Dat kan idd...wij lopen bij een praktijk (overigens voor iets heel anders) met onze dochter die ook dyscalculie en dyslexie onderzoek mogen doen. Maar die zitten aan dezelfde restricties vast als school behalve de cito scores. Dus ook dan kan dat niet vast gesteld worden voordat er 2 jaar reken en of leesonderwijs geweest is.
Ik vraag me af of dat waar is dat er een diagnose wordt gegeven in groep 2. Wettelijk gezien kan dat niet eens
Ik denk dat dyslexie zoals deze OP DIT MOMENT bestaat idd niet bestaat. Ik denk dat kinderen met echte dyslexie een hele andere problematiek hebben namelijk en dat deze echt tekort worden gedaan. Ik ken mensen (oudere leeftijden) met echte dyslexie, en ik twijfel niet aan hun diagnose. Ik heb even haar website opgezocht (vreselijk site trouwens ... ) en haar presentatie even bekeken. Ik schrik van het feit dat er in 2007 1,6% van de eindexamenkandidaten een dyslexieverklaring had en in 2015 10,5% ... je maakt mij niet wijs dat al die jongeren dyslexie hebben. Ik denk dat het gros gewoon te maken heeft gehad met onder-de-maat onderwijs! En ik vind het tekort doen aan kinderen om alleen maar uit te gaan van de tekortkomingen van het kind, terwijl het om zoveel meer gaat zoals onderwijs.
IK ken geen groep2-diagnoses, wel trajecten die starten vanaf groep 2. Omdat een vijfjarige nog niet snel genoeg letters leert. Dat vind ik echt absurd.
Idd!! Wel de opmerkingen gekregen zoals bij abri dat je geen stempel op een kind moet willen plakken en voor die mensen is dit artikel weer als koren op hun molen.
Jij denkt dus dat alleen oudere mensen echt dyslexie hebben en kinderen die nu de diagnose krijgen niet. Of begrijp ik je verkeerd?
Ze zegt dat er een groep tussen zit die geen dyslexie heeft maar gelijke de problematiek heeft als gevolg van slecht onderwijs.
Maar het is een aantal jaar ook volgens mij echt makkelijk geweest een dergelijke diagnose te krijgen. De laatste jaren werkt dat echt niet meer zo, maar eenmaal gekregen blijft de verklaring geldig. Tenminste dat geldt voor die van onze dochter dus wel nu. Het worden dus niet in ene spontaan mindere percentages zeg maar.
Volgens mij zegt ze dat dyslexie zoals deze op dit moment bestaat idd niet bestaat. Dan bestaat het nu toch niet. Of het nou wel of niet komt door slecht onderwijs
Er zijn nu veel mensen met dyslexie die dat eigenlijk niet hebben, waardoor het beeld van dyslexie zoals we dat nu kennen niet de 'echte dyslexie' is, maar een vertroebelde vorm. Door slecht onderwijs. Onderliggend zit misschien wel een echte vorm van dyslexie, of misschien blijkt dyslexie wel een gevolg/bijkomstigheid van iets anders.
Het beeld is misschien niet kloppend. Diagnostische criteria wel. Daarom krijgt niet iedereen dus zomaar meer een diagnose.
Zeg ik dat?? Bijzonder dat je dat filtert eruit! Maar nee, dat zeg ik niet. Ik ken (idd wat oudere mensen, maar dat is mijn referentiekader) met dyslexie. Ik ken geen kinderen met dyslexie. Niets meer, niets minder. Maar als jij er andere waarden aan wilt hangen ... ga je gang.
Het is gewoon jammer dat kinderen met dergelijke diagnoses en die er echt last van ondervinden in het dagelijks leven de dupe zijn van een tijdlang makkelijk afgeven van verklaringen, dat vind ik zeker. Maar je krijgt nu weer dat men snel geneigd is te zeggen dat het 'niet bestaat', aan allerlei andere oorzaken ligt, bepaalde hulpmiddelen onzin zijn etc. Gewoon heel jammer voor kinderen die er echt heel veel last van hebben.
Wie bepaald of die mensen het wel of niet hebben? Wordt dat opnieuw getest? Het beeld van dyslexie heb je pas als je een kind hebt wat er mee worstelt. Als je de pijn en het verdriet ziet, als je avonden achtereen helpt met stampen. Kortom als je ervaringsdeskundige bent. Dyslexie als gevolg/bijkomstigheid van wat anders? Dan is t geen echte dyslexie. Echt dyslexie is een neurologisch probleem. Dan is t een achterstand door (idd) slecht onderwijs of bijv een concentratiestoornis.
OK ... ik ga het anders bewoorden dan. Dyslexie zoals deze op dit moment wordt erkent bestaat in mijn ogen ook idd niet. Waarom? Omdat er teveel ruis op de lijnen zit door kinderen die misschien moeilijkheden met taal of rekenen, maar niet direct dyslexie hebben. En dit is slecht voor echte dyslecten, die niet de hulp en ondersteuning kunnen krijgen die ze nodig hebben. Ik bedoel daar dus NIET mee dat echte dyslexie dus NIET bestaat. Ik denk alleen dat de huidige diagnose zwaar te wensen overlaat.
Ik quote je even: Ik denk dat dyslexie zoals deze OP DIT MOMENT bestaat idd niet bestaat En ik vraag (in mijn ogen) gewoon netjes wat je daar mee bedoeld. Ik hang daar geen waarde aan verder. ik snap niet waarom je zo reageert op mijn vraag.
Er is niets mis met de huidige diagnoses en criteria voordat er onderzoeken gestart worden en eventuele verklaringen gegeven. Er was wat mis mee ja.
Ja, en dan kan je dus toch niet ontkennen dat die non-dyslecten ook niet de juiste hulp krijgen, net als de dyslecten te weinig worden ondersteund. Er ligt een hele grote taak voor het onderwijs, die verder moeten kijken dan hun neus lang is en niet ieder kind dat moeite heeft met meekomen, een label opplakken voordat de diagnose is gesteld. Want als de mindset als is "oh, ik denk dat hij/zij dyslectisch is" dan wordt het een soort van self fulfilling prophecy. En voor sommige kinderen met achterstand is "stampen" gewoon wel de oplossing.