Hi, Ik ben 13 weken zwanger en heb een te snelle schildklier. Voor mijn zwangerschap heb ik hier nooit last van gehad. Dus waarschijnlijk is het begonnen tijdens mijn zwangerschap. Ik ben laatst vrijdag naar de dokter geweest en hij raadde mij een operatie aan. Dat was even schrikken :/ Ik heb geweigerd uiteindelijk omdat ik het te ingrijpend vond en gaan we dus beginnen met medicijnen. Maar de medicijnen kunnen dan ook weer schadelijk zijn voor de baby.. Dus, ik weet het even niet meer. Hebben hier meerdere mensen last van gehad? Wat hebben jullie eigenlijk gedaan? Hebben jullie of de baby er iets aan overgehouden?
Pardon? Operatie? Is er op antistoffen geprikt? Ik ben zwanger geworden met medicijnen voor een te snelle schildklier (ziekte van Graves). Wel de ptu, niet de strumazol. En alleen in remmende dosis. Er komt maar een heel klein beetje bij de baby terecht, in theorie kan dit de groei remmen. In de praktijk gebeurt dit niet vaak, toch zullen ze wel de groei extra in de gaten houden bij de gynaecoloog en extra ehcos maken. Ik "moest" ook in het ziekenhuis bevallen, maar dat wilde ik sowieso al. Als het een auto immuun ziekte is zoals Graves is de kans trouwens groot dat het verder in dezwangershap uitdooft, waardoor je ook minder of zelfs geen medicijnen meer nodig hebt. Opereren betekent trouwens hoogstwaarschijnlijk je leven lang aan de schildklierhormonen, dus daar zou ik zeker niet zomaar voor kiezen tenzij het echt gevaarlijk lijkt voor jou of je kind om nu niet in te grijpen. Overigens bevallen van een kerngezonde zoon met 41+3 van 4280 GR, geen geremde groei dus
Geruststellend om dit te horen! Er werd niet gesproken over een auto-immuun ziekte. Dus denk niet dat het dat is. Inderdaad, een operatie betekent dat ik levenslang aan die hormonen zit. Terwijl de dokter niet eens aangaf dat het voor mij of de baby gevaarlijk is. Hij zei dat de baby nu waarschijnlijk ook een versnelde schildklier heeft wat niet "fijn" is voor hem. Het is ook niet "fijn" voor mij zei hij. En dat is inderdaad ook niet "fijn". Maar een operatie is ook niet echt "fijn".. Ik heb nu een afspraak gemaakt bij een andere endocrinoloog. Ik hoop deze keer meer duidelijkheid te krijgen. Dank je wel voor je geruststellende berichtje! Deed veel ...
Maar hebben ze op antistoffen geprikt? Om te kijken of je antistoffen maakt waardoor je schildklier te snel werkt? Want net jodium kunnen ze niet gekeken hebben wat de oorzaak is, dat mag niet tijdens zwangerschap. Dus zonder bloedonderzoek kunnen ze sowieso niet de antistoffen uitsluiten. Dit is een extra onderzoek,komt niet enkel uit de schildklier waarden van de verloskundige,moeten ze dus extra op prikken. Overigens ontstaat Graves vaak tijdens of net na de zwanger. Ik weet het niet zeker, maar op internet kan je vinden wat de richtlijnen zijn mbt schildklier en zwangerschap, volgens mij staat daar letterlijk in dat operatie niet de voorkeur geniet. aanvulling Oh en als de internist zei datde baby nu ook snelle schildklier heeft wordt er volgens mij wel over antistoffen gesproken, snelle schildklier alleen geeft de baby geen snelle schildklier functie. Alleen als je antistoffen hebben en deze ook de placenta passeren. Máár dan is het hartje van de baby ook versneld en dit kan de gynaecoloog dan ook controleren. Dus als de internist dit beweerd moet dat uit de onderzoeken van jouw bloed en de baby blijken. Hier werd hartslag, groei en de schildklier grootte baby in de gaten gehouden Loop je wel bij de gynaecoloog?
Jawel, vrijdag heb ik naast de controle ook een bloedtest laten doen. Daarbij zouden de anti-stoffen dus gecontroleerd worden. De resultaten heb ik nog niet gekregen. De dokter was zelf ook niet zeker of de baby een snelle schildklier had. Het was meer een mogelijkheid. Ik heb inderdaad ook altijd gelezen dat er eerst de voorkeur wordt gegeven aan medicijnen. Operatie wordt enkel uitgevoerd in spoedgevallen. Bij de gynaecoloog werd nooit iets gezegd over een versnelde hartslag. Enkel na een bloedonderzoek gaf de gynaecoloog aan dat ik een snelle schildklier had en dit even moest laten controleren. Deze komende vrijdag moet ik naar de gynaecoloog, ga ik dat goed navragen. Mocht ik anti stoffen aanmaken -ik denk immers dat dat het geval is- is het dan verstandig om te denken aan een operatie of kan het ook opgelost worden met medicijnen? Enig idee?
Dan zou ik als er geen noodzaak is absoluut voor een lage dosis ptu gaan. Omdat de kans heel groot is dat de antistoffen gedurende de zwangerschap afnemen en je naar het einde toe helemaal geen medicijnen meer nodig hebt. Ik kon zelf niet afbouwen, heb dus dagelijks twee tabletten moeten slikken en dat heeft geen nadelige gevolgen gehad. Ook gewoon bv kunnen geven na de bevalling. De ziekte is bij mij na een aantal maanden na de bevalling wel uitgedoofd ( na 5 jaar Graves te hebben gehad) en inmiddels geen medicijnen en zwanger van nr twee. Ik had gelukkig een hele fijne internist de afgelopen drie jaar die echt met me meedacht. Normaal is de procedure na een jaar stoppen met medicijnen en als de schildklier dan nog te snel is plat leggen met operatie of jodium. Ik wilde dat absoluut niet. Met medicijnen kon het goed beheerst worden, ik voelde me ook prima( je hebt ook mensen die zich echt heel rot voelen ondanks medicijnen) dus ik mocht het gewoon aanzien. Ik heb ook altijd remmende dosis gehad, geen dosis platleggen en aanvullen met schildklier hormonen. Daar voelde ik me niet goed bij. Ook daar kreeg ik ruimte voor en daardoor houd je zicht op de schildklier functie. Zolang de baby goed groeit en de hartslag normaal is zal daar geen probleem zitten,nu zorgen dat je zelf snelgoed ingesteld wordt. Kom je uit NL of België trouwens, verschilt nog al per land wat de richtlijnen zijn( maar ook hier in NL heeft elke internist een ander beleid).
Ik kom uit België en woon dan ook nog eens in Wallonië. Maar ik ben de afgelopen week naar een andere specialist in Vlaanderen geweest om toch meer duidelijkheid te krijgen. Vandaag heb ik mijn uitslagen gekregen, waarbij geprikt werd op anti-stoffen.. Het blijkt dat ik de ziekte van Graves heb. De waarden zijn op het moment hoog zei de dokter.. Dus ik ga 3 keer per dag 50 mg ptu moeten innemen. De dokter stelde me wel gerust en zei dat het kan dat ik over enkele weken mocht stoppen met de medicijnen... Daar hoop ik op! Op het moment groeit de baby goed, hartslag is ook normaal. Hopen dat het zo blijft. Ik heb een week met een gerustgesteld hart gewacht op de uitslagen. En dat dankzij jou! Heel erg bedankt voor je uitgebreide antwoord.