Geen nachten meer willen

Waarom wil je dat niet meer als ik vragen mag?

 

Ik denk dat als je het niet meer wilt je gewoon eerlijk moet zijn.
Het hoort bij je functie en ik zou geen smoes gaan bedenken want daar kan alleen maar meer gezeik van komen.
Wil je het niet vertellen dan moet je even doorbijten en gewoon nachtdiensten draaien.

 

Dit inderdaad. Gewoon eerlijk zijn of doorbijten.

 

Eventueel collega('s) met wie je hecht bent inlichten waarmee je kunt ruilen?

Niet elke zwangerschap is hetzelfde dus ik zou sowieso aankijken hoe je je gaat voelen. Dan kun je altijd nog stappen ondernemen

 

Als het bij je functie hoort, dan zou ik als werkgever niet blij worden dat je een normaal onderdeel van je werk 'niet meer wilt'. Er is immers nog geen enkele reden waarom je het niet zou kunnen of mogen. Je kunt best in overleg proberen te gaan, maar ik vind niet dat je baas iets verkeerd doet als ze gewoon verwachten dat je je werk doet.

Persoonlijk kan ik trouwens niet zoveel met mensen die 'geen zin' hebben in dingen die gewoon bij hun werk horen. En ik ben ook al geen fan van mensen die tot achter de komma nauwkeurig weten waar ze wel niet precies recht op hebben. Ik zou persoonlijk snel klaar zijn met zo'n werkhouding, zowel als collega als dat ik me voorstel dat ik werkgever zou zijn.

 

Je hebt vanuit de wet extra bescherming tijdens je zwangerschap. Dat is niet voor niks, dat is om moeder én kind te beschermen.
Dat nachtdiensten bij bepaalde functies horen, weet iedereen. Maar dat dit extra zwaar en ook risicovol kan zijn tijdens zwangerschappen, dat moet je dan maar accepteren?? Ach wel nee.
Jij hebt toch ook niet doorgewerkt tot aan de bevalling? Of weet ik veel wat? Nee, omdat je recht hebt op die bescherming.
Weten waar je recht op hebt, zorgt dar je beslagen ten ijs komt.

Je probeert er eerst samen uit te komen, lukt dat niet dan haal je de regels erbij.

Ts: ik zou het vertellen... Er zit niks anders.
Wil jij gebruik maken van de bescherming voor je zwangerschap, dan zul je moeten vertellen dat je zwanger bent.

 

Ik zeg toch: als er geen reden is. Als er wel een reden is, dan kijk je in overleg hoe je dat op kunt lossen. TS is nog maar heel pril in verwachting, maar begint nu al te sputteren dat ze 'niet wil'. Terwijl er dus nog niks aan de hand is.

En tsja, ik ben zelfstandig ondernemer. Ik heb dus wel 'doorgewerkt', zo goed en zo kwaad als ik kon. Maar ook in loondienst heb ik een andere mentaliteit als het gaat om dit soort zaken.

 

Ts is nu 7 weken en bij de vorige zwangerschap bij 12 weken al zo ziek geweest dat ze ze niet meer draaide..
Over niet willen, laat ik me niet uit.
Maar ik zou als werkgever t prettig vinden als ze t op tijd zou melden.

 

Ik ben het niet eens met Hilly, maar ik denk dat TS toch wat van haar reaktie kan leren.

Het scheelt nogal of je je verhaal begint met "geen nachten meer willen" of "Echter was mijn eerste zwangerschap zo problematisch en ben ik tijdens mijn nachtdiensten zo ziek geweest dat ik uiteindelijk deze al bij 12 weken niet meer heb gedraaid, na heel veel ruzie erover op mijn werk met mijn leidinggevende. "

Het eerste komt over als onwil en dan moet je goed verder lezen om te zien dat het onmacht is.

Ik denk dat TS het beste met de bedrijfsarts een afspraak kan maken, maar daar dan wel vertellen dat je wilt voorkomen dat je binnenkort door je zwangerschap niet meer (volledig) kunt werken en niet dat je geen zin meer hebt in de nachtdiensten.

 

Ik snap dat je wat voorzichtiger bent geworden! Fijn dat voor nu alles goed gaat, hopelijk blijft dit zo.
Vooralsnog gaat alles goed en ik zou nog even de nachten blijven draaien, dit hoort er gewoon nog even bij en wanneer er nog geen noodzaak is kun je het niet maken van de een op andere dag te stoppen. Ik zou alleen wel bij iemand aan gaan geven dat je zwanger bent en dat je vanaf een bepaalde termijn sowieso de nachtdiensten niet meer wilt draaien. Leg daarbij gewoon bovenstaande uit, heel onmenselijk zoubhet zijn wanneer er geen begrip voor is. Zij kunnen dan zelf in het rooster gaan schuiven en jij hebt je goede kant getoont door niet direct te stoppen en nog een aantal diensten te draaien.

 

Als je nachtdiensten tot nu toe nog goed gaan zie ik geen reden om nu al de nachten niet meer te willen...

