Ik heb ook van die wisselende dagen. Toen ik er middenin zat, heb ik wel gedacht dat weer zwanger worden van mij niet meer hoefde. Inmiddels merk ik dat ik daar wel iets anders in kom te staan. Ik vond het hele gebeuren emotioneel best zwaar. En nog steeds gaat het de ene dag beter dan de andere. Ik ben er toch wel veel mee bezig merk ik. Wel ben ik erachter hoe graag ik het eigenlijk wil. De arts heeft mij uitgelegd dat na de curretage het beter is om een menstruatie af te wachten, dit ivm eventuele problemen die zich zouden kunnen voordoen. Na een eerste menstruatie is een teken dat alles weer "goed" is. Bij bijvoorbeeld verklevingen kan het zo zijn dat het bloed er niet langs kan, en heb je pijn klachten en geen menstruatie. Zo werdt het mij uitgelegd door de gynecoloog.
Ja wat een proces is het he! Eerst ben je mentaal klaar voor de miskraam, maar wil je lichaam er nog niet aan. Dan is je lichaam zover en ben je mentaal weer van de waps. Het is wat.. Ik begrijp de jaloerse gevoelens heel goed. Ik heb me helemaal voorbereid op een moment dat ik me jaloers ga voelen. Het is nog niet gebeurd, maar ik ben wel een beetje obsessed. Mijn nichtje kwam naar me toe en liet haar nieuwe knuffel aan me zien, waar op stond "voor je lieve baby". Mijn vriend kreeg voor zijn verjaardag een kaart met een baby als superman. Mijn klasgenoot lijkt zwanger, maar ben bang dat ze dat nu niet durft te zeggen door mij. En mijn oma heeft tegen mijn zus gezegd: "oh wat erg he voor Gember, maar ja ze had het ook niet zo vroeg moeten vertellen." Is dat nou een generatiekloof of wat is dat?
omg gember, wat een reactie is dat, zo erg. lijkt me duidelijk generatiekloof! mijn moeder belde me afgelopen weekend dat mijn oma had zitten huilen bij haar omdat ze dacht dat ik boos ben op haar omdat ze me een maand niet gehoord had en was dus serieus drama van gemaakt in de familie. nou moe, ik wil gewoon een tijdje met rust gelaten worden, dat is toch normaal. en voelde me natuurlijk schuldig ... pppfff je wil geen voorkeursbehandeling en gewoon vooruit met je leven maar als ze dan geen voorkeursbehandeling geven is het ook weer niet goed ... bweik. sommige dagen is alles te veel, andere kan je alles aan. je weet helaas nooit wanneer je je goed of slecht gaat voelen.
HUH Gember en krulleke, wat een vervelende reacties zeg!! Dat kan er ook nog wel bij..... Hopelijk trekt alles gauw weer bij. Ik voel me niet lekker in mijn vel. Ben de maandverbanden beu! Nog een week tot de volgende echo en hoop dat mijn lichaam dan eindelijk in herstelfase is...
Het getsie wat een nare reacties! Dat is niet leuk om te horen zeg! En als je het wel heel open over bent weten mensen vaak ook niet veel te zeggen. Of juist verkeerde dingen (die eigenlijk weer heel goed bedoeld zijn).
Wat naar zeg!!! Het zou juist fijn zijn dat ze je kunnen steunen omdat je het hebt verteld! Ik ben ook nog steeds n beetje down,nergens zin in.... ( ook niet in aanraking of sex...)
die maandverbanden is id zo lastig. zit gewoon in de weg en is zo confronterend. ik dacht in oktober dat ik 8 maanden geen verbanden moest kopen en heb de afgelopen 2 maanden nog nooit zoveel in de winkel gestaan om ze te kopen .. zucht . gisteren bedacht ik me ook ineens dat ik condooms moest halen voor die 1 of 2 cyclussen te overbruggen. bweik. babilu, ik had dat na mijn eerste miskraam ook heel erg. ik wou gewoon dat de wereld stopte met draaien zodat ik er even af kon springen. gewoon nergens zin in en niets kon me happy maken. ik had ook totaal geen behoefte aan affectie, ik had er zelfs een beetje schrik van. heb dat eerlijk aan m'n lief gezegd en die heeft me wel m'n ruimte gegeven maar hij wist zelf niet goed wat ik wanneer nodig had en dat zorgde wel wat voor spanning, dus zeker blijven praten met elkaar en jezelf de tijd gunnen. er komt een moment dat het ergste voorbij is, echt waar. die reacties probeer ik wel te relativeren want er is inderdaad ook gewoon weinig wat mensen kunnen doen of zeggen op dit moment om je beter te voelen. daarom dat ik nu best veel heb aan dit forum. was hier beter na mijn eerste miskraam al komen kijken want zat toen echt in de knoop met gevoelens en dingen niet durven vragen of zeggen aan mensen... maar beter laat dan nooit
Lieve dames, mijn tweede "kindje" is zojuist geboren. Om 1u30 moest ik plassen, en toen ik mijn slip omlaag trok viel het zo op de grond. Dag lief kleintje, je was zo welkom!
o kristientje... veel liefs uit Belgie... laten we hopen dat alles nu achter de rug is en de echo goed is volgende week. xxxxxxxxxx
Veel liefs terug 😚 vandaag even een rustdag inlassen, en met goede moed verder. Zo fijn jullie steun!
Weer even een update hier voor de meelezers. Maandag een echo gehad bij de gyn, baarmoeder was mooi leeg. Nu wordt de hcg nog opgevolgd tot onder de 5. Maandag was hij 10 dus ben er bijna. Ik voel me eigenlijk redelijk verdrietig en down, ik merk dat mijn hormoonhuishouding helemaal van slag is. Hebben jullie dat ook gehad?
Fijn dat de echo goed was. Dat je verdrietig bent is heel normaal. Tis allemaal niet niks! Wat je schrijft over je hormoonhuishouding herken ik, bij mij was ook de hele boel door de war. Sterkte
Het is echt opvallend. Ik ga van blij naar verdrietig naar sacherijnig en weer blij. Daarbij ook vermoeidheid en een hoofd vol pukkels om het feestje compleet te maken
Pukkels kreeg ik ook idd 🙈 Niet alleen in mijn gezicht helaas. Ik ben nu bijna drie weken na curretage, nu het idee dat de hormoonhuishouding weer wat stabieler is. Wel mijn momenten van verdriet en dat ik onwijs baal dat het zo gelopen is. Ik zit de hele dag tussen de kinderen (werk), en zwangere vrouwen. Je "moet" een knop omzetten, maar soms ook zo ontzettend lastig (was mijn eerste zwangerschap).
Ik wilde vandaag mijn glas water over twee collega's kieperen. De ene was aan de andere haar bevalling aant vertellen en tips aan het geven. Pppppfffff
Ik heb daarna naast hen tegen een andere collega over mij miskramen zitten vertellen. Ha! (. Oh zo erg, laat ik het maar op de hormonen steken) Moet niet makkelijk zijn op je werk zeg....