behalve dat ik veel pijn en wat krampen heb erna (als van een heftige menstruatie) dan zakt de motivatie om nog een keer te laten wroeten wel een beetje. Alhoewel de verloskundige in het ziekenhuis het me gisteren me nog wel aanraadde, zij dacht dat het nog wel goed effect kon hebben. Maar ben vandaag erg moe, morgen zie ik het misschien wel anders en denk ik wellicht wel van hoppa, laten we het nog een keertje doen!
Ja snap ik, het is zeker geen pretje pff..en als het dan niets doet. En vliezen breken? Moet je je er wel op instellen dat er geen weg terug is en je dus mogelijk in het ziekenhuis alsnog aan de weeenopwekkers moet..
Sterkte meid! Wat ik me afvraag, als ze je zouden inleiden dmv een ballon, en de weeen zetten hiermee door, mag je dan ook niet thuis bevallen? Je hoort toch wel eens dat meiden naar huis mogen nadat de ballon geplaatst is?
Ballon is als er nog helemaal geen verweking/ontsluiting is. Dan ben je dus nog niet inleidbaar want dan kunnen ze nog niet bij je vliezen en zo. Tenminste zo is het mij uitgelegd in het ziekenhuis. Maar aangezien ik dus al wat ontsluiting heb, ben ik wel inleidbaar. Met een ballon mag je inderdaad naar huis want die moet een tijdje blijven zitten totdat je baarmoeder zich dus geopend heeft en t ballonnetje eruit valt. Het is dus als het ware een stap voor het daadwerkelijke inleiden.