En als het dan toch zover komt dat je de nachten niet meer wil doen zou ik eerlijk zijn... je kan moeilijk zeggen dat je niet wil omdat je er geen zin in hebt

 

Je hebt volgens mij pas rechts op bescherming van uit de wet omtrent je zwangerschap, nadat je je zwangerschap kenbaar hebt gemaakt. Om de nachtdiensten niet meer te hoeven draaien moet je dus wel je zwangerschap kenbaar maken, ik denk aan je leidinggevende? Je bent tijdens je zwangerschap en tot 6 maanden daarna geloof ik niet verplicht om nachtdiensten te draaien. Wanneer jij dus aangeeft ik ben zwanger en wil vanwege mijn gezondheid en die van mijn kind geen nachtdiensten meer draaien, kan je werkgever dit in principe niet weigeren. Weigert hij dit wel kun je een vrijwillig advies gesprek aanvragen bij de bedrijfsarts. 'Dwingt' hij je dan toch nog terwijl je op dat moment echt niet meer in staat bent om snachts te werken, dan meld je je ziek en kom je vanzelf weer bij de bedrijfsarts. Ik heb er overigens voor gekozen mijn zwangerschap via de email kenbaar te maken aan mijn werkgever, dit omdat ik dit gezeur al verwacht had en ik dan ten alle tijden kan aantonen dat ik mijn zwangerschap op tijd kenbaar heb gemaakt.

Na wat gedoe een tijd terug op mijn werk is mijn een goed advies gegeven door de bedrijfsmaatschappelijkwerker. Namelijk: laat je niet verleiden om teveel informatie over je gezondheid te geven. Je werkgever kan dan namelijk zelf voor doktertje gaan spelen en dat is niet de bedoeling. Onze privacy is in NL goed beschermd dus je hoeft helemaal niet verder in detail te treden dan: wegens lichamelijke (of mentale) klachten ben ik niet instaat die werkzaamheden uit te voeren. Dus in jouw geval zou ik zeggen: wegens de gezondheid van mij en mijn kind wil ik geen nachtdiensten meer draaien. De eventuele gevolgen hoef je dus niet te bespreken, dat je vorige keer in het ziekenhuis kwam enz enz. Als je werkgever het er dan niet mee eens is kan hij de bedrijfsarts inschakelen en die hoort dan jou verhaal aan en geeft adh daarvan een advies.

Vervelend dat je je vorige zwangerschap zo hebt moeten strijden voor het beschermen van je eigen gezondheid en die van je kindje. Gelukkig maar dus dat er regels zijn vastgesteld ter bescherming van ons zwangeren, anders was je helemaal nergens. Ik hoop dat het deze keer beter voor je opgelost wordt.

Ik zit helaas in soortgelijke situatie. Ik moet erg vaak zwaar tillen op mijn werk en (oproep)nachtdiensten naast mijn dag diensten (40u p.w.) draaien. Ik probeer al vanaf 5 weken zwangerschap een gesprek te krijgen met mijn werkgever over arbeidsrisico's, helaas wordt ik continue afgewimpeld. Zo een oproep dienst heeft bij mij 2 weken terug voor behoorlijke harde buiken gezorgd, en heb me dus toen 2 dagen ziek kunnen melden. Daar ben ik nú gelukkig voor uitgeroosterd. Zwaar en vaak tillen wordt echter nog steeds van mij verlangd. Ik moet zeggen dat ik deze situatie erg zwaar vind. Lichamelijk natuurlijk maar vooral geestelijk. Ik wil geen aansteller gevonden worden, maar ook mn eigen gezondheid en die van het kindje niet in gevaar brengen. Lastig lastig lastig..

 

Krijg voor jezelf eens duidelijk waarom je het niet meee wilt.
Vind je het zwaar: wat dan precies? Ik zou het dan verwoorden als "niet meer kunnen" in plaats van "niet meer willen".
Zo heb ik aanpassing in mijn uren gekregen en minder exposure met agressie, wamt ook dat komt veel harder binnen tijdens zwangerschappen en doet geen goed.

Reden dat nachtdienst in veel cao's na 12 weken niet meer hoeft is omdat zwangeren minder goed tegen wisselende werktijden kunnen, het lichaam dit als stress ervaart, en dat de placenta dan minder goed kan werken met groeivertraging en uiteindelijk zelfs vroeggeboorte kan veroorzaken (in kleine percentage gevallen hoor).
Dus je bent echt niet alleen maar een "zeurende zwangere"...

 

Regel staat zelfs in de arbowet, wet gaat boven cao dus ook al staat het niet in het cao staat TS toch in haar recht ☺

 

Volgens de wet hoef je geen nachtdiensten te draaien als je zwanger bent. Ook mogen je diensten niet langer zijn dan 10 uur. De arbeidstijdenwet spreekt van een nachtdienst als er meer dan één uur wordt gewerkt tussen 0.00 ’s nachts en 6.00 ’s ochtends. Wettelijk mag je dus wel ingeroosterd worden van bijvoorbeeld 14:30 tot 24:30 of van 05:30-15:30.

Maar om dit recht in te roepen moet je je werkgever wel informeren dus je zult het gewoon op het werk moeten vertellen.

 

Oh, en de bedrijfsarts was helemaal op mijn hand, en beperkte mijn uren zelfs nog wat verder dan ik zelf had bedacht.

 

Ik zou het gewoon vertellen. Waarom niet? Ik was 6 weken zwanger toen ik het vertelde aan mijn mederoosteraar en 8 weken toen ik het aan het hele team vertelde

 

Als je per direct geen nachtdiensten meer wil werken dan zal je het moeten vertellen. Zo staat het ook aangegeven op verschillende sites e.d.; wanneer je aangeeft dat je zwanger bent dan is de werkgever verplicht rekening te houden met je zwangerschap en bijkomende wensen van de werknemer.
Dus ik zou het aangeven want anders kom je op geen manier onder de nachtdiensten uit denk ik zo... vooral als ik hoor hoe je werkgever is gaat hij hier nooit zonder reden mee instemmen.